อพยพ 13

13
การ​ถวาย​ลูก​หัวปี
1พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า 2“จง​แยก​ลูก​หัวปี​ทุก​คน​และ​สัตว์​หัวปี​ตัวผู้​ทุก​ตัว​มอบถวาย​แก่​เรา ลูก​หัวปี​ท่ามกลาง​ชาว​อิสราเอล​ไม่ว่า​คน​หรือ​สัตว์​ล้วน​เป็น​ของ​เรา”
3แล้ว​โมเสส​กล่าว​แก่​ประชาชน​ว่า “จง​ระลึก​ถึง​วัน​นี้ วันที่​ท่าน​ออก​มา​จาก​อียิปต์ ออก​จาก​ดินแดน​แห่ง​การ​เป็น​ทาส เพราะ​พระยาห์เวห์​นำ​ท่าน​ทั้งหลาย​ออก​มา​ด้วย​มือ​อัน​มี​ฤทธิ์ ท่าน​อย่า​กิน​อาหาร​อะไร​ที่​ใส่​ยีสต์ 4พวก​ท่าน​ออก​มา​วัน​นี้​ใน​เดือน​อาบีบ 5เมื่อ​พระยาห์เวห์​นำ​ท่าน​เข้า​สู่​ดินแดน​ของ​ชาว​คานาอัน ชาว​ฮิตไทต์ ชาว​อาโมไรต์ ชาว​ฮีไวต์ และ​ชาว​เยบุส ตาม​ที่​พระองค์​สาบาน​ไว้​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​ว่า​จะ​มอบ​ให้​ท่าน ดินแดน​ซึ่ง​อุดม​ด้วย​น้ำ​นม​และ​น้ำผึ้ง พวก​ท่าน​จง​ถือ​พิธี​ดังกล่าว​ใน​เดือน​นี้ 6ตลอด​เจ็ด​วัน​จง​กิน​ขนมปัง​ไม่​ใส่​ยีสต์ แล้ว​ใน​วันที่​เจ็ด จง​จัด​พิธี​เลี้ยง​ฉลอง​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์ 7ตลอด​เจ็ด​วัน​จง​กิน​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ และ​อย่า​ให้​มี​สิ่ง​ใด​ที่​ใส่​ยีสต์​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน​หรือ​ที่​ใด​ๆ ใน​เขต​แดน​ของ​ท่าน 8ใน​วัน​นั้น​จง​บอก​ลูก​หลาน​ว่า ‘ที่​เรา​ทำ​เช่น​นี้​ก็​เพื่อ​รำลึก​ถึง​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​ทำ​เพื่อ​เรา​เมื่อ​เรา​ออก​จาก​อียิปต์’ 9พิธี​รำลึก​นี้​จะ​เป็น​เหมือน​เครื่องหมาย​ที่​มือ​ของ​ท่าน​และ​เป็น​เครื่อง​เตือน​ใจ​ที่​หน้าผาก​ของ​ท่าน เพื่อ​กฎ​บัญญัติ​ของ​พระยาห์เวห์​นี้​จะ​อยู่​ที่​ริมฝีปาก​ของ​ท่าน เพราะ​พระยาห์เวห์​ได้​นำ​ท่าน​ออก​จาก​อียิปต์​โดย​มือ​อัน​มี​ฤทธิ์​ของ​พระองค์ 10ท่าน​ต้อง​รักษา​ข้อ​ปฏิบัติ​นี้​ตาม​เวลา​กำหนด​เป็น​ประจำ​ทุก​ปี
11หลังจาก​ที่​พระยาห์เวห์​นำ​พวก​ท่าน​เข้า​สู่​ดินแดน​คานาอัน​และ​มอบ​ดินแดน​แก่​ท่าน​ตาม​สัญญา​ที่​ปฏิญาณ​ไว้​กับ​ท่าน​และ​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​แล้ว 12ท่าน​จง​ถวาย​ลูก​หัวปี​ทุก​คน​จาก​ครรภ์​มารดา​แด่​พระยาห์เวห์ ลูก​สัตว์​หัวปี​ตัวผู้​ทุก​ตัว​ใน​ฝูง​สัตว์​ของ​ท่าน​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์ 13สำหรับ​ลูก​ลา​หัวปี​แต่ละ​ตัว จง​ใช้​ลูก​แกะ​หนึ่ง​ตัว​มา​ไถ่ แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​ไถ่​ลูก​ลา​นั้น ก็​จง​หัก​คอ​มัน​เสีย ส่วน​ลูก​ชาย​หัวปี​จง​ไถ่​ไว้​ทุก​คน
14และ​ใน​อนาคต เมื่อ​ลูก​ชาย​ของ​ท่าน​ถาม​ว่า ‘นี่​หมายความ​ว่า​อะไร’ จง​บอก​พวก​เขา​ว่า ‘พระยาห์เวห์​ได้​นำ​พวก​เรา​ออก​จาก​อียิปต์ พ้น​จาก​ดินแดน​แห่ง​ความ​เป็น​ทาส​โดย​มือ​อัน​มี​ฤทธิ์ 15เมื่อ​ฟาโรห์​ดื้อรั้น​ไม่​ยอม​ปล่อย​เรา​ออก​มา พระยาห์เวห์​ได้​ประหาร​ลูก​หัวปี​ทั้งหมด​ใน​อียิปต์ ทั้ง​ลูก​คน​ลูก​สัตว์ ด้วย​เหตุ​นี้​เรา​จึง​ถวาย​ลูก​ชาย​หัวปี​และ​สัตว์​หัวปี​ตัวผู้​แด่​พระยาห์เวห์ แต่​ลูก​ชาย​หัวปี​ให้​ไถ่​คืน​มา’ 16พิธี​นี้​จะ​เป็น​เหมือน​เครื่องหมาย​ที่​มือ​ของ​ท่าน​และ​เป็น​เหมือน​สัญลักษณ์​ที่​หน้าผาก​ของ​ท่าน​ว่า พระยาห์เวห์​ได้​นำ​พวก​เรา​ออก​จาก​อียิปต์​ด้วย​มือ​อัน​มี​ฤทธิ์​ของ​พระองค์”
ข้าม​ทะเล
17เมื่อ​ฟาโรห์​ปล่อย​ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​ไป พระเจ้า​ไม่​ได้​นำ​พวก​เขา​ผ่าน​ดินแดน​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย แม้ว่า​เส้นทาง​นั้น​สั้น​กว่า เพราะ​พระเจ้า​พูด​ว่า “ถ้าหาก​พวก​เขา​ต้อง​ทำ​สงคราม เขา​อาจ​เปลี่ยน​ใจ​และ​หัน​กลับ​ไป​อียิปต์” 18ดังนั้น​พระเจ้า​จึง​นำ​ประชาชน​อ้อม​ไป​ตาม​เส้นทาง​กันดาร​สู่​ทะเล​แดง#13:18 หรือ ทะเล​ต้น​กก ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​อียิปต์​ถือ​อาวุธ​พร้อม​รบ
19โมเสส​นำ​กระดูก​ของ​โยเซฟ​ไป​ด้วย เพราะ​โยเซฟ​ได้​ให้​ชาว​อิสราเอล​สาบาน​ไว้ โยเซฟ​กล่าว​ว่า “พระเจ้า​จะ​มา​ช่วยเหลือ​พวก​ท่าน​อย่าง​แน่นอน และ​เมื่อ​นั้น​พวก​ท่าน​ต้อง​นำ​กระดูก​ของ​เรา​ออก​จาก​ที่​นี่​ไป​กับ​ท่าน​ด้วย”#13:19 ดู ปฐก.50:25
20เมื่อ​ออก​จาก​เมือง​สุคคท พวก​เขา​ตั้ง​ค่าย​พัก​แรม​ที่​เอธาม​ริม​ทะเล​ทราย 21พระยาห์เวห์​ไป​ล่วงหน้า​พวก​เขา​ด้วย​เสา​เมฆ​เพื่อ​นำ​ทาง​พวก​เขา​ใน​เวลา​กลางวัน และ​ด้วย​เสา​เพลิง​เพื่อ​ให้​แสง​สว่าง​แก่​พวก​เขา​ใน​เวลา​กลางคืน ดังนั้น​พวก​เขา​จึง​จะ​เดินทาง​ได้​ตลอด​วัน​และ​คืน 22ทั้ง​เสา​เมฆ​ใน​เวลา​กลางวัน​และ​เสา​เพลิง​ใน​เวลา​กลางคืน​ไม่​เคย​คลาด​ไป​จาก​เบื้อง​หน้า​ประชาชน​เลย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 13: TCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้