15
คำอุปมา/เรื่อง/แกะ/หลงหาย
(มธ.18:12-14)
1ครั้งนั้น/คน/เก็บ/ภาษี/และ “คน/บาป” มา/ชุมนุมกัน/เพื่อ/ฟัง/พระเยซู 2แต่/พวก/ฟาริสี/และ/ธรรมาจารย์/บ่น/พึมพำ/ว่า “ชาย/คน/นี้/ต้อนรับ/คน/บาป/และ/ร่วม/รับประทาน/กับ/พวก/เขา”
3พระเยซู/จึง/ตรัส/คำอุปมา/ให้/พวก/เขา/ฟัง/ว่า 4“สมมุติว่า/พวก/ท่าน/คน/หนึ่ง/มี/แกะ/หนึ่ง/ร้อยตัว/และ/ตัว/หนึ่ง/หายไป เขา/จะ/ไม่/ละ/แกะ/ทั้ง/เก้าสิบเก้า/ตัว/ไว้/กลางทุ่ง แล้ว/ไป/ตามหา/แกะ/ตัว/ที่/หายไป/นั้น/จนกว่า/จะ/พบ/หรือ? 5เมื่อ/เขา/พบ/แล้วก็/แบก/แกะ/นั้น/ใส่/บ่า/ด้วย/ความ/ชื่นชมยินดี 6และ/กลับ/บ้าน จาก/นั้น/เขา/ก็/เรียก/มิตรสหาย/และ/เพื่อนบ้าน/มา/พร้อมกัน และ/กล่าว/ว่า ‘มา/ร่วม/ยินดี/กับ/เรา/เถิด เรา ได้พบ/แกะ/ตัว/ที่/หายไป/นั้น/แล้ว’ 7เรา/บอก/ท่าน/ว่า/ทำนอง/เดียวกัน ใน/สวรรค์/จะ/มี/ความ/ชื่นชมยินดี/ใน/คน/บาป/คน/หนึ่ง/ซึ่ง/กลับใจ/ใหม่ มาก/ยิ่งกว่า/ใน/คน/ชอบธรรม/เก้าสิบเก้า/คน/ซึ่ง/ไม่ต้องการ/กลับใจ/ใหม่”
คำอุปมา/เรื่อง/เหรียญ/หาย
8“หรือ/สมมุติว่า/หญิง/คน/หนึ่ง/มี/เหรียญ/เงิน/สิบ/เหรียญ#15:8 ภาษากรีก/ว่า10 แด/รก/มา(1 แดรกมา/มีค่า/เท่ากับ/ค่าแรง 1 วัน) และ/หายไป/เหรียญ/หนึ่ง หญิง/นั้น/จะ/ไม่/จุดตะเกียง/กวาด/เรือน/และ/ค้นหา/อย่าง/ถี่ถ้วน/จนกว่า/จะ/พบ/หรือ? 9และ/เมื่อ/พบ/แล้ว นาง/ก็/เรียก/มิตรสหาย/และ/เพื่อนบ้าน/มา/พร้อม/หน้า/กัน/และ/กล่าว/ว่า ‘มา/ร่วม/ยินดี/กับ/เรา/เถิด เรา/ได้/พบ/เหรียญ/ที่/หายไป/นั้น/แล้ว’ 10เรา/บอก/ท่าน/ว่า/ใน/ทำนอง/เดียวกัน จะ/มี/ความ/ชื่นชมยินดี/ท่ามกลาง/เหล่า/ทูตสวรรค์/ของ/พระเจ้า/ใน/คน/บาป/คน/เดียว/ซึ่ง/กลับใจ/ใหม่”
คำอุปมา/เรื่อง/บุตร/ที่/หลงหาย
11พระเยซู/ตรัส/ต่อไป/ว่า “ชาย/คน/หนึ่ง/มี/บุตร/ชาย/สอง/คน 12บุตร/ชาย/คน/เล็ก/พูด/กับ/บิดา/ว่า ‘บิดา/เจ้าข้า ขอ/ยก/สมบัติ/ส่วน/ของ/ข้าพเจ้า/ให้/ข้าพเจ้า/เถิด’ ดังนั้น/บิดา/จึง/แบ่ง/ทรัพย์/สมบัติ/ของ/ตน/ให้/บุตร/ทั้งสอง
13“ต่อมา/ไม่/นาน บุตร/ชาย/คน/เล็ก/นี้/ก็/รวบรวม/สมบัติ/ทั้งหมด/ของ/ตน/แล้ว/ไป/เมือง/ไกล และ/ผลาญ/ทรัพย์/ของ/ตน/ด้วย/การ/ใช้ชีวิต/เสเพล 14พอ/เขา/หมดตัว ก็/เกิด/การ/กันดาร/อาหาร/อย่างหนัก/ทั่ว/แถบ/นั้น และ/เขา/เริ่ม/ขัดสน 15ดังนั้น/เขา/จึง/ไป/รับจ้าง/ชาวเมือง/คน/หนึ่ง และ/คน/นั้น/ใช้/เขา/ออกไป/เลี้ยง/หมู/ใน/ทุ่งนา 16เขา/อยากจะ/อิ่ม/ท้อง/ด้วย/ฝักถั่ว/ที่/หมู/กิน แต่/ไม่มีใคร/ให้/อะไร/เขา/กิน
17“เมื่อ/เขา/คิด/ขึ้นได้/จึง/กล่าว/ว่า ‘บิดา/ของ/เรา/มี/ลูกจ้าง/หลายคน พวก/เขา/มี/อาหาร/เหลือเฟือ แต่นี่/เรา/กำลัง/จะ/อดตาย! 18เรา/จะ/กลับไปหา/บิดา/ของ/เรา/และ/กล่าว/กับ/ท่าน/ว่า บิดา/เจ้าข้า ข้าพเจ้า/ทำ/บาป/ต่อ/สวรรค์/และ/ต่อ/ท่าน/ด้วย 19ข้าพเจ้า/ไม่/คู่ควร/จะ/ได้ชื่อ/ว่า/เป็น/บุตร/ของ/ท่าน/อีก/ต่อไป ให้/ข้าพเจ้า/เป็น/เหมือน/ลูกจ้าง/คน/หนึ่ง/ของ/ท่าน/เถิด’ 20ดังนั้น/เขา/จึง/ลุกขึ้น กลับ/ไปหา/บิดา/ของ/เขา
“แต่/เมื่อ/เขา/ยัง/อยู่/แต่ไกล บิดา/เห็น/เขา/ก็/สงสาร จึง/วิ่ง/มา/หา/บุตร/ชาย/แล้ว/สวมกอด/และ/จูบ/เขา
21“เขา/กล่าว/กับ/บิดา/ว่า ‘บิดา/เจ้าข้า ข้าพเจ้า/ทำ/บาป/ต่อ/สวรรค์/และ/ต่อ/ท่าน/ด้วย ข้าพเจ้า/ไม่/คู่ควร/จะ/ได้ชื่อ/ว่า/เป็น/บุตร/ของ/ท่าน/อีก/ต่อไป#15:21 สำเนา/ต้นฉบับ/เก่าแก่/บาง/สำเนา/ว่าบุตร/ของ/ท่าน/อีก/ต่อไป ให้/ข้าพเจ้า/เป็น/เหมือน/ลูกจ้าง/คน/หนึ่ง/ของ/ท่าน/เถิด’
22“แต่/บิดา/สั่ง/คน/รับใช้/ว่า ‘เร็วเข้า! จง/นำ/เสื้อผ้า/ที่ดี/ที่สุด/มา/ให้/เขา/สวมใส่ เอา/แหวน/มา/สวม/นิ้ว/ของ/เขา และ/เอา/รองเท้า/มา/สวม/ให้/เขา 23จง/นำ/ลูกวัว/ขุน/มา/ฆ่า ให้/เรา/จัด/งานเลี้ยง/ฉลอง 24เพราะ/บุตร/ชาย/คน/นี้/ของ/เรา/ได้/ตายไป/แล้ว/และ/กลับ/เป็น/ขึ้น/มา/อีก เขา/หาย/ไป/แล้ว/และ/ได้/พบ/กันอีก’ ดังนั้น/เขา/ทั้งหลาย/จึง/เริ่ม/เฉลิม/ฉลอง/กัน
25“ฝ่าย/บุตร/คน/โต/อยู่/ที่/ทุ่งนา เมื่อ/กลับมา/ใกล้ถึง/บ้าน เขา/ได้ยิน/เสียง/ดนตรี/และ/เสียง/เต้นรำ 26ดังนั้น/เขา/จึง/เรียก/คน/รับใช้/คน/หนึ่ง/มา/ถาม/ว่า/มี/อะไร 27คน/รับใช้/ตอบ/ว่า ‘น้องชาย/ของ/ท่าน/กลับมา/แล้ว บิดา/ของ/ท่าน/จึงให้/ฆ่า/ลูกวัว/ขุน เพราะ/ท่าน/ได้/เขา/กลับมา/โดย/สวัสดิภาพ’
28“บุตร/คน/โต/ก็/โกรธ/และ/ไม่ยอม/เข้า/บ้าน บิดา/จึง/ออกมา/ขอร้อง/เขา 29แต่/เขา/ตอบ/บิดา/ว่า ‘ดู/เถิด! หลาย/ปี/มานี้/ข้าพเจ้า/ตรากตรำ/รับใช้/ท่าน และ/ไม่เคย/ขัด/คำสั่ง/ของ/ท่าน/เลย แต่/ลูกแพะ/สักตัว/ท่าน/ก็/ยัง/ไม่/เคย/ยกให้/ข้าพเจ้า/เพื่อ/เลี้ยง/ฉลอง/กับ/เพื่อนๆ 30แต่/เมื่อ/ลูก/คนนี้/ของ/ท่าน/กลับมา/บ้าน/ทั้งๆ ที่/ได้/ผลาญ/สมบัติ/ของ/ท่าน/หมด/ไป/กับ/หญิง/โสเภณี ท่าน/ยัง/ฆ่า/ลูกวัว/ขุน/ให้/เขา!’
31“บิดา/กล่าว/ว่า ‘ลูก/เอ๋ย เจ้า/อยู่/กับ/พ่อ/ตลอดมา และ/ทุกสิ่ง/ที่/พ่อ/มี/ก็/เป็น/ของ/เจ้า 32แต่/ที่/เรา/ต้อง/เฉลิม/ฉลอง/และ/ยินดี/กัน เพราะ/น้อง/คน/นี้/ของ/เจ้า/ได้/ตาย/ไป/แล้ว/และ/กลับเป็น/ขึ้น/มา/อีก เขา/หาย/ไป/แล้ว/และ/ได้/พบ/กัน/อีก’ ”