Những câu Kinh Thánh phổ biến từ متّی ۲۷

Chia sẻ

نزدیک ساعتٚ سه، عیسی صدای بولندٚ اَمرأ فریاد بزه: «ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقتَنی؟» ینی «خودایٚ من، خودایٚ من، چره مرَ تنها بنَه‌یی؟»

هو وخت معبدٚ پرده جٚه بوجور تا بیجیر دوپارَه بوسته، زیمین بلرزسّته، سنگأن وأشکأفتیدی، قبرأن وازَ بوستیدی و خیلی جٚه موقدّسأن کی بمرده‌بید، زندَه بوستیدی

عیسی ایوار دِه فریاد بزه و خو روحَ تسلیم بوکوده.

وختی سربازأنٚ فرمأنده و اونٚ سربازأن کی مأمورٚ نگهبانی جٚه عیسی بید، زیمین لرزه و همه‌یٚ او ایتفاقأنَ بیده‌ییدی، خیلی بترسه‌ییدی و بوگفتیدی: «رأس رأسی اون خودا پسر بو.»

ظهرٚ موقع تا زواله، ینی سه ساعت، تومامٚ او سرزیمین تاریکَ بوسته.

پیلاطس وَورسه: «پس عیسی معروف به مسیحٚ اَمرأ چی بوکونم؟» همه‌تأ بوگفتیدی: «به صلیب فأکش!» پیلاطس وَورسه: «چره؟ مگر چی بدی بوکوده؟» ولی اوشأن ویشتر فریاد بزه‌ییدی: «به صلیب فأکش!»