ខគម្ពីរពេញនិយមពី Башталыш 49

ចែក​រំលែក

Акыйкат менен бийликтин Элдерди моюн сундурар Чыныгы ээси келгенче, Өкүмдарлык таягы Иуданын кетпейт колунан.

Мөмөлүү шак – Жусубум. Ал – булактын башында Өсүп турган жүзүмдөй. Жүзүмдүн ошол бутагы Ашып өтөр дубалдан. Аябастан, жаачылар Аткылашты, жоо сымал, Огун ага жаадырып.

Ошентсе да, Жакыптын Кудуреттүү Кудайы Жаасын катуу, каруусун Кубаттуу бойдон калтырды. Ал ысрайыл элинин Койчусу, Өз элинин тиреги. Эми атаңдын Кудайы Жардам берсин өзүңө, Кудуреттүү Кудайың Сени жалгап, алкасын. Үстүңдөгү асмандан Берекесин жаадырсын, Астыңдагы түпкүрдөн Берекесин агызсын. Урпактарың көбөйсүн.

Оо, Иуда, макташат Сени бир туугандарың. Кастарыңды желкеден Колуң менен кармайсың. Бүт уулдары атаңдын Сага таазим кылышат. Жаш арстансың, Иуда. Олжоңду алып, оо, уулум, Кайтып келе жатасың. Арстанга окшоп суналып, Жерге жатып алганда, Деги кимдер даай алат Тургузууга эми аны?

Рубен, менин тунгучум, Эркектана күчүмдүн, Сен баштапкы жемиши. Кадырың сенин жогору, Кудуретиңдин чеги жок. Бирок оргуштадың суудай сен, Эң биринчи болбойсуң Мындан ары, анткени Төшөгүнө атаңдын Кирип, аны булгадың!