Solid Joys ShqipShembull

Çfarë e bën Jezusin të ngazëllojë

Në të njëjtën orë Jezusi ngazëlleu në Frymë dhe tha: “Unë të lavdëroj, o Atë, Zot i qiellit dhe i tokës, sepse ua fshehe këto të urtëve dhe të mençurve dhe ua zbulove fëmijëve të vegjël. Po, o Atë, sepse kështu të pëlqeu ty.” (Luka 10:21)

Ky varg është njëri nga dy rastet në Ungjill ku thuhet se Jezusi ngazëlloi. Shtatëdhjetë dishepujt ishin kthyer nga turi i tyre i predikimit dhe ia raportuan suksesin Jezusit.

Vër re se të tre anëtarët e Trinisë po ngazëllojnë: Jezusi po ngazëllon, por thuhet se Ai po ngazëllon në Frymën e Shenjtë. Për mua kjo do të thotë se Fryma e Shenjtë po e mbush dhe po e motivon Atë që të ngazëllojë. Në fund të vargut, pastaj përshkruhet kënaqësia e Perëndisë Atë. “Po, o Atë, sepse kështu të pëlqeu ty”–e bëre këtë plot ngazëllim!

Tani, çfarë e bën gjithë Trininë që të ngazëllojë në këtë rast? Arsyeja është dashuria zgjedhëse dhe e lirë e Perëndisë për t’ia fshehur gjërat elitës intelektuale dhe për t’ua zbuluar foshnjave. “Unë të lavdëroj, o Atë, Zot i qiellit dhe i tokës, sepse ua fshehe këto të urtëve dhe të mençurve dhe ua zbulove fëmijëve të vegjël.”

Çfarë u fsheh Ati disave dhe ua zbulon të tjerëve? Luka 10:22 na e jep përgjigjen: “Askush nuk e di kush është Biri, përveç Atit.” Prandaj, ajo që Perëndia Atë duhet ta zbulojë është identiteti i vërtetë frymëror i Birit.

Kur të shtatëdhjetë dishepujt u kthyen nga misioni i tyre ungjillëzues dhe i raportuan Jezusit, Ai dhe Fryma e Shenjtë ngazëlluan që Perëndia Atë kishte zgjedhur, sipas pëlqimit të Tij–sipas ngazëllimit të Tij–që t’ua zbulonte Birin fëmijëve të vegjël dhe ta fshihte Atë nga të mençurit.

Thelbi i kësaj nuk është se Perëndia zgjedh vetëm disa klasa të caktuara njerëzish, por që Perëndia, për hirin e Tij, është i lirë të zgjedhë kandidatët që kanë më pak gjasa për t’u zgjedhur.

Perëndia shkon kundër asaj që mund të diktojë merita njerëzore. Ai u fshihet të mençurve të vetëmjaftueshëm dhe u zbulohet atyre që janë më të pafuqishmit dhe të paaftët.

Kur Jezusi e sheh Atin që në lirinë e Tij i ndriçon dhe i shpëton njerëzit, për të cilët shpresa e vetme është hiri i lirë, Ai ngazëllon në Frymën e Shenjtë dhe gjen kënaqësi në zgjedhjen e Atit të Tij.

Prandaj, kur ne e shohim këtë–pra, kur e dimë që jemi mes fëmijëve të zgjedhur–edhe ne i bashkohemi ngazëllimit.