انجیل متی 10

10
دوازده گله حواری
1اَ موقع عیسی اِشتن اَ دونزده گله شاگردش داد بِکه و اَوانش قدرت آدا تا پلیده ارواح بَر بِکَرنِده و هر درد و مریضی شفا آدَینده. 2اَ دونزده گله حواری نام اِمه: اول، شَمعون که اَونه پِطرُس واتشانه و چَه برا آندریاس؛ یعقوب زِبِدی زا و چَه برا یوحنا؛ 3فیلیپُس و بَرتولْما؛ توما و مَتّای باجگیر، یعقوب که حَلْفای زا به و تَدّای؛ 4وطن پرسته شَمعون و یهودا اِسْخَریوطی که عیسیش خیانت بکه.
5عیسی اِم دوازده نفرش بِخِرسانس و اَواننَش باته: «غیر یهودیان وَر مشا و سامریان هیچ کامین شهران دله دِمشا، 6بلکم خدا قومه عین آبییه پَسّان وَر بِشا. 7وقتی که شا، اِم پیامه اعلام بِکَراه که آسمان پادشاهی نزدیک اِسه. 8مریضان شفا آدَیا، مَردان زنده بِکَرا، جذامیان شفا بدیا و دیوان بَر کَراه. مِفتَه ران اَرَکته، مِفتَه نی آدَیا. 9شاما قیاسَان دلَک غزل و نقره و مس سکه اِشتن نه مَبرا 10و شاما سفره را، کوله‌بار یا اضافیه شِی یا پاقاب یا دستیه چو اِشتن نه اَمَگیرا؛ چون کارگر اِشتن روزی مستحقه. 11و هر شهر یا دهی دله دشا، ایگله با ارزشه آدمی پیدا بکرا و تا وقتی ‌ که اَ شهرک اِسران، چه کییک بندرا. 12وختی که کییه ای دله دشا، باجا ”سلام بر شاما.“ 13اگم اَ کییه اِم ارزشه بداره، شاما سلامه برکت اَ کییه دلک مانه و اگم نه، شاما سلامه برکت شاما را آگرده. 14اگم کسی شاما قبول مَکره و یا شاما لاوان گوش آمَدیه، وقتی اَ کییَه یا اَ شهر نه شییَرا، شاما لنگان خاکان نی وا تکان آدَیا. 15حقیقتا، شاما نه واترم، که داوریه روجک، سُدوم و عَمورَه شهران گناه کاره مردمه را مجازات توع آوردن آسان تره تا اَ شهران مردمه را.
16«از شاما پَسان شوار خرسانم ورگان وَ‌ر. پس مارِه شوار هوشیار و کوتر شوار ساده ببا. 17مردمه ویراجین ببا. چونکه اَوان شاما دادگاهان تحویل دَینده و اِشتن عبادتگاهانک شاما شلاق زننده. 18چِمن واسه نه شاما برنده والیان و پادشاهان وَر تا چَوان پرانک و علوده قومان پرانک شهادت بدیا. 19وختی شاماشان تسلیم بکردنده، نگران مبا که چُنجوره لاوَه بِکرا یا چِه باجا. چون که اَدمی اَ چِه گه باجا شاما عطا بی. 20چون اَ لاوَکر شاما نییران، بلکم اَ شاما آسمانیه پییر روحِه که شاما زُواننه لاوَه کره. 21برا، اِشتن برا و په، اِشتن خُردَنه مرگ تسلیم کَره. خوردنه اِشتن پییر مار ضد حیضنده و اَوان کوشتن دَینده. 22همه‌ی مردم چِمن نامه واسنه شاماک بیزار بینده. امّا هر کی که تا آخر توع بوعره، نجات پیدا کره. 23وقتی ایگله شهری دِله شاما جفا دینده، علوده شهری را دِوَزا. حقیقتا، شامانه واجم، که پیش از اِم که بتانا شاما همه‌ی اِم قومه شهران بِشا انسان زا آییه.
24«شاگرد اِشتن استادک کفاتر نی و نوکر نی اِشتن اربابک کفاتر نی. 25کافیه که شاگرد اِشتن استاده شوار بیبی و نوکر اِشتن اربابه شوار بیبی. اگم کییه رئیسه نه بِعلزِبول که هه شیطانه باجنده چَنده پِرتر اَ کییه آدمان بَد نام کَرنده؟
26«پس، اَوانک مَترسا. چونکه هیچ نویینه کینه چی نی که آشکار مَبی و هیچ پوشانسه چی نی که دیار آمَبی. 27اَ چیانی که تویریکیک شامانه باتِمه، روشوناییک باجا و چیانی که شاما گوشه دلک باتِمه، بِشا بانَه پِشتانک اعلام بکرا. 28اَوانی که تاننده شاما جانه اَرگیرنده امّا نِتاننده شاما روح کوشتن، اَوانک مترسا؛ خداک بترسا که هم شاما روح و هم شاما جانه تانه جهنمک نابود بِکَره. 29مگم دو گله کیجَه گله قیمت ای قِرانِک پِرتره؟ هنی، حتی ایگله کیجَه گله نی بدون اِم که شاما آسمانیه په بِگَوه گِلِک جینیگینه. 30حتی شاما سَره می این همه اَشمارده بییَه. 31پس مَتَرسا، چون شاما ارزش هزاران کیجه گلک پرتره.
32«هر‌ کی مردمه وَرک اقرار بکره که چِمَن کینه، از نی چِمن آسمانیه پییر وَرک، اقرار کَرِم که اَ چِمن کینه؛ 33امّا هر کی من مردمه وَرک هاشا بکره، از نی چِمن آسمانیه پییر ورک، اَوه هاشا کَرِم.
34«ایزه زانسرا که از آمییم تا اِشتن نه صلح زمینک بوعَرم. آمییه نییِم که صلح بوعرم، بلکم آمییم تا شمشیر بوعرم! 35چون آمییم تا:
«”کوله و چَوه پییر میانک، کیلی و چوه مار میانک
وِیو و چوه خَسرگه میانک جدایی دِرَنم
36هر کسی دشمنه، چَه کییه آدمه بینده.“
37«هر‌ کی اِشتن پییَر یا مار نه چِمن پرتر خَش بیبی، چِمن لایق نی؛ هر کی نی اِشتن زا یا دِتَر نه چِمن پرتر خَش بیبی، چِمن لایق نی. 38هر کی اِشتن عذابه صلیبه اَمَگیره و چِمن پشدنه مایه؛ چِمن لایق نی. 39هر کی بِگَشه اِشتن جانه نیا بداره، اَوه از دس دیه و هر کی چِمن واسنه اِشتن جانه فدا بکره، اِشتن جانه نیا داره.
40«هر‌ کی شاما قبول بکره، مَنش قبول کردم و کسی که من قبول بکره، چِمن خِرسانارش قبول کرده. 41هر کی پیغَمبری چِمه واسنه که پیغمبره قبول بکره، ایگله پیغمبره پاداش اَرگیره، هر کی صالحه آدمه چِمه واسنه که صالحه قبول بکره، ایگله صالحه آدمه پاداش اَرَگیره. 42هر کی ایگله چِمن ویله ترین شاگرده، چِمه واسِنه که چِمن شاگردنده، حتی ای قَدره چاسَه اُو آدیه، حقیقتا، شامانه واجم، اَبداً بی پاداش نمانه.»

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

انجیل متی 10: TIT

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល