Bóg zwyczajności. Studium Księgi Rut.Sample

Przymierze oddania

I cały lud, który był w bramie miasta, oraz starsi powiedzieli: Jesteśmy świadkami [...]. Boaz wziął więc sobie Rut i stała się jego żoną. A gdy z nią obcował, PAN sprawił, że poczęła i urodziła syna (Rt 4:11, 13).

W czasach biblijnych brama miejska była głównym ośrodkiem lokalnej aktywności, pełniąc funkcję zarówno targowiska, jak i centrum obywatelskiego. Kupcy, żebracy, urzędnicy miejscy, przywódcy religijni i mnóstwo innych osób gromadziło się tam, by prowadzić interesy, wymierzać sprawiedliwość, przyjmować jałmużnę, robić zakupy i udzielać się towarzysko. To właśnie do tego zatłoczonego miejsca udał się Boaz, aby publicznie zadeklarować swoje zobowiązanie poślubienia Rut. Ich małżeństwo pomaga nam zrozumieć biblijną definicję małżeństwa.

Po pierwsze, częścią biblijnego małżeństwa jest oddana miłość. Taka miłość nie opiera się wyłącznie na emocjach lub okolicznościach, ale pozostaje głęboko zakorzeniona i bezwarunkowa we wszystkich okresach życia. Znajduje to odzwierciedlenie w przysiędze, której Kościół używa podczas ceremonii zaślubin – zobowiązanie na dobre i na złe, w bogactwie i ubóstwie, w chorobie i w zdrowiu.

Po drugie, małżeństwo obejmuje zaangażowanych świadków. Kiedy mężczyzna i kobieta pobierają się, stają się jednym, pod przymierzem miłości i troski. Jako omylni ludzie potrzebujemy innych osób, którzy przypomną nam o tym zobowiązaniu. Właśnie dlatego w ceremoniach ślubnych musi brać udział co najmniej jeden świadek, który zaświadczy o powstaniu nowego związku, nowej rodziny. Boaz zorganizował zaślubiny przy bramie miejskiej, gdzie tłum ludzi i starszyzna miasta byli świadkami, jak składa obietnicę Rut. Mogli go trzymać za słowo.

Po trzecie, zawarcie małżeństwa przed Bogiem musi uwzględniać oddaną wspólnotę. Bóg pragnie, aby małżeństwo odzwierciedlało rosnącą głębię intymności, której doświadczamy z Nim jako Jego upragnioną oblubienicą. Osobisty związek między mężem i żoną powinien pogłębiać się w małżeństwie, między innymi poprzez intymność seksualną. Takie fizyczne zjednoczenie powinno mieć miejsce wyłącznie w kontekście oddanego, pełnego miłości, publicznie uznanego związku. Próba oddzielenia fizycznego aspektu małżeństwa od jego znaczenia emocjonalnego, psychologicznego, duchowego i intelektualnego czyni pośmiewisko z planu Bożego.

To, jak świat postrzega miłość i małżeństwo, blednie w porównaniu z pięknem i korzyściami niezawodnego, wiernego, zaangażowanego, monogamicznego i heteroseksualnego związku. Kiedy widzimy, jak realizowany jest każdy aspekt tego przymierza, dostrzegamy przebłysk bogactwa niebiańskiego Oblubieńca oraz Jego zaangażowania w swój Kościół (Ef 5:22-27). Chrześcijańskie małżeństwo jest błogosławieństwem samym w sobie i obrazem jeszcze szerszego kontekstu. Żadne małżeństwo poza tym największym nie jest doskonałe, ale każde małżeństwo między wierzącymi ma starać się je zobrazować. Myślcie o małżeństwie w ten sposób, módlcie się o nie i dbajcie o nie (zarówno własne, jak i innych), pamiętajcie, aby przestrzegać biblijnej definicji i zgodnie z nią żyć.

Pytania do refleksji:

• w jaki sposób Bóg wzywa mnie do zmiany myślenia?
• jak Bóg zmienia priorytety mojego serca, to co kocham?
• do jakich działań wzywa mnie dziś Bóg?