Solid Joys ShqipShembull

Perëndia fal dhe ende është i drejtë

Profeti Nathan erdhi te Davidi pasi ai kishte kryer kurorëshkelje dhe vrasje, dhe i tha: “ZOTI e ka hequr mëkatin tënd; ti nuk ke për të vdekur. Megjithatë, duke qenë se me këto veprime u ke dhënë rastin armiqve të ZOTIT të blasfemojnë, djali që ka lindur duhet të vdesë.” (2 i Samuelit 12:13-14)

Kjo është skandaloze! Uriahu ka vdekur. Bathsheba është përdhunuar. Foshnja do të vdesë. Dhe Nathani thotë: “ZOTI e ka falur mëkatin tënd.”

Si është e mundur? Davidi kreu tradhti bashkëshortore. Ai urdhëroi që të vritej dikush. Ai gënjeu. Pra, Davidi “përçmoi fjalën e ZOTIT” (2 i Samuelit 12:9). Ai përçmoi Perëndinë. Dhe Zoti thjesht ia hoqi mëkatin?!

Çfarë lloj Gjykatësi i drejtë është Perëndia? Nuk mund ta anashkalosh përdhunimin, vrasjen dhe gënjeshtrën. Gjykatësit e drejtë nuk e bëjnë këtë gjë.

Ky është një nga problemet më të mëdha teologjike të Palit–një problem shumë i ndryshëm nga ato me të cilat përleshen njerëzit sot: si mund ta falë Perëndia mëkatin dhe ende të jetë i drejtë? Ja se çfarë thotë Pali te Romakëve 3:25-26:

Të cilin [Krishtin] e paraqiti Perëndia si pajtimore nëpërmjet besimit në gjakun e tij, për të treguar kështu drejtësinë e tij për faljen e mëkateve, që janë kryer më parë gjatë kohës së durimit të Perëndisë, për të treguar drejtësinë e tij në kohën e tanishme, me qëllim që ai të jetë i drejtë dhe drejtësues i atij që beson në Jezusin.

Me fjalë të tjera, tërbimi që ne ndiejmë kur duket sikur Perëndia thjesht nuk e vë re mëkatin e Davidit, do të ishte i mirë nëse Perëndia thjesht do ta mbulonte mëkatin e Davidit. Ai nuk po bën këtë.

Nga koha e Davidit, Perëndia sheh përmes shekujve drejt vdekjes së Birit të Tij, Jezu Krishtit, i cili do të vdiste në vend të Davidit. Prandaj besimi i Davidit në mëshirën e Perëndisë dhe në veprën e ardhshme shpenguese e bashkon atë me Krishtin. Në mendjen e gjithëdijshme të Perëndisë, mëkatet e Davidit janë numëruar si mëkatet e Krishtit dhe drejtësia e Krishtit është numëruar si drejtësia e tij, prandaj me të drejtë Perëndia nuk e llogarit mëkatin e Davidit për hir të Krishtit.

Vdekja e Birit të Perëndisë është mjaft mizore dhe lavdia e Perëndisë që lartësohet prej saj, është aq e madhe, saqë Perëndia tregohet i drejtë kur nuk e llogarit kurorëshkeljen, vrasjen dhe gënjeshtrën e Davidit. Ai tregohet i drejtë, edhe kur nuk e llogarit mëkatin tonë.

Prandaj, Perëndia e ruan drejtësinë dhe të drejtën e Tij të përsosur, ndërkohë që u tregon mëshirë atyre që kanë besim në Jezusin, pavarësisht sa të shumtë apo të tmerrshëm janë mëkatet e tyre. Ky është një lajm i mirë dhe i papërshkrueshëm.