Solid Joys ShqipSample

Le ta adhurojmë Qengjin

Edhe unë qaja shumë, sepse nuk u gjet asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shihte atë. (Zbulesa 5:4)

A i ke menduar ndonjëherë lutjet e tua si aroma e qiellit? Kjo është tabloja që shohim kur lexojmë nga Zbulesa 5. Aty jepet një copëz e jetës në qiell.

Te Zbulesa 5 shohim Perëndinë e plotfuqishëm mbi fron duke mbajtur një rrotull libri në dorë. Libri mban shtatë vula. Para se rrotulla e librit të shpaloset, vulat duhet të hapen të gjitha.

Mendoj se shpalosja e rrotullës së librit përfaqëson ditët e fundit të historisë dhe hapja e shtatë vulave përfaqëson atë pjesë historie, përmes së cilës do të kalojmë, teksa iu afrohemi atyre ditëve.

Në fillim, Gjoni qan për shkak se nuk u gjet asnjë i denjë që ta hapte librin dhe të shikonte në të (Zbulesa 5:4), por pastaj një nga pleqtë në qiell thotë: “Mos qaj; ja, Luani, i cili është prej fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij” (Zbulesa 5:5).

Duke vdekur në kryq, Jezusi fitoi të drejtën për ta shpalosur pjesën e mbetur të historisë së shpengimit dhe për t’i udhëhequr njerëzit e tij fitimtarë përmes saj.

Në vargun tjetër, Luani paraqitet si një Qengj: “qëndronte një Qengj si i therur” (Zbulesa 5:6). A nuk është ky një imazh i bukur për fitoren e Jezusit në kryq? Edhe pse i therur, Qengji qëndronte në këmbë dhe jo shtrirë!

Fitorja është plotësisht e sigurt, ashtu si një luan gllabëron armikun—por mënyra se si Ai e korri këtë fitore ishte duke e lejuar armikun e Tij ta therte si një qengj!

Prandaj, tani Qengji është i denjë ta marrë rrotullën e historisë së shpengimit nga dora e Perëndisë dhe ta hapë atë. Ky është një veprim aq mbretëror, saqë njëzet e katër pleqtë e qiellit (këshilli i adhurimit të Perëndisë, nëse mund ta themi kështu) bien përmbys para Qengjit me adhurim.

A e di se çfarë janë kupat e arta me temjan? Zbulesa 5:8 thotë se ato janë “lutjet e shenjtorëve”. A nuk do të thotë kjo se lutjet tona janë aroma e qiellit, aroma e ëmbël para fronit të Perëndisë dhe para Qengjit?

Unë forcohem dhe inkurajohem për t’u lutur edhe më shpesh, dhe me një zell edhe më të madh, kur mendoj se lutjet e mia po mblidhen dhe po ruhen në qiell, dhe se po i ofrohen vazhdimisht Krishtit në vepra qiellore adhurimi.

Le ta bekojmë, ta nderojmë dhe ta adhurojmë Krishtin këtu poshtë me lutjet tona, dhe pastaj të ngazëllojmë që këshilli i adhurimit të qiellit i ofron këto lutje sërish para Krishtit si temjan erëmirë para Qengjit që u ther.