คำอุปมาของพระเยซูตัวอย่าง

การยกหนี้ที่ไม่เท่ากัน
คำอุปมาสองเรื่องนี้ไม่ถูกนับรวมเป็นเรื่องเดียว แต่ทั้งสองเรื่องนั้นแสดงถึงฤทธิ์อำนาจในการให้อภัย “พระเยซูได้สอนเราถึงเรื่องฤทธิ์อำนาจในการให้อภัยในคำอุปมาแรก พระเยซูอธิบายถึงคุณค่าของการให้อภัยต่อผู้ที่ต้องการรับการให้อภัย และอีกนัยหนึ่งคือพระเยซูทรงสำแดงพระเมตตาของพระองค์ เพื่อเราจะแสดงความเมตตาต่อผู้อื่น” บ่อยแค่ไหนที่เราได้ใช้เวลาเพื่อใคร่ควญถึงการอภัยบาปของพระเจ้าที่มีต่อเราบนไม้กางเขน? เรากำลังย่อส่วนของความบาปของเราลงหรือเต็มใจที่จะรับการอภัยบาปเข้ามา? และบ่อยครั้งแค่ไหนที่เราขอบพระคุณพระองค์สำหรับการอภัยบาป?

ในมัทธิวพระเยซูเน้นย้ำถึงการที่เรานั้นต้องให้อภัยแก่ผู้อื่น ในข้อที่ 35 พระเยซูเตือนเราว่าถ้าหากเราไม่ให้อภัยต่อพี่น้องของเราจากใจของเราจริงๆ พระองค์ก็จะไม่ทรงให้อภัยเราเช่นกัน! และนี่เป็นการท้าทายที่จะทำให้เราละทิ้งข้ออ้างต่างๆในการไม่ให้อภัยผู้อื่น

ดังนั้นลองถามตัวเอง: ใครที่เราต้องให้อภัย? ใครที่ทำให้เราขมขื่น โกรธ หรือทำให้เราขมขื่นใจ? คู่ครอง ลูก ครอบครัวเพื่อนบ้าน เพื่อน หรือเพื่อร่วมงาน? ใครที่เราต้องการให้เขาให้อภัยต่อเรา? ใครที่เราต้องถ่อมใจและเขาไปถามเพื่อให้เขาอภัยต่อเราเมื่อเราทำผิดต่อเขา?