อพยพ 12
12
ปัสกาและเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ
(ลนต.23:4-8; กดว.28:16-25; ฉธบ.16:1-8)
1พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสและอาโรนในอียิปต์ว่า 2“นับแต่นี้ไป ให้เดือนนี้เป็นเดือนแรกของเจ้า เป็นเดือนแรกของปีสำหรับเจ้า 3จงแจ้งแก่ชุมชนอิสราเอลทั้งหมดว่า ในวันที่สิบของเดือนนี้ ให้แต่ละครอบครัวคัดลูกแกะ#12:3 คำภาษาฮีบรูสามารถแปลว่า ลูกแกะ หรือ ลูกสัตว์ เช่นเดียวกับข้อ 4ตัวหนึ่ง 4หรือหากเป็นครอบครัวเล็กมีคนน้อยกินลูกแกะทั้งตัวไม่หมด ก็ให้แบ่งกับเพื่อนบ้านซึ่งอยู่ใกล้กันที่สุด ดูว่ามีทั้งหมดกี่คน แล้วเจ้าต้องจัดสรรเนื้อแกะให้ตามที่แต่ละคนจะกิน 5สัตว์ที่เจ้าเลือกนี้อาจจะเอามาจากฝูงแกะหรือแพะ และต้องเป็นตัวผู้อายุหนึ่งปีไม่มีตำหนิ 6จงดูแลพวกมันไว้จนถึงวันที่สิบสี่ของเดือน ซึ่งเป็นเวลาที่สมาชิกทั้งปวงในชุมชนอิสราเอลจะต้องฆ่าลูกแกะตอนพลบค่ำ 7แล้วให้พวกเขาเอาเลือดบางส่วนทาที่ด้านข้างและด้านบนของวงกบประตูบ้านที่เขากินลูกแกะนั้น 8คืนวันนั้นทุกคนจงกินเนื้อแกะหรือแพะย่าง พร้อมกับผักรสขม และขนมปังไม่ใส่ยีสต์ 9อย่ากินเนื้อดิบๆ หรือเนื้อต้มในน้ำ แต่จงย่างทั้งหัว ขา และเครื่องใน 10หากกินไม่หมดในคืนวันนั้น วันรุ่งขึ้นจงเผาส่วนที่เหลือทิ้ง 11ในการกินเลี้ยงนี้ จงสวมชุดเดินทาง คาดเข็มขัด ใส่รองเท้า และถือไม้เท้าไว้ จงรีบกิน เพราะนี่คือปัสกาของพระยาห์เวห์
12ในคืนเดียวกันนั้นเราจะไปทั่วอียิปต์และประหารลูกหัวปีทั้งหมดไม่ว่าของคนหรือของสัตว์ และจะลงโทษพระทั้งปวงของอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์ 13บ้านที่เจ้าอยู่จะมีเลือดเป็นเครื่องหมายสำหรับเจ้า และเมื่อเรามองเห็นเลือดนั้นเราจะผ่านเจ้าไป จะไม่มีภัยพิบัติใดมาแผ้วพานเมื่อเราลงโทษอียิปต์
14นี่คือวันที่เจ้าต้องรำลึก เจ้าจงถือเป็นเทศกาลเฉลิมฉลองแด่พระยาห์เวห์ เป็นข้อปฏิบัติชั่วลูกชั่วหลานสืบไป 15เจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่ยีสต์เป็นเวลาเจ็ดวัน ในวันแรกจงเอายีสต์ออกจากบ้านของเจ้า เพราะใครกินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันที่เจ็ด จะถูกตัดออกจากอิสราเอล 16ในวันแรกและวันที่เจ็ดของพิธีฉลอง จงจัดการประชุมอันศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำงานในสองวันนั้น นอกจากเตรียมอาหารให้ทุกคนกิน นั่นคือทั้งหมดที่เจ้าทำได้
17จงฉลองเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เพราะวันนี้คือวันที่เรานำหมู่เหล่าของเจ้าออกจากอียิปต์ จงเฉลิมฉลองวันนี้ให้เป็นข้อปฏิบัติชั่วลูกชั่วหลานสืบไป 18ตั้งแต่เย็นวันที่สิบสี่จนถึงเย็นวันที่ยี่สิบเอ็ดของเดือนที่หนึ่ง เจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่ยีสต์ 19ตลอดเจ็ดวันนี้ อย่าให้มียีสต์ในบ้านของพวกเจ้า และใครกินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ จะถูกตัดออกจากชุมชนอิสราเอล ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติหรือคนอิสราเอลโดยกำเนิด 20ไม่ว่าเจ้าอยู่ที่ใด อย่ากินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ จงกินแต่ขนมปังไร้เชื้อเท่านั้น”
21จากนั้นโมเสสเชิญผู้อาวุโสของอิสราเอลมาทั้งหมดและบอกคนเหล่านั้นว่า “จงไปคัดเลือกลูกแกะมาสำหรับครอบครัวของท่านและฆ่าแกะปัสกานั้น 22จงเอากิ่งหุสบกำหนึ่งจุ่มลงในเลือดลูกแกะที่รองไว้ในอ่าง แล้วทาขอบด้านบนและวงกบทั้งสองด้านของประตู อย่าให้ใครออกไปนอกประตูบ้านจนถึงรุ่งเช้า 23เมื่อพระยาห์เวห์ไปทั่วดินแดนเพื่อประหารชาวอียิปต์ พระองค์จะเห็นเลือดที่ขอบด้านบนและวงกบประตูทั้งสองด้าน พระองค์จะผ่านประตูนั้นไป และจะไม่อนุญาตให้เพชฌฆาตเข้าไปประหารพวกท่านในบ้าน
24จงปฏิบัติตามคำสั่งเหล่านี้โดยถือเป็นข้อปฏิบัติถาวรสำหรับท่านและลูกหลานของท่าน 25เมื่อพวกท่านเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์จะให้แก่ท่านตามสัญญาแล้ว จงถือปฏิบัติพิธีนี้ 26และเมื่อลูกหลานของท่านถามว่า ‘พิธีนี้มีความหมายอย่างไรสำหรับท่าน’ 27จงบอกพวกเขาว่า ‘เป็นการถวายปัสกาแด่พระยาห์เวห์ผู้ผ่านบ้านของชาวอิสราเอลในอียิปต์ไป เมื่อพระองค์ประหารชาวอียิปต์และละเว้นบ้านของพวกเรา’ ” แล้วประชาชนต่างกราบลงนมัสการ 28ชาวอิสราเอลได้ทำตามที่พระยาห์เวห์สั่งโมเสสกับอาโรนทุกประการ
29เที่ยงคืนวันนั้นพระยาห์เวห์ประหารลูกชายหัวปีทั้งหมดในอียิปต์ ตั้งแต่ลูกหัวปีของฟาโรห์ผู้นั่งบนบัลลังก์ลงมาจนถึงลูกหัวปีของนักโทษในคุก ตลอดจนลูกหัวปีของสัตว์ทั้งหลายด้วย 30ฟาโรห์และข้าราชการตลอดจนชาวอียิปต์ทั้งปวงตื่นขึ้นมากลางดึก ร้องไห้คร่ำครวญดังระงมไปทั่วอียิปต์เพราะทุกบ้านมีคนตาย
การอพยพ
31ฟาโรห์สั่งให้ตามตัวโมเสสกับอาโรนมากลางดึกและพูดว่า “ไป! เจ้ากับพวกอิสราเอล! จงไปให้พ้นพวกเรา จงไปนมัสการพระยาห์เวห์ตามที่เจ้าขอไว้ 32เอาฝูงสัตว์ไปอย่างที่ว่าไว้และอวยพรเราด้วย”
33ชาวอียิปต์ต่างเร่งประชาชนชาวอิสราเอลให้รีบออกไปจากประเทศ พวกเขาพูดว่า “ไม่เช่นนั้น เราจะตายกันหมด!” 34ชาวอิสราเอลเอาแป้งดิบที่ผสมเสร็จแล้วแต่ยังไม่ใส่ยีสต์และเอารางนวดแป้งห่อผ้าแบกไปด้วย 35พวกเขาทำตามที่โมเสสบอก และขอเครื่องเงินเครื่องทองและเสื้อผ้าจากชาวอียิปต์ 36พระยาห์เวห์ทำให้ชาวอียิปต์เมตตายกข้าวของให้ชาวอิสราเอลตามที่เขาขอ พวกเขาจึงริบสมบัติจากชาวอียิปต์ไปด้วยวิธีนี้
37คืนนั้นชาวอิสราเอลราวหกแสนคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก เดินเท้าออกจากเมืองราเมเสสไปยังเมืองสุคคท 38มีชนชาติอื่นๆ มากมายร่วมเดินทางและมีฝูงสัตว์จำนวนมากไปกับพวกเขาด้วย 39ชาวอิสราเอลเอาแป้งดิบที่นำมาจากอียิปต์มาปิ้งขนมปังไร้เชื้อ ที่แป้งไม่ใส่ยีสต์เพราะพวกเขาถูกขับออกจากอียิปต์ จึงไม่มีเวลาเตรียมอาหารสำหรับตนเอง
40ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในอียิปต์#12:40 ฉบับมาโซเรติค ฉบับเบญจบรรณของชาวสะมาเรีย และฉบับ LXX ว่า อียิปต์และคานาอัน 430 ปี 41วันสุดท้ายของ 430 ปีนั้น ประชาชนของพระยาห์เวห์ทุกหมู่เหล่าก็ออกจากดินแดนอียิปต์ 42เพราะว่าในค่ำคืนนั้นพระยาห์เวห์ได้เฝ้าระวังเพื่อนำพวกเขาออกจากอียิปต์ ดังนั้นในคืนวันนี้ชาวอิสราเอลทั้งปวงจะเฝ้าระวังอยู่ตลอดคืน เพื่อถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์ชั่วลูกชั่วหลานสืบไป
ข้อกำหนดของพิธีปัสกา
43พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสและอาโรนว่า “กฎระเบียบของพิธีปัสกามีดังนี้คือ
ห้ามคนต่างชาติกินปัสกา 44แต่ทาสที่เจ้าซื้อมาและเข้าสุหนัตแล้วกินได้ 45ส่วนลูกจ้างหรือผู้มาอาศัยชั่วคราวห้ามกิน
46จงกินปัสกาอยู่ในบ้าน อย่ายกออกไปนอกบ้าน และอย่าหักกระดูกของมันแม้แต่ข้อเดียว 47ชุมชนอิสราเอลทั้งหมดจะต้องฉลองพิธีนี้
48สำหรับคนต่างชาติที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า หากต้องการเข้าร่วมปัสกาของพระยาห์เวห์ ผู้ชายทุกคนในครัวเรือนของเขาต้องเข้าสุหนัต แล้วจึงเข้าร่วมพิธีได้เหมือนคนอิสราเอลโดยกำเนิด ชายที่ไม่เข้าสุหนัตห้ามกินปัสกา 49ใช้กฎข้อนี้ทั้งกับคนอิสราเอลโดยกำเนิดและกับคนต่างชาติซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า”
50ชาวอิสราเอลทั้งปวงก็ปฏิบัติตามที่พระยาห์เวห์สั่งโมเสสกับอาโรนไว้ 51และในวันนั้นเองพระยาห์เวห์ก็นำชาวอิสราเอลออกจากดินแดนอียิปต์เป็นหมู่เหล่า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อพยพ 12: TCV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
อพยพ 12
12
ปัสกาและเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ
(ลนต.23:4-8; กดว.28:16-25; ฉธบ.16:1-8)
1พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสและอาโรนในอียิปต์ว่า 2“นับแต่นี้ไป ให้เดือนนี้เป็นเดือนแรกของเจ้า เป็นเดือนแรกของปีสำหรับเจ้า 3จงแจ้งแก่ชุมชนอิสราเอลทั้งหมดว่า ในวันที่สิบของเดือนนี้ ให้แต่ละครอบครัวคัดลูกแกะ#12:3 คำภาษาฮีบรูสามารถแปลว่า ลูกแกะ หรือ ลูกสัตว์ เช่นเดียวกับข้อ 4ตัวหนึ่ง 4หรือหากเป็นครอบครัวเล็กมีคนน้อยกินลูกแกะทั้งตัวไม่หมด ก็ให้แบ่งกับเพื่อนบ้านซึ่งอยู่ใกล้กันที่สุด ดูว่ามีทั้งหมดกี่คน แล้วเจ้าต้องจัดสรรเนื้อแกะให้ตามที่แต่ละคนจะกิน 5สัตว์ที่เจ้าเลือกนี้อาจจะเอามาจากฝูงแกะหรือแพะ และต้องเป็นตัวผู้อายุหนึ่งปีไม่มีตำหนิ 6จงดูแลพวกมันไว้จนถึงวันที่สิบสี่ของเดือน ซึ่งเป็นเวลาที่สมาชิกทั้งปวงในชุมชนอิสราเอลจะต้องฆ่าลูกแกะตอนพลบค่ำ 7แล้วให้พวกเขาเอาเลือดบางส่วนทาที่ด้านข้างและด้านบนของวงกบประตูบ้านที่เขากินลูกแกะนั้น 8คืนวันนั้นทุกคนจงกินเนื้อแกะหรือแพะย่าง พร้อมกับผักรสขม และขนมปังไม่ใส่ยีสต์ 9อย่ากินเนื้อดิบๆ หรือเนื้อต้มในน้ำ แต่จงย่างทั้งหัว ขา และเครื่องใน 10หากกินไม่หมดในคืนวันนั้น วันรุ่งขึ้นจงเผาส่วนที่เหลือทิ้ง 11ในการกินเลี้ยงนี้ จงสวมชุดเดินทาง คาดเข็มขัด ใส่รองเท้า และถือไม้เท้าไว้ จงรีบกิน เพราะนี่คือปัสกาของพระยาห์เวห์
12ในคืนเดียวกันนั้นเราจะไปทั่วอียิปต์และประหารลูกหัวปีทั้งหมดไม่ว่าของคนหรือของสัตว์ และจะลงโทษพระทั้งปวงของอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์ 13บ้านที่เจ้าอยู่จะมีเลือดเป็นเครื่องหมายสำหรับเจ้า และเมื่อเรามองเห็นเลือดนั้นเราจะผ่านเจ้าไป จะไม่มีภัยพิบัติใดมาแผ้วพานเมื่อเราลงโทษอียิปต์
14นี่คือวันที่เจ้าต้องรำลึก เจ้าจงถือเป็นเทศกาลเฉลิมฉลองแด่พระยาห์เวห์ เป็นข้อปฏิบัติชั่วลูกชั่วหลานสืบไป 15เจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่ยีสต์เป็นเวลาเจ็ดวัน ในวันแรกจงเอายีสต์ออกจากบ้านของเจ้า เพราะใครกินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันที่เจ็ด จะถูกตัดออกจากอิสราเอล 16ในวันแรกและวันที่เจ็ดของพิธีฉลอง จงจัดการประชุมอันศักดิ์สิทธิ์ อย่าทำงานในสองวันนั้น นอกจากเตรียมอาหารให้ทุกคนกิน นั่นคือทั้งหมดที่เจ้าทำได้
17จงฉลองเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เพราะวันนี้คือวันที่เรานำหมู่เหล่าของเจ้าออกจากอียิปต์ จงเฉลิมฉลองวันนี้ให้เป็นข้อปฏิบัติชั่วลูกชั่วหลานสืบไป 18ตั้งแต่เย็นวันที่สิบสี่จนถึงเย็นวันที่ยี่สิบเอ็ดของเดือนที่หนึ่ง เจ้าต้องกินขนมปังไม่ใส่ยีสต์ 19ตลอดเจ็ดวันนี้ อย่าให้มียีสต์ในบ้านของพวกเจ้า และใครกินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ จะถูกตัดออกจากชุมชนอิสราเอล ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติหรือคนอิสราเอลโดยกำเนิด 20ไม่ว่าเจ้าอยู่ที่ใด อย่ากินสิ่งใดที่ใส่ยีสต์ จงกินแต่ขนมปังไร้เชื้อเท่านั้น”
21จากนั้นโมเสสเชิญผู้อาวุโสของอิสราเอลมาทั้งหมดและบอกคนเหล่านั้นว่า “จงไปคัดเลือกลูกแกะมาสำหรับครอบครัวของท่านและฆ่าแกะปัสกานั้น 22จงเอากิ่งหุสบกำหนึ่งจุ่มลงในเลือดลูกแกะที่รองไว้ในอ่าง แล้วทาขอบด้านบนและวงกบทั้งสองด้านของประตู อย่าให้ใครออกไปนอกประตูบ้านจนถึงรุ่งเช้า 23เมื่อพระยาห์เวห์ไปทั่วดินแดนเพื่อประหารชาวอียิปต์ พระองค์จะเห็นเลือดที่ขอบด้านบนและวงกบประตูทั้งสองด้าน พระองค์จะผ่านประตูนั้นไป และจะไม่อนุญาตให้เพชฌฆาตเข้าไปประหารพวกท่านในบ้าน
24จงปฏิบัติตามคำสั่งเหล่านี้โดยถือเป็นข้อปฏิบัติถาวรสำหรับท่านและลูกหลานของท่าน 25เมื่อพวกท่านเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์จะให้แก่ท่านตามสัญญาแล้ว จงถือปฏิบัติพิธีนี้ 26และเมื่อลูกหลานของท่านถามว่า ‘พิธีนี้มีความหมายอย่างไรสำหรับท่าน’ 27จงบอกพวกเขาว่า ‘เป็นการถวายปัสกาแด่พระยาห์เวห์ผู้ผ่านบ้านของชาวอิสราเอลในอียิปต์ไป เมื่อพระองค์ประหารชาวอียิปต์และละเว้นบ้านของพวกเรา’ ” แล้วประชาชนต่างกราบลงนมัสการ 28ชาวอิสราเอลได้ทำตามที่พระยาห์เวห์สั่งโมเสสกับอาโรนทุกประการ
29เที่ยงคืนวันนั้นพระยาห์เวห์ประหารลูกชายหัวปีทั้งหมดในอียิปต์ ตั้งแต่ลูกหัวปีของฟาโรห์ผู้นั่งบนบัลลังก์ลงมาจนถึงลูกหัวปีของนักโทษในคุก ตลอดจนลูกหัวปีของสัตว์ทั้งหลายด้วย 30ฟาโรห์และข้าราชการตลอดจนชาวอียิปต์ทั้งปวงตื่นขึ้นมากลางดึก ร้องไห้คร่ำครวญดังระงมไปทั่วอียิปต์เพราะทุกบ้านมีคนตาย
การอพยพ
31ฟาโรห์สั่งให้ตามตัวโมเสสกับอาโรนมากลางดึกและพูดว่า “ไป! เจ้ากับพวกอิสราเอล! จงไปให้พ้นพวกเรา จงไปนมัสการพระยาห์เวห์ตามที่เจ้าขอไว้ 32เอาฝูงสัตว์ไปอย่างที่ว่าไว้และอวยพรเราด้วย”
33ชาวอียิปต์ต่างเร่งประชาชนชาวอิสราเอลให้รีบออกไปจากประเทศ พวกเขาพูดว่า “ไม่เช่นนั้น เราจะตายกันหมด!” 34ชาวอิสราเอลเอาแป้งดิบที่ผสมเสร็จแล้วแต่ยังไม่ใส่ยีสต์และเอารางนวดแป้งห่อผ้าแบกไปด้วย 35พวกเขาทำตามที่โมเสสบอก และขอเครื่องเงินเครื่องทองและเสื้อผ้าจากชาวอียิปต์ 36พระยาห์เวห์ทำให้ชาวอียิปต์เมตตายกข้าวของให้ชาวอิสราเอลตามที่เขาขอ พวกเขาจึงริบสมบัติจากชาวอียิปต์ไปด้วยวิธีนี้
37คืนนั้นชาวอิสราเอลราวหกแสนคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก เดินเท้าออกจากเมืองราเมเสสไปยังเมืองสุคคท 38มีชนชาติอื่นๆ มากมายร่วมเดินทางและมีฝูงสัตว์จำนวนมากไปกับพวกเขาด้วย 39ชาวอิสราเอลเอาแป้งดิบที่นำมาจากอียิปต์มาปิ้งขนมปังไร้เชื้อ ที่แป้งไม่ใส่ยีสต์เพราะพวกเขาถูกขับออกจากอียิปต์ จึงไม่มีเวลาเตรียมอาหารสำหรับตนเอง
40ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในอียิปต์#12:40 ฉบับมาโซเรติค ฉบับเบญจบรรณของชาวสะมาเรีย และฉบับ LXX ว่า อียิปต์และคานาอัน 430 ปี 41วันสุดท้ายของ 430 ปีนั้น ประชาชนของพระยาห์เวห์ทุกหมู่เหล่าก็ออกจากดินแดนอียิปต์ 42เพราะว่าในค่ำคืนนั้นพระยาห์เวห์ได้เฝ้าระวังเพื่อนำพวกเขาออกจากอียิปต์ ดังนั้นในคืนวันนี้ชาวอิสราเอลทั้งปวงจะเฝ้าระวังอยู่ตลอดคืน เพื่อถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์ชั่วลูกชั่วหลานสืบไป
ข้อกำหนดของพิธีปัสกา
43พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสและอาโรนว่า “กฎระเบียบของพิธีปัสกามีดังนี้คือ
ห้ามคนต่างชาติกินปัสกา 44แต่ทาสที่เจ้าซื้อมาและเข้าสุหนัตแล้วกินได้ 45ส่วนลูกจ้างหรือผู้มาอาศัยชั่วคราวห้ามกิน
46จงกินปัสกาอยู่ในบ้าน อย่ายกออกไปนอกบ้าน และอย่าหักกระดูกของมันแม้แต่ข้อเดียว 47ชุมชนอิสราเอลทั้งหมดจะต้องฉลองพิธีนี้
48สำหรับคนต่างชาติที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า หากต้องการเข้าร่วมปัสกาของพระยาห์เวห์ ผู้ชายทุกคนในครัวเรือนของเขาต้องเข้าสุหนัต แล้วจึงเข้าร่วมพิธีได้เหมือนคนอิสราเอลโดยกำเนิด ชายที่ไม่เข้าสุหนัตห้ามกินปัสกา 49ใช้กฎข้อนี้ทั้งกับคนอิสราเอลโดยกำเนิดและกับคนต่างชาติซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่พวกเจ้า”
50ชาวอิสราเอลทั้งปวงก็ปฏิบัติตามที่พระยาห์เวห์สั่งโมเสสกับอาโรนไว้ 51และในวันนั้นเองพระยาห์เวห์ก็นำชาวอิสราเอลออกจากดินแดนอียิปต์เป็นหมู่เหล่า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.