انجیل متی 12
12
مقدسه شنبه روجه صاحاب
1اَ روجانک، ایگله یهودیان شنبه روجک عیسی گندم جاران دلَه نه اِوَردرده. عیسی شاگرده وَشیرشان به پس بِندَرسنده گندم اُوشه شان بیچی و بخردشانه. 2ولی فَریسی فرقه عالمه اِمِشان بینده، عیسی نه باتشانه: «دیَس، اِشته شاگرده کاری کردرنده که مقدسه شنبه روجک جایز نی.» 3عیسی اَوانه باته: «مگم خواندران نی که وقتی داوود پادشاه و چَه یاره وَشیرشان به چِشان بکه؟ 4چنجوره داوود پادشاه خدا کییه دِله بِشه و مقدسه نانک بخردشه و اِشتن یارانِشین آدا، هر چند مقدسه نانه خَردن داووده پادشاه و چَه یاران را جایز نِبه، بلکم فقط چَوه خَردن کاهنان را جایز به. 5یا مگم توراتک خواندران نییه که چنجوره مقدسه شنبه روجک، کاهنه معبد دلک، اِشتن وظیفه انجام دییَنه را مقدسه شنبه روجه حرمته نیا ندارنده، و اِم همه نه گناهشان نِکَرده؟ 6شامانه واجم کسی اِنگاریه که معبدک پیله تره! 7اگم اِم کلامه مفهومه ران درک کرده به که واتر ”من رحمت گه، نه قربانی،“ دَ بی‌گناهه آدمه ران محکوم نِکَرده. 8چون انسان زا، مقدسه شنبه روجه، صاحب اختیاره.»
علیله مردکه شفا
9چاوَش عیسی واردنه بِشه چوان عبادتگاه دِله. 10عبادتگاک ایگله مَردکی بِه که ایگله دسشه خشک آبییه بییا. اَوه ای که وابنده عیسی کشان آپرسس: «آیا شفا دییَن مقدسه شنبه روجک جایزه؟» اِمشان باته تا ایگله بهانه‌ای عیسی متهم کردنه را پیدا بکرنده. 11عیسی اَوان نه باته: «کییِه شاما دِلَک ایگله پَسی بِداره و اَ پَسَه مقدسه شنبه روجک دِگِنیه چاه دلک، مَگَم اَوه نیگیره و چاک بَنِراوَره؟ 12اِسا، انسان چنده پَسِک با ارزشتره! پس چاکه کار کردن مقدسه شنبه روجک جایز اِسه.» 13چاوَش عیسی اَ مردکنش باته: «اِشته دَسه دراز آکه!» اَ مردک اِشتن دسشَه دراز آکردا و چوه دَسه، اَدَرین دسِه شوار، سالم آبییا. 14امّا فریسی فرقه علما عبادتگاه نه بَر بشنده و هندیگرنه مشورت بکردشانه که چُنجوره عیسی هلاک بکرنده.
خدا برگزیده خادم
15وختی عیسی چوان نقشک خبر دار ببه، اَگارنه بشه، خیلی آدَمه چَه پَشدنه بشنده و عیسی همه‌ی چوان مریضِش شفا آدا. 16و اَوانش قدغن بکه عیسی درباره کسینه لاوَه مَکَرنده. 17اِم اتفاقه دِگِسنده تا اِشعیای پیغمبره پیشگویی اتفاق دِگِنه که واتش به:
18«اِم چِمن خادمه که اَوِم انتخاب کرده،
چِمن عزیز، که چِمن جان اَوک راضی اِسه.
از چِمن روحه چَه سرک اَنیم
و اَ علوده قومان را عدالت اعلام کَره.
19اَ نه جنگ کره و نه جِرع کَره؛
نه کسی چَه صَصه کوچه هانک اَشنوه.
20تِرَک خَرده نِیِه نِشکِنجه
و نیم‌سوجه فیتیله دُونوکشانه،
تا عدالته پیروز آکره.
21چَوه نام همه‌ی قومان را امید بی.»
خدا مقدسه روحه کفر واتن
22چاوَش ایگله دیوزده مردکی که کور و لال بِه بوعردشانه عیسی وَر و اَ اَوش شفا آدا، جوری که اَ مردک بتانسشه لاوَه بکره و بینه. 23و مردم همّبِلنه تعجبشان بکه و باتشانه: «آیا ممکنه اِم مردمک هَ مسیح موعود بیبی که قراره داوود پادشاه نسلک بایه؟» 24امّا وختی فَریسی فرقه عالمه اِمشان بشنوس، باتشانه: «اِم مردک دیوان، فقط بَعَلزِبوله کمک نه، که دیوان رئیسه بَرکره!» 25عیسی که زانسشه چوان فکرک چِه اِوردر، اَوانش باته: «هر مملکتی که اَوک دو دسته ای دِگنه، نابود آبی، و هر شهر یا کییه ای که اَوک دو دسته ای دِگنه، دَوام ناوره. 26اگم شیطان، شیطانه بَر بکره، اِشتن ضد دو سته ای دِرنه؛ پس چنجوره چَوه سلطنت دَوام آوره؟ 27و اگم از بَعَلزِبوله کمک نه دیوان بَرکَرم، شاما شاگرده چی کی کمک نه اَوان بَرکرنده؟ پس اَوه اِشتن شاما قضاوت کرنده. 28امّا اگم از خدا روحه نه دیوان بَرکَرِم، پس خدا پادشاهی شاما آرَسَه. 29چنجوره کسی تانه قدرتمنده مردکی کییه دِلَه بیشی و چَوه مال و ملاله غارت بکره؟ مگم نه اِم که اوّل گه اَ مردکه دِوَنده؟ اَدمی حقیقتا تانه اَ کییه غارت بکره. 30هر کی منه نی، چِمن ضدِه، و هر کی منه بیدا آمکَره، لاشت آکره. 31پس شاما نه واجم، هر گناه و کفری که انسان مرتکب بی، بَخشِسه بی، امّا خدا مقدسه روحه کفر باجه، بَخشِسه نیبی. 32هر کسی انسانه زا ضد لاوَه ای بکره، بَخشِسه بی، امّا هر کسی خدا مقدسه روحه ضد لاوَه ای بکره، نه اِم دنیاک و نه اَ دنیاک بَخشِسه نیبی.
33«شاما دارِه چاک بکرا، چَوه میوه چاک بییه، شاما دارِه بد بکرا، چَوه میوه بد بییه. چون که دارِه چَوه میوَک آزاننده. 34ای افعی‌زادهان، شاما که شرور آدمِران، چُنجوره تانا چاکه لاوَه بکرا؟ چون زوانه چیانی واجیه که دله اَونه فتا. 35چاکه آدم، اِشتن دله چاکه خزانک، چاکی به بار آوره و بده آدم، اِشتن دله بده خزانک، بدی به بار آوَره. 36اَز شامانه واتَرم که مردم هر پوچه لاویی را که زُوانه سر بوعرنده، داوریه روجک گه حساب پس آدَینده. 37چون شاما لاواننه یا تبرئه آبا یا محکوم آبا.»
عیسیک نشانه ای آخاشتشانه
38چاوش بعضی از توراته معلمین و فَریسی فرقه عالمه عیسی نه باتشانه: «استاد، آما رایمانه تِک نشانه ایی بینام.» 39امّا عیسی جواو بدا: «اِم نسل شرور و زناکار، ایگله نشانه ای گه! امّا هیچ نشانه ایی اَوان آدییه نیبی، مگم یونس پیغمبره نشانه. 40چون اَجوره زه که یونس سُه شبانه روج پیله ماهی تِرنَک به، انسان زا نی سُه شبانه روج زمینه دله دلک وندره. 41نینوا شهره مردم داوری روجک اِم نسله مردمنه زنده آبینده و اَوان محکوم کرنده، چون نینوا مردم یونسِه پیغامه واسنه توبشان بکه، و دیَسا اَ کسی که انگاریه یونس پیغمبرک پیله تره. 42صبا مملکته ملکه داوریه روجک اِم نسله مردمنه زنده آبییه و اَوان محکوم کریه، چون اَوه دنیا اَسرنه بامییا تا سلیمانه پادشاه حکمته بَشنویه، دیَسا اَ کسی که انگاریه سلیمانِه پادشاک نی پیله تَره.
43«وقتی که پلیده روح ای نفرک برشی، خشک و بی اُ یاگایی شی تا استراحت بکره، امّا چون یاگایی پیدا نکره. 44پس اِشتن نه واجه: ”اَ کییَه ای که اَگاردنه آمییم، آگردم.“ امّا وقتی اَ کییَه آرسه کییه گزی زیه و تر و تمیز وینه، 45شی و هفت گله اِشتن نی بدتره روح اِشتن نه آوره، همه اَ روحه چَوه دلَه دیشینده و اَگاک ساکن بینده. اَ مردکه حال و روج اوّلیکین بدتر بی. آخر و عاقبت اِم شریره نَسلین انجوره بی.»
عیسی مار و براران
46هَه زمانک که عیسی حلا مردمنه لاوَه کردرده، عیسی ما و چَه براره بَرِک وِندَرسَه بِنده و رایشان به عیسی نه لاوَه بِکَرنده. 47پس ای نفر بامه و عیسی خبرش آدا و باتشه: «اِشته ما و اِشته براره بَرک وِندَرسنده و گَشانه تِنه لاوَه بکرنده.» 48امّا عیسی اَ مردکی که اِمش باته جواو آدا: «چِمن ما کیا؟ چِمن براره کینده؟» 49و اِشتن دسنه اِشتن شاگردانش آمانس و باتشه: «اِمه چِمن ما و چِمن برارِنده! 50چون هر کی چِمن پییَر اِراده که آسمانکه انجام بدیه، چِمن برا و خو و ما اِسه.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
انجیل متی 12: TIT
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
انجیل متی 12
12
مقدسه شنبه روجه صاحاب
1اَ روجانک، ایگله یهودیان شنبه روجک عیسی گندم جاران دلَه نه اِوَردرده. عیسی شاگرده وَشیرشان به پس بِندَرسنده گندم اُوشه شان بیچی و بخردشانه. 2ولی فَریسی فرقه عالمه اِمِشان بینده، عیسی نه باتشانه: «دیَس، اِشته شاگرده کاری کردرنده که مقدسه شنبه روجک جایز نی.» 3عیسی اَوانه باته: «مگم خواندران نی که وقتی داوود پادشاه و چَه یاره وَشیرشان به چِشان بکه؟ 4چنجوره داوود پادشاه خدا کییه دِله بِشه و مقدسه نانک بخردشه و اِشتن یارانِشین آدا، هر چند مقدسه نانه خَردن داووده پادشاه و چَه یاران را جایز نِبه، بلکم فقط چَوه خَردن کاهنان را جایز به. 5یا مگم توراتک خواندران نییه که چنجوره مقدسه شنبه روجک، کاهنه معبد دلک، اِشتن وظیفه انجام دییَنه را مقدسه شنبه روجه حرمته نیا ندارنده، و اِم همه نه گناهشان نِکَرده؟ 6شامانه واجم کسی اِنگاریه که معبدک پیله تره! 7اگم اِم کلامه مفهومه ران درک کرده به که واتر ”من رحمت گه، نه قربانی،“ دَ بی‌گناهه آدمه ران محکوم نِکَرده. 8چون انسان زا، مقدسه شنبه روجه، صاحب اختیاره.»
علیله مردکه شفا
9چاوَش عیسی واردنه بِشه چوان عبادتگاه دِله. 10عبادتگاک ایگله مَردکی بِه که ایگله دسشه خشک آبییه بییا. اَوه ای که وابنده عیسی کشان آپرسس: «آیا شفا دییَن مقدسه شنبه روجک جایزه؟» اِمشان باته تا ایگله بهانه‌ای عیسی متهم کردنه را پیدا بکرنده. 11عیسی اَوان نه باته: «کییِه شاما دِلَک ایگله پَسی بِداره و اَ پَسَه مقدسه شنبه روجک دِگِنیه چاه دلک، مَگَم اَوه نیگیره و چاک بَنِراوَره؟ 12اِسا، انسان چنده پَسِک با ارزشتره! پس چاکه کار کردن مقدسه شنبه روجک جایز اِسه.» 13چاوَش عیسی اَ مردکنش باته: «اِشته دَسه دراز آکه!» اَ مردک اِشتن دسشَه دراز آکردا و چوه دَسه، اَدَرین دسِه شوار، سالم آبییا. 14امّا فریسی فرقه علما عبادتگاه نه بَر بشنده و هندیگرنه مشورت بکردشانه که چُنجوره عیسی هلاک بکرنده.
خدا برگزیده خادم
15وختی عیسی چوان نقشک خبر دار ببه، اَگارنه بشه، خیلی آدَمه چَه پَشدنه بشنده و عیسی همه‌ی چوان مریضِش شفا آدا. 16و اَوانش قدغن بکه عیسی درباره کسینه لاوَه مَکَرنده. 17اِم اتفاقه دِگِسنده تا اِشعیای پیغمبره پیشگویی اتفاق دِگِنه که واتش به:
18«اِم چِمن خادمه که اَوِم انتخاب کرده،
چِمن عزیز، که چِمن جان اَوک راضی اِسه.
از چِمن روحه چَه سرک اَنیم
و اَ علوده قومان را عدالت اعلام کَره.
19اَ نه جنگ کره و نه جِرع کَره؛
نه کسی چَه صَصه کوچه هانک اَشنوه.
20تِرَک خَرده نِیِه نِشکِنجه
و نیم‌سوجه فیتیله دُونوکشانه،
تا عدالته پیروز آکره.
21چَوه نام همه‌ی قومان را امید بی.»
خدا مقدسه روحه کفر واتن
22چاوَش ایگله دیوزده مردکی که کور و لال بِه بوعردشانه عیسی وَر و اَ اَوش شفا آدا، جوری که اَ مردک بتانسشه لاوَه بکره و بینه. 23و مردم همّبِلنه تعجبشان بکه و باتشانه: «آیا ممکنه اِم مردمک هَ مسیح موعود بیبی که قراره داوود پادشاه نسلک بایه؟» 24امّا وختی فَریسی فرقه عالمه اِمشان بشنوس، باتشانه: «اِم مردک دیوان، فقط بَعَلزِبوله کمک نه، که دیوان رئیسه بَرکره!» 25عیسی که زانسشه چوان فکرک چِه اِوردر، اَوانش باته: «هر مملکتی که اَوک دو دسته ای دِگنه، نابود آبی، و هر شهر یا کییه ای که اَوک دو دسته ای دِگنه، دَوام ناوره. 26اگم شیطان، شیطانه بَر بکره، اِشتن ضد دو سته ای دِرنه؛ پس چنجوره چَوه سلطنت دَوام آوره؟ 27و اگم از بَعَلزِبوله کمک نه دیوان بَرکَرم، شاما شاگرده چی کی کمک نه اَوان بَرکرنده؟ پس اَوه اِشتن شاما قضاوت کرنده. 28امّا اگم از خدا روحه نه دیوان بَرکَرِم، پس خدا پادشاهی شاما آرَسَه. 29چنجوره کسی تانه قدرتمنده مردکی کییه دِلَه بیشی و چَوه مال و ملاله غارت بکره؟ مگم نه اِم که اوّل گه اَ مردکه دِوَنده؟ اَدمی حقیقتا تانه اَ کییه غارت بکره. 30هر کی منه نی، چِمن ضدِه، و هر کی منه بیدا آمکَره، لاشت آکره. 31پس شاما نه واجم، هر گناه و کفری که انسان مرتکب بی، بَخشِسه بی، امّا خدا مقدسه روحه کفر باجه، بَخشِسه نیبی. 32هر کسی انسانه زا ضد لاوَه ای بکره، بَخشِسه بی، امّا هر کسی خدا مقدسه روحه ضد لاوَه ای بکره، نه اِم دنیاک و نه اَ دنیاک بَخشِسه نیبی.
33«شاما دارِه چاک بکرا، چَوه میوه چاک بییه، شاما دارِه بد بکرا، چَوه میوه بد بییه. چون که دارِه چَوه میوَک آزاننده. 34ای افعی‌زادهان، شاما که شرور آدمِران، چُنجوره تانا چاکه لاوَه بکرا؟ چون زوانه چیانی واجیه که دله اَونه فتا. 35چاکه آدم، اِشتن دله چاکه خزانک، چاکی به بار آوره و بده آدم، اِشتن دله بده خزانک، بدی به بار آوَره. 36اَز شامانه واتَرم که مردم هر پوچه لاویی را که زُوانه سر بوعرنده، داوریه روجک گه حساب پس آدَینده. 37چون شاما لاواننه یا تبرئه آبا یا محکوم آبا.»
عیسیک نشانه ای آخاشتشانه
38چاوش بعضی از توراته معلمین و فَریسی فرقه عالمه عیسی نه باتشانه: «استاد، آما رایمانه تِک نشانه ایی بینام.» 39امّا عیسی جواو بدا: «اِم نسل شرور و زناکار، ایگله نشانه ای گه! امّا هیچ نشانه ایی اَوان آدییه نیبی، مگم یونس پیغمبره نشانه. 40چون اَجوره زه که یونس سُه شبانه روج پیله ماهی تِرنَک به، انسان زا نی سُه شبانه روج زمینه دله دلک وندره. 41نینوا شهره مردم داوری روجک اِم نسله مردمنه زنده آبینده و اَوان محکوم کرنده، چون نینوا مردم یونسِه پیغامه واسنه توبشان بکه، و دیَسا اَ کسی که انگاریه یونس پیغمبرک پیله تره. 42صبا مملکته ملکه داوریه روجک اِم نسله مردمنه زنده آبییه و اَوان محکوم کریه، چون اَوه دنیا اَسرنه بامییا تا سلیمانه پادشاه حکمته بَشنویه، دیَسا اَ کسی که انگاریه سلیمانِه پادشاک نی پیله تَره.
43«وقتی که پلیده روح ای نفرک برشی، خشک و بی اُ یاگایی شی تا استراحت بکره، امّا چون یاگایی پیدا نکره. 44پس اِشتن نه واجه: ”اَ کییَه ای که اَگاردنه آمییم، آگردم.“ امّا وقتی اَ کییَه آرسه کییه گزی زیه و تر و تمیز وینه، 45شی و هفت گله اِشتن نی بدتره روح اِشتن نه آوره، همه اَ روحه چَوه دلَه دیشینده و اَگاک ساکن بینده. اَ مردکه حال و روج اوّلیکین بدتر بی. آخر و عاقبت اِم شریره نَسلین انجوره بی.»
عیسی مار و براران
46هَه زمانک که عیسی حلا مردمنه لاوَه کردرده، عیسی ما و چَه براره بَرِک وِندَرسَه بِنده و رایشان به عیسی نه لاوَه بِکَرنده. 47پس ای نفر بامه و عیسی خبرش آدا و باتشه: «اِشته ما و اِشته براره بَرک وِندَرسنده و گَشانه تِنه لاوَه بکرنده.» 48امّا عیسی اَ مردکی که اِمش باته جواو آدا: «چِمن ما کیا؟ چِمن براره کینده؟» 49و اِشتن دسنه اِشتن شاگردانش آمانس و باتشه: «اِمه چِمن ما و چِمن برارِنده! 50چون هر کی چِمن پییَر اِراده که آسمانکه انجام بدیه، چِمن برا و خو و ما اِسه.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company