25
คำอุปมา/เรื่อง/หญิงพรหมจารี/สิบคน
1“ครั้งนั้น/อาณาจักร/สวรรค์/จะ/เป็น/เหมือน/หญิง/พรหมจารี/สิบ/คน/ถือ/ตะเกียง/ออกไป/รับ/เจ้าบ่าว 2มี/คน/โง่/ห้า/คน คน/ฉลาด/ห้า/คน 3คน/โง่/เอา/ตะเกียง/ไป แต่/ไม่ได้/เอา/น้ำมัน/ไป/ด้วย 4ส่วน/คน/ฉลาด/เอา/น้ำมัน/ใส่/กา/ถือ/ไป/พร้อม/ตะเกียง 5เป็น/เวลา/นาน/กว่า/เจ้าบ่าว/จะ/มา ทั้ง/สิบ/คน/จึง/ง่วง/และ/หลับ/ไป
6“พอ/เที่ยงคืน/ก็/มี/เสียง/ร้อง/ขึ้น/ว่า ‘เจ้าบ่าว/มา/แล้ว! ออกมา/รับ/เถิด!’
7“แล้ว/หญิง/พรหมจารี/ทั้ง/สิบ/คน/จึง/ตื่นขึ้น/แต่ง/ไส้/ตะเกียง 8พวก/ที่/โง่/พูด/กับ/พวก/ที่/ฉลาด/ว่า ‘แบ่ง/น้ำมัน/ให้/เรา/สักหน่อย ตะเกียง/ของ/เรา/จวน/จะ/ดับ/แล้ว’
9“พวก/ฉลาด/ตอบว่า ‘ไม่ได้/หรอก น้ำมัน/ไม่/พอ/สำหรับ/ทั้ง/เรา/และ/ท่าน ไป/ซื้อ/จาก/คน/ขาย/น้ำมัน/เอง/เถิด’
10“ขณะ/กำลัง/ไป/ซื้อ/อยู่/นั้น/เจ้าบ่าว/ก็/มาถึง หญิง/พรหมจารี/ที่/พร้อม/อยู่/ก็/ไป/งานเลี้ยง/พร้อมกับ/เจ้าบ่าว/และ/ประตู/ก็/ปิด
11“หลังจากนั้น/อีก/ห้า/คน/ก็/มา/ร้อง/เรียก ‘ท่าน/เจ้าข้า! ท่าน/เจ้าข้า! เปิด/ประตู/ให้/เรา/ด้วย’
12“แต่/เขา/ตอบว่า ‘เรา/บอก/ความจริง/แก่/เจ้า/ว่า/เรา/ไม่/รู้จัก/เจ้า/เลย’
13“ฉะนั้น/จง/เฝ้า/ระวัง/อยู่/เพราะ/ท่าน/ไม่/รู้/ว่า/เป็น/วัน/ใด/หรือ/เวลา/ใด
คำอุปมา/เรื่อง/เงิน/ตะลันต์
14“และ/อาณาจักร/สวรรค์/ยัง/เปรียบ/เหมือน/ชาย/คน/หนึ่ง/จะ/ออก/เดินทาง จึง/เรียก/คน/รับใช้/มา/มอบหมาย/ทรัพย์สิน/ให้/ดูแล 15เขา/ให้/เงิน/คน/หนึ่ง/ห้า/ตะลันต์#25:15 1 ตะลันต์/มีค่าเท่ากับ/ค่าแรง 20 ปี คน/หนึ่ง/สอง/ตะลันต์/และ/อีกคนหนึ่ง/ตะลันต์/เดียว ตาม/ความ/สามารถ/ของ/แต่ละ/คน/แล้ว/เขา/ก็/ไป 16คน/ที่/ได้รับ/ห้า/ตะลันต์/นำ/เงิน/ไป/ลงทุน/ทันที/และ/ได้/กำไร/มา/อีก/ห้า/ตะลันต์ 17คน/ที่/รับ/สอง/ตะลันต์/ก็/เช่นกัน/ได้/กำไร/มา/อีก/สอง/ตะลันต์ 18ส่วน/คน/ที่/ได้รับ/ตะลันต์/เดียว/ไป/ขุด/หลุม/เอา/เงิน/ของ/นาย/ซ่อนไว้
19“อีก/นาน/หลังจากนั้น/นาย/ก็/กลับมา/และ/สะสาง/บัญชี/กับ/คน/รับใช้ 20คน/ที่/ได้รับ/ห้า/ตะลันต์/นำ/อีก/ห้า/ตะลันต์/มา/เรียน/ว่า ‘นาย/เจ้าข้า! ท่าน/ให้/ไว้/ห้า/ตะลันต์ ดู/เถิด ข้าพเจ้า/ได้/กำไร/มา/อีก/ห้า/ตะลันต์’
21“เจ้านาย/ของ/เขา/ตอบ/ว่า ‘ดีมาก เจ้า/เป็น/บ่าว/ที่ดี/และ/สัตย์ซื่อ! เจ้า/สัตย์ซื่อ/ใน/ของ/เล็กน้อย เรา/จะ/ตั้ง/เจ้า/ให้ดูแล/ของ/มาก มา/ร่วม/ยินดี/ใน/ความสุข/กับ/นาย/ของ/เจ้า/เถิด!’
22“คน/ที่/ได้รับ/สอง/ตะลันต์/ก็/มา/เรียน/ว่า ‘นาย/เจ้าข้า ท่าน/ให้/ไว้/สอง/ตะลันต์ ดู/เถิด ข้าพเจ้า/ได้/กำไร/มา/อีก/สอง/ตะลันต์’
23“เจ้านาย/ของ/เขา/ตอบ/ว่า ‘ดีมาก เจ้า/เป็น/บ่าว/ที่ดี/และ/สัตย์ซื่อ! เจ้า/สัตย์ซื่อ/ใน/ของ/เล็กน้อย เรา/จะ/ตั้ง/เจ้า/ให้ดูแล/ของ/มาก มา/ร่วม/ยินดี/ใน/ความสุข/กับ/นาย/ของ/เจ้า/เถิด!’
24“แล้ว/คน/ที่/ได้รับ/ตะลันต์/เดียว/มา/เรียน/ว่า ‘นาย/เจ้าข้า ข้าพเจ้า/รู้/ว่า/ท่าน/เป็น/คน/ใจแข็ง/ซึ่ง/เก็บเกี่ยว/สิ่ง/ที่/ท่าน/ไม่ได้/เพาะปลูก/และ/รวบรวม/ผล/ที่/ท่าน/ไม่ได้/หว่าน 25ข้าพเจ้า/กลัว/จึง/เอา/เงิน/ไป/ซ่อน/ไว้/ใน/ดิน ดู/เถิด นี่คือ/เงิน/ของ/ท่าน’
26“เจ้านาย/ของ/เขา/ตอบ/ว่า ‘ไอ้/บ่าว/เลว/แสน/ขี้เกียจ! เจ้า/ก็/รู้ว่า/เรา/เก็บเกี่ยว/สิ่ง/ที่/เรา/ไม่ได้/เพาะปลูก/และ/รวบรวม/ผล/ที่/เรา/ไม่ได้/หว่าน 27เช่นนั้น/แล้วก็/น่า/จะ/เอา/เงิน/ของ/เราไป/ฝาก/ธนาคาร/ไว้ เพื่อ/เวลา/ที่/เรา/กลับมา เรา/จะ/ได้/เงินคืน/พร้อม/ดอกเบี้ย/ด้วย
28“ ‘จง/ริบ/เงิน/หนึ่ง/ตะลันต์/นี้/ไป/ให้/คน/ที่มี/สิบ/ตะลันต์ 29เพราะ/ทุกคน/ที่มี/จะ/ได้รับ/เพิ่ม/และ/เขา/จะ/มี/เหลือเฟือ ส่วน/ผู้/ที่/ไม่มี แม้/ที่/เขา/มี/อยู่/ก็/จะ/ถูก/ริบ/ไป/จาก/เขา 30โยน/ไอ้/บ่าว/ไร้ค่า/คน/นั้น/ออกไป/ที่/มืด/ข้างนอก/ที่/ซึ่ง/จะ/มี/การ/ร่ำไห้/และ/ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน’
แกะ/และ/แพะ
31“เมื่อ/บุตร/มนุษย์/เสด็จมา/ด้วย/พระเกียรติสิริ/ของ/พระองค์/พร้อม/ด้วย/ทูตสวรรค์/ทั้งหมด พระองค์/จะ/ประทับ/บน/บัลลังก์/ของ/พระองค์/ด้วย/พระเกียรติสิริ/แห่ง/ฟ้าสวรรค์ 32มวล/ประชาชาติ/จะ/มา/ชุมนุม/กัน/ต่อหน้า/พระองค์ และ/พระองค์/จะ/ทรง/แยก/ประชากร/ออกจาก/กัน/เหมือน/คน/เลี้ยง/แยก/แกะ/ออก/จาก/แพะ 33แกะ/นั้น/จะ/ทรง/ให้/อยู่/เบื้อง/ขวา/ของ/พระองค์ ส่วน/แพะ/อยู่/เบื้อง/ซ้าย
34“แล้ว/องค์/ราชัน/จะ/ตรัส/กับ/บรรดา/ผู้/ที่/อยู่/เบื้อง/ขวา/ของ/พระองค์/ว่า ‘ท่าน/ผู้/ได้รับ/พร/จาก/พระบิดา/ของ/เรา/มา/รับ/มรดก/ของ/ท่าน/เถิด คือ/อาณาจักร/ที่/เตรียม/ไว้/สำหรับ/ท่าน/ตั้งแต่/ทรงสร้าง/โลก 35เพราะ/เมื่อ/เรา/หิว/ท่าน/ก็/ให้/เรา/กิน เรา/กระหาย/ท่าน/ก็/ให้/เรา/ดื่ม เรา/เป็น/คน/แปลกหน้า ท่าน/ก็/ต้อนรับ/เรา/ไว้ 36เรา/ต้องการ/เครื่อง/นุ่งห่ม ท่าน/ก็/ให้/เรา เรา/เจ็บป่วย/ท่าน/ก็/ดูแล เรา/อยู่/ใน/คุก/ท่าน/ก็/มา/เยี่ยม’
37“แล้ว/ผู้/ชอบธรรม/จะ/ทูล/พระองค์/ว่า ‘พระองค์/เจ้า/ข้า เมื่อใดกัน/ที่/ข้าพระองค์/เห็น/พระองค์/ทรง/หิว/และ/ได้/เลี้ยงดู/พระองค์ หรือ/เห็น/พระองค์/ทรง/กระหาย/และ/ได้ให้/พระองค์/ทรง/ดื่ม? 38เมื่อใด/กัน/ที่/ข้าพระองค์/เห็น/พระองค์/เป็น/คน/แปลกหน้า/และ/ได้/ต้อนรับ/ไว้ หรือ/ถวาย/ฉลองพระองค์/เมื่อ/ทรง/ประสงค์? 39เมื่อใด/กัน/ที่/ข้าพระองค์/เห็น/พระองค์/ประชวร/หรือ/อยู่/ใน/คุก/และ/ได้ไป/เยี่ยม/พระองค์?’
40“องค์/ราชัน/จะ/ตรัส/ตอบว่า ‘เรา/บอก/ความจริง/แก่/ท่าน/ว่า/สิ่งใด/ที่/ท่าน/ทำ/ให้/แก่/ผู้/เล็กน้อย/ที่สุด/คน/หนึ่ง/ใน/พวก/พี่น้อง/ของ/เรา ท่าน/ก็/ได้/ทำ/ให้/เรา/ด้วย’
41“แล้ว/พระองค์/จะ/ตรัส/กับ/บรรดา/ผู้/ที่/อยู่/เบื้อง/ซ้าย/ของ/พระองค์/ว่า ‘จง/ไป/เสีย/จาก/เรา เจ้า/ทั้งหลาย/ผู้/ถูก/สาปแช่ง จง/ไปยัง/ไฟ/นิรันดร์/ที่/เตรียม/ไว้/สำหรับ/มารร้าย/กับ/สมุน/ของ/มัน 42เพราะ/เมื่อ/เรา/หิว เจ้า/ก็/ไม่ได้/ให้/เรา/กิน เรา/กระหาย เจ้า/ก็/ไม่ได้/ให้/เรา/ดื่ม 43เรา/เป็น/คน/แปลกหน้า/มา เจ้า/ก็/ไม่ได้/ต้อนรับ เรา/ต้องการ/เครื่อง/นุ่งห่ม เจ้า/ก็/ไม่ได้/ให้ เรา/เจ็บป่วย/และ/อยู่/ใน/คุก เจ้า/ก็/ไม่ได้/ดูแล’
44“พวก/เขา/ก็/ทูล/เช่นกัน/ว่า ‘พระองค์/เจ้า/ข้า/เมื่อใดกัน/ที่/ข้าพระองค์/เห็น/พระองค์/ทรง/หิว/หรือ/กระหาย หรือ/เป็น/คน/แปลกหน้า หรือ/ต้องการ/ฉลองพระองค์ หรือ/ประชวร หรือ/อยู่/ใน/คุก แล้ว/ข้าพระองค์/ไม่ได้/ช่วยเหลือ?’
45“พระองค์/จะ/ตรัส/ตอบว่า ‘เรา/บอก/ความจริง/แก่/เจ้า/ว่า/สิ่งใด/ที่/เจ้า/ไม่ได้/ทำ/ให้แก่/ผู้/เล็กน้อย/ที่สุด/คน/หนึ่ง/ใน/คน/เหล่านี้ เจ้า/ก็/ไม่ได้/ทำ/ให้/เรา/ด้วย’
46“แล้ว/คน/เหล่านี้/ก็/ต้อง/ออกไป/รับ/โทษ/นิรันดร์ แต่/ผู้/ชอบธรรม/จะ/เข้า/สู่/ชีวิต/นิรันดร์”