YouVersion Logo
Search Icon

लूका 6:27-49

लूका 6:27-49 HLBNT

“मान्तर मय तुमी सुनातो बितामन ले बलें सें कि आपलो बयरीमन ले मया संगाहा; जोन तुमचो ले बईर करोत, हुनमन चो भला करा। जोन तुमके सराप दे ओत, हुनमन के आशीष दिआस; जोन तुमचो अपमान करोत, हुनमन चो काजे पारथना करा। जोन तुचो गोटक गाल ने थापड़ मारो हुनचो बाटे दुसर के बले फेरून देस; आउर जोन तुचो अन्गोची के झिको, हुनके कुड़ता धरतोर ने बले नी ठेबाव। जोन कोनी तुचो ले मांगो, हुनके देस; आउर जोन तुचो तीज झिकुन धरो, हुनचो ले नी मांग। जसन तुमी मन करसास कि लोग तुमचो संगे करोत, तुमी बले हुनमन संगे असने ची करा। “अगर तुमी आपलो मया संगातो बितामन चो संगे मया संगाहा, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी बले आपलो मया संगातो बितामन चो संगे मया संगाऊ आत। अगर तुमी आपलो भलाई करतो बितामन ची संगे भलाई करू आस, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी बले असने ची करू आत। अगर तुमी हुनमन के उदार दिआ से जोनमन ले फेर पावतोर आशा संगाऊ आहास, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी पापीमन के उदार देऊ आत कि उतली ची फेर पाओत। मान्तर आपलो शतरूमन ले मया संगावा, आउर भलाई करा, आउर फेर पावतोर आशा नी संगाऊन भाती उदार दिआस; आउर तुमचो काजे बड़े फल होये दे, आउर तुमी परमपरधान चो पिलामन ठेबा से, कसनबल्लोने हुन हुनमन उपरे जोन धन्यबाद नी करोत आउर खरापमन उपरे बले किरपालु आसोत। जसन तुमचो बुआ दयावन्त आय, असने ची तुमी बले दयावन्त बना। “दोष नी लगाआ, तेबे तुमचो उपरे बले दोष नी लगा दे। दोषी नी ठेबाआ, तेबे तुमी बले दोषी नी ठेबा से। छमा करा, तेबे तुमके बले छमा कर दे। दिआ से, तेबे तुमके बले देदे। लोग पुरा नाप चेपाऊन-चेपाऊन भाती आउर हलाऊन-हलाऊन भाती आउर उचरा-उचरी तुमचो कोरा ने रिका दे, कसनबल्लोने जोन नाप ले तुमी नापु आहास, हुनची ले तुमचो काजे बले नापाय जाये दे।” फेर हुन हुनमन ले गोटक कहनी बल्लो: “काय काना, काना के बाट सांगुक सके? काय दुनो खोदरा ने नी घसर दे? चेला आपलो गुरू ले बड़े नुआय, मान्तर जोन कोनी सिद्ध होये दे, हुन आपलो गुरू चो असन होये दे। तुय आपलो भाई चो आँईक चो कचरा के केंव दक सीस, आउर आपली ची आँईक चो चिपड़ा तुके नी जान पड़े? जिदलदाय तुय आपलो ची आँईक चो चिपड़ा नी दकिस, तेबे आपलो भाई ले कसन बोलुक सकीस, ‘हे भाई; डण्डिक थेब तुचो आँईक ले कचरा के निकराऊन देयें दें’? हे कपटी, पयले आपलो आँईक ले चिपड़ा निकराव, तेबे जोन कचरा तुचो भाई चो आँईक ने आसे, हुनके अच्छा ले दकुन भाती निकराऊक सकसे। “कोनी अच्छा रूक निआय जोन खराप फर फरो, आउर ना तो कोनी खराप रूक आसे जोन अच्छा फर फरो। सपाय कोनी रूक आपलो फर ले चिताया जाऊ आय; कसनबल्लोने लोग बुटामन ले अंजीर नी टुटा ओत आउर ना बुटा बोर ले अंगुर। अच्छा माने आपलो मन चो अच्छा भण्डार ले अच्छा गोठमन निकराऊ आय, आउर खराप माने आपलो मन चो खराप भण्डार ले खराप गोठमन निकराऊ आय; कसनबल्लोने जोन मन ने भरली से हुनी हुनमन चो मुंह ने ऐऊ आय। “जिदलदाय तुमी मोचो गोठ नी मानास तेबे केंव मोके ‘हे परबु, हे परबु,’ बोलु आहास? जोन कोनी मोचो लगे ऐऊ आय आउर मोचो गोठमन सुनुन भाती हुनमन के मानु आय, मय तुमके सांगे से कि हुन काचो असन आय? हुन-हुन माने चो असन आय, जोन घर बनातो समया भुईं गड़ीयां खोडुन भाती पकना उपरे पाया दिलो, आउर जिदलदाय पुर ईली तेबे धार हुन घर थाने लगली मान्तर हुनके हलाक नी सकली; कसनबल्लोने हुन जमखम बनु रली। मान्तर जोन सुनुन भाती नी माने हुन-हुन माने चो समान आय, जोन माटी उपरे बिन पाया चो घर बनालो, जिदलदाय हुनचो उपरे धार लगली तेबे हुन तुरते घसरुन पड़ली आउर घसरुन भाती हुनचो सत्यानाश होऊन गेली।”

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy