Gewilde Bybelverse vanaf اِنجیلِ مَتّی 7

Deel

«بَخواین، که شما ره هِدا بونه. بَگِردین، که پی دا کاندینی. در بَزِنین، که در شِمه رو واز بونه.

چوون هر کی بِخوائه، گِرنه و هر کی بَگِرده، پی دا کانده و هر کی در بَزِنه، در وه وِسه واز بونه.

«پَس هَرکی مِ گَبِ اِشنُنِه و اونا ره عَمِل کانده، یِتا عَقلدارِ مَردیِ واریِ كه شه سِره ره سَنگِ سَر بِساته.

دیگرون هِمراه هَمون طی رِفتار هاکانین كه خوانِنی شِمه هِمراه رِفتار هاکانِن. اینِ تِمومِ تورات و پِیغَمبِرونِ بَنوِشته.

چوون اون در تنگِ و راهی كه زندِگی ره خَتم بونه سَختِ و اونایی که اونِ پی دا کاندِنه، کَمِ نه.

«تَنگِ دَرِ جِم دِله بُورین، چوون که دَری كه گَتِ و راهی كه گِشادِ مَرگِ خَتم بونه و اونایی که این راهِ جِم شونِنه، خَله نه

پَس اَگه شِما كه اَنده بَدِنی، دوندِنی چی طی شه وَچونِ خوارِ چی هادین، پَس چَنده ویشتَر شِمه آسِمونی پییِر خوارِ چیا ره، هَر کی که بِخوائه ره دِنه.

«کَس دییه ره قِضاوَت نَکِنین تا شِما ره قِضاوَت نَکِنِن. هَمون طی كه شِما کَس دییه ره قِضاوت کاندینی، شه شِما ره هَم قِضاوِت کاندِنه. هر دَئیلِ هِمراه هادین، هَمون دَئیلِ هِمراه عَوِض گِرنِنی.

«ولی هر کی مِ گَبا ره بِشنُئِه و اونا ره عَمِل نَکِنه، یِتا بی عَقلِ مَردیِ واریِ كه شه سِره ره شِن سَر بِساته.

چه کَمِل ذِرِه که تِ بِرارِ چِشِ دِله دَره ره ویندی، ولی گَتِ چویی، كه شه چِشِ دِله دارنی ره نَویندی؟ یا چی طی جِرأت کاندی شه، بِرارِ باری: 'اِجازه هاده کَمِل ذِرِه ره تِ چِشِ جِم بیرون بیارِم' اِسا شه، یِتا گَتِ چو، شه چِشِ دِله دارنی.

«دِراغی پِیغَمبِرونِ جِم دوری هاکانین كه گُسفِن جِمهِ دِله شِمه پَلی اِنِنه، ولی شه باطنِ دِله درنده وِرگِ نه. اونا ره وِشونِ میوهِ جِم اِشناسِنِنی. مگه بونه لَم طَلیِ جِم انگور و کَنگَرِ جِم اَنجیل بَچیئِن؟

همین طی سالِمِ دار خوارِ میوه یارنه و آفِت بَزوِ دار بَدِ میوه.

سالِمِ دار نَتونده بَدِ میوه بیارِه و آفِت بَزوِ دار نَتونده خوارِ میوه بیاره.

داری كه خوارِ میوه نیارِه، اونِ وِرینِنِه و تَشِ دِله دِم دِنِنه.