Ang Pag-ibig na Puno ng Pag-asaSample

Ikalawang Araw: Hindi Titigil ang Taong Umiibig

Dumating ang pagwawakas ng pitong taon ng pagsisilbi ni Jacob na “parang katumbas lamang ng ilang araw sa laki ng pag-ibig niya [kay Raquel]” (v.20). Sinabi nito kay Laban, “Dumating na po ang panahong dapat kaming makasal ng iyong anak” (v.21). Inimbita ni Laban ang lahat sa kanilang lugar sa isang malaking handaan. Pero sa halip na si Raquel ang pinasiping kay Jacob ay si Lea ang binigay ng ama. Nang malaman ito ni Jacob kinaumagahan, sinabi niya kay Laban, “Bakit ninyo ako nilinlang? Naglingkod ako sa inyo para kay Raquel, hindi po ba?” (v.25).

Nasayang ba ang pitong taon na ito at tinanggap na lamang ni Jacob ang pangyayari? Hindi! Pitong taon pa ang karagdagang panahon ng paglilingkod ni Jacob para mapangasawa si Raquel, ang kanyang tunay na minamahal. Kahit pa siya ay niloko ni Laban, hindi nawalan ng pag-asa si Jacob. Ang kanyang pangako kay Raquel ay tinupad niya. Ang pag-ibig niya ay wagas at puno pa rin ng pag-asa!

Pag-isipan: Kailan mo nasubukang magpasensiya o umasa nang dahil sa pag-ibig? Paano mo kinaya ang pagsubok? Ano ang iyong natutunan?