14
1แล้วพระยาห์เวห์สั่งโมเสสว่า 2“จงบอกชาวอิสราเอลให้ย้อนกลับไปตั้งค่ายใกล้ปีหะหิโรท ซึ่งอยู่ระหว่างมิกดลกับทะเลแดง ให้พวกเขาตั้งค่ายริมทะเลตรงข้ามบาอัลเซโฟน 3ฟาโรห์จะคิดว่า ‘ชาวอิสราเอลสับสนเร่ร่อนไปทั่วดินแดน วนเวียนอยู่ในทะเลทราย’ 4เราจะทำให้ฟาโรห์ใจแข็งดื้อด้าน เขาจะไล่ตามพวกเจ้า เพื่อเราจะได้รับเกียรติโดยทางฟาโรห์กับกองทัพทั้งสิ้นของเขา และชาวอียิปต์ทั้งหลายจะได้รู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์” ดังนั้นชาวอิสราเอลจึงทำตามคำสั่ง
5เมื่อกษัตริย์อียิปต์รู้ว่าประชาชนชาวอิสราเอลหนีไปแล้ว ฟาโรห์กับเหล่าข้าราชการก็เปลี่ยนใจแล้วพูดว่า “เราทำอะไรลงไป ทำไมเราปล่อยชาวอิสราเอลไป ทำให้สูญเสียแรงงาน!” 6ดังนั้นฟาโรห์จึงขึ้นรถม้าศึกและนำกองทัพไปด้วย 7ฟาโรห์นำรถม้าศึกที่ดีที่สุดหกร้อยคันและรถม้าศึกอื่นๆ ทั้งปวงของอียิปต์พร้อมทั้งนายทหารบัญชาการ 8พระยาห์เวห์ทำให้ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ใจแข็งดื้อด้าน ฟาโรห์จึงไล่ตามชาวอิสราเอลซึ่งยกขบวนออกไปอย่างกล้าหาญ 9กองทัพอียิปต์ได้แก่ กองม้า รถม้าศึก และพลม้า#14:9 หรือ พลขับรถม้าศึก เช่นเดียวกับข้อ 17,18,23,26 และ 28และทหารของฟาโรห์ทั้งสิ้นตามทันชาวอิสราเอล ขณะที่ตั้งค่ายอยู่ริมทะเล ใกล้ปีหะหิโรท ตรงข้ามกับบาอัลเซโฟน
10เมื่อชาวอิสราเอลมองเห็นกองทัพอียิปต์เข้ามาใกล้ก็ตกใจกลัวยิ่งนักและร้องต่อพระยาห์เวห์ 11พวกเขากล่าวกับโมเสสว่า “ที่อียิปต์ไม่มีหลุมฝังศพพวกเราหรือ ท่านจึงพาเรามาตายในถิ่นทุรกันดารนี้ ทำไมท่านจึงนำเราออกมาจากอียิปต์ 12เราบอกท่านตั้งแต่อยู่ที่อียิปต์แล้วไม่ใช่หรือว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา ปล่อยให้เรารับใช้ชาวอียิปต์’ เรารับใช้ชาวอียิปต์ก็ยังดีกว่าเอาชีวิตมาทิ้งในถิ่นทุรกันดารนี้!”
13โมเสสตอบประชาชนว่า “อย่ากลัวเลย จงหนักแน่นเข้าไว้ ท่านจะได้เห็นการช่วยกู้ที่พระยาห์เวห์จะนำมาให้ท่านในวันนี้ ท่านจะไม่ได้เห็นชาวอียิปต์ที่ท่านเห็นอยู่ในเวลานี้อีกเลย 14พระยาห์เวห์จะสู้รบแทนพวกท่านเอง เพียงแต่ท่านนิ่งไว้เถิด”
15แล้วพระยาห์เวห์สั่งโมเสสว่า “เจ้ามัวร้องขอเราอยู่ทำไม จงสั่งให้ชาวอิสราเอลเคลื่อนไปข้างหน้าเถิด 16จงยกไม้เท้าขึ้นและเหยียดมือของเจ้าออกเหนือทะเล เพื่อให้น้ำแยกออกเป็นทางให้คนอิสราเอลเดินผ่านทะเลไปบนดินแห้ง 17เราจะทำให้ชาวอียิปต์ใจแข็งดื้อด้านเพื่อพวกเขาจะรุกไล่พวกเจ้ามา แล้วเราจะได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์ กองทัพ รถม้าศึก และพลม้าทั้งหมดของเขา 18ชาวอียิปต์จะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์และรถม้าศึกกับพลม้าของเขา”
19แล้วทูตของพระเจ้าผู้ได้นำหน้ากองทัพอิสราเอลก็ถอยมาอยู่ข้างหลังพวกเขา เสาเมฆก็เคลื่อนจากข้างหน้ามาตั้งอยู่ข้างหลังพวกเขาด้วย 20กั้นระหว่างกองทัพอียิปต์กับอิสราเอล ตลอดคืนนั้นเสาเมฆด้านหนึ่งให้แสงสว่างและอีกด้านหนึ่งมืด ตลอดคืนทั้งสองฝ่ายไม่ได้เข้าใกล้กันเลย
21ฝ่ายโมเสสเหยียดมือออกเหนือทะเลแดง และพระยาห์เวห์ให้มีลมตะวันออกพัดแรงตลอดคืน ทำให้พื้นทะเลเป็นที่แห้ง น้ำถูกแยกออกจากกัน 22ชาวอิสราเอลจึงเดินผ่านทะเลบนพื้นแห้ง สองข้างทางซ้ายและขวาคือกำแพงน้ำ
23กองทัพอียิปต์ ทั้งม้า รถม้าศึก และพลม้าของฟาโรห์ก็รุกไล่ตามพวกเขาเข้าไปในทะเล 24ในเวลาเช้ามืดพระยาห์เวห์มองลงมาจากเสาเพลิงและเสาเมฆเห็นกองทัพอียิปต์จึงทำให้พวกเขาสับสนวุ่นวาย 25พระองค์ทำให้ล้อรถของเขาหลุด#14:25 ดูฉบับเบญจบรรณของชาวสะมาเรีย ฉบับ LXX ฉบับซีรีแอค และฉบับมาโซเรติคว่า ติดหล่ม ดังนั้นจึงขับเคลื่อนได้ยาก ชาวอียิปต์ร้องว่า “หนีจากพวกอิสราเอลกันเถิด! พระยาห์เวห์กำลังต่อสู้กับอียิปต์แทนพวกเขา”
26แล้วพระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “จงเหยียดมือของเจ้าออกไปเหนือทะเล เพื่อน้ำจะได้ไหลกลับมาท่วมชาวอียิปต์ รถม้าศึก และพลม้าของเขา” 27โมเสสก็เหยียดมือออกเหนือทะเล ครั้นรุ่งสางน้ำทะเลก็ไหลกลับดังเดิม ชาวอียิปต์พากันหนีจากน้ำทะเลที่ไหลกลับนั้น แต่พระยาห์เวห์กวาดพวกเขาลงทะเล 28น้ำทะเลซัดกลับท่วมกองทัพทั้งหมดของฟาโรห์ ได้แก่รถม้าศึกและพลม้าซึ่งไล่ตามชาวอิสราเอลเข้าไปในทะเล ไม่มีใครรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
29ส่วนชาวอิสราเอลเดินบนทางแห้งข้ามทะเล โดยมีน้ำเป็นกำแพงสองข้างทาง 30ในวันนั้น พระยาห์เวห์กอบกู้ชาวอิสราเอลให้พ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ คนอิสราเอลเห็นซากศพชาวอียิปต์เกลื่อนกลาดอยู่บนชายฝั่ง 31เมื่อชาวอิสราเอลได้เห็นมืออันมีฤทธิ์ของพระยาห์เวห์กระทำการต่อต้านชาวอียิปต์ ประชาชนก็เกรงกลัวพระยาห์เวห์และวางใจในพระองค์และในตัวโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์