1 Макавејска 3
3
Пофалба за Јуда Макавејски
1Место него се издигна неговиот син Јуда, кој беше наречен Макавеј. 2На него му помагаа сите негови браќа и приврзаниците на татко му; со радост војуваа за Израил. 3Тој ја рашири славата на својот народ; ставаше оклоп на себе како џин, се препашуваше со своите оружја и водеше војна, бранејќи го народот со меч. 4#1 Мојс 49,9Во своите работи беше сличен на лав и како лавче рикаше за плен. 5#5,5.44Ги гонеше беззакониците, ги бараше и ги изгоруваше оние што го вознемируваа неговиот народ. 6#2,47Од страв пред него беззакониците се смирија и трепереа пред него; преку неговата рака дојде спасението. 7#Изреки 10,7На многу цареви им зададе голема мака и со своите дела го зарадува Јаков; споменот за него ќе биде вечно благословуван; 8навлезе во јудејските градови и ги истреби незнабошците и го одврати гневот од Израил; 9Името негово се прочу до крајот на земјата и ги собра сите расеани по светот.
Победа на Јуда над Аполониј и над Серон
10 #
1,29
Тогаш Аполониј ги повика незнабошците и од Самарија насобра голема војска за да војува против Израил. 11Јуда го разбра тоа и излезе пред него, го уби и неговата војска ја уништи, а оние што останаа живи, се разбегаа. 12Им го одзедоа пленот, а Јуда му го зеде мечот и го носеше во борбите до крајот на животот. 13И слушна Серон, војсководецот на Сирија, дека Јуда собрал околу себе многу луѓе и многу верници, кои, водени од него, влегуваат во борби, 14па си рече: „Ќе си создадам име и ќе се прославам во царството, ако отпочнам војна против Јуда и против оние што се заедно со него и кои ги презираат царските зборови.“ 15Појде тој и со него силна безбожничка војска да му помогне за да им се одмазди на синовите Израилеви. 16#Ис.Н. 10,11Кога се доближија до височината Веторон, Јуда излезе пред нив со сосема малку свои луѓе. 17Тие, откако видоа пред себе толку голема војска, му рекоа на Јуда: „Како можеме ние малкумина да му се спротивставиме на ова големо множество? Освен тоа, многу сме истоштени, зашто денес сѐ уште ништо не сме јаделе.“ 18#4,10.40.55; 9,46; 16,3; 1 Цар 14,6; 17,46А Јуда им одговори: „Лесно може да се случи и многумина да паднат во рацете на малкумина; за Бога нема никаква разлика дали ќе спаси многумина или малкумина, 19бидејќи победата во битката не зависи од големината на војската, туку силата доаѓа од небото. 20Тие доаѓаат против нас со голема гордост и со беззаконија да нѐ уништат нас, нашите жени и нашите деца, и да нѐ ограбат; 21а ние се бориме за нашите души и за нашите закони. 22#5 Мојс 1,29; 3,18-22Затоа Тој Самиот пред нашите очи ќе ги уништи; не плашете се ни најмалку од нив.“ 23Откако престана да говори, ненадејно ги нападна: Серон и сета негова војска беа разбиени. 24#2 Цар 5Ги гонеше удолу до падините на Веторон сѐ до самата рамнина; од нив паднаа осумстотини мажи, а другите избегаа во филистејската земја. 25И сите околни безбожници почнаа да се плашат од Јуда и од неговите браќа. 26За неговото име слушна и самиот цар; по сите народи се зборуваше за борбите на Јуда.
Антиох Четврти заминувајќи за Персија, му ги доверува царските обврски на Лисиј
27Кога за сето тоа слушна царот Антиох, тој се распали со гнев, па испрати да ги соберат сите сили во неговото царство и собра голема војска; 28ја отвори својата ризница и им исплати на своите војници годишна плата и им заповеда во секоја прилика да бидат готови. 29Тогаш виде дека богатството во неговата ризница е потрошено и дека приходите на државата се помали поради немирите и разурнувањата што ги направи тој во земјата, уништувајќи ги законите што постоеја уште од старо време. 30И почна да се плаши дека нема да може, освен само уште еднаш или двапати, да ги подмири издатоците и да дава подароци, како што ги даваше со широка рака во минатото, надминувајќи ги со тоа своите претходници. 31Силно загрижен во својата душа, тој реши да оди во Персија за да собере даноци од таа земја и да земе што повеќе пари. 32#2 Мак 11,1Царските работи од реката Еуфрат до египетските предели му ги предаде на Лисиј, угледен човек, по потекло од царски род; 33#7,1-4на него му го довери и воспитувањето на својот син Антиох, додека се врати тој; 34нему му ја предаде и половината од војската и слоновите и му даде заповед за сѐ што беше наумил, особено за жителите на Јудеја и Ерусалим: 35да испрати против нив војска, да ја сотре и да ја уништи силата на Израил и она што преостанало во Ерусалим да го избрише и споменот за тоа место, 36па тогаш на сите нивни земји да насели туѓинци и со ждрепка да им ја раздели земјата. 37Тогаш царот ја зеде другата половина од војската и појде од Антиохија, престолнината на своето царство, во сто четириесет и седмата година, ја мина реката Еуфрат и ги заобиколи горните краишта.
Горгиј и Никанор
(2 Мак 8,8-15)
38Лисиј ги одбра Птоломеј, синот на Доримен, Никанор и Горгиј, храбри мажи и пријатели на царот; 39#1 Лет 19,18ги испрати со четириесет илјади пешаци и седум илјади коњаници, да појдат во Јудеја и, според царската заповед, да ја опустошат. 40Тие појдоа со сета своја војска и дојдоа до Емаус и се улогорија таму во рамнината. 41Кога за ова слушнаа тамошните трговци, тие зедоа со себе многу сребро, злато и слуги и дојдоа во логорот да ги купуваат Израилците како робови; кон нив се придружија исто така група Сиријци и Филистејци. 42Јуда и неговите браќа видоа дека неволјите се умножуваат и дека непријателските војски поставиле логори во нивните предели, а разбраа и за царската наредба нивниот народ да биде поразен и уништен. 43И секој од нив му велеше на својот пријател: „Да го подигнеме нашиот народ од пропаста и да водиме војна за нашиот народ и за светињите.“ 44Се собраа сите за да се подготвуваат за борба и да се помолат, да испросат милост и милосрдност. 45Ерусалим остана ненаселен како пустина; од неговите постојани жители немаше никој ни да влезе во него ни да излезе од него; се газеше по светите места, а во тврдината се беа населиле туѓинци, им беше станало живеалиште на безбожниците; беше одземена веселбата од Јаков, не се слушаше ни кавал ни цитра.
Собирот во Масифа
(2 Мак 8,16-23)
46 #
Суд 20,1-3; 1 Цар 7,5; 10,17 Се собраа и отидоа во Масифа, спроти Ерусалим, бидејќи некогаш Масифа им беше на Израилците место за молитва. 47Тој ден постеа и се облекоа во вреќишта, главите си ги посипаа со пепел и ги раскинаа облеките свои; 48#2 Мак 8,23ја отворија книгата на Законот, една од оние што ја бараа безбожниците за да ги насликаат ликовите на своите идоли во неа, 49#4 Мојс 6,2-21па ги изнесоа свештеничките одежди, и првините и десетините: ги повикаа и назирите, кои ги беа исполниле своите денови, 50извикаа високо кон небото: „Што да правиме со нив и каде да ги сместиме? 51Светилиштето Твое се гази и е осквернето, а свештениците Твои се во жалост и понизност. 52Еве, незнабошците се собраа околу нас за да нѐ уништат. Ти знаеш што подготвуваат против нас. 53Како ќе можеме да им се противставиме, ако Ти не ни помогнеш?“ 54#5,33Тогаш трубите затрубија и извикаа со сиот свој глас. 55#2 Мојс 18,21Јуда му постави на народот старешини: илјадници, стотници, педесетници и десетари. 56#5 Мојс 20,5-8И им рекоа на оние што правеа куќи, што се беа наскоро ожениле, што насадиле лозје, како и на оние што се плашат, секој од нив, како што е според Законот, да се врати во својот дом. 57Потоа војската појде и постави логор јужно од Емаус. 58Јуда им рече на борците: „Препашајте се, бидете храбри и подготвени да ги нападнеме незнабошците што се собрани против нас за да нѐ уништат нас и нашите светињи; 59подобро е да умреме во борба, отколку да го гледаме злото на нашиот народ и на нашите светињи. 60Како е Божјата волја, така нека биде!“
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
1 Макавејска 3: MK2006D
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Библиско Здружение на Р. Македонија 2006
© Bible Society of the Republic of Macedonia 2006