ខគម្ពីរពេញនិយមពី لوقا 8

ចែក​រំលែក

ولی بذرویی که رو خاک وَلم اَکِت، کسوئیَن که کَلُمُ اَشنُوِن و وا دلی صاف و خُب به اُ نگه اَکُنِن، و با صبر ثمره اَتارِن.

بذرویی که میونِ پِچائُو اَکِت، کسوئیَن که کَلُمُ اَشنُوِن، ولی با گذشت زَمُن نِگَرُنیُ، مال و مِنال و خاشی‌ئُوی زندگی به اُشُ خفه اَکُنت و ثمر نادِه.

بذرویی که رو زمین سنگی اَکِت کسوئیَن که وختی کَلُمُ اَشنُوِن، وا شادی خاشی کبول اَکُنِن، ولی کَلُم تو اُشُ ریشه ناکُنت، ایشُ یه مدتی ایمُن شُهَه، ولی موکِع آزمایش، اَ ایمُن اَکَن.

عیسی به شاگردُن ایگُفت: «ایمُنِتُ کان؟» شاگردُن با تعجب و تِرس اَ همدگه شاپُرسی: «ایی کِن که حتی به باد و هُوو فَرمُن اَدِت و اُشُ اَزی فَرمُن اَبَرِن.»

بذرویی که توو راه کَفتَن، کسوئیَن که کَلُمِ خدا اَشنُوِن، ولی ابلیس اَتات و کَلُمُ اَ دلشُ اَچِرکُنت، تا نَتونَن ایمُن بیارِن و نجات پیدا بُکنِن.

به چه که هیچ چیزِ پِنهونی نین که رو نَبَشِت، و نه چیزُ زَفت بودَه ای که معلوم نَبَشِه و زیر نور نیاد.

اُ زن وختی ایدی که ناتون به خوش زَفت بُکنت، وا تِرس و لِرز جلو هُند و به پای عیسی کَفت و جلو همۀ مردم اعلام ایکه که به چه به عیسی دَس ایزدِن و چطو درجا شفا ایگِفتِن. عیسی بهش ایگُفت: «دُهتُم، ایمُنِت شفات ایدا. به سلامت بِرَه.»

شاگردُن پهلو عیسی رفتِن و بیداری شُکِه، شُگُفت: «استاد، استاد، هلاک اِبودِیم!» عیسی بیدار بو و به باد و موجُنِ گَپ نهیب ایدا. توفُن کَفت و همه جا خاهر بو.