لوقا 7
7
ایمُن افسر رومی
1وختی عیسی همه گَپُنِ خو با کسوئی که شاشنُوتَ تَمُن ایکه، وا شهر کَفَرناحوم رَه. 2اُجا، یه افسر رومی هَستَه، اُ افسر رومی نوکری ایشَستَه؛ که خاطری به اُ خیلی عزیزَه. نوکر اُ مریضَه و نِزیک هَستَه بِمِرِت. 3وختی که اُ افسر دربارۀ عیسی شِشنُت، به چَن نُفر اَ شیخوی کوم یهود پهلو عیسی ایفِرِستا تا اَ عیسی بُخوان بیاد و به نوکری شفا هادِه. 4وختی اُشُ پهلو عیسی هُندِن و وا التماس به عیسی شُگُفت: «ایی مرد لایِکِن که ایی کار رو در حکی بُکنی، 5چونکه اُ به ملت ما دوست ایشَه و ایی مرد همو کسی هَستَه که عبادتگاهِمُ بِی ما درست ایکه.» 6عیسی وا اُشُ رَه. نِزیک اُ لَهَر که رِسی، اُ افسر دوستُ خو ایفِرِستا، تا به عیسی بِگَن: «سرورُم، به خوت زحمت مَدَه، چون مه لایِک ایی نَهُم که زیر سخف لَهَر مه بیِی. 7وا خاطر همی، حتی به خوم لایِک ایی اُمنَدونِست که پهلوت بیام. تو فَکَه یَک کلمه بِگَه، نوکرُم شفا بِگِنت. 8چون مه خوم مامورُم. و سربازویی اُمهَستِن که اَ مه فَرمُن اَبَرِن. به یکی بِگَم ”بِرَه“ اَرِت؛ به یکی بگم ”بُدو“، اَتات و وختی به نوکرُم اَگَم ”ایی کار رو اَنجُم هادَه“، اَنجُم اَدِت.» 9عیسی وختی ایی گَپُنُ شِشنُت، تعجب ایکه و به جمعیتی که دُمبالی شاهُندَه ایگُفت: «به شما اَگَم، که مه حتی میون کوم یهود هم ایطو ایمُنی اُمنِدیدِن.» 10وختی فرستادَه‌ئُون به لَهَر برگشتِن، به نوکرو سالم و سلامت شُدی.
زنده کِردِن پُسِ بیوه‌زن
11زَمُن زیادی نگذشته که عیسی واکل شاگردُش و جمعیت زیادی اَ مردم که باهاش هَستَرِن، وا شهری به نُم نائین رَه. 12نِزیک دروازه شهر که رِسی، ایدی یه مُردَه شابُردَه که تهنا پُس یه بیوه زنَ. جمعیت زیادی اَ مردم شهر وا اُ زِنو ئَرِن. 13وختی خداوند عیسی به اُ زن ایدی، دلی به اُ درد ایکه و ایگُفت: «گیریک مَکُن.» 14بعد عیسی نِزیک بو و به تابوت دَس ایزَه. کسونی که تابوتُ شابُردَه، ووستادَن. عیسی ایگُفت: «ای جَوُن، به تو اَگَم، هُرُس!» 15اُ مُردَه نِشت و شروع به گَپ زدن ایکه! عیسی به اُ جَوُن دَس مُمِش ایدا. 16همه تِرس وا جُنشُ کَ و همیطو که به خدا حمد و ثنا شاکِه، شاگو: «پیغُمبَر گِپی میونِ ما ظاهر بودِن. خدا به کمک کوم خوش هُندِن.» 17خبر ایی کارِ عیسی تو تَمُن منطکه یهودیه و همۀ منطکه ئُوی دور و ور پخش بو.
یحیی به عیسی کاصِد اَفِرِستِه
18شاگردُنِ یحیی خبر تَمُن ایی اِتفاکُ بهش شُدا. یحیی، به دو نُفر اَ شاگردُنِش ایخواست که بیان و به اُشُ وا ایی پیغُم پهلو خداوند عیسی ایفِرِستا و ایگو: 19«تو هَمویی که بایه بیاد یا منتظر کَس دگه ای بَشیم؟» 20وختی اُ دو نُفر پهلو عیسی هُندِن، اَزی شُپُرسی: «یحیای تعمیددهنده به ما ایفِرِستادِن تا اَ تو بُپُرسیم، ”تو هَمویی که بایه بیاد یا ما بایه منتظر کَس دگه ای بَشیم؟“» 21همو موکَع، عیسی به مردم زیادی اَ مریضیُ و دردُ و زارُ شفا ایدا و به کورُنِ زیادی بینا ایکِرد. 22عیسی به کاصِدوی یحیی جواب ایدا: «بِرِی و اُنچه که تُدیدِنُ و تُشنُتِن به یحیی بِگِی که، کورُن اَدیدَن، لَنگُ راه اَرَفتَن، جُذامیون شفا اَگِفتَن، کَرُ اَشنُوتَن، مُردَئُن زنده اِبودَن و به فَخیرُن خبر خاش اَدَن. 23خوش به حال کسی که به مه شک نَکُنت.»
24وختی کاصِدونِ یحیی رفتَن، عیسی دربارۀ یحیی وا مردم شروع به گَپ زدن ایکه و ایگُفت: «وا دیدن کِ وا لَردِکی رَفترین؟ وا دیدن نِی‌ای که باد وا هر طَرَه تکونش اَدِت؟ 25پَ وا دیدن چه رَفتین؟ وا دیدن مردی که جِمۀ نرم و لطیف گَرِشِن؟ اُشُویی که جِمۀ زرق و بَرخی گَر اَکُنِنُ زندگی تجملی شُهَستِن، تو کاخوی پادشاهُ اَن. 26پَ وا دیدن چه رَفترین؟ وا دیدن یه پیغُمبَر؟ بله به شما اَگَم اُ، کِسین که اَ پیغُمبَر هم بالاتِرِن. 27یحیی همو کِسین که دربارَش توو نوشته‌ئُوی مقدّس نوشته بودِن که:
«”بیگین، مه کَبلِ تو کاصِدُ خو اَفِرِستُم
اُ راهت تیغارِت آماده اَکُنت.“
28به شما اَگَم که کسی گَپتِه اَ یحیی اَ مُم نَزائیدِن؛ با ایی حال اُ کسی که توو پادشاهی خدا اَ همه کوچِکتِرِن، اَ یحیی گَپتِرِن.»
29وختی همۀ مردم و حتی خراجگیرُ هم ایی گَپُنُ شُشنُت، اعلام شُکِه که خدا عادِلِن، به چه که وا دَسِ یحیی غسل تعمید شُگِفتَه. 30ولی عالموی فرقه فَریسی و قاضی‌ئُوی شریعت، هدف خدائو به خوشُ رد شُکِه چونکه کبول شُنَکِه وا دَسِ یحیی تعمید بِگِرِن.
31عیسی ادامه ایدا: «مردم ایی نَسلُ با چه مُکایسه بُکنُم؟ اُشُ مثه چه اَن؟ 32اُشُ مثه چولنگُئیَن که توو کُنچیل و بازار اَنینگِن و به همدگه اَگَن:
«”ما بهتُ نِی مُزَه، چِمَک تُنَکِه؛
بهتُ نوحه مُخوند، گیریک تُنَکِه.“
33چونکه یحیای تعمیددهنده هُند که نه خوراک و نه شراب شَخا؛ شما به اُ اَگِی، ”زار ایشَه“ 34پُسِ انسان هُند، که هم اَخارِهُ هم اَنوشه؛ و اَگِین بیگینی ”یه مرد اُشکُم لوسین و عَرَک خارُ دوست خراجگیرُ و گناهکارُن.“ 35همی گَپُتُ نِشُن اَدِت که شما عکل و حکمت تُنی!»
یه زن بدکارَه بخشیده اِبوت
36یه تا اَ عالموی فرقه فَریسی به عیسی به خوراک خاردِن دعوت ایکه. عیسی وا لَهَرِ اُ فَریسی رَه و سرِ سفرۀ اُ نِشت. 37توو اُ شهر، زنیَ که بدکارَه هَستَه. وختی اُ زن ایفَهمی که عیسی مهمونِ لَهَر اُ فَریسین، ظرفی مرمری پُر اَ روغن عطری، وا خوش ایوا 38همیطو که گیریک شَکِه اَ پشت سرِ عیسی، پهلو پائُوش ووستا. خَرسوی چِهم خو رو پائوی عیسی شَرِخت و با مودِ سرُ خو خشک شَکِه و پائُونِ عیسائو شِبوسی و به پائُوش روغن شَموشی. 39وختی اُ فَریسی که به عیسی دعوت ایکِردَه اییُ ایدی وا خوش ایگُفت: «اگه ایی مرد واکعاً یه پیغُمبَرِن شَفَهمی ایی زن که بهش دَس اَزدِن کِن و چطو زنین چونکه اُ زن یه گناهکارِن.» 40عیسی به اُ فَریسی ایگُفت: «ای شَمعون، مَواتِن که بهت چیزی بگم.» شَمعون جواب ایدا: «بُفرما، استاد!» 41عیسی ایگُفت: «یکی اَ دو نُفر طلب ایشَستَه: اَ یکی کَدِ هجده ماه دستمزد یه کارگر، اَ یکی دگه کَدِ یَک ماه و نیم دستمزد یه کارگر طلب ایشَستَه. 42ولی چون چیزی شُنَهَستَه به اُ هادَن کَرضِ هر دو تا ایبَخشی. حالا وا نظر تو کَم یه تا به اُ شخص بِشتِه دوست ایشَه؟» 43شَمعون جواب ایدا: «به گَمُنُم اُ کسی که کَرض بِشتِری ایشَستَه و بخشیده بو. عیسی ایگُفت: «درست اِدگُفت.» 44اُغایه به اُ زن اشاره ایکه و به شَمعون ایگُفت: «به ایی زن اَدیدِی؟ مه وا لَهَرت هُندَم، تو هُوو به شوشتِنِ پائُوی مه اِدنَوا ولی ایی زن وا خَرسِ چِهمُنِش پائُوی مه ئو ایشوشت و وا مودُنِش خشک ایکه. 45تو به مه اِدنَبوسی، ولی ایی زن اَ موکعی که هُندَم یه لحظه اَ بوسیدن پائُوی مه دَس اینَکِشی. 46تو به سرِ مه روغن اِدنَموشی، ولی اُ زن به پائُوی مه روغن عطری ایموشی. 47پَ به همی بهت اَگَم، گناهوی ایی زن که خیلی هم زیادِن، بخشیده بو. وا خاطریکه بِشتِه محبت ایکه. ولی اُ که کَمتِه گناهُنِش بخشیده اِبو، کَمتِه محبت اَکُنت.» 48پَ به اُ زن ایگُفت: «گناهُنِت بخشیده بو.» 49کسوئی که سرِ سفره نِشتَرِن به همدگه شاگُفت: «ایی کِن که حتی گناهُنُ اَبَخشه؟» 50عیسی به اُ زن ایگُفت: «ایمُنِت، به تو نجات ایدا، به سلامت بِرَه.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقا 7: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company
