Mendime MëngjesiShembull

3 Shkurt

Mbetet, pra, një prehje shabati për popullin e Perëndisë.

Hebrenjve4:9

Duke qenë se nuk e kemi arritur ende prehjen qiellore, jemi ende duke iu afruar; oh, çfarë mendimi ngazëllues, më në fund do ta arrijmë! Gjithçka në të tashmen tonë na kujton se po i afrohemi shtëpisë, ashtu si bari i detit i shkëputur nga shkëmbinjtë dhe zogjtë e tokës që largohen nga bregu dhe fluturojnë pranë anijes tonë janë tregues se marinari po i afrohet portit. Mos je i pikëlluar? Mos vajto; batica thjesht po e ngre lart arkën tënde duke e çuar edhe më lart e më afër malit të sigurisë së përsosur dhe prehjes së pafundme. Mos po përleshesh me sëmundje, i vetëdijshëm se jeta po të tretet dhe përjetësia po të afrohet? Mos druaj; në dhomën tënde të vetmuar ka dritë dhe muzikë - je shumë afër shtëpisë tënde qiellore. “Po shkoj në shtëpi! Çfarë mendimi ngazëllues! Vërtet po lë pas shtëpinë time të dashur e tërheqëse tokësore, por po e shkëmbej me një shtëpi qiellore e cila është pafundësisht më e ndriçuar, më e shenjtë dhe më e çmuar. Po shkoj tek Jezusi, tek Kisha Ngadhënjimtare, tek Apostujt, Profetët dhe Martirët, tek të dashurit që më presin në bregun tjetër, gati të më mirëpresin në shtëpi. Vdekja, nga e cila jam dridhur aq shpesh, është thjesht harku i triumfit; oh, sa të ndritshëm e ka bërë Krishti i ringjallur atë hark përmes të cilit kaloj në “shtëpinë e Atit tim”.