2 Макавејска 4

4
Лошите дела на настојникот Симон
1 # 3,4-6 Спомнатиот Симон, кој стана предав­ник на храмовата ризница и на татковината, го наклевети Онија дека работи против Хелиодор и дека бил ви­новен за лошите работи. 2Добротворот на градот, заштитни­кот на своите сонародници и ревносни­от исполнител на Божјите закони, тој се осмелуваше да го нарекува државен не­пријател. 3И кога непријателството дојде дотаму што преку некој од едномислени­ци­те на Симон, почнаа да се извршуваат убиства, 4#3,5Онија, гледајќи дека борбата станува многу опасна и дека Аполониј, упра­ви­телот на Келе-Сирија и Феникија, ја поттикнува злобата на Симон, 5отиде кај царот, но не како обвинител на своите сограѓани, туку заради опш­тата полза на сиот народ и на секој поединец. 6Тој согледуваше дека без царска помош не е можно мирно да се средат работите и дека Симон нема да се ослободи од своето безумие.
Првосвештеникот Јасон го прифаќа елинизмот
7По смртта на Селевк, кога Антиох, наречен Епифан, стана цар, Јасон, братот на првосвештеникот Онија, се обидуваше да ја преземе првосвеш­те­ничката служба, 8ветувајќи му на царот, при една нив­на средба, триста и шеесет таланти среб­ро, и од некои други приходи – осумдесет таланти. 9Освен тоа, ветил дека ќе плати уште сто и педесет таланти, ако му дозволи да има свое училиште за телесно воспи­тување на младите и на ерусалимците да им дава антиохиско граѓанство. 10Кога царот се согласи и тој доби таква власт, почна веднаш своите сона­родници да ги воведува во елински на­чин на живеење. 11#1 Мак 8,17Ги укина правата, кои царот заради човекољубие им ги беше дал на Јудеј­ци­те, со посредство на Јован, таткото на Евполем, кој одеше како пратеник кај Римјаните за да склучи сојуз и при­ја­тел­ство, па, со еден збор, уривајќи ги за­конските уредби, воведуваше нови обичаи спротивни на законот. 12Откако изгради под самата тврдина училиште за телесно воспитување на младинци, ги привлекуваше оние од нив што беа полични, па ги водеше во дом на срамот. 13Така се појави наклоноста спрема елинизмот и приближувањето спрема туѓинците поради преголемата безбож­ничка расипаност на Јасон, на тој без­божник, а не првосвештеник, 14така што и свештениците престанаа да бидат ревносни спрема својата служ­ба кај жртвеникот, и презирајќи го хра­мот и не грижејќи се за жртвите, брзаа на знак од свирче да присуствуваат на претстави, забранети со законот. 15Го сметаа за ништо она што нив­ни­те татковци го почитуваа; го признаваа за добро само она што го признавале Елините. 16Затоа ги постигна страшна казна: оние што им беа пример за угледување за тоа како треба да живеат и во сѐ да бидат слични на нив, тие им станаа не­пријатели и крвници; 17#5,8-10; 13,4-8зашто не е можно да ги прекршиме Божјите закони, а да останеме неказ­не­ти; тоа го потврдува и она што се случи потоа. 18Кога во Тир се одржуваа, во при­сус­тво на царот, петгодишните натпревари, 19безбожниот Јасон испрати гледачи од Ерусалим, антиохијци, да однесат и триста сребрени драхми за жртва на Херкул; но, оние што ги зедоа да ги но­сат, молеа да не бидат употребени за жртви, бидејќи тоа го сметале како нешто неприлично, туку да ги потро­шат за нешто друго. 20И така, парите што ги испрати за жртва на Херкул, беа потрошени за градба на чунови со весла.
Дочекот на Антиох Епифан во Ерусалим
21 # 1 Мак 10,75 Кога потоа Аполониј, синот на Ме­нестеј, беше испратен во Египет да при­суствува на зацарувањето на Птоломеј Филометор, Антиох се посомневал во него; затоа кога се упати во Јопија, тој дојде во Ерусалим. 22Тогаш беше пречекан многу све­че­но од Јасон и од градот, со факели и восклици, а оттаму заедно со својата војска појде во Феникија.
Менелај назначен за првосвештеник
23 # 3,4; 4,1.7 Три години потоа, Јасон го испрати Менелај, братот на претходно споменатиот Симон, за да му ги однесе на царот парите и да го потсети на некои неодложни работи. 24А тој, кога се сретнал со царот, ја пофали неговата власт, и издејствува да му биде дадена првосвештеничка служ­ба, откако рече дека ќе плаќа триста та­ланти сребро повеќе од Јасон. 25Откако ги прими заповедите на ца­рот, се врати во Ерусалим, без да донесе со себеси нешто достојно за прво­свеш­теник, освен гневот на свиреп тиранин и бес на див ѕвер. 26Па така Јасон, кој го измами својот роден брат, од друг беше измамен и мо­раше да пребега во Аманитида. 27Менелај ја доби првосвештеничката власт, но воопшто не се грижеше за па­рите што му ги ветил на царот, иако Сострат, заповедникот на градската тврдина, постојано ги бараше од него, 28зашто тој беше одговорен за соби­ра­ње на даноците; поради таа причина обајцата беа повикани кај царот. 29#12,2Менелај беше принуден првосвеш­тенството да му го отстапи на Лисимах, а Сострат го заменил Кратис, заповед­ни­кот на Кипраните.
Убиството на Онија
30Додека се случуваа овие настани, бунт кренаа Тарсјаните и Малошаните, затоа што нивните градови ѝ беа дадени како мираз на царската наложница Антиохида. 31Затоа набргу потоа царот отиде таму за да ги помири, а за свој намесник го остави Андроник, еден од големодостојниците на царот. 32Тогаш Менелај, сметајќи дека му се укажал погоден момент, украде златни садови од храмовата ризница и еден дел од нив му ги подари на Андроник, а другите ги продаде во Тир и во соседни­те градови. 33#3,12Откако разбра и се увери во тоа, Онија го укори и се засолна во азилното место Дафни кај Антиохија. 34#Дан 9,26Затоа Менелај, штом се состана со Андроник, го замоли да го убие Онија. То­гаш Андроник отиде кај Онија, из­мамнички му ја подаде својата десница, а Онија, иако се сомневаше во него, из­лезе од своето скривалиште; веднаш го уби, не водејќи грижа за правда. 35Од ова се разгневија не само Јудеј­ците, туку и многу други народи, и не­го­дуваа поради неправедното убиство на тој човек. 36Кога царот се врати од пределите на Киликија, Јудејците и побунетите Елини од градот го известија за беззаконото убиство на Онија. 37Антиох, силно огорчен и побуден со сочувство, ги оплакуваше добродете­лите и големата побожност на умрениот, 38разгневен на Андроник, му ја соблече достоинственичката облека, му ги искина алиштата и заповеда да го во­дат по целиот град и на истото место, ка­де што тој го уби Онија, да го погубат него – убиецот; така Господ му даде за­служена казна.
Смртта на Лисимах
39А кога Лисимах, со знаење на Ме­нелај, направи многу кражби на свети предмети, и затоа почна насекаде да се говори, народот се дигна против Лисимах, зашто многу златни садови беа украдени. 40Откако разгневениот народ вос­тана, Лисимах вооружи околу три илјади луѓе, и прв почна да врши насилства под водство на еден тиранин, стар по години, но не помалку застарен по своето безумие. 41Штом ги видоа насилствата на Ли­симах, едни од луѓето беа грабнале ка­мења, други стапови, а трети земја и ги фрлаа врз главите на Лисимаховите луѓе, 42така што многумина од нив убија, некои ранија, а останатите ги натераа да се разбегаат, додека крадецот на све­тите работи го фатија кај ризницата.
Менелај ослободен
43Затоа Менелај, беше изведен пред суд. 44Кога царот дојде во Тир, тогаш трој­ца пратеници од Советот на народните старешини му поднесоа жалба. 45#8,8; 1 Мак 3,38А Менелај, веќе фатен, му вети многу пари на Птоломеј, Дорименовиот син, ако се застапи пред царот за него. 46А Птоломеј, го одведе царот под некој трем, под изговор дека треба да се освежи, и скришно го промени судското решение. 47#Кол 3,11Менелај, виновникот на сето зло, царот го ослободи како невин од сите обвиненија, додека кутрите обвинители, кои ако требаше да се бранат и пред суд на Скитите, секако дека ќе беа ослободени, нив царот ги осуди на смрт. 48И така, оние што говореа во одбра­на на градот, народот и на светите садо­ви, веднаш беа осудени со неправедна казна. 49Дури и тирчаните, згрозувајќи се од таквата неправедна казна, дадоа голем прилог за нивниот погреб. 50А Менелај, поради алчност на властодршците, ја задржа власта што ја имаше, па напредувајќи во злобата, им стана уште пожесток непријател на граѓаните.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

2 Макавејска 4: MK2006D

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល