ខគម្ពីរពេញនិយមពី Enzimäine Moisein kirju 27

ចែក​រំលែក

Anna Jumal andau sinule kastettu taivahas, vuitin muan kyllyös, äijän leibiä da viinua. Anna rahvahat sluužitah sinule, kanzukunnat kumardetahes sinule. Roittos sinä ižändänny vellile: sinun muaman poijat painutah sinun ies. Kirotut roittahes sinun kiruojat, hyvitetyt – sinun hyvittäjät.

I sanoi Isuavu: «Ei sudre händy sanota Juakoikse – häi jo kaksi kerdua muanitti minuu. Ezmäi otti minul enzipoijan sijan, a nygöi – minun blahosloven՚n՚an!» I vie sanoi Isuavu omale tuatale: «Jokse sinä et jättänyh minulegi blahosloven՚n՚ua?»

Isakku, hänen tuattah, vastai hänele: – Sinun elaigu rodieu loitton muan kyllyös da taivahan kasties. Sinä rubiet elämäh miekan vuoh, rubiet sluužimah omale vellele. No tulou aigu, sinä nouzet vastah, lykkiät čiepit kaglas.

Isuavu sanoi omale tuatale: «Jokse, tuatto minun, sinul on vai yksi blahosloven՚n՚u? Blahoslovi minuugi, tuatto!» I [gu Isakku oli vaikkani,] Isuavu rubei äijäl iändämäh da itkemäh.