3 Макавејска 6
6
Молитва на старецот Елеазар заедно со другите старци
1Меѓутоа, некојси Елеазар, човек почитуван и познат меѓу свештениците, а веќе на поодминати години и во животот свој прославен со секакви доблести, ги повика страците што беа околу него да се обраќаат кон светиот Бог. Тој се молеше вака: 2„Свети Царе, највозвишен Боже Седржителе, Ти Кој управуваш милостиво со секое создание, Отец наш, 3#2 Мојс 14,28Оче наш, погледни милостиво кон семето на Авраам, кон децата на осветениот Јаков, кон народот на Твојот свет дел, кој е туѓинец во туѓа земја и кој неправедно се погубува. 4#4 Цар 19,35.37Ти го погуби фараонот, некогашниот владетел на Египет, кој имаше множество бојни коли и се креваше со голема дрскост и со горди зборови; Ти го погуби заедно со неговата горда војска и го удави во морето, а на израилскиот род му покажа светла милост. 5#Дан 3,49.50Ти го собори жестокиот асирски цар Сенахирим, кој попусто се фалеше со своите безбројни војски, што со својот меч ја покори целата земја и се дигна против Твојот свет град, со горделивост и дрски хули, кога Ти јавно им ја беше покажал силата Своја на многу народи. 6#Дан 6,16.22; Јона 2,1.11Ти ги запази трите момчиња во Вавилон, кои доброволно му ги предадоа своите животи на огнот, за да не им служат на лажните идоли, Ти ја запази и нивната коса неповредена, оросувајќи ја разгорената фурна, а пламенот од фурната го сврте кон непријателите. 7Ти го изведе на светлина Даниил неповреден, кој поради завист и клевети беше фрлен во јама, за да биде раскинат од лавови; 8Ти, Оче наш, и Јона, кој се мачеше безнадежно во утробата на китот, што живее во морските длабочини, го покажа неповреден пред сите негови блиски. 9И сега, Ти, Кој се одмаздуваш за навреди и Кој ги закрилуваш сите, покажи им се скоро на оние од родот на Израил, навредувани од одвратните безбожни назнабошци. 10А, ако, пак, нашиот живот, по нашето преселување, се наполни со беззаконија, тогаш, откако ќе нѐ избавиш од рацете на нашите непријатели, тогаш, Господи, умртви нѐ со смрт, која ќе биде според Твојата волја. 11Не допуштај празноверците да ги прославуваат нивните мртви идоли затоа што загинале Твоите сакани чеда, велејќи: Нивниот Бог не ги избави! 12Ти, единствен Вечен, Кој ја имаш сета сила и секаква власт, погледај милостиво на нас; смилувај се на нас кои поради безумното насилство на беззакониците сме лишувани од животот како злосторници. 13Преславни, Ти имаш сила да го спасиш потомството на Јаков; нека се уплашат незнабошците од Твојата непобедлива сила. 14#3 Мојс 26,44; 5 Мојс 30,4Со солзи те моли целото множество деца и нивните родители: 15‚Нека видат сите незнабошци дека си со нас; Господи, нека видат дека не си го свртел Твоето лице од нас, направи така како што си рекол дека ни во земјата на нивните непријатели нема да ги презреш.‘“ 16Штом ја заврши Елеазар молитвата, тогаш пристигнаа до тркалиштето и царот со ѕверовите и сета страшна негова војска. 17Кога го видоа тоа, Јудејците издигнаа пискот до небото, така што нивните гласови се огласија и во блиските долини; сета војска беше опфатена со силно сочувство. 18Тогаш многуславниот Седржител и вистинскиот Бог го покажа Своето лице и ја отвори небесната врата, од каде што слегнаа два светли и страшни ангели; нив ги видоа сите, освен Јудејците. 19Тие застанаа наспроти војската, ја исполнија сета војска со немир и страв и сите војници ги врзаа со неподвижни вериги. 20Дури и царот трепереше од страв и ја заборави својата гневна храброст. 21Тогаш слоновите се свртеа против вооружените војници, кои ги придружуваа, ги газеа и ги убиваа. 22Гневот на царот се претвори во жалост и солзи поради она што беше наумил да го направи. 23Кога го слушна пискотот на Јудејците и кога ги виде сите наведнати, готови да бидат погубени, заплака и гневно им се закануваше на своите пријатели, велејќи: 24„Вие ја злоупотребивте власта, а по жестокост ги надминавте и тираните; се обидувате и мене да ме лишите и од власт и од живот, тајно замислувате нешто што е некорисно за царството. 25Тие што верно ги чуваа тврдините на нашата земја, кој ги собра безумно тука, оддалечувајќи ги од нивните домови? 26Овие, кои уште од старо време ги надминуваа сите народи со својата верност спрема нас во сѐ, а честопати претрпуваа и најтешки измачувања; кој е тој што ги изложи на вакво понижување и на таков срам? 27Разврзете, одврзете ги неправедните вериги, пуштете ги со мир по нивните домови, молејќи ги да ви простат за тоа што сте им го направиле; 28ослободете ги синовите на небесниот Седржител, нивниот Бог, Кој уште од времето на нашите дедовци и досега постојано му давал благосостојба и слава на нашето царство.“ 29Ете, токму ова го рече царот. Во истиот час одврзаните луѓе, откако се избавија од смрт, Го прославија својот свет Спасител, Бог. 30Потоа царот се врати во градот и го повика началникот на државната каса и му нареди во тек на седум дена на Јудејците да им се дава вино и сѐ друго што е потребно за гозба и порача: на исто место каде што ја чекаа својата смрт – да го празнуваат со полна веселба своето спасение. 31Тогаш тие, кои пред тоа беа изложени на поруга и скоро до самата смрт, или поточно кои слегуваа до портите на адот, место страшна и горчлива смрт, приредија гозба во чест на своето спасение; местото што беше одредено за нивната смрт и нивни гробови, стана гозбена трпеза. 32Ја оставија жалната и плачевната песна, почнаа да ја пеат песната на нивните татковци, прославувајќи Го Спасителот на Израил и Чудотворецот – Бог, па оставајќи ги и жалоста и плачот, образуваа хор во знак на спокојна веселба. 33Исто така и царот, откако по тој повод приреди голема гозба, му искажуваше благодарност на небото за славното и свечено дарување на спасение. 34А оние кои претходно имаа убедување дека Јудејците треба да бидат уништени и дека треба да станат храна за грабливите птици, и кои ги пребројуваа со радост, сега, обземени од срам, заофкаа и нивната жестока грубост згасна во срам. 35Јудејците, пак, како што претходно рековме, го составија својот хор и празнуваа со радосни славословија и пеење псалми. 36Дури беа донеле општа наредба: во секое нивно населено место од поколение во поколение со радост да бидат празнувани овие денови, не за пиење и прејадување, туку за спомен на тоа како Бог им подари спасение. 37Потоа појдоа кај царот и го замолија да ги пушти по нивните домови. 38Нивното пребројување се правеше од дваесеттиот ден на месецот пахон до четвртиот ден на месецот епиф – во текот на четиресет дена; беше определено нивното убивање да се изврши од петтиот до седмиот ден на месецот епиф, 39во три дни, во кои Господарот ја покажа славно Својата милост спрема сите нив и ги запази неповредени. 40Празнуваа четиринаесет дена, снабдувани со сѐ од царот, па тогаш му поднесоа молба да им дозволи да се вратат во своите места. 41А царот, откако се согласи, великодушно им го напиша ова писмо до градските началници, со свој потпис – во нивна корист.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
3 Макавејска 6: MK2006D
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Библиско Здружение на Р. Македонија 2006
© Bible Society of the Republic of Macedonia 2006
3 Макавејска 6
6
Молитва на старецот Елеазар заедно со другите старци
1Меѓутоа, некојси Елеазар, човек почитуван и познат меѓу свештениците, а веќе на поодминати години и во животот свој прославен со секакви доблести, ги повика страците што беа околу него да се обраќаат кон светиот Бог. Тој се молеше вака: 2„Свети Царе, највозвишен Боже Седржителе, Ти Кој управуваш милостиво со секое создание, Отец наш, 3#2 Мојс 14,28Оче наш, погледни милостиво кон семето на Авраам, кон децата на осветениот Јаков, кон народот на Твојот свет дел, кој е туѓинец во туѓа земја и кој неправедно се погубува. 4#4 Цар 19,35.37Ти го погуби фараонот, некогашниот владетел на Египет, кој имаше множество бојни коли и се креваше со голема дрскост и со горди зборови; Ти го погуби заедно со неговата горда војска и го удави во морето, а на израилскиот род му покажа светла милост. 5#Дан 3,49.50Ти го собори жестокиот асирски цар Сенахирим, кој попусто се фалеше со своите безбројни војски, што со својот меч ја покори целата земја и се дигна против Твојот свет град, со горделивост и дрски хули, кога Ти јавно им ја беше покажал силата Своја на многу народи. 6#Дан 6,16.22; Јона 2,1.11Ти ги запази трите момчиња во Вавилон, кои доброволно му ги предадоа своите животи на огнот, за да не им служат на лажните идоли, Ти ја запази и нивната коса неповредена, оросувајќи ја разгорената фурна, а пламенот од фурната го сврте кон непријателите. 7Ти го изведе на светлина Даниил неповреден, кој поради завист и клевети беше фрлен во јама, за да биде раскинат од лавови; 8Ти, Оче наш, и Јона, кој се мачеше безнадежно во утробата на китот, што живее во морските длабочини, го покажа неповреден пред сите негови блиски. 9И сега, Ти, Кој се одмаздуваш за навреди и Кој ги закрилуваш сите, покажи им се скоро на оние од родот на Израил, навредувани од одвратните безбожни назнабошци. 10А, ако, пак, нашиот живот, по нашето преселување, се наполни со беззаконија, тогаш, откако ќе нѐ избавиш од рацете на нашите непријатели, тогаш, Господи, умртви нѐ со смрт, која ќе биде според Твојата волја. 11Не допуштај празноверците да ги прославуваат нивните мртви идоли затоа што загинале Твоите сакани чеда, велејќи: Нивниот Бог не ги избави! 12Ти, единствен Вечен, Кој ја имаш сета сила и секаква власт, погледај милостиво на нас; смилувај се на нас кои поради безумното насилство на беззакониците сме лишувани од животот како злосторници. 13Преславни, Ти имаш сила да го спасиш потомството на Јаков; нека се уплашат незнабошците од Твојата непобедлива сила. 14#3 Мојс 26,44; 5 Мојс 30,4Со солзи те моли целото множество деца и нивните родители: 15‚Нека видат сите незнабошци дека си со нас; Господи, нека видат дека не си го свртел Твоето лице од нас, направи така како што си рекол дека ни во земјата на нивните непријатели нема да ги презреш.‘“ 16Штом ја заврши Елеазар молитвата, тогаш пристигнаа до тркалиштето и царот со ѕверовите и сета страшна негова војска. 17Кога го видоа тоа, Јудејците издигнаа пискот до небото, така што нивните гласови се огласија и во блиските долини; сета војска беше опфатена со силно сочувство. 18Тогаш многуславниот Седржител и вистинскиот Бог го покажа Своето лице и ја отвори небесната врата, од каде што слегнаа два светли и страшни ангели; нив ги видоа сите, освен Јудејците. 19Тие застанаа наспроти војската, ја исполнија сета војска со немир и страв и сите војници ги врзаа со неподвижни вериги. 20Дури и царот трепереше од страв и ја заборави својата гневна храброст. 21Тогаш слоновите се свртеа против вооружените војници, кои ги придружуваа, ги газеа и ги убиваа. 22Гневот на царот се претвори во жалост и солзи поради она што беше наумил да го направи. 23Кога го слушна пискотот на Јудејците и кога ги виде сите наведнати, готови да бидат погубени, заплака и гневно им се закануваше на своите пријатели, велејќи: 24„Вие ја злоупотребивте власта, а по жестокост ги надминавте и тираните; се обидувате и мене да ме лишите и од власт и од живот, тајно замислувате нешто што е некорисно за царството. 25Тие што верно ги чуваа тврдините на нашата земја, кој ги собра безумно тука, оддалечувајќи ги од нивните домови? 26Овие, кои уште од старо време ги надминуваа сите народи со својата верност спрема нас во сѐ, а честопати претрпуваа и најтешки измачувања; кој е тој што ги изложи на вакво понижување и на таков срам? 27Разврзете, одврзете ги неправедните вериги, пуштете ги со мир по нивните домови, молејќи ги да ви простат за тоа што сте им го направиле; 28ослободете ги синовите на небесниот Седржител, нивниот Бог, Кој уште од времето на нашите дедовци и досега постојано му давал благосостојба и слава на нашето царство.“ 29Ете, токму ова го рече царот. Во истиот час одврзаните луѓе, откако се избавија од смрт, Го прославија својот свет Спасител, Бог. 30Потоа царот се врати во градот и го повика началникот на државната каса и му нареди во тек на седум дена на Јудејците да им се дава вино и сѐ друго што е потребно за гозба и порача: на исто место каде што ја чекаа својата смрт – да го празнуваат со полна веселба своето спасение. 31Тогаш тие, кои пред тоа беа изложени на поруга и скоро до самата смрт, или поточно кои слегуваа до портите на адот, место страшна и горчлива смрт, приредија гозба во чест на своето спасение; местото што беше одредено за нивната смрт и нивни гробови, стана гозбена трпеза. 32Ја оставија жалната и плачевната песна, почнаа да ја пеат песната на нивните татковци, прославувајќи Го Спасителот на Израил и Чудотворецот – Бог, па оставајќи ги и жалоста и плачот, образуваа хор во знак на спокојна веселба. 33Исто така и царот, откако по тој повод приреди голема гозба, му искажуваше благодарност на небото за славното и свечено дарување на спасение. 34А оние кои претходно имаа убедување дека Јудејците треба да бидат уништени и дека треба да станат храна за грабливите птици, и кои ги пребројуваа со радост, сега, обземени од срам, заофкаа и нивната жестока грубост згасна во срам. 35Јудејците, пак, како што претходно рековме, го составија својот хор и празнуваа со радосни славословија и пеење псалми. 36Дури беа донеле општа наредба: во секое нивно населено место од поколение во поколение со радост да бидат празнувани овие денови, не за пиење и прејадување, туку за спомен на тоа како Бог им подари спасение. 37Потоа појдоа кај царот и го замолија да ги пушти по нивните домови. 38Нивното пребројување се правеше од дваесеттиот ден на месецот пахон до четвртиот ден на месецот епиф – во текот на четиресет дена; беше определено нивното убивање да се изврши од петтиот до седмиот ден на месецот епиф, 39во три дни, во кои Господарот ја покажа славно Својата милост спрема сите нив и ги запази неповредени. 40Празнуваа четиринаесет дена, снабдувани со сѐ од царот, па тогаш му поднесоа молба да им дозволи да се вратат во своите места. 41А царот, откако се согласи, великодушно им го напиша ова писмо до градските началници, со свој потпис – во нивна корист.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Библиско Здружение на Р. Македонија 2006
© Bible Society of the Republic of Macedonia 2006