อพยพ 13
13
การถวายลูกหัวปี
1พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 2“จงแยกลูกหัวปีทุกคนและสัตว์หัวปีตัวผู้ทุกตัวมอบถวายแก่เรา ลูกหัวปีท่ามกลางชาวอิสราเอลไม่ว่าคนหรือสัตว์ล้วนเป็นของเรา”
3แล้วโมเสสกล่าวแก่ประชาชนว่า “จงระลึกถึงวันนี้ วันที่ท่านออกมาจากอียิปต์ ออกจากดินแดนแห่งการเป็นทาส เพราะพระยาห์เวห์นำท่านทั้งหลายออกมาด้วยมืออันมีฤทธิ์ ท่านอย่ากินอาหารอะไรที่ใส่ยีสต์ 4พวกท่านออกมาวันนี้ในเดือนอาบีบ 5เมื่อพระยาห์เวห์นำท่านเข้าสู่ดินแดนของชาวคานาอัน ชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์ ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุส ตามที่พระองค์สาบานไว้กับบรรพบุรุษของท่านว่าจะมอบให้ท่าน ดินแดนซึ่งอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง พวกท่านจงถือพิธีดังกล่าวในเดือนนี้ 6ตลอดเจ็ดวันจงกินขนมปังไม่ใส่ยีสต์ แล้วในวันที่เจ็ด จงจัดพิธีเลี้ยงฉลองถวายแด่พระยาห์เวห์ 7ตลอดเจ็ดวันจงกินขนมปังไร้เชื้อ และอย่าให้มีสิ่งใดที่ใส่ยีสต์อยู่ท่ามกลางท่านหรือที่ใดๆ ในเขตแดนของท่าน 8ในวันนั้นจงบอกลูกหลานว่า ‘ที่เราทำเช่นนี้ก็เพื่อรำลึกถึงสิ่งที่พระยาห์เวห์ทำเพื่อเราเมื่อเราออกจากอียิปต์’ 9พิธีรำลึกนี้จะเป็นเหมือนเครื่องหมายที่มือของท่านและเป็นเครื่องเตือนใจที่หน้าผากของท่าน เพื่อกฎบัญญัติของพระยาห์เวห์นี้จะอยู่ที่ริมฝีปากของท่าน เพราะพระยาห์เวห์ได้นำท่านออกจากอียิปต์โดยมืออันมีฤทธิ์ของพระองค์ 10ท่านต้องรักษาข้อปฏิบัตินี้ตามเวลากำหนดเป็นประจำทุกปี
11หลังจากที่พระยาห์เวห์นำพวกท่านเข้าสู่ดินแดนคานาอันและมอบดินแดนแก่ท่านตามสัญญาที่ปฏิญาณไว้กับท่านและบรรพบุรุษของท่านแล้ว 12ท่านจงถวายลูกหัวปีทุกคนจากครรภ์มารดาแด่พระยาห์เวห์ ลูกสัตว์หัวปีตัวผู้ทุกตัวในฝูงสัตว์ของท่านเป็นของพระยาห์เวห์ 13สำหรับลูกลาหัวปีแต่ละตัว จงใช้ลูกแกะหนึ่งตัวมาไถ่ แต่ถ้าท่านไม่ไถ่ลูกลานั้น ก็จงหักคอมันเสีย ส่วนลูกชายหัวปีจงไถ่ไว้ทุกคน
14และในอนาคต เมื่อลูกชายของท่านถามว่า ‘นี่หมายความว่าอะไร’ จงบอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ได้นำพวกเราออกจากอียิปต์ พ้นจากดินแดนแห่งความเป็นทาสโดยมืออันมีฤทธิ์ 15เมื่อฟาโรห์ดื้อรั้นไม่ยอมปล่อยเราออกมา พระยาห์เวห์ได้ประหารลูกหัวปีทั้งหมดในอียิปต์ ทั้งลูกคนลูกสัตว์ ด้วยเหตุนี้เราจึงถวายลูกชายหัวปีและสัตว์หัวปีตัวผู้แด่พระยาห์เวห์ แต่ลูกชายหัวปีให้ไถ่คืนมา’ 16พิธีนี้จะเป็นเหมือนเครื่องหมายที่มือของท่านและเป็นเหมือนสัญลักษณ์ที่หน้าผากของท่านว่า พระยาห์เวห์ได้นำพวกเราออกจากอียิปต์ด้วยมืออันมีฤทธิ์ของพระองค์”
ข้ามทะเล
17เมื่อฟาโรห์ปล่อยประชาชนชาวอิสราเอลไป พระเจ้าไม่ได้นำพวกเขาผ่านดินแดนของชาวฟีลิสเตีย แม้ว่าเส้นทางนั้นสั้นกว่า เพราะพระเจ้าพูดว่า “ถ้าหากพวกเขาต้องทำสงคราม เขาอาจเปลี่ยนใจและหันกลับไปอียิปต์” 18ดังนั้นพระเจ้าจึงนำประชาชนอ้อมไปตามเส้นทางกันดารสู่ทะเลแดง#13:18 หรือ ทะเลต้นกก ชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์ถืออาวุธพร้อมรบ
19โมเสสนำกระดูกของโยเซฟไปด้วย เพราะโยเซฟได้ให้ชาวอิสราเอลสาบานไว้ โยเซฟกล่าวว่า “พระเจ้าจะมาช่วยเหลือพวกท่านอย่างแน่นอน และเมื่อนั้นพวกท่านต้องนำกระดูกของเราออกจากที่นี่ไปกับท่านด้วย”#13:19 ดู ปฐก.50:25
20เมื่อออกจากเมืองสุคคท พวกเขาตั้งค่ายพักแรมที่เอธามริมทะเลทราย 21พระยาห์เวห์ไปล่วงหน้าพวกเขาด้วยเสาเมฆเพื่อนำทางพวกเขาในเวลากลางวัน และด้วยเสาเพลิงเพื่อให้แสงสว่างแก่พวกเขาในเวลากลางคืน ดังนั้นพวกเขาจึงจะเดินทางได้ตลอดวันและคืน 22ทั้งเสาเมฆในเวลากลางวันและเสาเพลิงในเวลากลางคืนไม่เคยคลาดไปจากเบื้องหน้าประชาชนเลย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อพยพ 13: TCV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.