يوحنای انجیل 5
5
عیسی فلج مردکاکه شفا دِئنه
1چند وخت بعد، یکته از یهودی أنِ عید بو و عیسی، بوشو اورشلیم . 2اورشلیم میئن، ’گوسند دروازه‘ کنار، یکته حوض هَنّه که زبؤن آرامی میئن اونه ’بیت حِسْدا‘ گونَن و پنجته اَیوؤن دَئنه که هرته سایبون دَئنَن. 3اوره یکته پیله دسته علیل آدمون، یعنی کورؤن، شلون و فلجون خوتن. و آؤِ توکون خوردنِ ریفا ایسابوئن. 4چونکه اوشون فکر گودَن هرچن وخت یکته فرشته، خداوند طرفای هنه و حوضِ آؤ توکؤن دِئنه؛ اوّلی نفری که آؤِ توکون بخورده پس، او حوض میئن شو، هر ناخوشی جَی که داشت، شفا هَیت.
5اوره، یکته مردکه ایسأ بو که سی و هشت سال علیل بو. 6وختی عیسی اونه بدِه که اوره خوته و دؤنَس که خیلی وخته ایی ناخوشیِ دَئنه، اونه بوته: «خؤانی شفا هگیری؟» 7علیل مردکای عیسی بوته: «آقا، کسیِ ندئنَم که وختی آؤ توکؤن بوخورده، مه حوض میئن ببوری، و تا خودمِ اوره برسؤنَم، ینفر دیگه می جَی پیشتر حوضِ میئن شنه.» 8عیسی اونه بوته: «ویریس، تی جاجیگَه ویگیر و راه دکی.» 9او مردکه هودم شفا هَیته و خوشِ جیگاه جومَه گوده و راه دکته.
او روز، یهودی أنِ مقدس شنبه بو. 10پس یهودِ پیله ترون او مردکه که شفا هیته بو، بوُتن: «امروز مقدس شنبه روزِ و شرعا اجازه ندَئنی که تی جاجیگَه جومه کونی و ایطرف و اوطرف ببوری.» 11اما او مردکه اوشونه جواب بدا: «اونی که مه شفا بدا مه بوته: ”تی جاجیگَه ویگیر و راه دکی“.» 12اونای بپورسِئن: «اونی که تَه بوته: ”تی جاجیگَه ویگیر و راه دکی،“ کی ایسه؟» 13ولی او مردکای که شفا هیته بو، نودُنَس که او کی ایسّه، چونکه عیسی او جمعیتِ میئن غیبَ بؤ بو.
14اَنی دیرتر، عیسی او مردکاکه معبدِ میئن بیاته و بوته: «بین، دِه خوبَه بوی، دِه گوناه نکون، تا یه چی بدتر تی سر نای.» 15او مردکه بوشو یهود پیله ترونِ بوته: «اونی که مه شفا بَده، عیسی ایسّه.»
16هینه وَسه بو که یهودی أن، عیسی آزار دَئن، چونکه مقدس شنبه میئن ایجور کارؤن گود. 17ولی عیسی اوشونه جواب بده: «می آسمونی پئر حله کار کؤئنه، منم کار کوئنم.» 18هینه وَسه یهودی أن بیشتر از قبل عیسی کوشتن دومبال بوئن، چونکه نه فقط مقدس شنبه قانونِ زیرپا نَئه، بلکه حتی خداءِ خوشِ پئر دؤخوند و ایطوری خوشِ، خدا أمره برابر دونَس.
19پس عیسی اوشونه ایطوری بوته: «راست راستِ، شمره گونم که ریکه خوشای هیچ کاری گوده منِئه مگر او کارؤنی که دینه اونه آسمونی پئر انجؤم دِئنه؛ چونکه هرکاری آسمونی پئر کوئنه، ریکه أم هو کارِ کوئنه. 20چونکه آسمونی پئر، ریکه دوست دَئنه و هر کاری که خودش کؤئنه، اونه نیشون دِئنه و کارؤنی پیلتر ازینم اونه نیشؤن دِئنه تا شمه حیرونَ بین. 21چون هوطو که آسمونی پئر، مردهأنِ زنده کوئنه و اوشونه زندگی هدِئنه، هوطورم ریکه هر کیِ بخوای، زندگی هدِئنه. 22چونکه آسمونی پئر هیشکسِ داوری نوکُوئنه، بلکه همّه دنه داوریِ، ریکه بسپورده. 23تا مردوم همته، ریکه حرمتِ بدارَن، هوطو که آسمونی پئرهِ حرمت دئنن. کسی که ریکَه حرمت نَنِئنه، هو پئری هم که اونه سرا دا حرمت نَنِئنه. 24راست راستِ، شمره گونم هر کس می کلام بشتویی و می سراداکسِ ایمؤن بأری، ابدی زندگی دَئنه و داوری نَبَنه، بلکه مرگَ جی، زندگی میئن منتقلَ بو. 25راست راستِ، شمره گونم، زمؤنی رسنه، و هی الؤنم برسه، که مرده أن خدا ریکه صدا أیشتؤنَن و اوشؤنی که بشتوئن، زنده بنن. 26چون هیطو که آسمونی پئر خوشِ میئن زندگی دَئنه، هیطورم ریکه هدَه، تا ریکه هم خوشِ میئن زندگی بدأری. 27و اونه، ایی قدرت و اختیارِ هدَه که داوری بکونی، هینه وسه که او، انسؤنِ ریکَه. 28ایی گبؤنای حیرونَ نبین، چون زمؤنی رسِئدره که همه اوشؤنی که قبر میئن ایسَئن اونه صدا أیشتؤنَن و بیرون هنن. 29اوشؤنی که خوبی بُودن، زنده بنن که تا ابد زندگی بکونن، و اوشؤنی که بدی بُودن زنده بنن تا داوری بوبوئن. 30«مو می جَی کاری منِّم بکونَم، بلکه بنا به او چی که ایشتؤنَم، داوری کؤئنم، و می داوری عادلؤنه ایسه، چونکه می خوأسته دومبال نییم، بلکه می سرادَاکسِ خواسته دومبالم . 31اگر مو خودم می باره گوایی بدِئم، می گوایی اعتبار ندَئنه. 32ینفر ده ایسأ که می باره گوایی دِئنه و مو دؤنم که اونه گوایی می باره اعتبار دَئنه. 33شمه آدمؤنیِ یحیی ورجه سرادَئین و او حقیقتِ گوایی بدا. 34نه که مو آدمی گوایی قبول بکونَم، بلکه ایی گبؤنِ هینه وَسه زِئنَم تا شمه نجات پیدا کونین. 35یحیی یکته چراغ بو که سوتی و فوتوئسی، و شمه خواسین اَنی اونِ نور میئن خوش ببین. 36ولی مو یکته گوایی دَئنم، که یحیی گوایی جَی پیل تره: چونکه کارؤنی که آسمونی پئر مَه بسپورده تا انجوم بدَئم، یعنی هی کارؤنی که انجوم دَئدرم می باره گوایی دِئنن که آسمونی پئر مَه سرا دا. 37و هو پئر که مه سرادا، خودوش می باره گوایی بدَه. شمه هرگی اونه صدا نشتؤسین و هرگی اونه روئه ندیئن 38و اونه کلام شيمه دیلِ میئن زندگی نوکوئنه. چونکه اونه سرادأکه ایمؤن ندَئنین. 39شمه مقدس نیویشته أنِ دقت امره خوبِئنین، چونکه فکر کؤنین بواسطه او ابدی زندگی پیدا کوئنین، حله که هی نیویشته أن می باره گوایی دِئنن. 40ولی با ایی حال شمه نخؤانین میورجه بأین تا ابدی زندگی پیدا کؤنین.
41«آدمؤنای جلالِ قبول نوکؤنَم. 42ولی شمره شناسنم و دوئنم که شمه، خدا محبّتِ شیمه دیلِ میئن ندَئنین. 43مو می آسمونی پئر ایسم أمره بومَئم و شمه مه قبول نوکؤنین. اگه ینفر دیگه خو ایسمِ أمره بائ، شمه اونه قبول کؤنین. 44چوطو تینین ایمؤن بأرین، وختیکه همدیگرَ جی جلالِ قبول کؤنین، ولی او جلالِ دومبال که خدای یکتاء جَی ایسه، نیین؟ 45فکر نکونین مو ایسّم که آسمونی پئر ورجه شمره متّهمَ کؤنه؛ اونی که شمره متّهمَ کؤنه موسای پیغمبر ایسّه، هونی که شمه اونه امید دَوَسّین. 46چونکه اگه موسی ایمؤن داشتین، منم ایمؤن اَردین، چون او می باره بنویشته. 47امّا اگه اونه بنویشته أنِ باور ندئنین، چوطو می گبؤنِ باور کؤنین؟»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
يوحنای انجیل 5: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
