Bóg zwyczajności. Studium Księgi Rut.Sample

Chwała w zwykłości

Wtedy kobiety powiedziały do Noemi: Błogosławiony PAN, który nie zostawił cię dziś bez spokrewnionego, aby jego imię było znane w Izraelu. On będzie pociechą dla twojej duszy i żywicielem w twojej starości [...]. Wzięła więc Noemi dziecko, położyła je na swym łonie i była dla niego piastunką (Rt 4:14-16).

Przedstawienie nowego dziecka rozpromienionej babci nie jest niczym niezwykłym. Ale historia Noemi i przyszłość tej niewielkiej rodziny sprawiają, że ta scena jest dość niezwykła.

Noemi wróciła do Betlejem po tym, jak pochowała męża i synów. Pozostała z pustymi rękami, pogrążona w smutku. Teraz jej życie znów było pełne radości i nadziei, a na kolanach mogła trzymać dziecko. Oto przyszłe pokolenie jej rodziny, które miało przynieść jej życie i pożywienie na starość. W tym sensie dziecko przyniosło jej wolność – odkupienie. Kiedy jednak spojrzymy na tę zwyczajną scenę z szerszej perspektywy, wiemy również, że zapowiada ona niezwykłe zdarzenia: dzięki łaskawej opiece Boga nad dwiema bezbronnymi wdowami, cały Izrael, a nawet cała ludzkość, otrzymały pomoc. Poprzez Rut Bóg kontynuował linię rodową, która później doprowadziła do króla Dawida, a następnie do samego Jezusa Chrystusa.

Nawet Jezus, ten Król królów i Pan panów, znalazł się wśród zwykłych codziennych spraw. On też leżał na czyichś kolanach. Miał zwykłych ziemskich rodziców. Urodził się w stajni dla zwierząt, a nie w pałacu. Odniósł zwycięstwo poprzez krzyż przeznaczony dla zbrodniarzy, a nie przez zdobyty tron. To nie jest to, czego większość oczekiwałaby od wcielonego Boga Wszechmogącego – ale tak jak mędrcy najpierw szukali Jezusa w pałacu (Mt 2:1-3), tak i my często zaczynamy szukać Go w niewłaściwych miejscach. A kiedy to robimy, grozi nam niebezpieczeństwo, że skończymy jako „Mara” zamiast „Noemi” (Rt 1:20), czując raczej zgorzknienie niż zadowolenie.

Odwieczne plany Boga rozwijają się pośród przeciętnych ludzi – zwykłych osób w zwykłych miejscach. Jeśli prowadzisz zwyczajne życie, powinno cię to zachęcić! Niewielu z nas doczeka się choćby wzmianki w jakiejś historii. Możesz być zwykłą matką wychowującą gromadkę dzieci, zajmującą się codziennie zwyczajnymi sprawami. Możesz być zwykłym dziadkiem opowiadającym te same stare historie. Bez względu na to, jacy jesteście pospolici – chwałę Boga można znaleźć wszędzie wokół was. A wasza wierność pośród zwyczajności może, dzięki Jego łasce, stać się środkiem o nadzwyczajnym wpływie na rzecz Ewangelii.

Kiedy odczuwacie pokusę, by uwierzyć, że wasz wkład jest niewielki – uwierzyć w diabelskie kłamstwo, że nie możecie nic zmienić lub jesteście poza Bożymi celami – pamiętajcie: długo po tym, jak ludzkie osiągnięcia, słowa i mądrość przeminą, wierność, życzliwość, uczciwość, miłość i łagodność, przez które Bóg w was i przez was działa, będą miały dużo większy wpływ na życie ludzi, niż możecie sobie wyobrazić. To jest cud losów Noemi i cud całej historii – to, że niezwykła chwała Boża działa w zwyczajności.

Pytania do refleksji:

• w jaki sposób Bóg wzywa mnie do zmiany myślenia?
• jak Bóg zmienia priorytety mojego serca, to co kocham?
• do jakich działań wzywa mnie dziś Bóg?