انجیل مَتّی 22

22
مَثَل عَیش
1عیسی دَفَیدو وَ مَثَل خاد آنایا حرف اُشزاد و اُشگُت: 2«پادشاهِنِ آسِمو، چُنِ شاهی اَمانِه که اَسِی پُسُش عَیش اُشگِرِت. 3پادشاه اُ نوکریاش اَزدُمِ کسِی اُشفِرِستَ که اَسِی عَیش دعوت اُشکِردِستاد، ولی آنایا شُنائِست بِلگِت. 4دَفَیدو اُ نوکرِی دِگَه اُشفِرِستَ و اُشگُت: ”اُ کسِی که دعوتِت بِگائی: بِبِنی سُفرَم آمادَه اُمکِردِ، گاویا و گوسالَه‌ئِی پَرواریم مُ کارد دَدِ و مَچی آمادَئِه. اُ عَیش بِلگی.“ 5ولی آنایا اِعتنا شُنِکِه و هر یَک اَزدُمبالَهِ کَرِ خوش چو، یکی اُ سِرِ زِمیش و یِکِیدو اُ سِرِ کاسِبیش چو. 6بَکیَه هم اُ نوکرِی پادشاه شُگِرِت و وَ زشتی خاد آنایا رفتار شُکِه و شُکُشت. 7پادشاه تَریخ بو، لشکریاش اُشفِرِستَ و اُ آن کاتِلیَه‌وا نابود اُشکِه و شهرشو تَش اُشزاد. 8بعد پادشاه شُ نوکریاش گُت: ”عَیش آمادَئِه، ولی آنایاکِه دعوت بُستادِت لیاکَت شُنِهاد. 9پَ اُ جادَه‌ئِی اصلی اُچی و اُ هرکَه تُناجو اُ عَیش دعوت بِکنی.“ 10مِ نوکریَه‌وا هم اُ سِرِ جادَه‌یّا چِدِت و اُ هرکَه شُناجو، چه خَش و چه نِخَش، اُمرَهِ خوشو شُئو. پَ عَیش پُرِ مِهمو بو.
11«ولی وَختی که پادشاه اَسِی دیدن مِهمُنیا اُ جا اُمَ، آنکا مردی اُشدی که جُمَهِ عَیش شُبار نِکِردِستاد. 12پادشاه از آنا اُشپُرسی: ”رَفیک، چینا بدون جُمَهِ عَیش اُ اِکا اُندِستِش؟“ مِ مَردا جوابی اُشنِهاد. 13مِ موکَوا پادشاه شُ نوکریاش گُت: ”دست و پاش وابانی، و شُ تِی تاریکِنِ دَر هُبِئی، جَی که گِریخ و دُدو کُروچِه هَه.“ 14اَسِی که دعوت بُدَیّا بُری هِت، ولی انتخاب بُدَیّا کامِت.»
خَراج دَدَ اُ امپراطور روم
15مِ موکَوا عالمِی فِرکَهِ فَریسی چِدِت و نَکشَه شُکَشی که چینا اُ عیسی وَ حرفِی خوش اُ دام هُبِئِت. 16آنایا اُ شاگردیاشو اُمرَهِ طرفدارِی هیرودیس شُنحَدِ عیسی فرِستَ و شُگُت: «استاد، اَدانِم که تو آدام وَلمی هِش و رَه خدائا وَ وَلمی یاد اَتِش و از کسی تِرسی اُتنی، اَسِی که اُ شَکل و ظاهر کسی چَش ناکنِش. 17پَ نظرُت اُ اَما بِگِه؛ شرعاً روائِه که اُ امپراطور روم باج و خَراج هاتِم یا نَه؟» 18ولی عیسی که از نیّت بَد آنایا با خبر هاد اُشگُت: «اَی ریاکاریا، اَسِی چه امتحانُم کِردای؟ 19یَک سکَه که وَ آنا خَراج اَتی، اُ ما نِشو هاتی.» آنایا یَک دینار شُن آنا دَ. 20عیسی از آنایا اُشپُرسی: «لِی اِ شَکل و اسم کِی؟» 21آنایا جواب شُنادَ: «امپراطور روم.» مِ موکَوا عیسی شُ آنایا گُت: «پَ مال امپراطورا اُ امپراطور هاتی و مال خدائا اُ خدا.» 22وَختی آنایا اِ حرفا شُشُنُفت حیرون بُدِت، اُ عیسی وِل شُکِه و چِدِت.
سؤال صَدّوقِنِیا دربارَهِ زندَه آبُدَئِه مُردَیّا
23مِ رازا، عالمِی فِرکَهِ صَدّوقی حَدِ عیسی اُندِت، صَدّوقِنِیا زندَه آبُدَئِه بعد از مرگا حاشا شواَکِه، آنایا از عیسی سؤالی شُکِه، 24و شُگُت: «استاد، موسی پیغامبر اُشگُتِه که: ”اَگَه یَک مردی بِمِری و بَچ و باری اُشنِبِه، کاکَشو باید اُ مِ بِوَه‌وا بِگِرِ تا نَسلی اَسِی کاکَشو هُنِسِه.“ 25اَلَه بین اَما هفتا کاکَ هادِت. کاکَی اوّلیشو زِنَ اُشکِه و بدون اِکِه بَچ و باری اُشبِه مُرد، پَ بِوَه‌ش اَسِی کاکَشو اُشنَه. 26دوّمی و سوّمی، تا هفتمین کاکَ هَمینا بو. 27بعد از هَمَهِ آنایا، مِ زنا هم مُرد. 28اَلَه تِی رازی که مُردَیّا زندَه اَدَبِت، آنا زِنِ چه یَک از هفتا کاکَ‌وائِه؟ اَسِی که آنایا هَمَشو، مِ زنا شُگِرِتِستاد.»
29ولی عیسی شُ آنایا جواب دَ: «شما اشتباه اَکنی، اَسِی که نِه نوشتَه‌ئِی مکدّسا اَدانی و نِه کُدرت خدائا! 30اَسِی که موکَه‌ای که مُردَیّا زندَه اَدَبِت، آنایا نِه زِنَ اَکنِت و نِه شو اَکنِت، بلکه چُنِ فرشتَه‌ئِی آسِمو هِت. 31ولی دربارَهِ زندَه آبُدَئِه مُردَیّا، مَ تُنِخوادِ که خدا شُ شما چه گُتِه؟ 32خدا اُشگُتِه که، ”ما هام خدای ابراهیم و خدای اِسحاک و خدای یعکوب“. خدا، خدای مُردَیّا نی، بلکه خدای زندَیّائِه.» 33جماعت وَختی اِ حرفیَه‌وا شُشُنُفت، از تعلیم آنا هُشکشو اُشزاد.
گاتتَرین حُکم
34وَختی فَریسِنیا شُشُنُفت که عیسی چینا وَ جوابُش کَپِ صَدّوقِنِیا شابَستِه، دورِیَه جمع آبُدِت. 35یکی از آنایاکِه کاضِنِ شریعت هاد، و اِ نیّتا که اُ عیسی امتحان بِکو، از آنا اُشپُرسی: 36«اَی استاد، چه یَک از حُکمِی تورات از هَمَه گاتتَئِه؟» 37عیسی جواب اُشدَ: «”خاطر خداوندْ خدات وَ تَموم دلُتُ، وَ تَموم جونُتُ وَ تَموم فکرُت اُتبِئِه.“ 38اِ اوّلین و گاتتَرین حُکمِه. 39دوّمین حُکم هم چُنِ حُکم اوّلیه: ”خاطر هُمسادَت چُنِ خوت اُتبِئِه.“ 40اِ دوتا حُکما، اساس کُل تورات و نوشتَه‌ئِی پیغامبریائِه.»
مسیح پُسِ کِی؟
41وَختی که فَریسِنیا دورِیَه جمع آبُدِستادِت، عیسی از آنایا یَک سوالی اُشپُرسی 42و اُشگُت: «نظر شما دربارَهِ مسیح چِئِه؟ آنا پُسِ کِی؟» آنایا جواب شُنادَ: «پُسِ داوود پادشاه.» 43عیسی شُ آنایا گُت: «پَ چینائِه که داوود اُ واسطَهِ روح خدا، اُ مسیح، خداوند جار اَزاد و اَگِه:
44«”خداوند شُ خداوند ما گُت:
«اُ دست راست ما هُنی،
تا وَختی که دشمنیات تُ زِرِ پا هُبیام.“
45پَ اَگَه داوود اُ آنا ”خداوند“ جار اَزاد، چینا مسیح پُسِ داوودِ؟» 46هِسکَه اُشنِشابو یَک کلمَه هم اُ آنا جواب هادَ و بعد از آن رازا، دِگَه کسی جرأت اُشنِکِه از عیسی سؤالی بِکو.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

انجیل مَتّی 22: LAB

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល