Pagdurusa

Kamatayan

Kasiguruhan

Pag-asa

Pagtitiwalang ang Diyos ay Mabuti Kahit Anupaman

Banal na mga Damdamin - Maka-Bibliang Tugon sa Bawat Paghamon

Paglilinis ng Kaluluwa

Pag-aalala

Set Apart | Isang Biblikal na Pananaw sa Kabanalan

Kutamaya Ng Diyos - Mga Gawa

Magandang Balita Bible (Revised)

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="GEN.23.1+GEN.23.2+GEN.23.3+GEN.23.4+GEN.23.5+GEN.23.6+GEN.23.7+GEN.23.8+GEN.23.9+GEN.23.10+GEN.23.11+GEN.23.12+GEN.23.13+GEN.23.14+GEN.23.15+GEN.23.16+GEN.23.17+GEN.23.18+GEN.23.19+GEN.23.20">
 <div class="p">1Nabuhay si Sara nang 127 taon. 2Namatay siya sa Lunsod ng Arba, na tinatawag ding Hebron sa lupain ng Canaan. Ito'y labis na ikinalungkot ni Abraham.</div><div class="p"> 3Sandaling iniwan ni Abraham ang bangkay at nakipag-usap sa mga Heteo. Pakiusap niya, 4&#8220;Ako'y#Heb. 11:9, 13; Gw. 7:16. isang dayuhan at nakikitira lamang sa inyong lupain. Kung maaari, pagbilhan ninyo ako ng lupang mapaglilibingan sa aking asawa.&#8221;</div><div class="p"> 5Sumagot ang mga Heteo, 6&#8220;Kinikilala ka naming isang dakilang pinuno; pumili ka na ng lugar na gusto mo para paglibingan sa iyong asawa. Ikalulugod namin na ibigay sa inyo ang bahagi ng inyong mapipili.&#8221;</div><div class="p"> 7Bilang pasasalamat, yumuko si Abraham sa harapan ng mga tao 8at sinabi niya, &#8220;Kung talagang hindi kayo tutol na dito ko ilibing ang aking asawa, tulungan ninyo akong makiusap kay Efron na anak ni Zohar. 9Nais kong saksihan ninyo ang pagbili ko sa yungib na nasa tabi ng kanyang lupain sa Macpela, upang ito'y gawing libingan. Babayaran ko siya sa hustong halaga.&#8221;</div><div class="p"> 10Nagkataong si Efron ay kasama ng nagkakatipong mga Heteo sa may pintuan ng lunsod. Kaya, sinabi niya kay Abraham na naririnig ng lahat, 11&#8220;Hindi lamang ang yungib, kundi pati ang lupang kinalalagyan nito ay ibinibigay ko na rin sa inyo upang paglibingan sa inyong asawa. Saksi ko ang lahat ng naririto.&#8221;</div><div class="p"> 12Muling yumuko si Abraham sa harapan ng mga naroroon, 13at sinabi niya kay Efron na naririnig ng lahat, &#8220;Kung maaari'y pakinggan mo ako. Bibilhin ko ang buong lupain. Tanggapin mo ang tamang kabayaran upang mailibing ko roon ang aking asawa.&#8221;</div><div class="p"> 14Sumagot si Efron kay Abraham, 15&#8220;Apatnaraang pirasong pilak po ang halaga ng lupa. Huwag na nating pag-usapan; basta't paglibingan na ninyo.&#8221; 16Nagkasundo sila. Sa harapan ng mga tao'y tumimbang si Abraham ng halagang apatnaraang pirasong pilak, ayon sa halaga ng salaping umiiral noon sa pamilihan.</div><div class="p"> 17Kaya't ang lupang iyon ni Efron sa Macpela sa silangan ng Mamre, pati na ang yungib at mga punongkahoy sa paligid nito 18ay naging pag-aari ni Abraham. Sinaksihan ito ng mga Heteong dumalo sa pagpupulong na iyon sa may pintuan ng lunsod. 19At inilibing nga ni Abraham si Sara sa yungib na iyon sa Macpela, silangan ng Mamre, sa lupain ng Canaan. Ito'y tinatawag ngayong Hebron. 20Ang lupa ngang iyon at ang yungib na dating pag-aari ng mga Heteo ay binili ni Abraham upang gawin niyang libingan.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch37" data-usfm="GEN.37.28+GEN.37.29+GEN.37.30+GEN.37.31+GEN.37.32+GEN.37.33+GEN.37.34+GEN.37.35">
 <div class="p">28Kaya't#Kar. 10:13; Gw. 7:9 nang may dumaraang mga mangangalakal na Midianita, iniahon nila si Jose at ipinagbili sa halagang dalawampung pirasong pilak. At si Jose'y dinala ng mga Ismaelita sa Egipto.</div><div class="p"> 29Pagbalik ni Ruben sa balon, nakita niyang wala na roon si Jose. Sa laki ng kanyang pagdaramdam, pinunit niya ang kanyang damit. 30Lumapit siya sa kanyang mga kapatid at ang sabi, &#8220;Wala na sa balon si Jose! Ano ang gagawin ko ngayon?&#8221;</div><div class="p"> 31Nagpatay sila ng kambing at itinubog sa dugo nito ang hinubad na damit ni Jose. 32Pagkatapos, dinala nila ito sa kanilang ama at sinabi, &#8220;Nakita po namin ang damit na ito, tingnan nga ninyo kung ito nga ang sa mahal ninyong anak.&#8221;</div><div class="p"> 33Nakilala niya agad ang damit. &#8220;Kanya nga ito! Pinatay ng mabangis na hayop ang anak ko! Pihong nagkaluray-luray ang kanyang katawan.&#8221; 34Sinira ni Jacob ang suot niyang damit, at nagsuot ng damit-panluksa. Ipinagluksa niya nang mahabang panahon ang nangyari sa kanyang anak. 35Inaliw siya ng lahat niyang mga anak ngunit patuloy ang kanyang pamimighati. Sinabi niya, &#8220;Mapupunta ako sa daigdig ng mga patay na nagdadalamhati dahil sa pagkawala ng aking anak.&#8221; Patuloy siyang nagluksa dahil kay Jose.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch42" data-usfm="GEN.42.35+GEN.42.36+GEN.42.37+GEN.42.38">
 <div class="p">35Nang isalin nila ang kani-kanilang sako, nakita nila ang salaping kanilang ibinayad. Kaya't pati si Jacob ay natakot. 36Sinabi niya, &#8220;Iiwan ba ninyo akong mag-isa? Wala na si Jose, wala rin si Simeon, ngayo'y gusto pa ninyong isama si Benjamin? Napakabigat namang pasanin ito para sa akin!&#8221;</div><div class="p"> 37Sinabi ni Ruben, &#8220;Ama, kung hindi ko maibalik sa inyo si Benjamin, patayin na ninyo ang dalawa kong anak. Ipaubaya ninyo sa akin si Benjamin at ibabalik ko siya.&#8221;</div><div class="p"> 38Ngunit sinabi ni Jacob, &#8220;Hindi ko papayagang sumama sa inyo ang aking anak, patay na ang kanyang kapatid at siya na lamang ang nasa akin. Sa tanda ko nang ito, kung siya'y masasawi sa daan, hindi ko na ito makakayanan; mamamatay akong nagdadalamhati.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkRUT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="RUT.1.1+RUT.1.2+RUT.1.3+RUT.1.4+RUT.1.5+RUT.1.6+RUT.1.7+RUT.1.8+RUT.1.9+RUT.1.10+RUT.1.11+RUT.1.12+RUT.1.13+RUT.1.14+RUT.1.15+RUT.1.16+RUT.1.17+RUT.1.18+RUT.1.19+RUT.1.20+RUT.1.21">
 <div class="p">1-2Nang ang Israel ay pinamumunuan pa ng mga hukom, nagkaroon ng taggutom sa buong bayan. Kaya't ang mag-asawang Elimelec at Naomi na mga taga-Bethlehem, Juda ay pansamantala munang nanirahan sa Moab kasama ang kanilang mga anak na sina Mahlon at Quelion. Ang pamilyang ito ay mula sa angkan ng Efrata. 3Namatay sa Moab si Elimelec at naiwang biyuda si Naomi. Ang dalawa nilang anak 4ay nakapag-asawa naman ng mga Moabita, sina Orpa at Ruth. Ngunit pagkalipas ng mga sampung taon, 5namatay rin sina Mahlon at Quelion, kaya't si Naomi ay naulila sa asawa't mga anak.</div><div class="s">Bumalik sa Bethlehem si Naomi Kasama si Ruth</div><div class="p"> 6Nabalitaan ni Naomi na ang kanyang bayan ay pinagkalooban ng Diyos ng masaganang ani kaya't humanda sila ng kanyang mga manugang na umalis sa Moab. 7Naglakbay nga silang pabalik sa Juda. 8Ngunit sa daa'y sinabi ni Naomi sa kanyang dalawang manugang, &#8220;Umuwi na kayo sa dati ninyong tahanan, at manirahan sa inyong mga nanay. Kung paanong naging mabuti kayo sa mga yumao at sa akin, nawa'y maging mabuti rin sa inyo si Yahweh. 9-10Itulot nawa ni Yahweh na kayo'y makapag-asawang muli at magkaroon ng panibagong pamilya.&#8221; At sila'y hinagkan ni Naomi bilang pamamaalam.</div><div class="p">Ngunit napaiyak ang mga manugang at sinabi sa kanya, &#8220;Hindi namin kayo iiwan. Sasama kami sa inyong bayan.&#8221;</div><div class="p"> 11Sumagot si Naomi, &#8220;Mga anak, huwag na kayong sumama sa akin. Bumalik na kayo sa inyong mga magulang. Hindi na ako magkakaanak pa upang inyong mapangasawa. 12Umuwi na kayo. Matanda na ako para mag-asawang muli. Kahit na umaasa akong makakapag-asawang muli, o kahit pa ngayong gabi ako mag-asawa't magkaanak, 13mahihintay ba ninyo silang lumaki? Alam ninyong ito'y hindi mangyayari. Kaya, mag-asawa na kayo ng iba. Pinabayaan ako ni Yahweh, at hindi ko nais na madamay kayo sa aking kasawian.&#8221; 14Pagkasabi nito'y lalo silang nag-iyakan. At hinagkan ni Orpa ang kanyang biyenan, at nagpaalam na.#14 at nagpaalam na: Sa ibang manuskrito'y may dagdag naupang bumalik sa kanyang bayan. Ngunit nagpaiwan si Ruth.</div><div class="p"> 15Sinabi ni Naomi kay Ruth, &#8220;Ang bilas mo'y nagbalik na sa kanyang bayan at sa kanyang mga diyos. Umuwi ka na rin.&#8221; 16Sumagot si Ruth, &#8220;Huwag po ninyong hilinging iwanan ko kayo. Hayaan na ninyo akong sumama sa inyo. Saanman kayo pumunta, doon ako pupunta. Kung saan kayo tumira, doon din ako titira. Ang inyong bayan ang magiging aking bayan. Ang inyong Diyos ang magiging aking Diyos. 17Kung saan kayo mamatay, doon ako mamamatay, at doon din ako malilibing. Parusahan sana ako ni Yahweh ng pinakamabigat na parusa kung papayagan kong magkalayo tayo maliban na lamang kung paghiwalayin tayo ng kamatayan!&#8221; 18Nang matiyak ni Naomi na hindi talaga magbabago ang isip ni Ruth na sumama sa kanya, hindi na siya tumutol.</div><div class="p"> 19Kaya't nagpatuloy sila ng paglalakbay. Pagdating nila sa Bethlehem, nagulat ang lahat. &#8220;Hindi ba't si Naomi ito?&#8221; tanong ng kababaihan.</div><div class="p"> 20Sumagot naman si Naomi, &#8220;Huwag na ninyo akong tawaging Naomi.#20 NAOMI: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito'y &#8220;Kaaya-aya&#8221;. Tawagin ninyo akong Mara,#20 MARA: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito'y &#8220;Mapait&#8221;. sapagkat ako'y pinabayaang magdusa ng Makapangyarihang Diyos. 21Masagana ang buhay namin ni Elimelec nang umalis dito. Ngunit ibinalik ako ni Yahweh na walang anumang dala. Huwag na ninyo akong tawaging Naomi sapagkat ako'y binigyan ng Makapangyarihang Diyos ng matinding kasawian sa buhay!&#8221;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

KapighatianHalimbawa

Banal na Kasulatan

Tungkol sa Gabay na ito

Mga Kaugnay na Gabay