พระคัมภีร์ในหนึ่งปี 2025ตัวอย่าง

ชื่นชมยินดีไปกับชีวิตบนความโปรดปรานได้อย่างไร

ตอนผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยผมได้บรรยายในหัวข้อ ‘คุณจะอยู่ที่ไหนในอีกสิบปี?’ มีจุดประสงค์เพื่อหนุนใจให้เราที่จะต้องบากบั่นในความเชื่อ ถึงแม้จะมีความท้าทายมากมายในชีวิตที่จะเกิดขึ้นหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย ทั้งหมดเท่าที่ผมจำได้ในความคิด*ตอนนั้น* ‘สิบปี! ช่างเป็นเวลาที่ดูห่างไกล’ ที่ผมไม่สามารถจะจินตนาการอะไรได้เลย *ตอนนี้* ในทางตรงกันข้ามผมมองย้อนกลับไปในชีวิตของผม เมื่อสิบปีที่แล้วดูเหมือนมันเพิ่งผ่านไปเมื่อวาน ชีวิตติดปีกบินไปอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ ตอนนี้ผมเข้าใจถึงสติปัญญาของผู้คนที่คอยหนุนใจเราตั้งแต่ตอน ต้น ๆ เพื่อให้เรามีมุมมองที่ยาวไกล เราอยู่ในสังคมที่นิยมความพึงพอใจแบบปัจจุบันทันด่วน เช่น อาหารสำเร็จรูป ข้อความโต้ตอบแบบทันที เงินสดทันใจ สินเชื่ออนุมัติไว ครีมสีแทนเทียมเพื่อเปลี่ยนสีผิว รางวัลจากการเสี่ยงโชค เสี่ยงทาย ความคิด ชั่วครู่ชั่วคราว เช่นนี้ล้วนเป็นอันตรายอย่างมาก เนื้อหาวันนี้เตือนเราว่าพระเจ้าทรงเป็น ‘พระเจ้าเนืองนิตย์’ (อิสยาห์ 40:28) พระเจ้าทรงพินิจพิเคราะห์สิ่งต่าง ๆ ผ่านเลนส์มุมกว้าง พระองค์ทรงมองการณ์ไกลและทรงอยากให้คุณมีความสุขตลอดชีวิต (สดุดี 30:5)

สดุดี 30:1-7

มุมมองชีวิตที่ยาวไกล

คุณกำลังผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากหรือไม่? คุณสงสัยว่ามันจะคงอยู่ตลอดไปหรือไม่?

‘ความโปรดปรานของพระองค์นั้นตลอดชีวิต’ (ข้อ 5) เมื่อดาวิดมองย้อนกลับไปในชีวิตของเขา เขาเต็มไปด้วยการขอบคุณ และ ‘ยกย่องพระนาม’ (ข้อ 4) ใช่ เขาเคยผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาแล้ว แต่พระเจ้า ‘ทรงดึง (เขา) ขึ้นมาและมิได้ทรงให้ศัตรู (ของเขา) ยินดีเพราะ (เขา)’ (ข้อ 1) เมื่อเขาร้องทูลขอความช่วยเหลือจาก พระเจ้าพระองค์ทรง ‘รักษา’ เขาให้หายดี (ข้อ 2)

‘โอ พระเจ้า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือ
และพระองค์ทรงรวบรวมข้าพระองค์ไว้ด้วยกัน
โอ พระเจ้า พระองค์ทรงดึงข้าพระองค์ออกจากหลุมมรณา
ทรงให้ข้าพระองค์มีชีวิตอีกครั้ง
ในขณะที่ข้าพระองค์สิ้นเนื้อประดาตัว’ (ข้อ 2-3, พระคัมภีร์ตอนนี้จาก The Message โดยผู้แปล)

มีหลายช่วงเวลาที่พระเจ้าทรงกริ้วดาวิด (ข้อ 5) และพระเจ้าซ่อนพระพักตร์ของพระองค์ไว้ (ข้อ7ข) (หลังจากเหตุการณ์ที่ดาวิดได้ล่วงประเวณีและฆาตกรรม) ถึงกระนั้นเมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตของเขา เขาก็สามารถเห็นได้ถึงช่วงเวลาแห่งการทดลองและการทดสอบนั้นอยู่ในบริบทของความโปรดปรานของพระเจ้าตลอดชีวิตของเขา

ข้าแต่พระบิดา ขอบคุณที่พระพิโรธของพระองค์นั้นเป็นแต่ชั่วขณะหนึ่ง แต่ความโปรดปรานของพระองค์นั้นตลอดชีวิต ขอบคุณที่พระองค์ทรงเป็นเหมือนเดิมวานนี้ วันนี้และตลอดไปและข้าพระองค์ขอวางใจในพระองค์

มาระโก 12:13-27

มุมมองอันยาวไกลของนิรันดร์กาล

เกิดอะไรขึ้นกับมนุษย์ เมื่อพวกเขาตาย? ความตายเป็นจุดจบจริงหรือ? คุณอาจเคยสูญเสียสมาชิกในครอบครัว หรือเพื่อนสนิทและคุณสงสัยว่าจะได้เจอพวกเขาอีกหรือไม่ พวกเขาอยู่ที่ไหนตอนนี้? พวกเขาจากไปตลอดกาลหรือไม่? หรือพวกเขาแค่หลับไป? หรือพวกเขายังมีชีวิตอยู่ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง?

ฝ่ายตรงข้ามของพระเยซูพยายามจับผิดถ้อยคำของพระองค์ (ข้อ 13)

ประการแรกพวกเขาพยายามจับผิดเรื่องเงินส่วย อย่างไรก็ตามถึงแม้พวกเขาจะรับรู้ว่าพระเยซูเป็น ‘คนซื่อ สัตย์’ พวกเขารู้ว่าพระเยซูพูดความจริงไม่เห็นแก่หน้าใครเลย (ข้อ 14) พระเยซูทรงหลีกเลี่ยงกับดักและให้คำตอบที่น่าประหลาดใจ (ข้อ 15–17) (ดูพระคัมภีร์ใน 1 ปี วันที่ 34 )

ต่อไปพวกเขาถามพระเยซูเป็นคำถามเชิงอุบายเพื่อทดสอบพระองค์เกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย มีการถกเถียงกันภายในความเชื่อยิวระหว่างพวกฟาริสีกับสะดูสีว่ามีชีวิตหลังความตายหรือไม่ [วิธีที่ผมจำความแตกต่างได้ก็ คือพวกฟาริสี (Pharisees = ‘far I see’) เชื่อเรื่องการฟื้นคืนจากความตาย ในขณะที่พวกสะดูสี (Sadducees = ‘sad you see’) ไม่เชื่อ]

พระเยซูทรงชี้ให้เห็นว่าพวกสะดูสีคิดผิดด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรกพวกเขา ‘ไม่รู้พระคัมภีร์’ และประการที่สองพวกเขาไม่รู้ถึง ‘ฤทธิ์เดชของพระเจ้า’ (ข้อ 24)

1.\tพระคัมภีร์

พระเยซูทรงยืนยันถึงความจริงแท้ในการฟื้นคืนชีวิตของคนตาย เนื่องจากเหล่าสะดูสีเชื่อในสิทธิอำนาจของเบญจบรรณ (หนังสือห้าเล่มแรกในพระคัมภีร์) เท่านั้น พระเยซูจึงใช้ข้อโต้แย้งกับพวกเขาโดยยกคำพูดจากพระธรรมอพยพ 3:6 ‘ส่วนเรื่องคนที่ตายและถูกทำให้เป็นขึ้นอีกนั้น ท่านทั้งหลายไม่เคยอ่านคัมภีร์ของโมเสสเรื่องพุ่มไม้หรือ? ที่พระเจ้าตรัสไว้กับโมเสสว่า “เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ”? พระองค์ไม่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น’ (มาระโก 12:26–27) กล่าวอีกนัยหนึ่ง คืออับราฮัม อิสอัค และยาโคบยังมีชีวิตอยู่!

2.\tฤทธิ์เดชของพระเจ้า

ในพระคัมภีร์ 1 โครินธ์ 15 มีข้อโต้แย้งที่สนับสนุนและลึกซึ้งที่สุดของภาคพันธสัญญาใหม่ในเรื่องการฟื้นคืนจากความตาย อาจารย์เปาโลเน้นย้ำครั้งแล้วครั้งเล่าถึงฤทธิ์เดชของพระเจ้า ซึ่งสะดูสีปฏิเสธ เปาโลเขียนว่าสิ่งที่ถูกหว่านลง ‘อ่อนกำลัง’ สิ่งที่เป็นขึ้นมานั้น ‘มีพลัง’ (1 โครินธ์ 15:43) พระเจ้า ‘ผู้ประทานชัยชนะแก่เราผ่านโดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา’ (ข้อ 56–57)

ความจริงที่ยอดเยี่ยมก็คือฤทธิ์เดชแบบเดียวกันที่ทำให้พระคริสต์เป็นขึ้นจากตายกำลังทำกิจภายในคุณ ณ เวลานี้อันจะนำคุณให้มีลักษณะเหมือนพระคริสต์มากขึ้น (ดูเอเฟซัส 1:19-20) และจะนำร่างกายของคุณให้เป็นกายใหม่ในการทรงสร้างใหม่ในอนาคตด้วย

ดังนั้นทุกคนที่ตายต่อพระคริสต์ยังคงมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ คุณจะพบพวกเขาอีกครั้ง ถึงแม้การแยกจากกันจะยากเพียงใด แต่การต่อสู้ดิ้นรนทั้งหมดของชีวิตนี้ต้องมองในแง่ของความเป็นนิรันดร์ พระเจ้าทรงมองการณ์ไกล

ขอบคุณพระเจ้าที่ชีวิตนี้ไม่ใช่จุดจบ ขอบคุณที่การตายจะเป็นขึ้นมาใหม่ ซึ่งช่วยให้ข้าพระองค์เห็นการต่อสู้ ดิ้นรนทั้งหมดของชีวิตอยู่ในแสงสว่างแห่งนิรันดร์กาล

เลวีนิติ 11:1-12-8

มุมมองที่ยาวไกลของประวัติศาสตร์

อะไรคือจุดสำคัญของกฎเกณฑ์เหล่านี้ในพระธรรมเลวีนิติ? ทำไมถึงมีอยู่ในพระคัมภีร์?

เช่นเคยเราเข้าใจพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมในแง่มุมของพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่และโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านมุมมองของพระเยซู พระเจ้าทรงมีแผนการระยะยาว พระองค์ทรงกำลังเตรียมโลกสำหรับการเสด็จมาของพระคริสต์

พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่บอกเราว่ากฎเกณฑ์ที่ดูแปลกประหลาดที่เราอ่านในพระธรรมวันนี้เป็นเพียง ‘เงาของสิ่งที่กำลังจะมาในภายหลัง แต่ตัวจริงคือพระคริสต์’ (โคโลสี 2:17) จุดประสงค์ของกฎเหล่านี้คือเพื่อสอนเรื่องความบริสุทธิ์ ‘เพราะเราคือพระยาเวห์พระเจ้าของเจ้า จงชำระตัวให้บริสุทธิ์เพื่อเจ้าจะบริสุทธิ์เพราะเราบริสุทธิ์’ (เลวีนิติ 11:44)

เปโตรกล่าวถึงข้อนี้ในจดหมายฉบับแรกเพื่อให้กำลังใจในการดำเนินชีวิตด้วยความบริสุทธิ์ท่ามกลางคริสเตียน ยุคแรก เขาเขียนว่า ‘เช่นเดียวกับบุตรที่เชื่อฟัง อย่าประพฤติตามกิเลสตัณหา อันเกิดจากความโง่เขลาของพวกท่านในอดีต แต่พระองค์ผู้ทรงเรียกพวกท่านนั้นบริสุทธิ์อย่างไร พวกท่านเองก็จงเป็นคนบริสุทธิ์ในชีวิตทุกด้านเหล่านั้น เพราะมีคำเขียนไว้แล้วว่า “พวกท่านจงเป็นคนบริสุทธิ์เพราะเราเองบริสุทธิ์”’ (1 เปโตร 1:14–16)

กระนั้นพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ยังบอกเราด้วยว่าตอนนี้พระเจ้าทำให้เราบริสุทธิ์โดยทางพระคริสต์ ดังนั้นอัครสาวกเปาโลจึงกล่าวว่า ‘อย่าให้ใครพิพากษาท่านทั้งหลายในเรื่องการกิน การดื่ม’ (โคโลสี 2:16) ตอนนี้กฎเกณฑ์ทั้งหมดถูกแทนที่ด้วยการเสด็จมาของพระเยซู

กฎหลายข้ออาจมีขึ้นด้วยเหตุผลเชิงปฏิบัติ ตัวอย่างเช่นการกินหมู (ที่เป็นพาหะของโรค) โดยส่วนใหญ่อาจถูกห้ามเพราะเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ในทำนองเดียวกันกับกฎข้อบังคับของการแยกสัตว์ที่เป็นมลทินที่เข้มงวด เพื่อคำนึงถึงความจำเป็นในทางปฏิบัติ พระเจ้าต้องการให้คุณกินอย่างฉลาดและดีต่อสุขภาพ!

การชำระตัวให้บริสุทธิ์หลังคลอดบุตรไม่เกี่ยวกับความไม่สะอาดทางศีลธรรม แต่คือการเป็นมลทิน (เลวีนิติ 12: 2) การลบมลทินนั้นมาจาก ‘โลหิตตก’ (ข้อ 7) ไม่ใช่จากความผิดใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างคู่สมรสหรือการคลอดบุตร กฎเหล่านี้อาจเป็นพรอันยิ่งใหญ่สำหรับผู้หญิงที่เพิ่งคลอดบุตร ระยะเวลาที่ยาวนานขึ้นของการแยกตัวออกจากสังคมในวงกว้างจะช่วยป้องกันไม่ให้เธอต้องกลับไปใช้ชีวิตปกติอย่างเร่งรีบเร็วเกิน ไปหลังคลอดบุตร

พระธรรมตอนนี้ยังให้ร่องรอยเกี่ยวกับภูมิหลังของพระเยซู แสดงให้เห็นถึงความยากจนที่ติดตัวพระองค์มา มารีย์ไม่สามารถ ‘ถวายลูกแกะ’ ได้ (ข้อ 8) เมื่อมารีย์และโยเซฟไปที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อ ‘ทำพิธีชำระตัวตามธรรมบัญญัติของโมเสส’ พวกเขาจึงได้ถวาย ‘นกเขาคู่หนึ่ง หรือนกพิราบหนุ่มสองตัว’ (ข้อ 8; ลูกา 2: 22–24)

พระเจ้าทรงมีแผนการระยะยาวสำหรับการประสูติพระบุตรของพระองค์ภายใต้ธรรมบัญญัติเหล่านี้ พระเจ้าทรงกระทำกิจตลอดประวัติศาสตร์เพื่อเตรียมทางสำหรับพระเยซู พระเยซูทรงประสูติภายใต้ธรรมบัญญัติ พระองค์ทรงเติมเต็มธรรมบัญญัติและนำกฎเกณฑ์ทั้งหมดนี้ไปตรึงไว้บนไม้กางเขน พระองค์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายและวันหนึ่งพระองค์ทรงทำให้เป็นไปได้สำหรับเราที่จะฟื้นจากความตายและเป็นทายาทของพระเจ้าร่วมกับพระเยซู (กาลาเทีย 4:4–7)

ข้าแต่พระเจ้า ขอบคุณพระองค์ที่ข้าพระองค์ไม่ได้อยู่ภายใต้ธรรมบัญญัติอีกต่อไป ขอบคุณที่ข้าพระองค์ได้รับฐานะเป็นลูกของพระองค์ และที่พระองค์ประทานพระวิญญาณแห่งพระบุตรคือพระเยซูเข้ามาในใจข้าพระองค์ ขอบคุณที่ข้าพระองค์จะได้ดำเนินชีวิตติดตามพระองค์ตลอดไป ขอทรงโปรดช่วยให้ข้าพระองค์ที่จะมีมุมมองที่ยาวไกลและชื่นชมยินดีไปกับชีวิตบนความโปรดปรานของพระองค์

Pippa Adds

สดุดี 30

‘ข้าพระองค์พูดในความเจริญรุ่งเรืองของข้าพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าจะไม่หวั่นไหวเลย”’ (ข้อ 6)

ฉันรับรู้ถึงความรู้สึกเมื่อความเชื่อกำลังเติบโตขึ้น ฉันรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะทำให้ความวางใจในพระเจ้าของฉันลดลงได้

อย่างไรก็ตามบางครั้งที่ต้องผ่านปัญหาความยากลำบากหรือความเจ็บป่วย ความเชื่อมั่นนั้นสันคลอน และรู้สึกราวกับว่าฉันใช้ชีวิตโดยลำพัง ‘พอพระองค์ซ่อนพระพักตร์ข้าพระองค์ก็ใจเสีย’ (ข้อ 7ข) จากนั้นฉันก็กลับไปร้องเรียกพระนามของพระเจ้าเพื่อขอความช่วยเหลือ ‘ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ข้าพระองค์ได้ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์และพระองค์ทรงรักษาข้าพระองค์ให้หาย’ (ข้อ 2)

References

ข้อพระคัมภีร์อ้างอิงมาจากพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 2011 สงวนสิทธิ์โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย (ยกเว้นข้อที่ระบุว่าเป็นฉบับอื่น)