انجیل مَتّی 24
24
نِشونَه تَموم بُدَئِه اِ دُنیَه‌وا
1عیسی از معبد دَر اُمَ، هَمیناکِه اَچو، شاگردیاش شُحَد اُندِت تا ساختمونِی معبدا شُ نِشو تِت. 2ولی عیسی شُ آنایا گُت: «هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا دِدای؟ حکیکتاً اُ شما اَگام، سنگ لِی سنگی آنامانِه، بلکه هَمَه اَبَرِئی.»
3وَختی عیسی لِی کاوِ زیتون اُداستاد، شاگردیاش تِی خلوت شُحَد اُندِت و شُگُت: «اُ اَما بِگِه اِ اتفاکیَه‌وا کَی اَفتِه و نِشونَه اُندَهِ تو و تَموم بُدَئِه اِ دُنیَه‌وا چِئِه؟» 4عیسی شُ آنایا جواب دَ: «حَواستو بِه تا کسی گمراهتو نِکو. 5اَسِی که خیلیا وَ اسم ما دِئِت و اَگائِت، ”ما مسیح موعودام“ و اُ خیلیا گمراه اَکنِت. 6شما دربارَهِ جنگیا اَشناوی و خبر جنگیا اُ گاشتو اَرَسِه. حَواستو بِه که پریشون نِبی، اَسِی که باید اِ اتفاکیَه‌وا بِفتِه، ولی هَنو آخر زَمون نی. 7اَسِی که ملتی وَ ضد ملتی دِگَه و پادشاهِنی وَ ضد پادشاهِنِ دِگَه بلند اَدَبِه، و تِی جَئِی مختلف کَحطِنیا و زلزلَه‌یّا اَدا. 8ولی هَمَهِ اِیا فَکَط شروع دردِی زایمونِه. که فاصلَه بین دردیا، کامتَه و کامتَه اَدَبِه.
9«تِی آن زَمونا تُن تحویل اَتِت تا بُری مصیبت بِکَشی و تواَکشِت، و هَمَهِ ملتیا وَخاطر اسم ما از شما متنفر اَبِت. 10تِی آن زَمونا خیلیا ایمونشو از دست اَتِت و اُ یَه خیانت اَکنِت و از یَه متنفر اَبِت. 11بُری انبیای دارُوی دِئِت، و اُ خیلیا گمراه اَکنِت. 12بَدی اِکَّد زیاد اَبِه که محبت بُری از آدامیا اُ یَه سَرد اَدَبِه. 13ولی هرکَه تا آخر طاکَت بیارِ نجات پیدا اَکو. 14و اِ خبر خَشِ پادشاهِنِ خدا تِی کُل دنیا اعلام اَبِه تا شهادتی اَسِی هَمَهِ ملتیا بِه، و مِ موکَوا دنیا اُ آخر اَرَسِه.
15«پَ موکَه‌ای که تُدی آن ’نابود کنندَه زشت و نجس‘ که دانیال پیغامبر دربارَه‌اش اُشگُتِه، تِی جَی مکدّس معبد شُنَدِ - بِهِر خوانندَه خوش بِفَهمِه - 16مِ موکَوا کسِی که تِی منطکَهِ یهودیَه هِت، اُ کاوِیا بِگُروخِت؛ 17کسی که لِی بوِئِه، اَسِی آسِستَئِه چِی که تِی خونَشِه زیر نِیاد؛ 18و کسی که سِرِ زِمیِه، اَسِی آسِستَئِه عباش آنِگَردِ. 19وای وَ حال زِنِی که تِی آن رازیا، حاملَه هِت و زِنِی که شیر اَتِت! 20دعا بِکنی که گُروختَتو تِی زِمستو یا رازِ شنبه مکدّس نِبِه. 21اَسِی که تِی آن زَمونا، اینا مصیبت گاتی اَدا که چُنِ آنا از شروع دنیا تا آلَه اتفاک نِفتَدِ، و هِسوَخت هم اتفاک نافتِه. 22اَگَه آن رازیَه‌وا کوتاه آنابو، هیچ آدامی جون سالم شُدَر نابو. ولی وَخاطر کسِی که انتخاب بُستِت، آن رازیَه‌وا کوتاه اَدَبِه.
23«تِی آن زَمونا، اَگَه کسی اُ شما بِگِه، ”بِبِنی، مسیح اِکائِه!“ یا ”آنکائِه!“ باور مَکنی. 24اَسِی که مسیحِی دارُوی و انبیای دارُوی دِئِت، نِشونَه‌یّا و معجزه‌ئِی گاتی اَنجوم اَتِت تا اَگَه بِبِه، حتی اُ کسِی که انتخاب بُستِت هم گمراه بِکنِت. 25بِبِنی، جلو جلو مُ شما گُتِه. 26پَ اَگَه اُ شما بِگائِت، ”بِبِنی مسیح تِی بیابوئِه“ آنکا مَچی و اَگَه بِگائِت، ”بِبِنی مسیح تِی جَی کَلَّئِه،“ باور مَکنی. 27اَسِی که هَموناکِه داصَه از شَرک آسِمو اَزاد و نورُش تا غَرب اَرَسِه، اُندَهِ پُسِ انسان هم اینا اَبِه. 28هرجا لاشَه‌ای بِه، لاشخوریا هم آنکا جمع اَدَبِت.
29«جِخُو، بعد از مصیبت آن رازیا
«”خورشید تاریک اَدَبِه
و ماه دِگَه نور نادَ؛
اِستَرَیّا از آسِمو اَفتِت،
و کُدرتِی آسِمونیا اَلَرزِت.“
30مِ موکَوا نِشونَه پُسِ انسان تِی آسِمو ظاهر اَبِه و هَمَهِ طایفَه‌ئِی لِی زِمی ماتام اَگِرِت و اُ پُسِ انسان اَبِنِت که وَ کُدرت و شکوه و جلالی گات لِی اَبرِی آسِمو اَدا. 31آنا اُ فرشتَه‌یّاش وَ صدای بلند شیپور اَفرِستِ و آنایا اُ انتخاب بُدَئِی آنا از چهار گوشَهِ دنیا، از اِرُو تا آنراوِ آسِمو جمع اَدَکنِت.
درسی از درخت انجیر
32«از درخت انجیر اِ درسا یاد بِگِری: تا شاخَه‌ئِی آنا جَوونَه اَزاد و برگ اَدَ، اَفَهمی که تاوِستو نَزیکِه. 33پَ هَمینا هم، وَختی هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا تُدی، بِفَهمی که اُندَهِ پُسِ انسان نَزیکِه، دُم دَرِ. 34حکیکتاً اُ شما اَگام، تا هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا نِفتِه اِ نَسلا از بین ناچِه. 35آسِمو و زِمی از بین اَچِه ولی حرفِی ما هِسوَخت از بین ناچِه.
کسی از آن راز و ساعتا خبر اُشنی
36«هِسکَه غیر از بای آسِمونی آن راز و ساعتا نادو؛ حتی فرشتَه‌ئِی آسِمو و پُس هم از آنا خبر شُنی. 37اُندَهِ پُسِ انسان هم چُنِ زَمون نوح اَبِه. 38اَسِی که تِی آن رازیا، کَبل از اِکِه طیفو بیاد، تا رازی که نوح سُوار کَشتی بو، مردم شواَخَه و شواَدَخَه، زِنَ شواَکِه و شو شواَکِه، 39و شُنادانِست که چه اَبِه، تا اِکِه سیل اُمَ و اُ هَمَه آنایا خاد خوش اُشبو. اُندَهِ پُسِ انسان هم اینا اَبِه. 40تِی آن زَمونا از دوتا مردی که سِرِ زِمی هِت، اُ یکی اَبرِت و اُ یِکِیدو اَنِسِت. 41و از دوتا زنی که اُمرَییَه هاس اَکنِت، اُ یکی اَبرِت و اُ یِکِیدو اَنِسِت. 42پَ بیدار وامانی، اَسِی که نادانی خداوند شما چه رازی اَدا. 43ولی اِئا بِدانی که اَگَه ارباب خونَه شَدانِست چه ساعتی از شُو دُز اَدا، بیدار اَدَمود و اُشناهِشت خونَش دُز بِزاد. 44پَ شما هم باید آمادَه بی، اَسِی که پُسِ انسان، تِی ساعتی اَدا که انتظارُش تُنی.
45«آن نوکر وفادار و دانا کِی که اربابُش آنا شُ وَرِ سِرِ اهل خونَش نَدِ تا سِرِ وَخت اُ آنایا خوراک هادَ؟ 46خوش وَ حال نوکری که وَختی اربابُش اَدا، بِبِنِه آنا سِرِ کَرُشِه. 47حکیکتاً اُ شما اَگام، اربابُش آنا اُ وَرِ سِرِ هَمَهِ مال و مِنالُش اَنِسِه. 48ولی اَگَه آن نوکرا شرور بِه و اُ خوش بِگِه که ”اربابُم وَرگار شاکِردِ،“ 49و شروع اُ زادَهِ نوکرِی دِگَه بِکو، و خاد عَرَک خوریا بِخَه و واخَه، 50ارباب مِ نوکرا تِی رازی که آنا انتظارُش اُشنی و تِی ساعتی که نادو اَدا! 51و اُ آنا تِکَه تِکَه اَکو و خاد ریاکاریا، اُ یَکجا اَبی، جَی که گِریخ و دُدو کُروچِه هَه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
انجیل مَتّی 24: LAB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
انجیل مَتّی 24
24
نِشونَه تَموم بُدَئِه اِ دُنیَه‌وا
1عیسی از معبد دَر اُمَ، هَمیناکِه اَچو، شاگردیاش شُحَد اُندِت تا ساختمونِی معبدا شُ نِشو تِت. 2ولی عیسی شُ آنایا گُت: «هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا دِدای؟ حکیکتاً اُ شما اَگام، سنگ لِی سنگی آنامانِه، بلکه هَمَه اَبَرِئی.»
3وَختی عیسی لِی کاوِ زیتون اُداستاد، شاگردیاش تِی خلوت شُحَد اُندِت و شُگُت: «اُ اَما بِگِه اِ اتفاکیَه‌وا کَی اَفتِه و نِشونَه اُندَهِ تو و تَموم بُدَئِه اِ دُنیَه‌وا چِئِه؟» 4عیسی شُ آنایا جواب دَ: «حَواستو بِه تا کسی گمراهتو نِکو. 5اَسِی که خیلیا وَ اسم ما دِئِت و اَگائِت، ”ما مسیح موعودام“ و اُ خیلیا گمراه اَکنِت. 6شما دربارَهِ جنگیا اَشناوی و خبر جنگیا اُ گاشتو اَرَسِه. حَواستو بِه که پریشون نِبی، اَسِی که باید اِ اتفاکیَه‌وا بِفتِه، ولی هَنو آخر زَمون نی. 7اَسِی که ملتی وَ ضد ملتی دِگَه و پادشاهِنی وَ ضد پادشاهِنِ دِگَه بلند اَدَبِه، و تِی جَئِی مختلف کَحطِنیا و زلزلَه‌یّا اَدا. 8ولی هَمَهِ اِیا فَکَط شروع دردِی زایمونِه. که فاصلَه بین دردیا، کامتَه و کامتَه اَدَبِه.
9«تِی آن زَمونا تُن تحویل اَتِت تا بُری مصیبت بِکَشی و تواَکشِت، و هَمَهِ ملتیا وَخاطر اسم ما از شما متنفر اَبِت. 10تِی آن زَمونا خیلیا ایمونشو از دست اَتِت و اُ یَه خیانت اَکنِت و از یَه متنفر اَبِت. 11بُری انبیای دارُوی دِئِت، و اُ خیلیا گمراه اَکنِت. 12بَدی اِکَّد زیاد اَبِه که محبت بُری از آدامیا اُ یَه سَرد اَدَبِه. 13ولی هرکَه تا آخر طاکَت بیارِ نجات پیدا اَکو. 14و اِ خبر خَشِ پادشاهِنِ خدا تِی کُل دنیا اعلام اَبِه تا شهادتی اَسِی هَمَهِ ملتیا بِه، و مِ موکَوا دنیا اُ آخر اَرَسِه.
15«پَ موکَه‌ای که تُدی آن ’نابود کنندَه زشت و نجس‘ که دانیال پیغامبر دربارَه‌اش اُشگُتِه، تِی جَی مکدّس معبد شُنَدِ - بِهِر خوانندَه خوش بِفَهمِه - 16مِ موکَوا کسِی که تِی منطکَهِ یهودیَه هِت، اُ کاوِیا بِگُروخِت؛ 17کسی که لِی بوِئِه، اَسِی آسِستَئِه چِی که تِی خونَشِه زیر نِیاد؛ 18و کسی که سِرِ زِمیِه، اَسِی آسِستَئِه عباش آنِگَردِ. 19وای وَ حال زِنِی که تِی آن رازیا، حاملَه هِت و زِنِی که شیر اَتِت! 20دعا بِکنی که گُروختَتو تِی زِمستو یا رازِ شنبه مکدّس نِبِه. 21اَسِی که تِی آن زَمونا، اینا مصیبت گاتی اَدا که چُنِ آنا از شروع دنیا تا آلَه اتفاک نِفتَدِ، و هِسوَخت هم اتفاک نافتِه. 22اَگَه آن رازیَه‌وا کوتاه آنابو، هیچ آدامی جون سالم شُدَر نابو. ولی وَخاطر کسِی که انتخاب بُستِت، آن رازیَه‌وا کوتاه اَدَبِه.
23«تِی آن زَمونا، اَگَه کسی اُ شما بِگِه، ”بِبِنی، مسیح اِکائِه!“ یا ”آنکائِه!“ باور مَکنی. 24اَسِی که مسیحِی دارُوی و انبیای دارُوی دِئِت، نِشونَه‌یّا و معجزه‌ئِی گاتی اَنجوم اَتِت تا اَگَه بِبِه، حتی اُ کسِی که انتخاب بُستِت هم گمراه بِکنِت. 25بِبِنی، جلو جلو مُ شما گُتِه. 26پَ اَگَه اُ شما بِگائِت، ”بِبِنی مسیح تِی بیابوئِه“ آنکا مَچی و اَگَه بِگائِت، ”بِبِنی مسیح تِی جَی کَلَّئِه،“ باور مَکنی. 27اَسِی که هَموناکِه داصَه از شَرک آسِمو اَزاد و نورُش تا غَرب اَرَسِه، اُندَهِ پُسِ انسان هم اینا اَبِه. 28هرجا لاشَه‌ای بِه، لاشخوریا هم آنکا جمع اَدَبِت.
29«جِخُو، بعد از مصیبت آن رازیا
«”خورشید تاریک اَدَبِه
و ماه دِگَه نور نادَ؛
اِستَرَیّا از آسِمو اَفتِت،
و کُدرتِی آسِمونیا اَلَرزِت.“
30مِ موکَوا نِشونَه پُسِ انسان تِی آسِمو ظاهر اَبِه و هَمَهِ طایفَه‌ئِی لِی زِمی ماتام اَگِرِت و اُ پُسِ انسان اَبِنِت که وَ کُدرت و شکوه و جلالی گات لِی اَبرِی آسِمو اَدا. 31آنا اُ فرشتَه‌یّاش وَ صدای بلند شیپور اَفرِستِ و آنایا اُ انتخاب بُدَئِی آنا از چهار گوشَهِ دنیا، از اِرُو تا آنراوِ آسِمو جمع اَدَکنِت.
درسی از درخت انجیر
32«از درخت انجیر اِ درسا یاد بِگِری: تا شاخَه‌ئِی آنا جَوونَه اَزاد و برگ اَدَ، اَفَهمی که تاوِستو نَزیکِه. 33پَ هَمینا هم، وَختی هَمَهِ اِ چِی‌یَه‌وا تُدی، بِفَهمی که اُندَهِ پُسِ انسان نَزیکِه، دُم دَرِ. 34حکیکتاً اُ شما اَگام، تا هَمَهِ اِ اتفاکیَه‌وا نِفتِه اِ نَسلا از بین ناچِه. 35آسِمو و زِمی از بین اَچِه ولی حرفِی ما هِسوَخت از بین ناچِه.
کسی از آن راز و ساعتا خبر اُشنی
36«هِسکَه غیر از بای آسِمونی آن راز و ساعتا نادو؛ حتی فرشتَه‌ئِی آسِمو و پُس هم از آنا خبر شُنی. 37اُندَهِ پُسِ انسان هم چُنِ زَمون نوح اَبِه. 38اَسِی که تِی آن رازیا، کَبل از اِکِه طیفو بیاد، تا رازی که نوح سُوار کَشتی بو، مردم شواَخَه و شواَدَخَه، زِنَ شواَکِه و شو شواَکِه، 39و شُنادانِست که چه اَبِه، تا اِکِه سیل اُمَ و اُ هَمَه آنایا خاد خوش اُشبو. اُندَهِ پُسِ انسان هم اینا اَبِه. 40تِی آن زَمونا از دوتا مردی که سِرِ زِمی هِت، اُ یکی اَبرِت و اُ یِکِیدو اَنِسِت. 41و از دوتا زنی که اُمرَییَه هاس اَکنِت، اُ یکی اَبرِت و اُ یِکِیدو اَنِسِت. 42پَ بیدار وامانی، اَسِی که نادانی خداوند شما چه رازی اَدا. 43ولی اِئا بِدانی که اَگَه ارباب خونَه شَدانِست چه ساعتی از شُو دُز اَدا، بیدار اَدَمود و اُشناهِشت خونَش دُز بِزاد. 44پَ شما هم باید آمادَه بی، اَسِی که پُسِ انسان، تِی ساعتی اَدا که انتظارُش تُنی.
45«آن نوکر وفادار و دانا کِی که اربابُش آنا شُ وَرِ سِرِ اهل خونَش نَدِ تا سِرِ وَخت اُ آنایا خوراک هادَ؟ 46خوش وَ حال نوکری که وَختی اربابُش اَدا، بِبِنِه آنا سِرِ کَرُشِه. 47حکیکتاً اُ شما اَگام، اربابُش آنا اُ وَرِ سِرِ هَمَهِ مال و مِنالُش اَنِسِه. 48ولی اَگَه آن نوکرا شرور بِه و اُ خوش بِگِه که ”اربابُم وَرگار شاکِردِ،“ 49و شروع اُ زادَهِ نوکرِی دِگَه بِکو، و خاد عَرَک خوریا بِخَه و واخَه، 50ارباب مِ نوکرا تِی رازی که آنا انتظارُش اُشنی و تِی ساعتی که نادو اَدا! 51و اُ آنا تِکَه تِکَه اَکو و خاد ریاکاریا، اُ یَکجا اَبی، جَی که گِریخ و دُدو کُروچِه هَه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company