لوقای انجیل 2
2
عیسی مسیح بدنیا اَمَئن
1او روزؤنِ میئن، آگوستوس امپراطور روم، یکته حکم سرا دا تا مَردمی که تحت سلطه امپراطوری روم بوئنِ هَمته سرشماری بوبؤئن. 2ایی اولی سرشماری، زمونی انجوم بوبؤ که کورینیوس، سوریه فرماندار بو. 3پَس، هرکس خوشِ شهر طرف وگرسه تا ایسم نویسی بَبی. 4یوسف هم ناصره شهرَ جی که جلیل ولایت میئن هنه بو، بوشو یهودیه ولایت، شهری که داوود زَادگاه بوُ یعنی بیت لحم، چونکه داوود نَسل ونتاج بو. 5او اوره بُشو تا خوشِ نامزد مریم أمره که اونه چِئنه وخت بو، ایسم نویسی بکونَن. 6او زمون که اوره ایسَه بُن، مریم چِئن وخت برسه 7و خوشِ اولی زَاک که ریکه بو بزَاسّه. اونه یکته قنداقِ میئن فیبیته و گَئچه میئن بُخوسؤنه، چونکه مِیمؤن سرا میئن هیچ جا اوشؤنِ به نناء بو.
چوپؤنؤن و فرشته أن
8او مناطقِ میئن، چوپؤنؤنی ایسابون که صحرا میئن زندگی گودن و شبونه خوشونِ گلّه پاستن. 9یدفاری خُداوندِ یکته فرشته اوشونه به ظاهیرَ بوُ، و خُداوند جلالِ نور اوشونه دور، فوتؤسه. چوپؤنؤن خیلی بترسه ئن، 10امّا فرشته اوشونه بوته: «واهیمه ندارین، چونکه یکته خوروم خبر شیمه به دَئنم، یکته خبر که همه مردومِ شادَ کوئنه: 11اِیمروز داوود شهر میئن، نجات‌دهنده‌ای شیمه به بدنیا بومَه. او خُداوندِ مسیح موعود ایسّه. 12صفت نیشون شیمه به اینه که یکته کوشتای زاکِ قنداقِ میئن فیبیته، گئچه میئن بخوته پیدا کوئنین.» 13یدفاری یکته پیله لشکر از آسمؤن فرشته أن ظاهیرَبوئن که اویکته فرشته اَمَرِه باهم خدا پرستشِ به گوتَن:
14«جلال برخدا، جؤری آسمونؤنِ میئن،
و زمین سر صلح و سلامت، مردومؤنی به که خدا اوشؤنای راضیِ!»
15هیطو که فرشته أن، ایشون ورَجای آسمؤن سو بوشوئن، چوپؤنؤن همدیگرِ بوتَن: «باین بشیم بیت لِحم و اوچی که اتفاق دکته و خُداوندْ، اَمَرِه اوناجی واخُوبَ گوده، بَینیم.» 16پَس تأتأدی بُشوئن و مریم و یوسف و بخوته زاکِ گئچه میئن بیاتّن. 17وختی که چوپونؤن اونه بَدِئن، گبیِ که او زاکِ واسه ایشونه بوته بوبؤ بو، همه جا بوتَن. 18و هرکی ایشتؤسی، چوپؤنؤنِ گب جی حیرؤنَ بوُی. 19امّا مریم، ایشونِ هَمَه خو دیلِ میئن داشت و اوشونِ باره فکر گود. 20چوپونؤن اوچی واسه که بده بون و بشتوسه بون، هوطو که ایشؤنه بوته بوبؤ بو، خدا ستایش کونُئن وگرسن. 21هشتمی روز میئن، هیطو که قنداق زاک ختنه وخت برسه، اونه ایسم عیسی بنَئن. ایی هو ایسمی بو که او فرشته، قبل از اونکه مریم، شوکومَه گیری، اونه سر بَنابو.
عیسی تقدیم گودنِ رسم، خدا خونه میئن
22وختی که اوشونِ طهارت زمون عین موسی شریعت بآخر برسه، عیسام بأردَن اورشلیم تا اونه، خُداوندِ به تقدیم بکونَن، 23عین خُداوند شریعت حکم که گونه: «هر زأکدؤنِ میئن اولته زأک که نَر ببی، باسی خُداوندِ به وقف بَبی»؛ 24و قربؤنی أم پیشکش بکونَن، عین هونی که خداوند شریعت میئن بومه دئنه، یعنی «یکته جُفت قُمری یا دوته کفتر زَاک».
25هو زمون میئن، یکته صالح و خداترس مَرداک، به ایسمِ شَمعون، اورشلیم میئن زندگی گود که مسیح موعود ریفاه ایسابو و روح القدس، اونه سر هنّه بو. 26روح‌القدس اونه به نمایون بوده بو که تا خُداوندِ مسیحِ موعود نَینی، خو چیشمِ دنیاجی دَنوَدَنَه. 27پَس شَمعون روح القدسِ راهنمایی امره معبد صحن میئن بُشو و هیطوکه عیسی پئر و مئر، زأکِ بأردَن تا شریعت رسمَ اونه به بجا بأرَن، 28شَمعون اونه کیشایته و خُدا ستایش بوده و بوته:
29«ای خُداوند، الؤن بنا به تی وعده،
تی خدمتکارِ آرامش أمره سرا دی.
30چونکه می چیشمؤن تی نجاتِ بدِه،
31نجاتی که همه مردمؤنِ چیشمؤنِ جلو مهیا بودی،
32نوری که حقیقتِ دیگر مردمؤنِ به آشکارَ کوئنه
و تی قوم اسراییل به جلالِ.»
33عیسی پئر و مئر از گبونی که اونه واسه بوته بوبؤ، ماتَ بوئن. 34شَمعون ایشونه برکت بَدا و اونه مئر مریم بوته: بین «قسمت ایسّه که ایی زَاک بانیِ کتن و ویریسئن خیلی از قوم اسراییل بَبی، نیشونه ای ببی که اینه جلو ایسَنن، 35و هینه واسه، خیلی انِ فکر آشکارَ بنه. یکته شمشیرم تی دیل میئن فورو شنه.»
36اوره یکته پیرزناک زندگی گود به ایسم حَنّا، فَنوئیل لاکو از اَشیر قبیله بو و خدا نبوت گود. حنّا از زمؤنی که باکره بو مردِ بوبؤ بو و بعد هفت سال مردداری 37تا هشتادو چهار سال بیوه بومونسه بو، او هیچ وخت معبد ویلَه نؤد، بَلکه شبند و روز، دُعا و روزه أمره پرستش گود. 38حَنّا هم هو وخت جلو بومه و خُدا شکر بوده، همه ی اوشؤنی أمره که اورشلیم آزادی ریفا ایسّه بون، عیسی باره گب بزه.
39هیطو که یوسف و مریم، خُداوند شریعت رسم همه دنَه بجا بأردَن، خوشون شهر ناصرِه سو که جلیلِ ولایت میئن هنه بو، وگرسن. 40او زأک پیلّه بودبو و قوتَ گیت. او پور از حکمت بو و خدا فیض اونه سر هنّه بو.
عیسی نوجووُن خدا معبد میئن
41عیسی پئر و مئر هر سال پِسَخ عیدِ به اورشلیم شوئن. 42هیطو که عیسی دوازده ساله بوبوُ، عید رسمِ به بوشؤن اورشلیم. 43بعد تمنَه بوئنه عید رسم، هیطو که اینه پئر مئر وگرسه دبون، عیسای نوجوؤن، اورشلیم میئن بَیسَه. اونه پئرو مئر ایی اتفاقَای واخُبَ نوبؤن، 44چون خیال گؤدَن کاروؤن میئن ایسَه، تمام روزِ سفر بُودن. سرآخر شروع بودَن عیسی واموتَنه به، خوشؤن ریفِقون و فامیلونِ مِیئن. 45چون اونَ نیاتّن، اونه واموتنِ به اورشلیم وگرسَن. 46سُه روز بعد، سرآخر عیسی معبد میئن بیاتّن. او معلمؤن میئن نیشتِه بو و ایشونه گبؤنِ گوش دائدبو و اوشونه جی سوال گود. 47هرکس او گبؤن ایشتؤس، اونه فهم و جوابؤنَ جی که دای، ماتَ بوی. 48هیطوکه اونه پئر مئر اونه اوره بدِه ئن، غاغَه بوئن. اونه مئر بوته: «ریکه، چرِه امه اَمَرِه ایطوری بُودی؟ منو و تی پئر پریشؤنی امره خیلی تی دومبال بگرسیم.» 49امّا عیسی اوشؤنه بوته: «چرِه می دومبال بگرسین؟ مگه نودؤنسین که مو باء می پئر خونه میئن بَیسَم؟» 50امّا اوشون ایی گب که ایشونِ بوته، نفَهمسن. 51عیسی ایشونه امره راه دکته و ناصره سو بُشو و خو پئر و مئر فرمون بر بو. امّا اونه مئر ایشؤنِ همه خو دیلِ میئن داشت.
52و عیسی قامت و حکمت میئن پیلّه بودبو، و خدا و مردم ورجه محبوب بودبو و ترقی گود.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقای انجیل 2: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
