تدفین عیسی

یوحنا ۴۱:۱۹-۴۲ ــ آنجا که عیسی بر صلیب شد، باغی بود و در آن باغ مقبره‌ای تازه وجود داشت که هنوز مرده‌ای در آن گذاشته نشده بود. پس چون روز ’تهیۀ‘ یهود بود و آن مقبره نیز نزدیک، جسد عیسی را در آن گذاشتند.

طبق برنامهٔ خدا، تدفین عیسی آنقدر مهم بود که گفته شده یکی از عناصر اصلی انجیل است (اول قرنتیان ۳:۱۵-۴). می‌توانیم دلایل بسیاری برای آن متصور شویم.

-این مراسم تدفین کلام خدا را محقق کرد. اشعیا ۹:۵۳ می‌گوید: قبرش را با شریران تعیین کردند؛ پس این بدان معنا بود که مسیح باید در قبر دفن شود -و دفن هم شد.

-این مراسم تدفین پیش‌گویی عیسی را محقق کرد. عیسی گفت که او نیز مثل یونس سه روز دفن می‌شود (متی ۴۰:۱۲)، پس باید محقق می‌شد.

-این مراسم تدفین نشان داد که عیسی حقیقتاً مرده است؛ و این مدرکی بود بر شکوهِ قیام او در آینده. کسی نمی‌توانست به یوسف اهل رامه یا نیقودیموس بگوید که عیسی حقیقتاً نمرده است.

-این مراسم تدفین مهم بود چون ادویه‌های معطری که برای مراسم تدفین به کار گرفته می‌شد، بدن مقدسش را از فساد باز می‌داشت؛ همانطور که در مزمور ۱۰:۱۶ گفته شده است: نخواهی گذاشت سرسپردۀ تو فساد را ببیند.

-مراسم تدفین باعث شد که یوسف اهل رامه و نیقودیموس راهی بیابند تا مدعی رابطهٔ خود با عیسی شوند؛ این مراسم آنها را دعوت کرد که شاگردیِ خود را آشکار کنند.

-این مراسم تدفین و روزهایی که عیسی در قبر بود، ایمان و سرسپردگیِ شاگردان را به آزمایش کشید؛ سبب شد که مرگی متفاوت را در روزهایی که می‌دانستند عیسی در قبر خفته است، تجربه کنند.

-این مراسم تدفین و روزهایی که عیسی در قبر گذراند، طریق‌هایی بود که ثابت می‌کرد عیسی بر صلیب، نه تنها گناه را شکست داده، بلکه مرگ را نیز مغلوب ساخته است. مراسم تدفین و قبرِ خالی، نشان می‌دهد که عیسی بر گناه و مرگ پیروز شد.

-این مراسم تدفین و روزهایی که عیسی در قبر بود، مهم بودند، چون عیسی باید هنگام خفتن در قبر، وظایف مهمی را به انجام می‌رساند. اول پطرس ۱۸:۳-۲۰ به ما می‌گوید عیسی رفت و به ارواحی که در قرارگاه خود به سر می‌بردند، موعظه کرد. کتاب‌مقدس به اندازه‌ای که باید این مطلب را باز نمی‌کند، و به نظر می‌رسد که بدن عیسی بی‌جان در مقبره افتاده بود، و روحش به هاویه، قرارگاهِ مردگان رفت. او از آنجا به‌واسطهٔ عمل تمام شدهٔ خود بر صلیب، مردگان ایماندار را به سوی آسمان هدایت کرد. او همچنین پیغامی مبنی بر داوری و محکومیت ارواح شریر در آینده وعظ کرد، ارواحی که در اعماق گرفتار شده بودند.

-این مراسم تدفین ارتباط عظیم و نهایی دیگرِ پسر خدا با حقارت انسان بود. بر صلیبْ وجهی از تبادل را در کار عظیم عیسی می‌بینیم؛ اما چیزی بیشتر در آن نهفته بود. وجه همذات‌پنداری نیز در آن دیده می‌شود، که عیسی به هر شکل ممکن خود را با شما مرتبط می‌سازد و دعوتتان می‌کند تا با او ارتباط داشته باشید. او با ما، در کمال حقارت انسانی، دفن شد. ما نیز با او دفن شدیم -هم از نظر روحانی به‌واسطهٔ ایمان، و هم از نظر آئینی به‌واسطهٔ تعمید. او خود را با ما یک می‌پندارد؛ ما به ایمان خود را با او یک می‌پنداریم.

براساستفسیرماندگارکتاب‌مقدسازدیویدگازیک.