او برخاسته است! بیایید و ببینید!

متی ۱:۲۸-۶ ــ بعد از شَبّات، در سپیده‌دمِ نخستین روز هفته، مریمِ مَجدَلیّه و آن مریمِ دیگر به دیدن مقبره رفتند. ناگاه زمین‌لرزه‌ای شدید رخ داد، زیرا فرشتۀ خداوند از آسمان نازل شد و به سوی مقبره رفت و سنگ را از برابر آن به کناری غلتانید و بر آن بنشست. چهرۀ آن فرشته همچون برقِ آسمان می‌درخشید و جامه‌اش چون برف، سفید بود. نگهبانان از هراسِ دیدن او به لرزه افتاده، چون مردگان شدند! آنگاه فرشته به زنان گفت: «هراسان مباشید! می‌دانم که در جستجوی عیسای مصلوب هستید. او اینجا نیست، زیرا همان‌گونه که فرموده بود، برخاسته است! بیایید و جایی را که او خوابیده بود، ببینید.

مریمِ مَجدَلیّه و آن مریمِ دیگر به دیدن مقبره رفتند: آنها آمده بودند تا کار آماده کردن جنازهٔ عیسی برای تدفین را به اتمام رسانند، چرا که با فرا رسیدن شَبّات، کارشان نیمه‌کاره مانده بود (لوقا ۱:۲۴-۳). پس بعد از شبّات در روز یکشنبه (نخستین روز هفته)، به دیدن مقبرهٔ او رفتند -و انتظار داشتند که جنازهٔ عیسی را ببینند.

او اینجا نیست: برای اولین بار پیروان عیسی، این زنان سرشار از ایمان، آنچه را شنیدند که انتظارش را نداشتند. شنیدند که عیسی در قبر نیست، بلکه برخاسته و زنده‌ شده است.

در کتاب‌مقدس چند نمونه از کسانی که قبل از عیسی احیا شدند را می‌بینیم، کسانی مثل پسر بیوه‌زن در روزگار ایلیا (اول پادشاهان ۱۷:۱۷-۲۴) و ایلعازر (یوحنا ۳۸:۱۱-۴۴). هر یک احیا شده و به زندگی بازگشتند، ولی هیچ یک قیام نکردند. هر یک در همان بدن برخاستند تا مجدداً در آخر جان دهند.

قیام به معنای دوباره زیستن نیست؛ بلکه به معنای دوباره زیستن در بدنی تازه مبنی بر بدن خودمان است که کاملاً متناسب با زندگی در ابدیت است. عیسی اولین کسی نبود که از مردگان زنده شد، بلکه اولین کسی بود که قیام کرد.

عیسی همچنان برخاسته است. او به آسمان صعود کرد و در جایگاه انسانی قیام کرده به حکومت خود ادامه داد و همچنان انسان کامل و خدایی کامل است.

بیایید و جایی را که او خوابیده بود، ببینید: سنگ از جلوی ورودی کنار غلطانیده نشده بود تا عیسی بیرون آید. یوحنا ۱۹:۲۰ می‌گوید که عیسی در بدن قیام کردهٔ خود، می‌توانست از موانع فیزیکی عبور کند. آن سنگ به کناری غلطانیده شده بود تا دیگران داخل را ببینند و مطمئن باشند که عیسی از مردگان برخاسته است.

حقیقی بودن قیام واضح است. ولی باید با معنای قیام دست و پنجه نرم کنیم. قیامِ عیسی ثابت کرد که مرگش کفارهٔ گناه است و پدر آن را چنین پذیرفته است. صلیب بهایی بود که پرداخت شد، و قیام رسید پرداختی است که ثابت می‌کند بهای پرداخت شده کاملاً پذیرفته شده است.

زنان بعداً شکر کردند که فرشته به آنها گفت بیایند و جایی که او خوابیده بود را ببینند. شنیدن شهادت فرشته می‌بایست کافی باشد، اما به هرجهت به چشم خود جای خالی‌اش را دیدند که مدرکی محکم‌تر برای آنها شد.

-وقتی که جایی را که او خوابیده بود می‌بینیم، متوجه می‌شویم که خدا عیسی را رها نکرد.

-وقتی که جایی را که او خوابیده بود می‌بینیم، متوجه می‌شویم که مرگ شکست خورده است.

-وقتی که جایی را که او خوابیده بود می‌بینیم، متوجه می‌شویم که در عیسی دوستی زنده داریم.

براساستفسیرماندگارکتاب‌مقدسازدیویدگازیک.