انجیل متی 15
15
پاکه دِل
1چاوَش ای گروه فریسی فرقه عالمانک و توراته معلمین اورشلیم شهرنه بامنده عیسی وَر و باتشانه: 2«چیه را اِشته شاگرده شیخان رسم و رسومه پا جیرک نیرنده؟ اَوه اِشتن دَسان، غذا خَردنه پران نشوسَرنده!» 3عیسی جواو بدا: «شاما چرا شاما رسم و رسومه را، خدا حکمه پا جیرک نییَرا؟ 4چون خدا دستور دیَه که: ”اِشته پییَر و مار احترام بِنَه “ و ”هر کی اِشتن پییَر یا مار دِشمان بِدَیه، حتما گه کوشته بیبی.“ 5امّا شاما واتَرا اَگم کسی اِشتن پییَر یا مارنه باجه: ”اَ کمکی که گَسه از شاما بکرم، خدا را وقف بییَه، “ 6دَ اَ آدمه را واجب نی اِشتن پییَر مار کمک کردننه اَوان احترام بنییه. اِنجوره شاما رسم و رسومه واسنه خدا کلامه باطل کَردَرا. 7ای دو دیمان! اشَعیای پیغمبر، شاما درباره چاکِش پیشگویی کرده به، اَ موقع که باتشه:
8«اِم قوم اِشتن گَرنه من احترام نَینده،
امّا چوان دِله منک دورا.
9اَوه بیخودی من پرستش کرنده،
و اَوه بشریه حکمان خدا احکامه یاگا مردمه آموجنده.“
10چاوَش اَ جماعتش داد بِکه اِشتن وَر و باتشه: «گوش آکرا و بفهما.» 11اَ چیی که آدم خره اَ آدمه نَجس نِکره، بَلکم اَ چی که چَه گَرِنه براییه، اَوه که آدمه نجس کَره.» 12اَدمی چَه شاگرده بامنده عیسی وَر و اَونه باتشانه: «آیا نزانسری که فریسیان اِشته اِم لاوَه اَشنوسننه ناراحت آبییَرنده؟» 13عیسی جواو بدا: «هر نهالی که چِمن آسمانیه پِه کاشته مبی، بِنَنه بَراییه. 14اَواننه کاری مدارا. اَوه کوره راهنمانده. اَگم ایگله کوری اَدَرین کوره راهنما بیبی، هر دو گله چاه دلک دگننده.» 15پِطرُس عیسی نه باته: «اِم مَثال معنی چاما را باج.» 16عیسی جواو بدا: «آیا شاما نی حلا نِفَهمسرا؟ 17آیا نِزانسرا هر چی که آدم خَره ترنه دلَه دیشی، چاوَش دفع بی؟ 18امّا اَ چیی که گَرِنه بَر آیه، دِلِنه برایه، و اِمه اَ چیی که آدمه نجس کَره. 19چون آدمه دِلِنَیه که پلیده افکار، قتل، زنا، بی عفتی، دِزّی و دُروعه شهادت و بختان برایه. 20اِمنده که آدمه نجس آکَرنده، اَنَشوره دَسان نه غذا خردن هیچکسه نجس آنکره!»
کنعانیه زلی ایمان
21عیسی اَگاردنه صور و صیدون شهران طرفه را راه دگس. 22ایگله کنعانیه زلی که اَ منطقه اهالیک بییا، عیسی وَر بامییا و جِرَنه باتشه: «ای آقا، ای داوود پادشا زا، من رحم بِکه! ایگله دیوَه بدجوری چِمن دتشه گیریفتار کردا.» 23امّا عیسی ای کلمه نی چَوه جواوش آنداه. عیسی شاگرده چوه وَر بامنده و اَوِکشان خواهش بکه، باتشانه: «اَوه بخرسان بیشیه، چون جِره کردن کردنه چاما پَشدنه آمییَریه.» 24عیسی چوان جواوکش باته: «از تَینا خدا قومه عین آبییَه پَسان را خرسانسه بییِم.» 25امّا اَ زلی بامییا و عیسی پَرانکش زانو بیزی و باتشه: «ای آقا، من کمک بِکه!» 26عیسی چَه جواوک باته: «درست نی خوردنان نانه اَرگیری و سِبه هان پرانک اَرکری.» 27اَ زلی باته: «بله، آقا، امّا سِبه نی اِشتن صاحبه سِفره سَرک نانه خُورده ای که اَربی، خَرنده.» 28اَدمی عیسی باته: «ای زلی، اِشته ایمان پِره! اِشته ناجه آرَسی.» هَ لحظک چَوه دِتِه شفا بکت.
چهار هزار نفره غذا آدیین
29عیسی اَگاردنه راه دِگسه و کملی جلیله دریاچه وَرین بِمِت، چاوش ایگله کوهی اَشه کَفا و وا بِنِشت. 30پِره جماعتی بامنده عیسی وَر و اِشتنشان شَلان و کوران و فلجان و لاله آدمان و علوده مریضشان بوعردنده، عیسی لنگان پَرانکشان بنا و عیسی اَوانش شفا بدا. 31مردم وختی بیندشانه که لاله آدمه لاوَه کردرنده، فلجه آدمه سالم آبییرنده، شَله مِجِنده، و کوره ویندَرنده، تعجبشان بکه و اِشتن قومه خداشان ستایش بکه.
32چاوَش عیسی اِشتن شاگردش صَص بکردنده و باتشه: «چِمن دلَه اِم مردمه را سوتَرییَه، چون اِسا سُه روجه مَنَنده و چی خَردنه را ندارنده. نِگمه اَوان وَشیر بخرسانم بیشینده چون ممکنه راه دِلَک ضعف بکرنده.» 33عیسی شاگرده اَونه باتشانه: «اِم دور افتاده یاگاک کاردنه تانام نان بوعَرام که اِم همه جماعت بخره و سیر آبی؟» 34عیسی آپرسس: «چند گِله نان دارا؟» اَوان باتشانه: «هفت گله نان و چند گِله ویلیه مایی» 35عیسی مردمنش باته تا گِلک بِنِشِنده. 36اَدمی اَ هفت گِلِه نان و چند گِله ماییش اَکته و شکر کردنه پَش، اَ نانش پاره بکه، و اِشتن شاگِردِش آدا، شاگرده نی آداشانه مردمِه. 37همه بخردشانه و سیر آبنده و شاگرده نی هفت گله سب فِت اَ غذا ماندشان بیدا آکت. 38زلیان و خردنان غیراض، چهار هَزار مردک نی اَگا غذاشان بخه. 39بعد از اِم که عیسی جماعتش بِخِرسانس بیشینده، عیسی قایقه دِلَه بِنِشت و بِشه ناحیه‌ی مَجَدان.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
انجیل متی 15: TIT
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
انجیل متی 15
15
پاکه دِل
1چاوَش ای گروه فریسی فرقه عالمانک و توراته معلمین اورشلیم شهرنه بامنده عیسی وَر و باتشانه: 2«چیه را اِشته شاگرده شیخان رسم و رسومه پا جیرک نیرنده؟ اَوه اِشتن دَسان، غذا خَردنه پران نشوسَرنده!» 3عیسی جواو بدا: «شاما چرا شاما رسم و رسومه را، خدا حکمه پا جیرک نییَرا؟ 4چون خدا دستور دیَه که: ”اِشته پییَر و مار احترام بِنَه “ و ”هر کی اِشتن پییَر یا مار دِشمان بِدَیه، حتما گه کوشته بیبی.“ 5امّا شاما واتَرا اَگم کسی اِشتن پییَر یا مارنه باجه: ”اَ کمکی که گَسه از شاما بکرم، خدا را وقف بییَه، “ 6دَ اَ آدمه را واجب نی اِشتن پییَر مار کمک کردننه اَوان احترام بنییه. اِنجوره شاما رسم و رسومه واسنه خدا کلامه باطل کَردَرا. 7ای دو دیمان! اشَعیای پیغمبر، شاما درباره چاکِش پیشگویی کرده به، اَ موقع که باتشه:
8«اِم قوم اِشتن گَرنه من احترام نَینده،
امّا چوان دِله منک دورا.
9اَوه بیخودی من پرستش کرنده،
و اَوه بشریه حکمان خدا احکامه یاگا مردمه آموجنده.“
10چاوَش اَ جماعتش داد بِکه اِشتن وَر و باتشه: «گوش آکرا و بفهما.» 11اَ چیی که آدم خره اَ آدمه نَجس نِکره، بَلکم اَ چی که چَه گَرِنه براییه، اَوه که آدمه نجس کَره.» 12اَدمی چَه شاگرده بامنده عیسی وَر و اَونه باتشانه: «آیا نزانسری که فریسیان اِشته اِم لاوَه اَشنوسننه ناراحت آبییَرنده؟» 13عیسی جواو بدا: «هر نهالی که چِمن آسمانیه پِه کاشته مبی، بِنَنه بَراییه. 14اَواننه کاری مدارا. اَوه کوره راهنمانده. اَگم ایگله کوری اَدَرین کوره راهنما بیبی، هر دو گله چاه دلک دگننده.» 15پِطرُس عیسی نه باته: «اِم مَثال معنی چاما را باج.» 16عیسی جواو بدا: «آیا شاما نی حلا نِفَهمسرا؟ 17آیا نِزانسرا هر چی که آدم خَره ترنه دلَه دیشی، چاوَش دفع بی؟ 18امّا اَ چیی که گَرِنه بَر آیه، دِلِنه برایه، و اِمه اَ چیی که آدمه نجس کَره. 19چون آدمه دِلِنَیه که پلیده افکار، قتل، زنا، بی عفتی، دِزّی و دُروعه شهادت و بختان برایه. 20اِمنده که آدمه نجس آکَرنده، اَنَشوره دَسان نه غذا خردن هیچکسه نجس آنکره!»
کنعانیه زلی ایمان
21عیسی اَگاردنه صور و صیدون شهران طرفه را راه دگس. 22ایگله کنعانیه زلی که اَ منطقه اهالیک بییا، عیسی وَر بامییا و جِرَنه باتشه: «ای آقا، ای داوود پادشا زا، من رحم بِکه! ایگله دیوَه بدجوری چِمن دتشه گیریفتار کردا.» 23امّا عیسی ای کلمه نی چَوه جواوش آنداه. عیسی شاگرده چوه وَر بامنده و اَوِکشان خواهش بکه، باتشانه: «اَوه بخرسان بیشیه، چون جِره کردن کردنه چاما پَشدنه آمییَریه.» 24عیسی چوان جواوکش باته: «از تَینا خدا قومه عین آبییَه پَسان را خرسانسه بییِم.» 25امّا اَ زلی بامییا و عیسی پَرانکش زانو بیزی و باتشه: «ای آقا، من کمک بِکه!» 26عیسی چَه جواوک باته: «درست نی خوردنان نانه اَرگیری و سِبه هان پرانک اَرکری.» 27اَ زلی باته: «بله، آقا، امّا سِبه نی اِشتن صاحبه سِفره سَرک نانه خُورده ای که اَربی، خَرنده.» 28اَدمی عیسی باته: «ای زلی، اِشته ایمان پِره! اِشته ناجه آرَسی.» هَ لحظک چَوه دِتِه شفا بکت.
چهار هزار نفره غذا آدیین
29عیسی اَگاردنه راه دِگسه و کملی جلیله دریاچه وَرین بِمِت، چاوش ایگله کوهی اَشه کَفا و وا بِنِشت. 30پِره جماعتی بامنده عیسی وَر و اِشتنشان شَلان و کوران و فلجان و لاله آدمان و علوده مریضشان بوعردنده، عیسی لنگان پَرانکشان بنا و عیسی اَوانش شفا بدا. 31مردم وختی بیندشانه که لاله آدمه لاوَه کردرنده، فلجه آدمه سالم آبییرنده، شَله مِجِنده، و کوره ویندَرنده، تعجبشان بکه و اِشتن قومه خداشان ستایش بکه.
32چاوَش عیسی اِشتن شاگردش صَص بکردنده و باتشه: «چِمن دلَه اِم مردمه را سوتَرییَه، چون اِسا سُه روجه مَنَنده و چی خَردنه را ندارنده. نِگمه اَوان وَشیر بخرسانم بیشینده چون ممکنه راه دِلَک ضعف بکرنده.» 33عیسی شاگرده اَونه باتشانه: «اِم دور افتاده یاگاک کاردنه تانام نان بوعَرام که اِم همه جماعت بخره و سیر آبی؟» 34عیسی آپرسس: «چند گِله نان دارا؟» اَوان باتشانه: «هفت گله نان و چند گِله ویلیه مایی» 35عیسی مردمنش باته تا گِلک بِنِشِنده. 36اَدمی اَ هفت گِلِه نان و چند گِله ماییش اَکته و شکر کردنه پَش، اَ نانش پاره بکه، و اِشتن شاگِردِش آدا، شاگرده نی آداشانه مردمِه. 37همه بخردشانه و سیر آبنده و شاگرده نی هفت گله سب فِت اَ غذا ماندشان بیدا آکت. 38زلیان و خردنان غیراض، چهار هَزار مردک نی اَگا غذاشان بخه. 39بعد از اِم که عیسی جماعتش بِخِرسانس بیشینده، عیسی قایقه دِلَه بِنِشت و بِشه ناحیه‌ی مَجَدان.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company