1 Макавејска 2

2
Мататија и неговите синови
1 # 13,25-30; 1 Лет 24,7 Во тие дни Мататија, синот на Јован, син на Симон, свештеник од по­томците на Јоарив, замина од Еру­салим и се насели во Модин. 2Тој имаше пет сина: Јован, наречен Гади, 3Симон, наречен Таси, 4Јуда, наречен Макавеј, 5Елеазар, наречен Аваран, и Јонатан, наречен Апфус. 6Гледајќи какви богохулства се случуваа во Јудеја и во Ерусалим, 7тој рече: „Тешко мене, зошто се ро­див да го гледам уништувањето на мо­јот народ и на светиот град и овде да стојам додека го предаваат во рацете на неговите непријатели и светилиштето – во рацете на туѓинци? 8Неговиот храм стана како човек без достоинство, 9#Плач 2,21неговите скапоцени садови се однесени во плен, доенчињата негови ги убиваат по улиците, а неговите момци паѓаат од меч. 10Кој народ не го заземал неговото царство и кој него, не го ограбувал? 11Сиот накит му е ограбен; од слободен стана роб. 12И, ете, нашите светости, нашата убавина и нашата слава опустеа, незна­бошците ги осквернија. 13И зошто уште треба да живееме?“ 14#1 Мојс 37,34; 50,10И ја раскинаа Мататија и синовите негови облеката своја, се облекоа во вреќишта и горко плачеа.
Жртвувањето во Модин
15 # 2 Мак 5,22 Дојдоа царски луѓе во градот Мо­дин, ги принудуваа да отстапат и да при­несат жртва. 16Многумина, пак, од Израилците се придружија кон нив, но Мататија и не­говите синови останаа непоколебливи. 17Царските луѓе му пријдоа на Мата­тија, почнаа да го наговараат, велејќи му: „Ти си водач, ти си угледен и голем човек во овој град; со тебе се твоите си­нови и твоите браќа. 18#3,38; 6,10.14.28; 10,16.20.60; 11,26Затоа пристапи сега прв и исполни ја царската заповед, како што го на­пра­вија тоа сите народи, мажите Јудејци и дру­гите жители на Ерусалим, па и ти и твојот дом ќе влезете во кругот на цар­ските пријатели и ќе бидете почестени со сребро и со злато и со многу други дарови.“ 19Одговори Мататија и им рече со ви­сок глас: „Макар и сите народи што се во царството да му се покорат на царот и да отстапат од богослужењето на своите предци и се согласат со неговите наредби, 20јас и моите синови и браќата мои ќе постапиме според заветот на нашите предци. 21Да не даде Бог да ги оставиме зако­нот и заповедите. 22Затоа нема да ги послушаме збо­ро­вите на царот и нема да отстапиме од нашето богослужење ни десно ни лево.“ 23Кога престана да говори, еден Ју­де­ец се приближи пред очите на сите за да принесе, според царската заповед, идолска жртва врз жртвеникот во градот Модин. 24#5 Мојс 13,6-11Мататија, гледајќи го тоа, срцето му се растрепери, пламна во него гне­вот заради правда, па притрча и го уби кај жртвеникот. 25Во истиот миг го уби и царскиот чо­век, кој ги принудуваше луѓето да принесат жртва, а жртвеникот го разурна. 26#4 Мојс 25,6-15; Пс 105,30; Сир 45,23Така се пројави неговата ревност за Законот, како некогаш што постапи Финес со Зимриј, синот на Салу. 27Мататија тогаш почна со силен глас да извикува во градот: „Секој што го љуби Законот и стои во заветот, нека појде по мене!“ 28И тој и неговите синови избегаа во горите, оставајќи сѐ што имаа во гра­дот.
Мататија во пустината
29Тогаш многумина, кои ја сакаа правдата и Законот, отидоа во пустината и останаа таму, 30тие самите, и нивните синови, и нивните жени и добитокот, зашто мно­гу се засили злото над нив. 31#1 Цар 23–26На царските луѓе и на војската, која се наоѓаше во Ерусалим, градот на Да­вид, им беше јавено дека некои луѓе ја прекршиле царската заповед и дека из­бегале во скришни места во пустината. 32Многумина почнаа да ги гонат и ги стигнаа. Застанаа против нив, спремни да започнат со нив битка во саботен ден. 33извикувајќи: „Уште имате време, излезете и направете го она што ви го наредува царската заповед, и ќе оста­не­те живи!“ 34А тие им одговорија: „Не излегува­ме и нема да ѝ се покориме на царската заповед и нема да го оскверниме саботниот ден!“ 35Тогаш веднаш почнаа да ги на­па­ѓаат. 36Но овие не им одговорија, па дури ни камен не фрлија на нив, ниту ги ут­вр­дија своите скривалишта, велејќи: 37#5 Мојс 31,28„Сите ќе умреме невини. И небото и земјата сведочат дека несправедливо нѐ убивате.“ 38И појде војската на нив во тој са­бо­тен ден, и загинаа сите со нивните жени и со нивните деца и добитокот – околу илјада души. 39Кога разбраа за тоа Мататија и не­говите пријатели, заплакаа за нив гор­ко. 40Тогаш си рекоа еден на друг: „Ако сите постапиме, како што постапија овие наши браќа и не се бориме со нез­набошците за нашиот живот и за нашите светињи, тие набргу ќе нѐ истребат од земјата.“ 41Во тој ден одлучија и рекоа: „Ако некој нѐ нападне во саботен ден, ќе се бориме со него за да не умреме сите, ка­ко што изумреа нашите браќа во нив­ни­те скривалишта.“ 42#7,13; 2 Мак 14,6Тогаш ним им се приклучи и заедницата на Асидеите, сѐ одбрани јунаци од Израил, сите верни на Законот. 43#2 Мак 8,1И сите други што беа во опасност, им се придружуваа и ја зголемија нив­на­та сила. 44Така се насобра цела војска и во гневот свој ги напаѓаа виновниците и безбожниците; другите, пак, бегаа да се спасуваат кај незнабошците. 45Мататија и неговите пријатели одеа наоколу и ги уриваа жртвениците. 46Без страв ги обрезуваа необрезани­те деца што ги наоѓаа во израилската земја. 47Ги гонеа синовите на дрскоста и нивниот подвиг стана успешен. 48#1,10; 2,62; Пс 88,17Така го бранеа Законот од рацете на незнабошците и нивните цареви и не дозволија да зајакне силата на греш­ни­ците.
Заветот и смртта на Мататија
49Кога му се приближи смртниот ден на Мататија, тој им рече на своите синови: „Ете, сега се засили дрскоста и страдањето; сега е време за преврат и жесток гнев. 50Затоа, деца мои, чувајте го Законот со ревност и жртвувајте го вашиот жи­вот за заветот на нашите предци. 51Спомнете си за нив, за делата што ги направија тие во свое време. И вие ќе добиете голема слава и вечно име. 52#Сир 44–50#1 Мојс 15,6; 22,1Зарем и Авраам не се покажа верен во искушението и зар тоа не му се при­ми за праведност? 53#1 Мојс 37–41; Пс 118,143Јосиф во својата неволја ја запази заповедта и стана господар над Египет. 54#2,26; 4 Мојс 25,7.13Финес, нашиот предок, затоа што покажа голема ревност, го прими ветувањето на вечното свештенство. 55#4 Мојс 27,12-23Исус, затоа што ја исполни заповедта, стана судија над Израил. 56#4 Мојс 13,31; 14,6-10.24; Ис.Н. 14,6-15; Сир 46,9Калев, во собирот народен, беше сведок за вистината и доби земја во наследство. 57#1 Цар 24,21; 2 Цар 7,16Давид за својата милосрдност го на­с­леди царскиот престол за вечни вре­ми­ња. 58#3 Цар 18,40; 19,10; 4 Цар 2,1-12Илија поради својата голема рев­ност за Законот беше вознесен на не­бо­то. 59#Дан 3,17Ананија, Азарија и Мишаел преку вера се спасија од пламенот. 60#Дан 6,21; 2 Тим 4,17Даниил за својата невиност беше из­бавен од челуста на лавовите. 61И така, спомнувајте си дека сите што се надеваа на Него, од поколение до поколение не ги напушти силата. 62#1,10; 2,48Не плашете се од зборовите на гре­шен човек, зашто славата негова ќе се претвори во ѓубриште и во црви. 63#Пс 145,3Денес се гордее, а утре веќе нема да го најдат; ќе се претвори во прав и на­дежите негови се губат. 64А вие, чеда мои, крепете се и пазете го храбро Законот, зашто преку него ќе се прославите. 65Еве ви го Симон, вашиот брат, знам дека е разумен маж, него слушајте го во сите дни. Тој ќе ви биде место татко. 66А Јуда Макавеј, одличен јунак уш­те од својата младост, тој нека ви биде војсководец; тој ќе ве води во војните против незнабошците. 67Соберете ги сите што живеат спо­ред Законот и одмаздете се за неправ­ди­те што му се прават на вашиот народ. 68Дајте им го на незнабошците она што заслужиле, а кон заповедите на За­конот бидете внимателни!“ 69#1 Мојс 25,8; Суд 2,10; 4 Цар 22,20Потоа ги благослови и се прибра кај своите предци. 70Умре во сто четириесет и шестата година; го погребаа во гробницата на татко му во Модин, а сиот Израил гор­ко го оплакуваше.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

1 Макавејска 2: MK2006D

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល