دعاهای خطرناکنمونه

چرا دعاهایت باید خطرناک و جسورانه باشد 

مانند بسیاری از مردم، سالها در تلاش بودم که دعاهایم مداوم و اثر بخش باشند. حتی وقتی با نیت‌های خوب دعا می‌کردم، اغلب یا حواسم پرت میشد و یا حتی از دعا کردن خسته میشدم. به عنوان یک کشیش جوان، یکی از دوستانم، مرا متقاعد کرد که زمان تغییر است. برای مدت‌های طولانی، با دعاهای عاری از ایمان سر کرده بودم اما می‌دانستم خدا از من بیشتر توقع دارد و من می‌خواستم او را از نزدیک بشناسم.

"ببینم کِرِگ، آیا تو اعتقاد داری که خدا هنوز هم معجزه میکند؟"

گفتم: البته.

"خوبه، چون دعاهای تو خیلی ضعیف هستند."

سعی کردم بخندم اما کلام طنزآمیز دوستم مانند نیشی در وجودم فرو رفت، بیشتر به این دلیل که واقعا حق با او بود.

ساکت و بی‌دفاع، حقیقت نهفته در اظهار نظر او را تجزیه تحلیل می‌کردم. نمی‌توانستم انکار کنم که او رازی را به زبان آورده بود که من از قبل می‌دانستم اما قادر به اذعانش نبودم: دعاهای من رقت انگیز و تاسف بار بودند.

این مطالعه عبادی برای هر کسی است که احساس میکند در یک عادت دعایی گرفتار شده و تکراری، قابل پیش بینی، و بی جرات دعا میکند.

ما خدایی را خدمت می‌کنیم که قادر است ورای تصور و خواست ما، عمل کند. پس زمان آن است که دست از احتیاط برداریم. ما برای زندگی راحت خلق نشده‌ایم. ما نیرومند و مصمم، مسئولِ تغییرات بنیادی و ریشه‌ای در دنیا هستیم. من معتقدم این مطالعه عبادی به شما انگیزه می‌دهد که مرزها را شکسته، جسورانه و شجاعانه دعا کنید.

وقتی بیشتر کتاب‌مقدس میخواندم، از وجود دعاهای گوناگون در کتاب مقدس شگفت‌زده میشدم. از دعاهای کاملا خصوصی مثل دعا برای صاحب فرزند شدن (اول سموئیل باب ۱ آیه ۲۷) گرفته تا دعاهایی عمومی مانند دعا برای تامین خوراک (متی باب ۶ آیه ۱۱) و فرار از دشمن (مزموز ۵۹ آیات ۱و۲). دعاها گاهی اوقات بصورت زمزمه‌های آرام به خدای محبوب و گاهی هم فریادی از سر درماندگی و رنج بودند.

دعاهای آنها صادقانه بود. از سراستیصال و بی چارگی. آتشین. بی باک و جسورانه. واقعی. آنوقت من چه دعا میکردم؟ من دعا می‌کردم خدا مرا حفظ کرده، همبرگر و سیب زمینی سرخ کرده‌ام را برکت دهد.

حق با دوستم بود.

دعاهای من تاسف‌بار بودند.

شاید برای تو هم پیش آمده باشد. این موضوع به این معنی نیست که تو به دعا اعتقاد نداری. اعتقاد داری. اما تو گرفتار یک عادت شده‌ای.برای درخواست‌های مشابه و مشکلات تکراری دعا میکنی. به روش تکراری، در زمان های تکراری. البته اگر اصلا اهل دعا کردن باشی. احتمالا میدانی که باید بیشتر برای دعا کردن وقت بگذاری. با اشتیاق بیشتر. با ایمان بیشتر. می‌خواهی با خداوند حرف بزنی و به او گوش دهی، و گفتگویی صمیمی با او داشته باشی درست همانطورکه با همسر یا بهترین دوستت داری. این خواسته واقعی توست اما مطئن نیستی چطور آن را عملی کنی پس دعاهایت ساده و خالی از جسارت باقی می‌ماند.

یکنواخت، مبهم،تکراری، قدیمی، خسته کننده.

هشدار "بیدار شو"ی دوست من، مرا قانع کرد که وقت یک تغییر در دعا‌های من فرا رسیده. مدتها بود دعاهایم عاری از ایمان،ملال آور و عمدتا پوچ بودند. میدانستم خدا از من بیشتر از اینها انتظار دارد و من نیز علیرغم تردیدم درباره اینکه شناختن او از نزدیک چه قیمتی برای من دارد، می‌خواستم او را بیشتر بشناسم.

وقتی ما تلاش میکنیم با دعایی واقعی، از ته دل و حساس با خداوند ارتباط برقرار کنیم او ما را با یک حباب محافظ از جنس روحانی نمی‌پیچد. در عوض او حباب "آنچه دراین دعا برای من است" را می‌ترکاند و از ما دعوت میکند وقتی از اقدام بعدی او بی اطلاعیم فقط به او اعتماد کنیم. بعضی روز‌ها احساس میکنیم برکت یافته‌ایم. بعضی روزها با چالش‌ها، موانع، مخالفت‌ها و آزارها روبرو می‌شویم.اما هر لحظه‌ی یک دعای خطرناک مالامال از حضور او خواهد بود.

آماده هستی بیشتر دراین باره بدانی؟ از احتیاط کردن در دعا خسته شده‌ای؟ حاضر هستی با جرات، پر از ایمان، برای جلال خداوند، با قدرت تغییر زندگی و دگرگونی دنیا دعا کنی؟

اگر هستی، این مطالعه عبادی برای توست.

اما مراقب باش. موانعی بر سر راهت خواهد بود. وقتی شروع به گفتن دعاهایی مانند "مرا بیازما، مرا دگرگون کن، مرا به کار‌گیر" میکنی، با دره‌هایی مواجه خواهی شد. حمله ها، آزمایش ها، درد، سختی، ناامیدی و حتی دلشکستگی. اما لذت ایمان، شگفتی معجزات، آرامش تسلیم و رضایت و خشنودی خد را نیز تجربه خواهی کرد.

زمان آن است دست از دعاهای ساده و بی‌جرات برداری.

وقت آن است که شروع به صحبت کنی، واقعی حرف بزنی و واقعا به خدا گوش‌کنی.

وقت دعاهای بی پروا و خطرناک فرا رسیده است.