Gesien en geken

Here, ek het geleer om my sterk te hou en die vreesbevange en moeë kind in my binneste weg te steek. Niemand ken die seer van my ongeneesde wonde, angstigheid en skaamte nie. Ek voel onsigbaar terwyl ek sukkel om myself bymekaar te hou. Ek wonder: Wie sal luister as ek hulp vra?

Tog, Here, kyk U verby die valse glimlag wat my trane wegsteek. Wanneer ek nie my behoeftes en emosies in woorde kan uitdruk nie, weet ek “U ken my gedagtes van ver af ” (Psalm 139:2). As u kind ken U my beter as wat ek myself ken. Dankie dat U my nooit buite u sig laat gaan nie. Leer my om in die vertroosting van u teenwoordigheid te rus en op u liefde te vertrou.

Amen.