YouVersion Logo
Search Icon

लूका 6

6
ईशु सब्त चो परबु
1फेर सब्त चो दिने हुन बेड़ामन बाटले होऊन भाती जाते रलो, आउर हुनचो चेलामन खेड़ टुटाऊन-टुटाऊन भाती आउर हाथमन ले लगडून-लगडून भाती खाते जाते रवत। 2तेबे फरीसीमन ले कितलो बोलुक मुरयाला, “तुमी हुन काम केंव करेसास जोन सब्त चो दिने करतोर ठीक नुआय?” 3ईशु हुनमन के जबाप दिलो, “काय तुमी ऐ नी पड़लासास कि दाऊद, जिदलदाय हुन आउर हुनचो संगवारी भूके रवत तेबे काय करलो? 4हुन कसन माहापुरू चो घरे गेलो, आउर भेट चो रोटीमन धरून खादलो, जोनमन के खातोर याजकमन के छांडुन आउर कोकीई ठीक नुआय, आउर आपलो संगवारीमन के बले दिलो?” 5आउर हुन हुनमन ले बल्लो, “माने चो बेटा सब्त चो दिन चो बले परबु आय।”
सब्त चो दिने बेमारी के चेंगा करतोर
6असन होली कि कोनी आउर सब्त चो दिने हुन आराधना घर ने जाऊन भाती उपदेश सांगुक मुरयालो; आउर हुता गोटक माने रलो जेचो उजा हाथ सुकुन रये। 7शास्तरीमन आउर फरीसी हुनचो उपरे दोष लगातोर दाँव पावतोर ताक ने रवत कि दकोत हुन सब्त चो दिने चेंगा करू आय कि नाई। 8मान्तर हुन हुनमन चो बिचार जानते रये; ऐईकाजे हुन सुकलो हाथ बिता माने ले बल्लो, “उठ, मंजी ने उबा हो।” हुन उठून उबा होलो। 9ईशु हुनमन ले बल्लो, “मय तुमचो ले ऐ पचारें सें कि सब्त चो दिने काय ठीक आय, अच्छा करतोर नाहले खराप करतोर; जीव के बचातोर नाहले नाश करतोर?” 10तेबे हुन चारो बाटे हुन सपाय के दकुन भाती हुन माने ले बल्लो, “आपलो हाथ लमाव।” हुन असने ची करलो, आउर हुनचो हाथ फेर चेंगा होली। 11मान्तर हुनमन होस ले बाहरे होऊन भाती आपस ने बहस करूक मुरयाला कि आमी ईशु चो संगे काय करवां?
बारा पठालोबितामन
12हुन दिनमन ने हुन पहाड़ी उपरे पारथना करूक गेलो, आउर माहापुरू ले पारथना करतो ने गुलाय राती बितालो। 13जिदलदाय दिन होली तेबे हुन आपलो चेलामन के हाग देऊन भाती हुनमन चो थानले बारा झान के चुनलो, आउर हुनमन के पठालोबिता बल्लो; 14आउर हुनमन ऐ आत: शिमोन जेचो नाव हुन पतरस बले संगालो, आउर हुनचो भाई अन्द्रियास, आउर याकूब, आउर यूहन्ना, आउर फिलिप्पुस, आउर बरतुल्मय, 15आउर मत्ती, आउर थोमा, आउर हलफई चो बेटा याकूब, आउर शिमोन जोन जेलोतेस बलाया जाऊ आय, 16आउर याकूब चो बेटा यहूदा, आउर यहूदा इस्करियोती जोन हुनचो धरातो बिता बनलो।
ईशु लोगमन के सिक्या देतोर आउर चेंगा करतोर
17तेबे हुन हुनमन चो संगे उतरून भाती समान जगा ने उबा होलो, आउर हुनचो चेलामन चो बड़े भीड़, आउर सपाय यहूदिया, यरूशलेम, आउर सूर आउर सयदा चो समुन्द चो कटा ले खुबे लोग, 18जोन हुनचो सुनतो काजे आउर आपलो बेमारमन ले चेंगा होतो काजे हुनचो लगे ऐऊ रला, हुता रवत। आउर अशुद्ध आत्मामन ले असकट होलो लोग बले अच्छा कराय जाते रवत। 19सपाय हुनके छिंवतोर मन करते रवत, कसनबल्लोने हुनचो ले सामरत निकरून भाती सपाय के चेंगा करते रली।
आशीष बचन
20तेबे हुन आपलो चेलामन चो बाटे दकुन भाती बल्लो,
“धन्य आहास तुमी जोन सीदा आहास,
कसनबल्लोने माहापुरू चो राज तुमचो आय।”
21“धन्य आहास तुमी जोन ऐबे भूके आसास,
कसनबल्लोने संतुष्ट कराय जाआ से।”
“धन्य आहास तुमी जोन ऐबे गागु आहास,
कसनबल्लोने हांसा से।”
22“धन्य आहास तुमी जिदलदाय माने चो बेटा चो
लागुन लोग तुमचो ले बईर कर दे,
आउर तुमके निकराऊन देदे, आउर तुमचो निन्दा कर दे,
आउर तुमचो नाव खराप जानुन भाती काटून देदे।”
23“हुन दिने खुबे हरिक होऊन भाती डगाहा, कसनबल्लोने दका, तुमचो काजे सरग ने बड़े करलो फल आसे; हुनमन चो बुआ-दादीमन अगम गिआनीमन चो संगे बले असने ची करते रवत।”
दुक बचन
24“मान्तर हाय तुमचो उपरे जोन सवकार आहास,
कसनबल्लोने तुमी आपलो शान्ति पाऊन चुकलास।”
25“हाय तुमचो उपरे जोन ऐबे संतुष्ट आसास,
कसनबल्लोने भूके हुआ से।”
“हाय तुमचो उपरे जोन ऐबे हांसेसास,
कसनबल्लोने दुख करा से आउर गागा से।”
26“हाय तुमचो उपरे जिदलदाय सपाय माने तुमके अच्छा बलोत,
कसनबल्लोने हुनमन चो बुआ-दादीमन फंदी अगम गिआनी चो संगे बले असने ची करा करते रवत।”
बईरी ले बले मया
27“मान्तर मय तुमी सुनातो बितामन ले बलें सें कि आपलो बयरीमन ले मया संगाहा; जोन तुमचो ले बईर करोत, हुनमन चो भला करा। 28जोन तुमके सराप दे ओत, हुनमन के आशीष दिआस; जोन तुमचो अपमान करोत, हुनमन चो काजे पारथना करा। 29जोन तुचो गोटक गाल ने थापड़ मारो हुनचो बाटे दुसर के बले फेरून देस; आउर जोन तुचो अन्गोची के झिको, हुनके कुड़ता धरतोर ने बले नी ठेबाव। 30जोन कोनी तुचो ले मांगो, हुनके देस; आउर जोन तुचो तीज झिकुन धरो, हुनचो ले नी मांग। 31जसन तुमी मन करसास कि लोग तुमचो संगे करोत, तुमी बले हुनमन संगे असने ची करा।
32“अगर तुमी आपलो मया संगातो बितामन चो संगे मया संगाहा, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी बले आपलो मया संगातो बितामन चो संगे मया संगाऊ आत। 33अगर तुमी आपलो भलाई करतो बितामन ची संगे भलाई करू आस, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी बले असने ची करू आत। 34अगर तुमी हुनमन के उदार दिआ से जोनमन ले फेर पावतोर आशा संगाऊ आहास, तेबे तुमचो काय बड़ाई? कसनबल्लोने पापी पापीमन के उदार देऊ आत कि उतली ची फेर पाओत। 35मान्तर आपलो शतरूमन ले मया संगावा, आउर भलाई करा, आउर फेर पावतोर आशा नी संगाऊन भाती उदार दिआस; आउर तुमचो काजे बड़े फल होये दे, आउर तुमी परमपरधान चो पिलामन ठेबा से, कसनबल्लोने हुन हुनमन उपरे जोन धन्यबाद नी करोत आउर खरापमन उपरे बले किरपालु आसोत। 36जसन तुमचो बुआ दयावन्त आय, असने ची तुमी बले दयावन्त बना।
दोष नी लगाआ
37“दोष नी लगाआ, तेबे तुमचो उपरे बले दोष नी लगा दे। दोषी नी ठेबाआ, तेबे तुमी बले दोषी नी ठेबा से। छमा करा, तेबे तुमके बले छमा कर दे। 38दिआ से, तेबे तुमके बले देदे। लोग पुरा नाप चेपाऊन-चेपाऊन भाती आउर हलाऊन-हलाऊन भाती आउर उचरा-उचरी तुमचो कोरा ने रिका दे, कसनबल्लोने जोन नाप ले तुमी नापु आहास, हुनची ले तुमचो काजे बले नापाय जाये दे।”
39फेर हुन हुनमन ले गोटक कहनी बल्लो: “काय काना, काना के बाट सांगुक सके? काय दुनो खोदरा ने नी घसर दे? 40चेला आपलो गुरू ले बड़े नुआय, मान्तर जोन कोनी सिद्ध होये दे, हुन आपलो गुरू चो असन होये दे। 41तुय आपलो भाई चो आँईक चो कचरा के केंव दक सीस, आउर आपली ची आँईक चो चिपड़ा तुके नी जान पड़े? 42जिदलदाय तुय आपलो ची आँईक चो चिपड़ा नी दकिस, तेबे आपलो भाई ले कसन बोलुक सकीस, ‘हे भाई; डण्डिक थेब तुचो आँईक ले कचरा के निकराऊन देयें दें’? हे कपटी, पयले आपलो आँईक ले चिपड़ा निकराव, तेबे जोन कचरा तुचो भाई चो आँईक ने आसे, हुनके अच्छा ले दकुन भाती निकराऊक सकसे।
रूक चो पयचान फर ले
43“कोनी अच्छा रूक निआय जोन खराप फर फरो, आउर ना तो कोनी खराप रूक आसे जोन अच्छा फर फरो। 44सपाय कोनी रूक आपलो फर ले चिताया जाऊ आय; कसनबल्लोने लोग बुटामन ले अंजीर नी टुटा ओत आउर ना बुटा बोर ले अंगुर। 45अच्छा माने आपलो मन चो अच्छा भण्डार ले अच्छा गोठमन निकराऊ आय, आउर खराप माने आपलो मन चो खराप भण्डार ले खराप गोठमन निकराऊ आय; कसनबल्लोने जोन मन ने भरली से हुनी हुनमन चो मुंह ने ऐऊ आय।
दुय झन घर बनातो बिता मनुकमन
46“जिदलदाय तुमी मोचो गोठ नी मानास तेबे केंव मोके ‘हे परबु, हे परबु,’ बोलु आहास? 47जोन कोनी मोचो लगे ऐऊ आय आउर मोचो गोठमन सुनुन भाती हुनमन के मानु आय, मय तुमके सांगे से कि हुन काचो असन आय? 48हुन-हुन माने चो असन आय, जोन घर बनातो समया भुईं गड़ीयां खोडुन भाती पकना उपरे पाया दिलो, आउर जिदलदाय पुर ईली तेबे धार हुन घर थाने लगली मान्तर हुनके हलाक नी सकली; कसनबल्लोने हुन जमखम बनु रली। 49मान्तर जोन सुनुन भाती नी माने हुन-हुन माने चो समान आय, जोन माटी उपरे बिन पाया चो घर बनालो, जिदलदाय हुनचो उपरे धार लगली तेबे हुन तुरते घसरुन पड़ली आउर घसरुन भाती हुनचो सत्यानाश होऊन गेली।”

Currently Selected:

लूका 6: HLBNT

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy