انجیل مَتّی 20

کارگرِی باغ انگور

1«پادشاهِنِ آسِمو، چُنِ صاحب باغیِه که صبح وَگَه از خونَه دَر چو تَ اَسِی باغ انگورُش کارگر بِگِرِ. 2آنا خاد کارگریا کَرار اُشنَه که رازی یَک دینار شُهادَ. بعد اُ آنایا شُ باغ انگورُش فِرِستَ. 3صاحب باغ نَزیک ساعت نُه صبح دَر چو و اُشدی که مُشتی آدام تِی میدون شهر بی‌کَر وَایستَدِستِت. 4شُ آنایا گُت: ”شما هم اُ باغ انگور ما اُچی و هرچی حَکتو بِه اُ شما اَتام.“ 5پَ آنایا چِدِت. صاحب باغ نَزیک ساعت دوازده پِشین و سه پِشین هم دَر چو و هَمِ کَرا اُشکِه. 6هَمینا نَزیک ساعت پنج پَسین هم دَر چو و اُشدی که چند نفرِیدو بی کَر وَایستَدِستِت. از آنایا اُشپُرسی: ”اَسِی چه کُل راز اِکا بی‌کَر وَایستَدِستی؟“ 7آنایا جواب شُنادَ: ”اَسِی که هِسکَه کَر شُ اَما نِدَدِ.“ صاحب باغ شُ آنایا گُت: ”شما هم اُ باغ انگور ما اُچی.“ 8موکَهِ شوم، صاحب باغ انگور شُ سرکارگرُش گُت: ”اُ کارگریا جار بِزاد و دستمزدشو شُهادِ، از آنایایی که آخر اُندِستِت شروع بِکو تا بِرَسِش اُ کسِی که اوّل اُندِستِت.“ 9کارگرِی که نَزیک ساعت پنج پَسین اُ سِرِ کَر اُندِستادِت، هر یَکشو یَک دینار شُگِرِت. 10وَختی نوبت کارگرِی بو که اوّل از هَمَه اُندِستادِت، گَمون شُکِه بِشتَه از بَکیَه پول اَگِرِت. ولی آنایا هم هر یَکشو یَک دینار شُگِرِت. 11وَختی دستمزدشو شُگِرِت، اُ جون صاحب باغ کُر کُر شُکِه 12و شُگُت: ”تو اُ اِ آخرِنیا که فَکَط یَک ساعت کَر شُکِه، خاد اَما که کُل راز زِرِ آفتُووِ داغ زحمت مُکَشِدِ و کَر مُکِردِ، یکی اُتکِردِ!“ 13ولی صاحب باغ شُ یکی از آنایا جواب دَ و اُشگُت: ”رَفیک، ما اُ تو ناحَکی ناکنام. مَ کَرار اَما یَک دینار نِهاد؟ 14حَکُت بِگِر و اُچا! ما مَئِه اُ اِکِه آخر از هَمَه اُمَ چُنِ تو دستمزد هاتام. 15مَ اختیارِنِ پولُم اُمنی که هر کَری مَئِه خاد آنا بِکنام؟ چَشُت نادیکو دست و دلوازِنِ ما بِبِنِش؟“ 16پَ آنایاکِه آخرِت اوّل اَبِت و اوّلِنیا آخر!»

سوّمین پیشگوئِنِ عیسی دربارَهِ مرگُش

17موکَه‌ای که عیسی اُ طرف شهر اورشلیم اَچو، تِی رَه، دوازده‌تا شاگردُش شُ لَرد بو و شُ آنایا گُت: 18«بِبِنی، اُ اورشلیم اَچِم. آنکا اُ پُسِ انسان تحویل کاهِنِی گَپ معبد و معلمِی تورات اَتِت. و آنایا اُ آنا محکوم اُ مرگ اَکنِت 19و اُ دست غیریهودِنیا اَتِت تا رِشخاند اُشبِکنِت و شَلاق اُشبِزنِت و شُ صلیب کِنِت. و آنا تِی رازِ سوّم زندَه اَدَبِه.»

درخواست نَنَهِ یعکوب و یوحَنا

20مِ موکَوا نَنَهِ پُسِی زِبِدی اُمرَهِ دوتا پُسُش حَدِ عیسی اُمَ و جلووُش جاک اُشزاد، و از آنا شَئِست که کَری شُسِه بِکو. 21عیسی شُ آنا گُت: «چه تَئِه؟» مِ زِنا اُشگُت: «بِگِه تا اِ دوتا پُسیام تِک پادشاهِنِ تو، یکی اُ طرف راستُت و یِکِیدو طرف چپُت هُنِئِت.» 22عیسی جواب اُشدَ: «شما نادانی چه تُئِه! تاشابِه از پیالَه عذابی که ما وَ زودی اَدَخرام، واخری؟» آنایا جواب شُنادَ: «بله، ماشابِه.» 23عیسی شُ آنایا گُت: «شما هم از پیالَه‌ای که ما اَدَخرام اَدَخری، ولی اختیارُش دست ما نی که بِگام کِ اُ طرف راست و کِ اُ طرف چپُم هُنی. اِ جَی‌یا مال کَسِیه که بای آسِمونیم اَسِی آنایا آمادَه اُشکِردِ.»

24وَختی آن ده تا شاگردا، اِ چِی‌یَه‌وا شُشُنُفت از آن دوتا کاکَ‌وا بُری تَریخ بُدِت. 25ولی عیسی اُ آنایا شُحَدِ خوش جار زاد و اُشگُت: «شما اَدانی که حاکمِی کومِی دِگَه اُ آنایا سروری اَکنِت، و گَپتَه‌یّاشو اُ آنایا فَرمو اَتِت. 26ولی بین شما اینا نِبِه. بلکه هرکَه شَئِه بین شما گَپ بِه، باید نوکر شما بِه. 27و هرکَه شَئِه بین شما اوّل بِه، باید غُلوم شما بِه. 28هَموناکِه پُسِ انسان نِمَ تا خدمتُش بِکنِت، بلکه اُمَ تا خدمت بِکو و جونُش اَسِی آزادِنِ خیلیا هادَ.»

شفای دوتا مرد کور

29وَختی که عیسی و شاگردیاش از شهر اَریحا اَچِدِت، یَک جماعت گاتی اَزدُمبالَهِ عیسی اُ رَه اُفتَدِت. 30سِرِ رَه، دوتا مرد کور اُداستادِت. وَختی شُشُنُفت که عیسی از آنکا رَد بُدا، کال شُکِه: «سرور اَما، اَی پُسِ داوود پادشاه، اُ اَما رحم بِکو!» 31جماعت شُن آنایا نِهِب دَ و شُگُتِت که ساکت آبِت؛ ولی آنایا بِشتَه کال شُکِه که: «سرور اَما، اَی پُسِ داوود، اُ اَما رحم بِکو!» 32عیسی وَایستَ و شُ آن دوتا مَردا جار زاد و اُشپُرسی: «چه تُئِه اَسِی شما بِکنام؟» 33آنایا شُن عیسی گُت: «سرور اَما، مُئِه چَشیامو واز آبِبِه.» 34عیسی دلُش وَ حال آنایا سُت و دست شُ لِی چَشیاشو نَه و جِخُو چَشیاشو واز آبو و اَزدُمبالَهِ عیسی چِدِت.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

انجیل مَتّی 20: LAB

គំនូសចំណាំ

ចែករំលែក

ចម្លង