Mendime MëngjesiShembull

10 Shkurt

Sepse gjithmonë rron që të ndërmjetësojë për ta.

Hebrenjve 7:25

Sa e ëmbël dhe ngushëlluese është për besimtarin në çastin e vajtimit kjo pamje e Emanuelit tonë të lartësuar, kur gjendet në dhomëzën e tij të vetmisë apo kur rënkon mbi shtratin e tij nga një “sëmundje që e ka lënë në vend”! Ai mund të jetë tepër i zhytur në pikëllim për ta shprehur shpirtin e tij të përvuajtur në lutje; gjendja e tij fizike mund të jetë aq e dobësuar nga sëmundja dhe aq e rrënuar nga dhimbja, saqë mendja e tij nuk është në gjendje të mendojë një mendim të afërt dhe të lidhur frymor. Oh, sa i ëmbël është në atë çast ndërmjetësimi i Jezusit, të dish se, në çastin e mjerimit më të thellë të shpirtit, kur simpatia dhe fuqia njerëzore kanë shterur, “Jezusi ka hyrë në qiell për të ndërmjetësuar në praninë e Perëndisë” për fëmijën e Tij që po vuan! Kur mbi tokë nuk shqiptohet asnjë fjalë, kur zemra është thyer, kur buzët janë kyçur, të ngremë sytë lart në atë çast e të shohim Vëllain tonë të madh, Vëllain e lindur për ditën e vështirë, Kryepriftin e lartësuar që zgjat spektrin e Tij të artë përpara fronit teksa reja e meritës së Tij shlyese ngrihet lart para pajtuesit dhe, teksa ngrihet, mbart me Vete personin, emrin, rrethanat dhe nevojat e të përvuajturit mbi tokë. Çfarë Ungjilli të çmuar shpalos para syve të besimit një pamje kaq e bekuar sa kjo! Kur ti, o shpirt i mundur, nuk mundesh të mendosh për Të, Ai mendon për ty; kur ti nuk mund t’i lutesh Atij, Ai po lutet për ty, sepse “Ai rron për të ndërmjetësuar”.