ปฐมกาล 43
43
การ/เดินทาง/ไป/อียิปต์/ครั้งที่/สอง
1ขณะนั้น/การ/กันดาร/อาหาร/ยังคง/รุนแรง/อยู่ 2เมื่อ/ข้าว/ที่/พวกเขา/เอามาจาก/อียิปต์/หมดแล้ว บิดา/ก็/พูดกับ/พวกเขา/ว่า “จง/กลับไป/ซื้อ/อาหาร/มา/ให้/เรา/อีก/หน่อย”
3แต่/ยูดาห์/พูดกับ/บิดา/ว่า “คนๆ นั้น/กำชับ/ไว้/ว่า ‘เจ้า/จะ/ไม่/ได้รับ/อนุญาตให้/มา/พบ/เรา ถ้า/ไม่/พา/น้องชาย/คน/เล็ก/มา/ด้วย’ 4ถ้า/พ่อ/ยอมให้/น้อง/ไป/กับ/พวกเรา พวกเรา/ก็/จะ/ลง/ไป/อียิปต์/เพื่อ/ซื้อ/อาหาร/มา/ให้/พ่อ 5แต่/ถ้า/พ่อ/ไม่/ยอม/ให้/น้อง/ไป พวกเรา/ก็/จะ/ไม่/ไป เพราะ/เจ้านาย/คน/นั้น/สั่งไว้/ว่า ‘เจ้า/จะ/ไม่/ได้รับ/อนุญาตให้/มา/พบ/เรา ถ้า/ไม่/พา/น้องชาย/คน/เล็ก/มา/ด้วย’ ”
6อิสราเอล/ผู้/เป็น/บิดา/จึง/ถามว่า “ทำไม/เจ้า/นำ/ปัญหา/มา/ให้/เรา/เช่นนี้ เจ้า/ไป/บอก/เขา/ทำไม/ว่า/มี/น้องชาย/อีก/คน/หนึ่ง?”
7พวกเขา/ตอบว่า “ก็/เขา/เจาะจง/ถามถึง/พวกเรา/และ/ครอบครัว/ของเรา เขา/ถาม/เรา/ว่า ‘พ่อ/ของ/เจ้า/ยัง/มี/ชีวิต/อยู่/หรือ? เจ้า/มี/น้อง/อีก/คน/หนึ่ง/ไหม?’ เรา/เพียงแต่/ตอบ/ไป/ตาม/ที่/เขา/ถาม เรา/จะ/ไป/รู้/หรือว่า/เขา/จะ/สั่งว่า ‘จง/พา/น้องชาย/ของ/พวกเจ้า/ลง/มา/ที่นี่’?”
8แล้ว/ยูดาห์/ก็/พูดกับ/อิสราเอล/บิดา/ของเขา/ว่า “ให้/น้อง/ไป/กับ/เรา/เถิด เรา/จะ/ได้/ออก/เดินทาง/ทันที เพื่อว่า/พวกเรา ตัวพ่อ และ/ลูกๆ ของเรา/จะ/ไม่ต้อง/อดตาย 9ตัว/ข้าเอง/จะ/รับประกัน/ความ/ปลอดภัย/ของเขา ให้/พ่อ/ถือว่า/ข้า/เป็น/ผู้/รับผิดชอบ/เขา/เอง ถ้า/ข้า/พา/เขา/กลับมา/ให้/พ่อ/เห็น/หน้า/ไม่ได้ ก็/ขอให้/เป็น/ตราบาป/ติด/ตัว/ข้า/ไป/ตลอดชีวิต 10ถ้า/พวกเรา/ไม่/มัว/รีรอ/อยู่/เช่นนี้ ป่านนี้/พวกเรา/คง/ไป/และ/กลับมา/เป็น/ครั้งที่/สอง/แล้ว”
11ใน/ที่สุด/อิสราเอล/ก็/พูด/กับ/พวกเขา/ว่า “หาก/ต้อง/เป็น/เช่นนี้ ก็/ให้/ทำ/ดังนี้/ก็/แล้วกัน คือ/พวกเจ้า/จง/เอา/ของ/ดีที่สุด/ใน/ดินแดน/ของเรา ได้แก่/ยางไม้ น้ำผึ้ง เครื่องเทศ มดยอบ ถั่ว/พิสทาชิโอ และ/อัลมอนด์/ใส่/กระสอบ/ไป/เป็น/ของ/กำนัล/แด่/ชาย/ผู้/นั้น 12เอา/เงิน/ไป/สองเท่า/ด้วย จะ/ได้/คืน/เงิน/ที่/ติด/มา/ใน/กระสอบ นี่/อาจจะ/เป็น/เรื่อง/ผิดพลาด/ก็/ได้ 13จง/พา/น้อง/ไป/ด้วย ไป/พบ/ชาย/ผู้/นั้น/ทันที 14ขอ/พระเจ้า/ผู้/ทรงฤทธิ์/ทรง/เมตตา/พวกเจ้า/เมื่อ/อยู่/ต่อหน้า/ชาย/ผู้นั้น เขา/จะ/ได้/ปล่อย/สิเมโอน/และ/เบนยามิน/กลับมา/พร้อมกับ/พวกเจ้า ส่วน/เรา/ถ้า/จะ/ต้อง/ไว้ทุกข์/ก็/ต้อง/ยอม”
15พวกเขา/จึง/นำ/ของ/กำนัล/และ/เงิน/สองเท่า/พร้อมกับ/เบนยามิน รีบ/เดินทาง/ลง/ไป/อียิปต์/และ/เข้าพบ/โยเซฟ 16เมื่อ/โยเซฟ/เห็น/เบนยามิน/มา/ด้วย/จึง/สั่ง/คน/ต้นเรือน/ว่า “จง/พา/ชาย/เหล่านี้/ไป/ที่/บ้าน/ของ/ข้า แล้ว/ฆ่า/สัตว์/สัก/ตัว/หนึ่ง/เตรียม/อาหาร/ไว้ พวกเขา/จะ/กิน/อาหาร/กลางวัน/กับ/ข้า”
17เขา/ก็/ทำ/ตาม/คำสั่ง แล้ว/พา/ชาย/เหล่านั้น/ไป/ยัง/บ้าน/ของ/โยเซฟ 18พวกเขา/ตกใจกลัว/มาก/เมื่อ/ถูก/พา/มา/ที่/บ้าน/ของ/โยเซฟ พวกเขา/ต่าง/คิดว่า “พวกเรา/ถูก/พา/มา/ที่นี่/เพราะ/เงิน/ที่/ถูก/ใส่/คืนให้/เรา/ใน/กระสอบ/เมื่อ/คราว/ก่อน/แน่ๆ เลย เขา/ต้องการ/จะ/ใส่ความ/เรา เล่นงาน/เรา แล้วก็/จับตัว/พวกเรา/เป็น/ทาส/พร้อมทั้ง/ริบ/ลา/ของ/พวกเรา”
19ดังนั้น/พวกเขา/จึง/ไป/หา/คน/ต้นเรือน/ของ/โยเซฟ/ที่/ประตู/บ้าน/และ/พูดว่า 20“ขอโทษ/ขอรับ/ท่าน คราวก่อน/เมื่อ/พวกเรา/เดินทาง/มา/ซื้อ/อาหาร/ที่นี่ 21คืน/แรก/ที่/พวกเรา/แวะ/พักแรม พวกเรา/ได้/เปิด/กระสอบ/ออกมา/ดู/ก็/เห็น/เงิน/ค่า/ข้าว/อยู่/ที่/ปาก/กระสอบ/ของ/พวกเรา/แต่ละคน/ตาม/จำนวน/ที่/พวกเรา/จ่าย/ไป/พอดี ดังนั้น/พวกเรา/จึง/เอา/มา/คืน 22พวกเรา/ได้/นำ/เงิน/มา/เพิ่ม/อีก/เพื่อ/ที่/จะ/ซื้อ/อาหาร พวกเรา/ไม่รู้ว่า/ใคร/นำ/เงิน/เหล่านี้/ใส่/เข้าไป/ใน/กระสอบ/ของ/พวกเรา”
23คน/ต้นเรือน/ตอบว่า “ทำใจ/ให้/สงบ/เถิด อย่า/กลัว/เลย พระเจ้า/ของ/พวก/ท่าน พระเจ้า/ของ/บิดา/ท่าน/ทรง/ประทาน/ทรัพย์สิน/ที่/อยู่/ใน/กระสอบ/ให้/ท่าน เรา/ได้รับ/เงิน/จาก/พวก/ท่าน/เรียบร้อย/แล้ว” แล้ว/คน/ต้นเรือน/ก็/พา/สิเมโอน/ออกมา/พบ/พวกเขา
24จาก/นั้น/คน/ต้นเรือน/พา/พวกเขา/เข้าไป/ใน/บ้าน/ของ/โยเซฟ เอา/น้ำ/มา/ให้/ล้าง/เท้า และ/ให้/อาหาร/แก่/ลา/ของ/พวกเขา 25พวกเขา/ก็/เตรียม/ของ/กำนัล/เพื่อ/มอบให้/แก่/โยเซฟ/ซึ่ง/จะ/มาถึง/ตอนเที่ยง เพราะ/พวกเขา/ได้ยิน/ว่า/จะ/รับประทาน/อาหาร/ด้วยกัน/ที่นั่น
26เมื่อ/โยเซฟ/มาถึง/บ้าน พวก/พี่น้อง/ก็/มอบ/ของ/กำนัล/ให้/เขา และ/หมอบ/กราบ/เขา/ลง/ถึง/ดิน 27โยเซฟ/ถาม/ถึง/ทุกข์/สุข/ของ/พวกเขา/และ/ถาม/อีก/ว่า “พ่อ/ผู้/ชรา/ที่/พวกเจ้า/พูดถึง/ยัง/สุข/สบาย/ดีไหม? ยัง/มี/ชีวิต/อยู่/หรือเปล่า?”
28พวกเขา/ตอบว่า “พ่อ/ของเรา/ผู้/รับใช้/ของ/ท่าน ยัง/มี/ชีวิต/อยู่/และ/สบายดี” และ/พวกเขา/ก็/หมอบ/กราบ/ราบ/กับ/พื้น/ต่อหน้า/โยเซฟ
29ขณะที่/โยเซฟ/มองดู/พวกเขา/และ/เห็น/เบนยามิน/น้องชาย/ร่วม/มารดา จึง/ถามว่า “คน/นี้/หรือ/คือ/น้องชาย/คน/สุดท้อง/ที่/พวกเจ้า/พูดถึง?” แล้ว/พูดกับ/เบนยามิน/ว่า “ลูกเอ๋ย ขอ/พระเจ้า/ทรง/เมตตา/เจ้า/เถิด” 30เมื่อ/โยเซฟ/ได้/พบ/หน้า/น้องชาย/ก็/ตื้นตัน/ใจ/เหลือล้น/จนต้อง/ผลุนผลัน/ออกไป/หา/ที่/ร้องไห้ เขา/จึง/เข้าไป/ร้องไห้/ใน/ห้อง/ส่วนตัว
31จาก/นั้น/เขา/ก็/ล้าง/หน้า/ล้าง/ตา ควบคุม/อารมณ์ และ/กลับ/ออก/มา/สั่งว่า “ยก/อาหาร/มาเถิด”
32พวกเขา/จัด/อาหาร/ให้/โยเซฟ/รับประทาน/แต่ลำพัง โต๊ะ/ของ/พี่น้อง/แยก/ต่างหาก ส่วน/ชาวอียิปต์/ที่/ร่วม/รับประทาน/อาหาร/กับ/โยเซฟ/ก็/อยู่/อีก/โต๊ะ/หนึ่ง คน/อียิปต์/ไม่/นั่ง/ร่วมโต๊ะ/กับ/คน/ฮีบรู/เพราะ/ถือว่า/เป็น/สิ่ง/น่ารังเกียจ/สำหรับ/ชาวอียิปต์ 33โยเซฟ/จัด/ให้/ชาย/เหล่านั้น/แต่ละคน/นั่ง/เรียง/กัน/ตาม/ลำดับ/อายุ ตั้งแต่/คน/โต/สุด/ถึง/คน/เล็ก/สุด ทำให้/ชาย/เหล่านั้น/มอง/หน้า/กัน/ด้วย/ความสงสัย 34เมื่อ/อาหาร/ส่วน/ของ/พวกเขา/ถูก/ส่ง/มา/จาก/โต๊ะ/ของ/โยเซฟ เบนยามิน/ได้/มาก/เป็น/ห้าเท่า/ของ/คนอื่นๆ พวกเขา/ก็/กิน/ดื่ม/ร่วมกับ/โยเซฟ/จน/อิ่มหนำ/สำราญ
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
ปฐมกาล 43: TNCV
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัยแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 1999, 2001, 2007 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai New Contemporary Version™
Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.