கர்த்தருடைய ஜெபம்மாதிரி

பொருளாதாரம்

எங்கள் அன்றாட அப்பத்தை இன்று தந்தருளும்

ஒரு வகையில், இங்கே ஆண்டவரின் ஜெபத்தில் ஒரு மாற்றம் உள்ளது. நாம் தேவனை நோக்கி ‘மேலே பார்க்கின்ற’ இடத்திலிருந்து, நம்மையும் நம்மைச் சுற்றியவர்களையும் நோக்கி ‘சுற்றி பார்க்க’ தொடங்குகிறோம். இந்தக் கவனமாற்றம் பத்துக் கட்டளைகளையும் கிறிஸ்துவின் சரியான மதத்தின் சாராம்சத்தையும் பிரதிபலிக்கிறது: தேவனிடத்தில் அன்புகூருவதுபோலப் பிறனிடத்திலும் அன்புகூரவேண்டும் (மத்தேயு 22:36-40). ஆனாலும், நாம் இங்கே ஆன்மீகத்திலிருந்து நடைமுறைக்கு மாறுகிறோம் எனக் கருதுவது புத்திசாலித்தனம் அல்ல; உண்மையில், தேவன் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு பகுதிக்கும் உட்பட்டவராக இருக்கிறார்.

இந்த சொற்றொடர் என்னவென்று நன்கு யோசிக்க வேண்டும். இங்கு ‘அப்பம்’ வாழ்க்கையின் எல்லா தேவைகளையும் குறிக்கிறது என எப்போதும் கருதப்படுகிறது. இது உடல் தேவைகளைக் குறிக்கிறது: உணவு மட்டுமல்ல, நீர், தங்குமிடம், உடை, ஆரோக்கியம், பணம் போன்றவை அடங்கும். இதைவிட அதிகமாக இது உளவியல் தேவைகளை – மன அமைதி, நம்பிக்கை மற்றும் தைரியம் போன்றவற்றையும், கிருபை, தேவன் பற்றிய விழிப்புணர்வு, விசுவாசம் போன்ற ஆன்மீக தேவைகளைச் சேர்க்கிறது. ‘அப்பம்’ என்பது நம்மை முன்னே செலுத்துவதற்குத் தேவையான அனைத்தையும் குறிக்கிறது. அப்பத்திற்காக ஜெபிப்பது நம்முடைய தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய தேவனை நம்புகிறோம் என்பதைக் காட்டுகிறது. நம்முடைய முயற்சிகளால் மட்டுமே அனைத்தையும் பெற்றோம் என்கிற அகங்காரமான நிலையை எடுப்பது எளிதான விஷயமாகும். தானியேல் 5 ஆம் அதிகாரத்தில், பள்சாசர் என்ற துஷ்ட ராஜாவுக்கு தீர்ப்புக் கூறும் போது, தீர்க்கதரிசி கூறுகிறார்: "தம்முடைய கையில் உமது சுவாசத்தை வைத்திருக்கிறவரும், உமது வழிகளுக்கு எல்லாம் அதிகாரியுமாகிய தேவனை நீர் மகிமைப்படுத்தாமல் காணாமலும் கேளாமலும் உணராமலும் இருக்கிற வெள்ளியும் பொன்னும் வெண்கலமும் இரும்பும் மரமும் கல்லுமாகிய தேவர்களைப் புகழ்ந்தீர்" (தானியேல் 5:23). அதேபோல், கொரிந்திய திருச்சபையில் அகங்காரத்திற்கு எதிராக எழுந்த பவுல், "நீங்கள் பெற்றது அல்லாமல் உங்களுக்கு என்ன இருக்கிறது?" என்று கேட்கிறார் (1 கொரிந்தியார் 4:7).

இந்த சொற்றொடரின் அகலம் இருந்தாலும், இது ஒரு எல்லையையும் கொண்டுள்ளது. அப்பம் என்பது வாழ்க்கையின் அடிப்படை உணவாகும், இதற்கு மேலாக ஏதும் அல்ல; இயேசு சொல்வது வாழ்க்கையின் தேவைகளுக்காகவே பிரார்த்திக்க வேண்டும்; வாழ்க்கையின் சுகங்களை அல்ல. இதை நாம்பிரார்த்திக்கும்போது, உலகின் பல பகுதிகளில், அடிப்படைத் தேவைகளுக்குப் போதுமான உதவியைப் பெற முடியாதவர்களை நினைவில் வைத்துக் கொள்வோம். ஆண்டவரின் பிரார்த்தனையின் இந்தப் பகுதியில், நமது பேராசைகளுக்காக அல்ல, நமது தேவைகளுக்காகவே பிரார்த்திக்கிறோம் என்பதைக் குறித்துக் கொள்ள வேண்டும். நமக்கு கொடுக்கப்பட்ட அனைத்தையும் நாம் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

ஆண்டவரின் பிரார்த்தனையில் ஒரு முக்கியமான சொல் உள்ளது, அதாவது அன்றாடம் . நாம் தேவையானவற்றைக் கேட்பதற்குப் பதிலாக, எதிர்காலத்துக்கானதை கேட்டுக்கொள்ளும் ஆசை எளிதாக ஏற்படும். ஆனாலும், இது பிரார்த்தனையின் நோக்கத்தைத் தவறாக விளக்குவதாகும். தேவன் நமது பிரார்த்தனைகள் அவரோடு உள்ள உறவை மையமாக வைத்திருக்க வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறார். நமது தேவைகளுக்காக அன்றாடம் பிரார்த்திப்பது, தேவனுடன் நிரந்தர உறவை உருவாக்குகிறது.

கடைசியாக, ஆண்டவரின் பிரார்த்தனையில் ஒவ்வொரு இடத்திலும் காணப்படும் ஒரு சிறிய சொல் உள்ளது:: எங்கள். இது மிகவும் முக்கியமானது. நமது பிரார்த்தனை எப்போதும் நம்மை மையமாகக் கொண்டு இருக்கக்கூடாது; புதிய ஏற்பாட்டின் மையக் கருத்து அப்படி அல்ல. நாம் தனிப்பட்டவர்களாக கிறிஸ்துவைப் பின்பற்றி, தேவனுடைய மக்களுடன் இணைவது முக்கியம்; ஆனால் கிறிஸ்துவை நம்பும் அனைவரும் சமூகத்தின் ஒரு பகுதியாகவே இருக்க வேண்டும். நாங்கள் பிரார்த்திக்கும் போது, நம்முடன் இணைந்தவர்களுக்காக, நமது உடலியக்க குடும்பங்களுக்கும், ஆன்மீகக் குடும்பத்திற்கும் பிரார்த்திக்க வேண்டும். மேலும், நமது நண்பர்கள், சகப்பணியாளர்கள் மற்றும் அயலவர்களுக்காக பிரார்த்திப்பதும் நல்லதே.

நமக்கு அன்றாட அப்பத்தை – அதைவிட அதிகமாக – தந்தால், நன்றி செலுத்துவோம்.