انجیل مَتّی 26
26
نَکشَه کشتَهِ عیسی
1وَختی عیسی هَمَهِ اِ حرفیَه‌وا تَموم شاکِه، شُ شاگردیاش گُت: 2«اَدانی که دو رازِیدو، عید پِسَخِه و اُ پُسِ انسان تحویل اَتِت تَ لِی صلیب کُشتَه بِبِه.»
3پَ کاهِنِی گَپ معبد و شیخِی کوم، تِی کاخ گَپترین کاهِن که اسمُش قیافا هاد، جمع آبُدِت 4و اُمرَییَه نَکشَه شُکَشی که وَ حُکَه بازی، اُ عیسی بِگِرِت و اُشبِکشِت. 5ولی آنایا شُگُت: «نباید اِ کَرا تِی رازِی عید اَنجوم هاتِم، نِکو یَک وَخت مردم شورش بِکنِت.»
عیسی تِی بِیت‌عَنْیا
6وَختی که عیسی تِی دِهِ بِیت‌عَنْیا خونَهِ شَمعون جُذامی هاد، 7زِنی شُحَد اُمَ، مِ زنا یَک عطر بُری گِرو که تِی ظرف مَرمَری هاد اُمرَهِ خوش شَئوردِستاد و موکَه‌ای که عیسی سِرِ سفرهَ اُداستاد، عطرا شُ لِی سِرِ عیسی لِت. 8شاگردیا وَختی اِئا شُدی بُری تَریخ بُدِت و شُگُت: «اِ اسرافا اَسِی چِئِه؟ 9اَسِی که شَبو اِ عطرا وَ کیمَت گِرو فِرَتَه بِبِه و پولُش اُ فخیریا دَدَ بِبِه.» 10ولی عیسی که اِئا شَدانِست شُ آنایا گُت: «اَسِی چه اُ اِ زنا ناراحت کِردای؟ اَسِی که اِ زنا کَرِ جُهُنی اَسِی ما اُشکِردِ. 11اَسِی که اُ فخیریا همیشَه خاد خوتو تُهَه، ولی اُ ما همیشَه تُنی. 12اِ زنا وَ لِتَئِه اِ عطرا لِی بَدنُم، اُ ما اَسِی دفن آمادَه اُشکِردِ. 13حکیکتاً اُ شما اَگام، هر جَی تِی کُل دنیا که اِ خبر خَش پادشاهِنِ خدا اعلام بِبِه، کَری که اِ زنا اُشکِردِ هم اُ یادُش گُتَه اَبِه.»
یهودا اُ عیسی خیانت اَکو
14مِ موکَوا یهودای اَسْخَریوط، که یکی از دوازده شاگرد هاد، حَدِ کاهِنِی گَپ چو 15و شُ آنایا گُت: «اَگَه اُ عیسی تحویلتو هاتام، چه اُ ما اَتی؟» آنایا سی سکَهِ نُکرَه شُن یهودا دَ. 16از مِ لحظَه‌وا، یهودا اَزدُمِ فرصتی هاد تا اُ عیسی تحویل هادَ.
شومِ پِسَخ خاد شاگردیا
17اوّلین رازِ عید نُنِ فَطیر، شاگردیا حَدِ عیسی اُندِت و شُپُرسی: «کُ تَئِه شومِ پِسَخا اَسِی تو آمادَه بِکنِم تَ بِخرِش؟» 18عیسی اُشگُت: «اُ شهر حَدِ فُلان آدام اُچِت و اُ آنا بِگائِت: ”استاد اَگِه، وَختُم نَزیک آبُدِ. شومِ پِسَخا خاد شاگردیام تِک خونَهِ تو اَخرام.“» 19شاگردیا هَموناکِه عیسی فَرمو اُشدَدِستاد، اَنجوم شُدَ و شومِ پِسَخا آمادَه شُکِه.
20شوم بو و عیسی اُمرَهِ دوازده شاگردُش سِرِ سفرَه شَست. 21موکَه‌ای که شوم شواَخَه، عیسی اُشگُت: «حکیکتاً اُ شما اَگام، یکی از شما اُ ما خیانت اَکو.» 22شاگردیا بُری غمگین بُدِت و یکی بعد از یِکِیدو از عیسی شُپُرسی: «سَرورُم، ما مِ آداما هام؟» 23عیسی جواب اُشدَ: «آناکِه دستُش خاد ما تِی کَسات اُشکِردِ، مِ اُ ما تحویل اَدَ. 24پُسِ انسان اَچِه، هَموناکِه تِی نوشتَه‌ئِی مکدّس دربارَهِ آنا نوشتَه بُدِ، ولی وای وَ حال کسی که اُ پُسِ انسان تحویل دشمن اَدَ. اَسِی آن آداما بِهتَه هاد که هِسوَخت اُ دنیا نِندِستاد.» 25یهودا، کسی که شَئِست اُ عیسی تحویل هادَ، از آنا اُشپُرسی: «استاد، ماهام؟» عیسی جواب اُشدَ: «تو اینا اُتگُت!»
26وَختی که خوراک شواَخَه عیسی نُنا شاسِه و بعد از شکر کِردَ، تِکَه اُشکِه و شُ شاگردیا دَ و اُشگُت: «بِگِری بِخری، اِ بَدن مائِه.» 27بعد عیسی پیالَه‌وا شاسِه و بعد از شکر کِردَ شُ آنایا دَ و اُشگُت: «هَمَهِ شما از اِ واخری. 28اَسِی که اِ خون مائِه که وَ آنا اِ عهد تازه‌وا مُهر اَکنام. خون ما لِتَه اَبِه تا گناهِی بُری از آدامیا بَخشِدَ بِبِه. 29اُ شما اَگام که، دِگَه از اِ ثَمَرَهِ انگورا آناخرام تا رازی که خاد شما تِی پادشاهِنِ بای آسِمونیم، تَزَش واخرام.»
پیشگوئِنِ حاشا کِردَهِ پِطرُس
30آنایا بعد از اِکِه یَک سرود حمد و ستایش شُخواد، اُ طرف کاوِ زیتون اُ رَه اُفتَدِت. 31مِ موکَوا عیسی شُ شاگردیاش گُت: «اِشُو هَمَتو وِل مَکنی. اَسِی که تِی کتاب زکریای پیغامبر نوشتَه بُدِ،
«”اُ چِیپو اَزنام
و کَهرِی گَلَه پَخش و پَلا اَبِت.“
32ولی بعد از اِکِه زندَه آبُدام، کَبل از شما اُ منطکَهِ جلیل اَچام.» 33پِطرُس جواب اُشدَ: «حتی اَگَه هَمَه وِلُت بِکنِت، ما هِسوَخت وِلُت ناکنام.» 34عیسی شُ پِطرُس گُت: «حکیکتاً، اُ تو اَگام که هَمِ اِشُو کَبل از بُنگ خروس، تو سه دَفَه اُ ما حاشا اَکنِش!» 35پِطرُس شُ عیسی گُت: «حتی اَگَه لازم بِه خاد تو بِمِرام هم، اُ تو حاشا ناکنام.» هَمَهِ شاگردیا هم اینا شُگُت.
دعای عیسی تِی باغ جِتْسیمانی
36مِ موکَوا عیسی اُمرَهِ شاگردیاش اُ جَی وَ اسم جِتْسیمانی چو و شُ آنایا گُت: «اِکا هُنِئی تَ ما اُچام آنکا دعا بِکنام.» 37عیسی اُ پِطرُس و دوتا پُسِی زِبِدی، اُمرَهِ خوش اُشبو. آنا غمگین و پریشون بو، 38بعد شُ آنایا گُت: «جونُم تا حَدّ مرگ غمگینه. اِکا وامانی و خاد ما بیدار بی.» 39بعد عیسی هیلَی جلوتَه چو و لو شُ لِی زِمی نَه و اینا دعا اُشکِه: «اَی بای ما، اَگَه اَبِه بِهِر اِ پیالَه عذاب از ما بِگذَرِ، ولی بازَم خواستَهِ ما اَنجوم نِبِه بلکه خواستَهِ تو اَنجوم بِبِه.» 40بعد عیسی اُ حَدِ شاگردیا آگِشت و اُشدی که آنایا خَتِستِت. پَ شُ پِطرُس گُت: «تُناشابو یَک ساعت خاد ما بیدار وامانی؟ 41بیدار وامانی و دعا بِکنی تَ تِی امتحان نِفتی. حکیکتاً که روح مُشتاکِه، ولی جسم جو اُشنی.» 42عیسی اَسِی دوّمین دَفَه چو و اینا دعا اُشکِه: «اَی بای ما، اَگَه امکان اُشنی که اِ پیالَه عذابا بدون اِکِه واخرام از ما بِگذَرِ، پَ چِی که خواستَهِ توئِه اَنجوم بِبِه.» 43دَفَیدو عیسی آگِشت و اُشدی که آنایا خَتِستِت، اَسِی که چَشیاشو ساگی بُدِستاد. 44پَ دَفَیدو اُ آنایا وِل اُشکِه و چو، و اَسِی سوّمین دَفَه مِ دعائا تکرار اُشکِه. 45بعد عیسی حَدِ شاگردیا اُمَ و شُ آنایا گُت: «هَنو خَتِستی و استراحت کِردای؟ بِبِنی ساعتی که تعیین بُدِستاد نَزیکِه و اُ پُسِ انسان دست گُنَهکاریا تسلیم اَکنِت. 46آپابی، اُچِم. بِبِنی کسی که شَئِه اُ ما تحویل هادَ، اُندا.»
دستگیرِنِ عیسی
47عیسی هَنو حرف شَزاد که یهودا، یکی از آن دوازده‌تا شاگرد، اُمرَهِ جماعت گاتی که وَ شمشیر و چُماق هادِت اُندِت. آنایا از طرف کاهِنِی گَپ و شیخِی کوم اُندِستادِت. 48کسی که شُ عیسی خیانت کِه، شُ آنایا نِشونَه‌ای دَدِستاد و اُشگُتِستاد: «اُ آناکِه کَند اَتام، خوشِه؛ اُشبِگِری.» 49یهودا یَک راست اُ حَدِ عیسی اُمَ و اُشگُت: «سلام، استاد!» و کَند اُشدَ. 50عیسی شُ یهودا گُت: «اَی رَفیک، کَری که اُندِستِش اَنجومُش هاتِش اَنجوم هادِ.» مِ موکَوا آنایا اُندِت و اُ لِی سِرِ عیسی لِتِت و شُگِرِت. 51مِ موکَوا، یکی از کسِی که اُمرَهِ عیسی هاد، شمشیرُش اُشکَشی و ضربَه‌ای شُ نوکر گَپترین کاهِن زاد و گاشُش اُشبُلی. 52پَ عیسی شُ آنا گُت: «شمشیرُت تِی جاش هُنِس، اَسِی که هرکَه شمشیر بِکَشِه، وَ شمشیر هم کُشتَه اَبِه. 53گَمون اَکنِش اُمناشابِه آلَه از بای آسِمونیم اُمبِئِه که بِشتَه از دوازده‌تا لشکر فرشتَه اُ کُمَکُم بِفرِستِ؟ 54ولی مِ موکَوا، چینا نوشتَه‌ئِی مکدّس اُ اَنجوم اَرَسِه که اَگِه باید اِ اتفاکیَه‌وا بِفتِه؟» 55مِ ساعتا عیسی شُ آن جماعتا گُت: «مَ ما دُزام که وَ شمشیر و چُماق اَسِی گِرِتَم اُندِستی؟ ما هر راز تِک معبد اَشَستام و تعلیم مَدَ و تُنِگِرِتام. 56ولی هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا اُفتَدِ تا نوشتَه‌ئِی مکدّس پیغامبریا اَنجوم بِبِه.» مِ موکَوا هَمَهِ شاگردیا اُ عیسی وِل شُکِه، گُروختِت.
عیسی جلووِ قیافا و شورای یهود
57بعد کسِی که اُ عیسی شُگِرِتِستاد، آنا شُنحَدِ قیافا، گَپترین کاهِن بو. آنکا معلمِی تورات و شیخیا جمع آبُدِستادِت. 58پِطرُس دورادور اَزدُمبالَهِ عیسی اَچو تا اُ مِنسِرای خونَهِ گَپترین کاهِن رَسی. پَ جا چو و خاد نگهبونیا شَست تا بِبِنِه آخر اِ کَرا چه اَبِه. 59کاهِنِی گَپ و هَمَهِ اعضای شورا اَزدُمبالَهِ شهادت دارُو وَ ضد عیسی هادِت تا اُشبِکشِت؛ 60با اِکِه بُری شاهدِی دارُوی اُندِت، ولی آنایا دلیلی شُنانِجو که شُبِشابِه اُ عیسی اُ مرگ محکوم بِکنِت. بلاخرَه دو نفر اُندِت و 61شُگُت: «اِ مَردا اُشگُت، ”ما مَشابِه معبد خدائا خراب بِکنام و سه رازَ آنا از لِی نو نَک بِکنام.“» 62گَپترین کاهِن آپابو و شُ عیسی گُت: «هیچ جوابی ناتِش؟ اِ چِئِه که اِ مَردیَه‌وا وَ ضدُت شهادت دَدات؟» 63ولی عیسی ساکت آمود. گَپترین کاهِن شُ عیسی گُت: «اُ خدای زندَه کَسام تَتام، اَگَه تو مسیح موعود، پُسِ خدا هِش اُ اَما بِگِه؟» 64عیسی جواب اُشدَ: «تو اینا اُتگُت! ولی اُ شما اَگام که اِلا مِم بعد، اُ پُسِ انسان اَبِنی که اُ دست راست خدای کادِر اُدائی و لِی اَبرِی آسِمو اَدا.» 65مِ موکَوا گَپترین کاهِن یَکَّهِ جُمَش پَرَ اُشکِه و اُشگُت: «کُفر اُشگُت! دِگَه چه نیازی اُ شاهد مُهَه؟ هَمِ آلَه کُفر گُتَش تُشُنُفت، 66حُکم شما چِئِه؟» آنایا جواب شُنادَ: «لایِک مرگِه!» 67مِ موکَوا آنایا تُف شُن لِی لوی عیسی بِست و شُزاد. مُشتی هم شُن آنا چَپَلاغ زاد، 68و شواَگُت: «اَی مسیح، اَسِی اَما پیشگویی بِکو! کِه شُ تو زاد؟»
پِطرُس اُ عیسی حاشا اَکو
69پِطرُس، دَر تِی مِنسِرا اُداستاد. یَک کنیز جَوونی شُحَد اُمَ و اُشگُت: «تو هم اُمرَهِ عیسای جلیلی هادِش.» 70ولی پِطرُس جلووِ هَمَه حاشا اُشکِه و اُشگُت: «نانام چه گُتاش!» 71وَختی پِطرُس اُ طرف دَرِ دالو چو. یَک کنیز جَوونِیدو اُ آنا اُشدی و شُ کسِی که وَایستَدِستادِت گُت: «اِ مَردا اُمرَهِ عیسای ناصری هاد!» 72پِطرُس دَفَیدو حاشا اُشکِه و کَسام شاخَه که: «ما اُ اِ مَردا ناشناسام.» 73هیلَی بعدتَه، کسِی که آنکا وَایستَدِستادِت جلو اُندِت و شُن پِطرُس گُت: «شکی نی که تو هم یکی از آنایا هِش! اَسِی که از لَهجَت معلومه!» 74مِ موکَوا پِطرُس شُ خوش لعنت کِه و کَسام شاخَه اُشگُت: «ما اُ اِ مَردا ناشناسام!» مِ لحظَه‌وا خروس بُنگ اُشدَ. 75پِطرُس حرفِی عیسی‌ئا شُ یاد اُمَ که شُ آنا گُتِستاد: «کَبل از بُنگ خروس، تو سه دَفَه اُ ما حاشا اَکنِش!» پِطرُس دَر چو و هار هار گِریخ اُشکِه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
انجیل مَتّی 26: LAB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
انجیل مَتّی 26
26
نَکشَه کشتَهِ عیسی
1وَختی عیسی هَمَهِ اِ حرفیَه‌وا تَموم شاکِه، شُ شاگردیاش گُت: 2«اَدانی که دو رازِیدو، عید پِسَخِه و اُ پُسِ انسان تحویل اَتِت تَ لِی صلیب کُشتَه بِبِه.»
3پَ کاهِنِی گَپ معبد و شیخِی کوم، تِی کاخ گَپترین کاهِن که اسمُش قیافا هاد، جمع آبُدِت 4و اُمرَییَه نَکشَه شُکَشی که وَ حُکَه بازی، اُ عیسی بِگِرِت و اُشبِکشِت. 5ولی آنایا شُگُت: «نباید اِ کَرا تِی رازِی عید اَنجوم هاتِم، نِکو یَک وَخت مردم شورش بِکنِت.»
عیسی تِی بِیت‌عَنْیا
6وَختی که عیسی تِی دِهِ بِیت‌عَنْیا خونَهِ شَمعون جُذامی هاد، 7زِنی شُحَد اُمَ، مِ زنا یَک عطر بُری گِرو که تِی ظرف مَرمَری هاد اُمرَهِ خوش شَئوردِستاد و موکَه‌ای که عیسی سِرِ سفرهَ اُداستاد، عطرا شُ لِی سِرِ عیسی لِت. 8شاگردیا وَختی اِئا شُدی بُری تَریخ بُدِت و شُگُت: «اِ اسرافا اَسِی چِئِه؟ 9اَسِی که شَبو اِ عطرا وَ کیمَت گِرو فِرَتَه بِبِه و پولُش اُ فخیریا دَدَ بِبِه.» 10ولی عیسی که اِئا شَدانِست شُ آنایا گُت: «اَسِی چه اُ اِ زنا ناراحت کِردای؟ اَسِی که اِ زنا کَرِ جُهُنی اَسِی ما اُشکِردِ. 11اَسِی که اُ فخیریا همیشَه خاد خوتو تُهَه، ولی اُ ما همیشَه تُنی. 12اِ زنا وَ لِتَئِه اِ عطرا لِی بَدنُم، اُ ما اَسِی دفن آمادَه اُشکِردِ. 13حکیکتاً اُ شما اَگام، هر جَی تِی کُل دنیا که اِ خبر خَش پادشاهِنِ خدا اعلام بِبِه، کَری که اِ زنا اُشکِردِ هم اُ یادُش گُتَه اَبِه.»
یهودا اُ عیسی خیانت اَکو
14مِ موکَوا یهودای اَسْخَریوط، که یکی از دوازده شاگرد هاد، حَدِ کاهِنِی گَپ چو 15و شُ آنایا گُت: «اَگَه اُ عیسی تحویلتو هاتام، چه اُ ما اَتی؟» آنایا سی سکَهِ نُکرَه شُن یهودا دَ. 16از مِ لحظَه‌وا، یهودا اَزدُمِ فرصتی هاد تا اُ عیسی تحویل هادَ.
شومِ پِسَخ خاد شاگردیا
17اوّلین رازِ عید نُنِ فَطیر، شاگردیا حَدِ عیسی اُندِت و شُپُرسی: «کُ تَئِه شومِ پِسَخا اَسِی تو آمادَه بِکنِم تَ بِخرِش؟» 18عیسی اُشگُت: «اُ شهر حَدِ فُلان آدام اُچِت و اُ آنا بِگائِت: ”استاد اَگِه، وَختُم نَزیک آبُدِ. شومِ پِسَخا خاد شاگردیام تِک خونَهِ تو اَخرام.“» 19شاگردیا هَموناکِه عیسی فَرمو اُشدَدِستاد، اَنجوم شُدَ و شومِ پِسَخا آمادَه شُکِه.
20شوم بو و عیسی اُمرَهِ دوازده شاگردُش سِرِ سفرَه شَست. 21موکَه‌ای که شوم شواَخَه، عیسی اُشگُت: «حکیکتاً اُ شما اَگام، یکی از شما اُ ما خیانت اَکو.» 22شاگردیا بُری غمگین بُدِت و یکی بعد از یِکِیدو از عیسی شُپُرسی: «سَرورُم، ما مِ آداما هام؟» 23عیسی جواب اُشدَ: «آناکِه دستُش خاد ما تِی کَسات اُشکِردِ، مِ اُ ما تحویل اَدَ. 24پُسِ انسان اَچِه، هَموناکِه تِی نوشتَه‌ئِی مکدّس دربارَهِ آنا نوشتَه بُدِ، ولی وای وَ حال کسی که اُ پُسِ انسان تحویل دشمن اَدَ. اَسِی آن آداما بِهتَه هاد که هِسوَخت اُ دنیا نِندِستاد.» 25یهودا، کسی که شَئِست اُ عیسی تحویل هادَ، از آنا اُشپُرسی: «استاد، ماهام؟» عیسی جواب اُشدَ: «تو اینا اُتگُت!»
26وَختی که خوراک شواَخَه عیسی نُنا شاسِه و بعد از شکر کِردَ، تِکَه اُشکِه و شُ شاگردیا دَ و اُشگُت: «بِگِری بِخری، اِ بَدن مائِه.» 27بعد عیسی پیالَه‌وا شاسِه و بعد از شکر کِردَ شُ آنایا دَ و اُشگُت: «هَمَهِ شما از اِ واخری. 28اَسِی که اِ خون مائِه که وَ آنا اِ عهد تازه‌وا مُهر اَکنام. خون ما لِتَه اَبِه تا گناهِی بُری از آدامیا بَخشِدَ بِبِه. 29اُ شما اَگام که، دِگَه از اِ ثَمَرَهِ انگورا آناخرام تا رازی که خاد شما تِی پادشاهِنِ بای آسِمونیم، تَزَش واخرام.»
پیشگوئِنِ حاشا کِردَهِ پِطرُس
30آنایا بعد از اِکِه یَک سرود حمد و ستایش شُخواد، اُ طرف کاوِ زیتون اُ رَه اُفتَدِت. 31مِ موکَوا عیسی شُ شاگردیاش گُت: «اِشُو هَمَتو وِل مَکنی. اَسِی که تِی کتاب زکریای پیغامبر نوشتَه بُدِ،
«”اُ چِیپو اَزنام
و کَهرِی گَلَه پَخش و پَلا اَبِت.“
32ولی بعد از اِکِه زندَه آبُدام، کَبل از شما اُ منطکَهِ جلیل اَچام.» 33پِطرُس جواب اُشدَ: «حتی اَگَه هَمَه وِلُت بِکنِت، ما هِسوَخت وِلُت ناکنام.» 34عیسی شُ پِطرُس گُت: «حکیکتاً، اُ تو اَگام که هَمِ اِشُو کَبل از بُنگ خروس، تو سه دَفَه اُ ما حاشا اَکنِش!» 35پِطرُس شُ عیسی گُت: «حتی اَگَه لازم بِه خاد تو بِمِرام هم، اُ تو حاشا ناکنام.» هَمَهِ شاگردیا هم اینا شُگُت.
دعای عیسی تِی باغ جِتْسیمانی
36مِ موکَوا عیسی اُمرَهِ شاگردیاش اُ جَی وَ اسم جِتْسیمانی چو و شُ آنایا گُت: «اِکا هُنِئی تَ ما اُچام آنکا دعا بِکنام.» 37عیسی اُ پِطرُس و دوتا پُسِی زِبِدی، اُمرَهِ خوش اُشبو. آنا غمگین و پریشون بو، 38بعد شُ آنایا گُت: «جونُم تا حَدّ مرگ غمگینه. اِکا وامانی و خاد ما بیدار بی.» 39بعد عیسی هیلَی جلوتَه چو و لو شُ لِی زِمی نَه و اینا دعا اُشکِه: «اَی بای ما، اَگَه اَبِه بِهِر اِ پیالَه عذاب از ما بِگذَرِ، ولی بازَم خواستَهِ ما اَنجوم نِبِه بلکه خواستَهِ تو اَنجوم بِبِه.» 40بعد عیسی اُ حَدِ شاگردیا آگِشت و اُشدی که آنایا خَتِستِت. پَ شُ پِطرُس گُت: «تُناشابو یَک ساعت خاد ما بیدار وامانی؟ 41بیدار وامانی و دعا بِکنی تَ تِی امتحان نِفتی. حکیکتاً که روح مُشتاکِه، ولی جسم جو اُشنی.» 42عیسی اَسِی دوّمین دَفَه چو و اینا دعا اُشکِه: «اَی بای ما، اَگَه امکان اُشنی که اِ پیالَه عذابا بدون اِکِه واخرام از ما بِگذَرِ، پَ چِی که خواستَهِ توئِه اَنجوم بِبِه.» 43دَفَیدو عیسی آگِشت و اُشدی که آنایا خَتِستِت، اَسِی که چَشیاشو ساگی بُدِستاد. 44پَ دَفَیدو اُ آنایا وِل اُشکِه و چو، و اَسِی سوّمین دَفَه مِ دعائا تکرار اُشکِه. 45بعد عیسی حَدِ شاگردیا اُمَ و شُ آنایا گُت: «هَنو خَتِستی و استراحت کِردای؟ بِبِنی ساعتی که تعیین بُدِستاد نَزیکِه و اُ پُسِ انسان دست گُنَهکاریا تسلیم اَکنِت. 46آپابی، اُچِم. بِبِنی کسی که شَئِه اُ ما تحویل هادَ، اُندا.»
دستگیرِنِ عیسی
47عیسی هَنو حرف شَزاد که یهودا، یکی از آن دوازده‌تا شاگرد، اُمرَهِ جماعت گاتی که وَ شمشیر و چُماق هادِت اُندِت. آنایا از طرف کاهِنِی گَپ و شیخِی کوم اُندِستادِت. 48کسی که شُ عیسی خیانت کِه، شُ آنایا نِشونَه‌ای دَدِستاد و اُشگُتِستاد: «اُ آناکِه کَند اَتام، خوشِه؛ اُشبِگِری.» 49یهودا یَک راست اُ حَدِ عیسی اُمَ و اُشگُت: «سلام، استاد!» و کَند اُشدَ. 50عیسی شُ یهودا گُت: «اَی رَفیک، کَری که اُندِستِش اَنجومُش هاتِش اَنجوم هادِ.» مِ موکَوا آنایا اُندِت و اُ لِی سِرِ عیسی لِتِت و شُگِرِت. 51مِ موکَوا، یکی از کسِی که اُمرَهِ عیسی هاد، شمشیرُش اُشکَشی و ضربَه‌ای شُ نوکر گَپترین کاهِن زاد و گاشُش اُشبُلی. 52پَ عیسی شُ آنا گُت: «شمشیرُت تِی جاش هُنِس، اَسِی که هرکَه شمشیر بِکَشِه، وَ شمشیر هم کُشتَه اَبِه. 53گَمون اَکنِش اُمناشابِه آلَه از بای آسِمونیم اُمبِئِه که بِشتَه از دوازده‌تا لشکر فرشتَه اُ کُمَکُم بِفرِستِ؟ 54ولی مِ موکَوا، چینا نوشتَه‌ئِی مکدّس اُ اَنجوم اَرَسِه که اَگِه باید اِ اتفاکیَه‌وا بِفتِه؟» 55مِ ساعتا عیسی شُ آن جماعتا گُت: «مَ ما دُزام که وَ شمشیر و چُماق اَسِی گِرِتَم اُندِستی؟ ما هر راز تِک معبد اَشَستام و تعلیم مَدَ و تُنِگِرِتام. 56ولی هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا اُفتَدِ تا نوشتَه‌ئِی مکدّس پیغامبریا اَنجوم بِبِه.» مِ موکَوا هَمَهِ شاگردیا اُ عیسی وِل شُکِه، گُروختِت.
عیسی جلووِ قیافا و شورای یهود
57بعد کسِی که اُ عیسی شُگِرِتِستاد، آنا شُنحَدِ قیافا، گَپترین کاهِن بو. آنکا معلمِی تورات و شیخیا جمع آبُدِستادِت. 58پِطرُس دورادور اَزدُمبالَهِ عیسی اَچو تا اُ مِنسِرای خونَهِ گَپترین کاهِن رَسی. پَ جا چو و خاد نگهبونیا شَست تا بِبِنِه آخر اِ کَرا چه اَبِه. 59کاهِنِی گَپ و هَمَهِ اعضای شورا اَزدُمبالَهِ شهادت دارُو وَ ضد عیسی هادِت تا اُشبِکشِت؛ 60با اِکِه بُری شاهدِی دارُوی اُندِت، ولی آنایا دلیلی شُنانِجو که شُبِشابِه اُ عیسی اُ مرگ محکوم بِکنِت. بلاخرَه دو نفر اُندِت و 61شُگُت: «اِ مَردا اُشگُت، ”ما مَشابِه معبد خدائا خراب بِکنام و سه رازَ آنا از لِی نو نَک بِکنام.“» 62گَپترین کاهِن آپابو و شُ عیسی گُت: «هیچ جوابی ناتِش؟ اِ چِئِه که اِ مَردیَه‌وا وَ ضدُت شهادت دَدات؟» 63ولی عیسی ساکت آمود. گَپترین کاهِن شُ عیسی گُت: «اُ خدای زندَه کَسام تَتام، اَگَه تو مسیح موعود، پُسِ خدا هِش اُ اَما بِگِه؟» 64عیسی جواب اُشدَ: «تو اینا اُتگُت! ولی اُ شما اَگام که اِلا مِم بعد، اُ پُسِ انسان اَبِنی که اُ دست راست خدای کادِر اُدائی و لِی اَبرِی آسِمو اَدا.» 65مِ موکَوا گَپترین کاهِن یَکَّهِ جُمَش پَرَ اُشکِه و اُشگُت: «کُفر اُشگُت! دِگَه چه نیازی اُ شاهد مُهَه؟ هَمِ آلَه کُفر گُتَش تُشُنُفت، 66حُکم شما چِئِه؟» آنایا جواب شُنادَ: «لایِک مرگِه!» 67مِ موکَوا آنایا تُف شُن لِی لوی عیسی بِست و شُزاد. مُشتی هم شُن آنا چَپَلاغ زاد، 68و شواَگُت: «اَی مسیح، اَسِی اَما پیشگویی بِکو! کِه شُ تو زاد؟»
پِطرُس اُ عیسی حاشا اَکو
69پِطرُس، دَر تِی مِنسِرا اُداستاد. یَک کنیز جَوونی شُحَد اُمَ و اُشگُت: «تو هم اُمرَهِ عیسای جلیلی هادِش.» 70ولی پِطرُس جلووِ هَمَه حاشا اُشکِه و اُشگُت: «نانام چه گُتاش!» 71وَختی پِطرُس اُ طرف دَرِ دالو چو. یَک کنیز جَوونِیدو اُ آنا اُشدی و شُ کسِی که وَایستَدِستادِت گُت: «اِ مَردا اُمرَهِ عیسای ناصری هاد!» 72پِطرُس دَفَیدو حاشا اُشکِه و کَسام شاخَه که: «ما اُ اِ مَردا ناشناسام.» 73هیلَی بعدتَه، کسِی که آنکا وَایستَدِستادِت جلو اُندِت و شُن پِطرُس گُت: «شکی نی که تو هم یکی از آنایا هِش! اَسِی که از لَهجَت معلومه!» 74مِ موکَوا پِطرُس شُ خوش لعنت کِه و کَسام شاخَه اُشگُت: «ما اُ اِ مَردا ناشناسام!» مِ لحظَه‌وا خروس بُنگ اُشدَ. 75پِطرُس حرفِی عیسی‌ئا شُ یاد اُمَ که شُ آنا گُتِستاد: «کَبل از بُنگ خروس، تو سه دَفَه اُ ما حاشا اَکنِش!» پِطرُس دَر چو و هار هار گِریخ اُشکِه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company