انجیل مَتّی 21
21
ورود شاهانَه عیسی
1وَختی که عیسی و شاگردیاش اُ شهر اورشلیم نَزیک آبُدِت، اُ دِهِ بِیت‌فاجی تِی کاوِ زیتون رَسِدِت، بعد عیسی دو تا از شاگردیاش اُشفِرِستَ، 2و شُ آنایا گُت: «اُ دِهی که تُن جلووِ اُچی. تا جا چِدی، اُ یَک الاغ اَدَجُری که شُنابَستِه و کُرَّش هم شُحَدِ. واز شُبِکنی و حَدِ ما بیاری. 3اَگَه کسی حرفی شُ شما زاد، بِگائی: ”خداوند اُ آنایا احتیاج اُشَه“ و آن آداما جِخُو شواَفرِستِ.» 4اِ اتفاکا اُفتَه تا چِی که زکریای پیغامبر اُشگُتِستاد اُ اَنجوم بِرَسِه که:
5«اُ دُتِ کاوِ صَهیون، یعنی اُ اورشلیم بِگائی،
”بِبِن! پادشاهُت تُحَد اُندا،
اُفتادَه و سُوار الاغی،
آنا سُوار کُرَّه الاغی اُندا.“»
6مِ دوتا شاگردا چِدِت و هَموناکِه عیسی شُ آنایا فَرمو دَدِستاد اَنجوم شُدَ. 7آنایا الاغ و کُرَّش شُئو و عباشو شُن لِی آنایا بِست و عیسی سُوار بو. 8بُری از آدامِی مِ جماعتا عباشو شُن تِی رَهِ بِست و مُشتی هم شاخَه‌ئِی درختیا شواَبُلی و تِی رَه شواَبِست. 9جماعتی که جلوتَه از عیسی اَچِدِت و جماعتی که از پشتِ سِرَش داندِت، کال شواَکِه و شواَگُت:
«نجات هادِ، پُسِ داوود پادشاه!»
«مُتبارکِه آناکِه وَ اسم خداوند اَدا!»
«نجات، تِی آسِمونِ آسِمونیا!»
10وَختی عیسی اُ تِک اورشلیم اُمَ، کُل شهر اُ تَک و دُو اُفتَدِت و شواَگُت: «اِ کِی؟» 11و آن جماعتا جواب شواَدَ: «اِ عیسای پیغامبرِه، مال شهر ناصرَه، تِی منطکَهِ جلیلِه!»
عیسی معبدا پاک اَدَکو
12عیسی اُ تِک معبد چو، و اُ هَمَهِ کسِی که تِک معبد خرید و فروش شواَکِه، شُدَر کِه و میز صرّافیا و بَساط کَموتَر فروشیا شابَردِنَه. 13و شُ آنایا گُت: «تِی کتاب اِشعیای پیغامبر نوشتَه بُدِ که، ”خونَهِ ما خونَهِ دعا خوادَ اَبِه،“ ولی شما آنا ’لونَهِ دُزیا‘ تُکِردِ.»
14تِک معبد، کوریا و لَنگیا حَدِ عیسی اُندِت، و عیسی شُ آنایا شفا دَ. 15ولی وَختی کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات، معجزه‌ئِی که عیسی اُشکِه شُدی، و هم شُدی که بَچیا تِک معبد کال شواَکِه و شواَگُت: «نجات هادِ، پُسِ داوود،» بُری تَریخ بُدِت. 16آنایا شُن عیسی گُت: «شُنُفتاش اِیا چه گُتات؟» عیسی جواب اُشدَ: «بله. مَ تِی کتاب زَبور داوود تُنِخوادِ که،
«”بَچیا و شیرخوارَه‌یّا هم
وَ زابوشو اُ آنا حمد و ستایش اَکنِت“؟»
17بعد عیسی اُ آنایا وِل اُشکِه و از شهر دَر چو. آنا اُ دِهِ بِیت‌عَنْیا چو و شُو آنکا آمود.
عیسی اُ درخت انجیر لعنت اَکو
18صبح شَفَک وَختی عیسی اُ شهر اَدَگِشت، گُشنَش بو. 19بغل رَه، درخت انجیری اُشدی و شُ طرف چو ولی غیر از برگ چِی لِی آنا شانِجو. عیسی شُ درخت گُت: «دِگَه اِلا مِم بعد هِسوَخت میوَه نِتِش!» درخت انجیر جِخُو هُشک آبو. 20شاگردیا وَختی اِ اتفاکا شُدی حیرون بُدِت و از عیسی شُپُرسی: «چینا درخت انجیر جِخُو هُشک آبو؟» 21عیسی شُ آنایا جواب دَ: «حکیکتاً اُ شما اَگام، اَگَه ایمون تُبِه و شک نِکنی، نِه فَکَط تاشابِه چِی که اُ سِرِ اِ درخت انجیرا اُمَ اَنجوم هاتی، بلکه حتی اَگَه اُ اِ کاوا بِگائی: ”از جا کادَ بِش، اُ خوت تِی دریا هُبی،“ اینا اَبِه. 22اَگَه ایمون تُبِه، هر چی تِی دعا تُبِئِه، اُ دست داری.»
اِکتدار عیسی
23موکَه‌ای که عیسی تِک معبد چو و شُ مردم تعلیم اَدَ، کاهِنِی گَپ و شیخِی کوم شُحَد اُندِت و شُگُت: «وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَکنِش؟ کِه اِ حَکّا شُ تو دَدِ؟» 24عیسی شُ آنایا جواب دَ: «ما هم از شما سؤالی اُمَ. اَگَه جواب ماتی، مِ موکَوا ما هم اُ شما اَگام وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَکنام. 25غُسل تعمیدی که یحیی شَدَ از کُ هاد؟ از طرف خدا هاد یا از طرف انسان؟» آنایا اُمرَییَه شُور شُکِه و شُگُت: «اَگَه بِگائِم ”از طرف خدا هاد“ اُ اَما اَگِه: ”پَ اَسِی چه اُ آنا ایمون تُنِئو؟“ 26ولی اَگَه بِگائِم، ”از طرف انسان هاد“ از جماعت اَتِرسِم، اَسِی که هَمَشو اُ یحیی یَک پیغامبر اَدانِت.» 27پَ آنایا شُن عیسی جواب دَ: «نادانِم.» عیسی شُ آنایا گُت: «ما هم اُ شما ناگام وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَنجوم اَتام.
مَثَل دوتا پُس
28«نظر شما چِئِه؟ مردی دوتا پُس اُشهاد. حَدِ پُسِ اوّلُش چو و اُشگُت: ”پُسُم، اِراز اُ باغ انگور اُچا و آنکا کَر بِکو.“ 29آنا جواب اُشدَ: ”ناچام.“ ولی بعد نظرُش اَلِش اُشکِه و چو. 30باشو حَدِ پُسِیدوش چو و هَمِ شُ آنا هم گُت. پُسُش جواب اُشدَ: ”اَچام، آقا،“ ولی نِچو. 31چه یَک از مِ دوتا پُسیا خواستَهِ باشو اَنجوم شُدَ؟» آنایا جواب شُنادَ: «اوّلی.» عیسی شُ آنایا گُت: «حکیکتاً اُ شما اَگام، خَراجگیریا و فاحشَه‌یّا کَبل از شما اُ پادشاهِنِ خدا اَچِت. 32اَسِی که یحیی اُمَ و رَهِ اِکِه چینا صالح بی شُ شما نِشو دَ و شما اُ آنا ایمون تُنِئو، ولی خَراجگیریا و فاحشَه‌یّا ایمون شُئو. شما حتی بعد از اِکِه اِ چِی‌یَه‌وا هم تُدی، نظرتو اَلِش تُنانِکِه و اُ آنا ایمون تُنِئو.
مَثَل باغبُنِی شَریر
33«اُ مَثَلِیدو گاش کَر بِکنی. صاحب زِمِنی یَک باغ انگوری نَک اُشکِه و دُورُش حصار اُشکَشی. آنا یَک حوضِنی اَسِی لَه کِردَهِ انگور و بُرجی اَسِی نگهبونی نَک اُشکِه. بعد باغ انگورا شُ چَنتا باغبو اجارَه دَ و خوش اُ یَک مملکتِیدو چو. 34وَختی موکَهِ آچِدَهِ ثَمَرُش رَسی، نوکریاش شُحَدِ باغبُنیا فِرِستَ تا سَهمُش از میوَه باغ تحویل بِگِرِت. 35ولی باغبُنیا اُ نوکریاش شُگِرِت، شُن یکی زاد و یِکِیدو شُکُشت و یِکِیدو هم سنگسار شُکِه. 36صاحب باغ دَفَیدو، نوکرِی بِشتَه شُحَدِ آنایا فِرِستَ، باغبُنیا خاد آنایا هم، هَمونا رفتار شُکِه. 37آخرُش پُسُش شُحَدِ باغبُنیا فِرِستَ و شُ خوش گُت: ”حرمت پُسُم نِگَه اَکنِت.“ 38ولی وَختی باغبُنیا پُسا شُدی، شُن یَه گُت: ”اِ وارثِه، بِلگی اُشبِکشِم تَ میراثُش اُ اَما بِرَسِه.“ 39پَ آنا شُگِرِت و از باغ انگور شُندَر کِه و شُکُشت. 40اَلَه وَختی صاحب باغ انگور بیاد، خاد آن باغبُنیا چه اَکو؟» 41آنایا شُن عیسی گُت: «اُ آن بی وجدانیا، وَ بی‌رحمی نابود اَکو و باغ انگورا اُ باغبُنِی دِگَه‌ای اجارَه اَدَ که سَهمُش موکَهِ فصل میوَش، شَتِت.»
42عیسی شُ آنایا گُت: «مَ هِسوَخت تِی کتاب زَبور تُنِخوادِ که،
«”مِ سنگی که معماریا رَد شُکِه،
سنگ اصلِنِ ساختِمون بُدِ.
خداوند اینا اُشکِردِ
و تِی نظر اَما عجیبِه.“
43پَ اُ شما اَگام که پادشاهِنِ خدا، از شما گِرِتَه اَبِه و اُ مردمی دَدَ اَبِه که ثَمَرَهِ آنا هاتِت. 44هرکَه لِی اِ سنگا بِفتِه، تِکَه تِکَه اَبِه، و هر وَخت اِ سنگا لِی کسی بِفتِه لَه شَدَکو.»
45وَختی کاهِنِی گَپ و عالمِی فِرکَهِ فَریسی مَثَلِی عیسی‌ئا شُشُنُفت، شُدانِست که عیسی دربارَهِ آنایا حرف زَتا. 46و با اِکِه اَزدُمِ اِ هادِت که اُ عیسی بِگِرِت، ولی از جماعت شواَتِرسی، اَسِی که آنایا اُ عیسی یَک پیغامبر شواَدانِست.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
انجیل مَتّی 21: LAB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
انجیل مَتّی 21
21
ورود شاهانَه عیسی
1وَختی که عیسی و شاگردیاش اُ شهر اورشلیم نَزیک آبُدِت، اُ دِهِ بِیت‌فاجی تِی کاوِ زیتون رَسِدِت، بعد عیسی دو تا از شاگردیاش اُشفِرِستَ، 2و شُ آنایا گُت: «اُ دِهی که تُن جلووِ اُچی. تا جا چِدی، اُ یَک الاغ اَدَجُری که شُنابَستِه و کُرَّش هم شُحَدِ. واز شُبِکنی و حَدِ ما بیاری. 3اَگَه کسی حرفی شُ شما زاد، بِگائی: ”خداوند اُ آنایا احتیاج اُشَه“ و آن آداما جِخُو شواَفرِستِ.» 4اِ اتفاکا اُفتَه تا چِی که زکریای پیغامبر اُشگُتِستاد اُ اَنجوم بِرَسِه که:
5«اُ دُتِ کاوِ صَهیون، یعنی اُ اورشلیم بِگائی،
”بِبِن! پادشاهُت تُحَد اُندا،
اُفتادَه و سُوار الاغی،
آنا سُوار کُرَّه الاغی اُندا.“»
6مِ دوتا شاگردا چِدِت و هَموناکِه عیسی شُ آنایا فَرمو دَدِستاد اَنجوم شُدَ. 7آنایا الاغ و کُرَّش شُئو و عباشو شُن لِی آنایا بِست و عیسی سُوار بو. 8بُری از آدامِی مِ جماعتا عباشو شُن تِی رَهِ بِست و مُشتی هم شاخَه‌ئِی درختیا شواَبُلی و تِی رَه شواَبِست. 9جماعتی که جلوتَه از عیسی اَچِدِت و جماعتی که از پشتِ سِرَش داندِت، کال شواَکِه و شواَگُت:
«نجات هادِ، پُسِ داوود پادشاه!»
«مُتبارکِه آناکِه وَ اسم خداوند اَدا!»
«نجات، تِی آسِمونِ آسِمونیا!»
10وَختی عیسی اُ تِک اورشلیم اُمَ، کُل شهر اُ تَک و دُو اُفتَدِت و شواَگُت: «اِ کِی؟» 11و آن جماعتا جواب شواَدَ: «اِ عیسای پیغامبرِه، مال شهر ناصرَه، تِی منطکَهِ جلیلِه!»
عیسی معبدا پاک اَدَکو
12عیسی اُ تِک معبد چو، و اُ هَمَهِ کسِی که تِک معبد خرید و فروش شواَکِه، شُدَر کِه و میز صرّافیا و بَساط کَموتَر فروشیا شابَردِنَه. 13و شُ آنایا گُت: «تِی کتاب اِشعیای پیغامبر نوشتَه بُدِ که، ”خونَهِ ما خونَهِ دعا خوادَ اَبِه،“ ولی شما آنا ’لونَهِ دُزیا‘ تُکِردِ.»
14تِک معبد، کوریا و لَنگیا حَدِ عیسی اُندِت، و عیسی شُ آنایا شفا دَ. 15ولی وَختی کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات، معجزه‌ئِی که عیسی اُشکِه شُدی، و هم شُدی که بَچیا تِک معبد کال شواَکِه و شواَگُت: «نجات هادِ، پُسِ داوود،» بُری تَریخ بُدِت. 16آنایا شُن عیسی گُت: «شُنُفتاش اِیا چه گُتات؟» عیسی جواب اُشدَ: «بله. مَ تِی کتاب زَبور داوود تُنِخوادِ که،
«”بَچیا و شیرخوارَه‌یّا هم
وَ زابوشو اُ آنا حمد و ستایش اَکنِت“؟»
17بعد عیسی اُ آنایا وِل اُشکِه و از شهر دَر چو. آنا اُ دِهِ بِیت‌عَنْیا چو و شُو آنکا آمود.
عیسی اُ درخت انجیر لعنت اَکو
18صبح شَفَک وَختی عیسی اُ شهر اَدَگِشت، گُشنَش بو. 19بغل رَه، درخت انجیری اُشدی و شُ طرف چو ولی غیر از برگ چِی لِی آنا شانِجو. عیسی شُ درخت گُت: «دِگَه اِلا مِم بعد هِسوَخت میوَه نِتِش!» درخت انجیر جِخُو هُشک آبو. 20شاگردیا وَختی اِ اتفاکا شُدی حیرون بُدِت و از عیسی شُپُرسی: «چینا درخت انجیر جِخُو هُشک آبو؟» 21عیسی شُ آنایا جواب دَ: «حکیکتاً اُ شما اَگام، اَگَه ایمون تُبِه و شک نِکنی، نِه فَکَط تاشابِه چِی که اُ سِرِ اِ درخت انجیرا اُمَ اَنجوم هاتی، بلکه حتی اَگَه اُ اِ کاوا بِگائی: ”از جا کادَ بِش، اُ خوت تِی دریا هُبی،“ اینا اَبِه. 22اَگَه ایمون تُبِه، هر چی تِی دعا تُبِئِه، اُ دست داری.»
اِکتدار عیسی
23موکَه‌ای که عیسی تِک معبد چو و شُ مردم تعلیم اَدَ، کاهِنِی گَپ و شیخِی کوم شُحَد اُندِت و شُگُت: «وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَکنِش؟ کِه اِ حَکّا شُ تو دَدِ؟» 24عیسی شُ آنایا جواب دَ: «ما هم از شما سؤالی اُمَ. اَگَه جواب ماتی، مِ موکَوا ما هم اُ شما اَگام وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَکنام. 25غُسل تعمیدی که یحیی شَدَ از کُ هاد؟ از طرف خدا هاد یا از طرف انسان؟» آنایا اُمرَییَه شُور شُکِه و شُگُت: «اَگَه بِگائِم ”از طرف خدا هاد“ اُ اَما اَگِه: ”پَ اَسِی چه اُ آنا ایمون تُنِئو؟“ 26ولی اَگَه بِگائِم، ”از طرف انسان هاد“ از جماعت اَتِرسِم، اَسِی که هَمَشو اُ یحیی یَک پیغامبر اَدانِت.» 27پَ آنایا شُن عیسی جواب دَ: «نادانِم.» عیسی شُ آنایا گُت: «ما هم اُ شما ناگام وَ چه حَکی اِ کَریَه‌وا اَنجوم اَتام.
مَثَل دوتا پُس
28«نظر شما چِئِه؟ مردی دوتا پُس اُشهاد. حَدِ پُسِ اوّلُش چو و اُشگُت: ”پُسُم، اِراز اُ باغ انگور اُچا و آنکا کَر بِکو.“ 29آنا جواب اُشدَ: ”ناچام.“ ولی بعد نظرُش اَلِش اُشکِه و چو. 30باشو حَدِ پُسِیدوش چو و هَمِ شُ آنا هم گُت. پُسُش جواب اُشدَ: ”اَچام، آقا،“ ولی نِچو. 31چه یَک از مِ دوتا پُسیا خواستَهِ باشو اَنجوم شُدَ؟» آنایا جواب شُنادَ: «اوّلی.» عیسی شُ آنایا گُت: «حکیکتاً اُ شما اَگام، خَراجگیریا و فاحشَه‌یّا کَبل از شما اُ پادشاهِنِ خدا اَچِت. 32اَسِی که یحیی اُمَ و رَهِ اِکِه چینا صالح بی شُ شما نِشو دَ و شما اُ آنا ایمون تُنِئو، ولی خَراجگیریا و فاحشَه‌یّا ایمون شُئو. شما حتی بعد از اِکِه اِ چِی‌یَه‌وا هم تُدی، نظرتو اَلِش تُنانِکِه و اُ آنا ایمون تُنِئو.
مَثَل باغبُنِی شَریر
33«اُ مَثَلِیدو گاش کَر بِکنی. صاحب زِمِنی یَک باغ انگوری نَک اُشکِه و دُورُش حصار اُشکَشی. آنا یَک حوضِنی اَسِی لَه کِردَهِ انگور و بُرجی اَسِی نگهبونی نَک اُشکِه. بعد باغ انگورا شُ چَنتا باغبو اجارَه دَ و خوش اُ یَک مملکتِیدو چو. 34وَختی موکَهِ آچِدَهِ ثَمَرُش رَسی، نوکریاش شُحَدِ باغبُنیا فِرِستَ تا سَهمُش از میوَه باغ تحویل بِگِرِت. 35ولی باغبُنیا اُ نوکریاش شُگِرِت، شُن یکی زاد و یِکِیدو شُکُشت و یِکِیدو هم سنگسار شُکِه. 36صاحب باغ دَفَیدو، نوکرِی بِشتَه شُحَدِ آنایا فِرِستَ، باغبُنیا خاد آنایا هم، هَمونا رفتار شُکِه. 37آخرُش پُسُش شُحَدِ باغبُنیا فِرِستَ و شُ خوش گُت: ”حرمت پُسُم نِگَه اَکنِت.“ 38ولی وَختی باغبُنیا پُسا شُدی، شُن یَه گُت: ”اِ وارثِه، بِلگی اُشبِکشِم تَ میراثُش اُ اَما بِرَسِه.“ 39پَ آنا شُگِرِت و از باغ انگور شُندَر کِه و شُکُشت. 40اَلَه وَختی صاحب باغ انگور بیاد، خاد آن باغبُنیا چه اَکو؟» 41آنایا شُن عیسی گُت: «اُ آن بی وجدانیا، وَ بی‌رحمی نابود اَکو و باغ انگورا اُ باغبُنِی دِگَه‌ای اجارَه اَدَ که سَهمُش موکَهِ فصل میوَش، شَتِت.»
42عیسی شُ آنایا گُت: «مَ هِسوَخت تِی کتاب زَبور تُنِخوادِ که،
«”مِ سنگی که معماریا رَد شُکِه،
سنگ اصلِنِ ساختِمون بُدِ.
خداوند اینا اُشکِردِ
و تِی نظر اَما عجیبِه.“
43پَ اُ شما اَگام که پادشاهِنِ خدا، از شما گِرِتَه اَبِه و اُ مردمی دَدَ اَبِه که ثَمَرَهِ آنا هاتِت. 44هرکَه لِی اِ سنگا بِفتِه، تِکَه تِکَه اَبِه، و هر وَخت اِ سنگا لِی کسی بِفتِه لَه شَدَکو.»
45وَختی کاهِنِی گَپ و عالمِی فِرکَهِ فَریسی مَثَلِی عیسی‌ئا شُشُنُفت، شُدانِست که عیسی دربارَهِ آنایا حرف زَتا. 46و با اِکِه اَزدُمِ اِ هادِت که اُ عیسی بِگِرِت، ولی از جماعت شواَتِرسی، اَسِی که آنایا اُ عیسی یَک پیغامبر شواَدانِست.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company