انجیل متی 14

یحیای تعمیددهنده مردن

1اَ زمانک عیسی شُهرت هیرودیس حاکمه گوش آرَسس، 2و هیرودیس اِشتن دویر بره آدمانَش که چَوه راشان نوکری کرده باته: «اِم یحیای تعمیددهنده یه. اَو مَردنه پَش زنده آبییه و چِمه واسنَیه که تانه اِم معجزان انجام بدیه.»

3چون که هیرودیس، هیرودیا واسِنه که چَوه برا فیلیپس زن بییا، یحییش کته به و چَوه دست پَرش دوسته به و زندانکش درنده به. 4چون یحیی هیرودیسنه واترده: «حلال نی که تِه اِم زلی نه بیبی.» 5هیرودیس رایش به یحیی بکوشه، امّا مردمک ترسَرده، چون مردم یحیی شان پیغمبر زانسه.

6امّا هیرودیسه تولده روجک، هیرودیا دته میدانک دوش دیشییا. هیردیس خَشش بامه، 7ایزه که قسمش بخه اَ کیلی هر چی که بگَویه اَوه آدیه. 8اَ کیلی نی اِشتن مار لاوان واسنه باتشه: «یحیای تعمیددهنده سره انگا ایگله سینی دِلک من آده.» 9هیرودیس ناراحت آبه، امّا چَوه واسنه که قسمش خَرده به و اِشتن مهمان واسِنه دستورش آدا کیلی لاوَه انجام بدینده. 10هیرودیسه آدم بخرسانس، یحیی شان زندانک سر آبِری، 11یحیی سره ایگله سینی دلک دِناشانه و آداشانه اَ کیلی و اَ کیلی نی ببردشه اِشتن مار وَر. 12یحیی شاگرده بامنده و چوه جنازشان بِبَرده و دِخشارده چاوش بِشنده و عیسی شان خبر بدا.

پنج هزار نفره غذا دیین

13وختی عیسی اِمش بشنَوِس، تینایی قایقک دنشت، واردنه دور افتاده یاگای بشه. امّا وقتی که مردم خبردار ببنده، اِشتن شهران نه پیاده چَه پشدنه بشنده. 14وختی عیسی قایقک جیراُمه، پِره جماعتی شی بینده و دلشَه چوان را بوسوتا، و چوان مریضش شفا آداشه.

15نِمِسیره دَم، چَه شاگرده چوه وَر بامنده و باتشانه: «اِنگا ایگله دور افتاده یاگاییه، شَوین نزدیکه. مردمه بخرسان تا بیشینده اِم اطرافه دهان و اِشتن را غذا بخرنده.» 16امّا عیسی اَوانه باته: «لازم نی که بیشینده. شاما اِشتن اَوان غذا آدَیا.» 17شاگرده عیسی نه باتشانه: «اِنگاره پنج گله نان و دو گله ماهی غیراز چی ندارام.» 18عیسی باته: «اَوان اِنگا چِمن وَر بوعرا.» 19چاوش مردمنش باته تا سبزه‌هان سر بنشنده. اَدمی اَ پنج گله نان و دو ماهیش اَکَتِه و آسمانه دییشته، شکرش بکه. چاوَش نانش پاره بکرده و آداشه شاگردان و اَوان نی آداشانه مردمه. 20همه بخردشانه و سیر آبنده و شاگرده نی دوانزه گله سبَ فت اَ غذا ماندشان بیدا آکت. 21زلیان و خُوردیان غیراز، پنج هزار گله مردک واشان غذا بخه.

اُو سر مِتَن

22البحل عیسی اِشتن شاگردانش باته که قایقک دِنشنده، و چوه پرانتر دریاچه اَ دیمه را بیشینده. امّا عیسی اِشتن اَگا بندرس تا مردمه بخرسانه. 23مردمه خرسانسَنه پَش، اِشتن نی بِشه کوه تا واره تینا دعا بکره. شَو آبه و عیسی واره تَینا به. 24اِم موقع، قایقه ساحلک خیلی دور آبییه بییا و کولاکینه موجان دله دِگِسا، چون باهاد خلاف جهتی که اَوه شییردنده دَمسرده. 25امّا شوه را ساعت سُه نزدیکی، ایزه که عیسی دریاچه اُو سر مِتَرده بشه چَوان طرفه را. 26وقتی که شاگرده بیندشانه عیسی اُو سر مِتر، وحشتشان بکه، ترسک جرشان بکه، و باتشانه: «اِم ایگله روحیه». 27امّا عیسی اَلَبحل اَوان نه باتشه: «اَزِم، شاما دلِه قرص بیبینده، مترسا!»

28پِطرُس جواو بدا: «آقا، اگم تیش، فرمان بده تا اَز بایم اُو سَرک اِشته وَر.» 29عیسی باته: «بوره!» اَدمی پِطرُس قایقک جیرومه و اُو سرنه را دگس عیسی ور. 30امّا وختی باهادش بینده، بترسسه و اَدمی که اُو دلک دیشیرده، جرش کردرده: «آقا، من نجات بِده!» 31عیسی اَلَبحل اِشتن دسشه دراز بکردا و اَوش بکته و اَونه باتشه: «ای کم‌ ایمان، چیه را شَکِر بکه؟» 32وختی اَوه قایق دله دِنِشتنده، باهاد قطع آبه. 33چاوَش اَوانی که قایقک بنده عیسی شان پرستش بکه و باتشانه: «واقعا که ته خدا زایش!»

مریضیان شفا جِنیسارِتک

34وختی دریاچه اَ دیمه آرَسسنده، جنیسارته ناحیک جیرومنده. 35وقتی اَ گاره مردمه عیسی شان آزانسه تمان اَ نواحیشان آدم بخرسانس، و تمام مریضانشان عیسی ور بوعرده. 36اَوه عیسی شان مندت کردرده که اجازه آدیه فقط چَوه اَبا پَره دَس آسوننده، و هر کی چَوه اَبا پَرهش دس آسوعرده، شفاش اَرَکترده.

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

انجیل متی 14: TIT

គំនូសចំណាំ

ចែករំលែក

ចម្លង