#JESUS2020 - Dagelijkse Overdenkingenគំរូ

Stel je voor dat je in een grote menigte staat. Een menigte groter dan bij het grootste concert dat je je kan bedenken. Iedereen juicht, zingt en aanbidt. Ze roepen: “Glorie”, scanderen: “Jezus, Jezus”. Stel je voor dat je deel bent van de situatie zoals beschreven door Johannes in het boek Openbaring. Dit is hoe Johannes de hemel beschrijft – als een groot concert en met veel, heel erg veel, spontane en ongeremde blijdschap.

Te midden van het rumoer zit de winnaar op de troon van het universum: Jezus.

Maar Johannes beschrijft Hem op een vreemde manier die niet past bij de sfeer van blijdschap, overwinning en triomf:
“Toen zag ik (...) een Lam staan. Het leek wel of het geslacht was” (Openbaring 5:6, HTB). Wat betekent dat? Het was immers de bedoeling dat het blij en vrolijk was. Is Hij een zegevierende Koning of een Lam dat eruit ziet alsof het geslacht is? Wat zegt de Bijbel over het gebruik van deze rare beschrijving?

Op het hoogtepunt van glorie en aanbidding, te midden van onze grootste vreugde, zijn de littekens (wonden) van het kruis nog steeds zichtbaar. Oeeeps! Ze zullen tot in de eeuwigheid zichtbaar zijn. Het is verbluffend. Het is een teken van Gods liefde. Het is iets dat nooit uitgeveegd kan worden. Als je naar Jezus kijkt, zijn de sporen van de nagels zichtbaar in zijn handen. Sporen die er vroeger niet waren, die er 2000 jaar geleden niet waren.

Het is mogelijk dat het enige werk van de mensheid dat zichtbaar zal zijn in de eeuwigheid, de littekens van Jezus zijn, veroorzaakt door het kruis.

Iedere andere prestatie, ontdekking of succes zal verdwijnen, niets ervan zal te vinden zijn in de hemel. Voor mij is het contrast en paradox van deze beschrijving eigenlijk een beschrijving van een liefde zo groots, dat het niet op een andere manier beschreven kan worden. Een mate van liefde die niet gemeten kan worden. Een uitdrukking van genade die niet uitgedrukt kan worden.

God houdt simpelweg voor eeuwig van ons. Met dat in gedachten denk ik dat het ergste dat we kunnen doen, is te geloven dat er iets is dat we zouden kunnen doen, dat ervoor zou zorgen dat God niet meer van ons houdt. We kunnen niets doen dat God weerhoudt om voor eeuwig van ons te houden!  

ACTIE STAP

Zo af en toe gebeuren er dingen in ons leven waarvan we denken dat dat ons voor eeuwig kan scheiden van God. Denk dan aan het teken van liefde dat zichtbaar is voor altijd – de littekens (wonden) van Jezus na de kruisiging. Geloof dat niets, zelfs niet het ergste dat je ooit is overkomen, groter is dan zijn liefde en vergeving.

Michal Wlodarczyk, ICF Bydgoszcz