مرقس انجیل 14
14
عیسی کوشتن نقشه
1دو روز به عید پسَخ و فَطیر بمونسه بو. کاهینون سرؤن و تورات معلمون یکته راه دومبال دبوئن تا عیسی فریب أمره جوری که هیچکس متوجه نبی گرفتارَ کونَن و اونه بکوشَن، 2چونکه اوشون گوتَن: «نه ای عید روزؤن میئن، نبی که مَردم شورَش بکونَن.»
3وختی که عیسی بِیت‌عَنْیا دهات میئن شعمون جذام بیته خونه میئن، سفره سر نیشته بو، یکته زناک مَرمَری ظرف امره عطر جی، خالیص سنبلِ جی، که خیلی گرؤن قیمت بو، عیسی ورجه بومه. او زناک ظرف بشکنه و عطرَ عیسی سر فُوده. 4بعضی از کَسؤنی که اوره ایسه بُوئن برزخَ بوئن، همدیگرِ بوتَن: «چرِه باء ایی عطر ایطوری لا بَبی؟ 5تینیسیم اونه بیشتر از سیصد دینار بفورتبیم و اونه پولِ فقیرؤن هَدَبیم.» و اوشون زناک بدجور سرزنش بوُدَن. 6اما عیسی ایشونِ بوته: «اونه کار ندارین. چرِه اونه ناراحت کادرین؟ او خوروم کار می وسه بوده. 7چونکی فقیرؤنِ همیشه شیمه أمره دئنین و هر زمونی بخوائین تینین اوشونه یاری بدایئن، امّا مو همیشه شیمه ورجه نَیسَم. 8ایی زناک اوچی که اینه توان بو، انجوم بده. او ایی کارِ أمره، می تنه جلوتر دفنَ گودنِ به، آماده بوده. 9راست راستِ، شمره گونَم، تمؤم دنیا میئن، هر جا انجیل اعلام ببی، ایی زناک کار هم اونه یاد وسه بوخُونده بنه.»
یهودا عیسی خیانت کوئنه
10بازین یهودای اسْخَریوطی که یکته از او دوازده شاگرد بو، کاهینون سرؤن ورجه بوشو تا عیسی اوشونه دَست هدای. 11اوشون هیطو که یهودا گبؤنِ بِشتؤسَن، خوشحالَ بوئن و وَعده بدائن اونه پول هدِئن. پَس یهودا یکته فرصت دومبال دبو تا عیسی اوشونه دَست هدی.
پَسَخ شام شاگردون أمره
12عید فطیر اولین روز میئن که پِسَخ بَرّه قربؤنی کؤئنَن، عیسی شاگردؤن اونه جی بپورسِئن: «کوره خوائنی بشیم و تِه به تهیه بَینیم تا پِسَخ شام بُخوری؟» 13عیسی دو نفر خوشِ شاگردؤنِ سرا دا و اوشونه بوته: «بشین شهر؛ اوره یکته مَرداک یکته گوله آؤ امره شمره اینه. اونه دومبالسر بشین. 14هر جا که دیرون بُشو، او صابخونه بوگوین اوستاد گونه، می مِیهمونخؤنه کوره ایسّه تا پِسَخ شام می شاگردؤن أمره بُخورم؟“ 15او یکته پیله بالاخونه ، فَرش بوبوُ و آماده، شمره نیشون دِئنه. اوره اَمِه به تهیه بینین.» 16هووخت شاگردؤن بوشؤئن شهر، همه چیه هیطو که عیسی ایشونِ بوته بو بیاتّن و پِسَخ عید شوم حاضیرَ گودَن.
17هیطو که شؤ برسه، عیسی خوشِ دوازده ته شاگرد أمره اوره بوشؤ. 18وختی که اوشون سفره سر نیشتبؤئن، غذا خوردبؤن، عیسی بوته: «راست راستِ، شمره گونَم که یکته از شمه که می أمره غذا خوردره، مَه دُشمنِ دَست هدِئنه.» 19اوشون پکره بوئن و یکته یکته، عیسی بپورسِئن: «ایا او مو ایسم؟» 20عیسی اوشونه بوته: «اون یکته از شمه دوازده شاگرد ایسّه، هونی که خوشِ نؤنِ می أمره قاب میئن زِئنه. 21انسون ریکه هیطو که اونه باره خدا کلام میئن بنویشته بوبوُ، شنه، امّا وای بحال او نفر که انسون ریکه دُشمنِ دَس هدئنه. اونه به بهتر ایی بو که هَرگی بَزاسّه نوبؤبی.»
22حله اوشون خورده دبون که عیسی نؤن هَیته و شکر گزاری بوده، پاره بوده و شاگردؤنِ هَدَه و بفرماسّه: «هگیرین، ایی می تن ایسّه.» 23بازین جامَ هَیته و بعد اونکه شکر گزاری بوده، اوشون هده و همته اونه جی وودوشتَن. 24و عیسی ایشونِ بوته: «ایی ایسّه می خون، خون عهد، که خیلی أنِ به فبنه. 25راست راستِ، شمره گونَم دء انگور محصول جی ووندوشنَم تا او روزی که اونه، خُدا پادشایی میئن، تازه تازه وودوشَم.» 26اوشون بعد اونکه یکته سرودِ ستایش بوخوندَن، زیتون کوه سو راه دکتَن.
عیسی پطَرس حشا گودَن پیشگویی کوئنه
27عیسی شاگردون بوته: «همته شمه مه ویلا کوئنین چونکه زکریای پیغمبر کیتاب میئن بنویشته بوبوُ،
«”چوپؤنِ زئنم
و گوسندون پخشَ بنَن.“
28امّا بعدِ اینکه زنده بنم، شمرای جلوتر جلیل ولایت شنَم.» 29پِطرُس عیسی بوته: «حتی اگه همه ته ویلا کوئنن ، مو هَرگی ته ویلا نکوئنم.» 30عیسی پطرس بوته: «راست راستِ، تَه گونَم که امشو، قبل اونکه تله دو بار اوئی بکونی، تو سُه بار مَه حشا کوئنی!» 31امّا پِطرُس خوش گب سر بیسا بوته: «اگه لازم ببی تی أمره بمیرم، تَه حَشا نوکُئنَم.» بقیه شاگردؤنم هیطو بوتَن.
عیسی جِتسیمانی باغ میئن دعا کوئنه
32هووخت یه جا که جِتْسیمانی ایسم داشت بوشؤئن. اوره عیسی خوشِ شاگردؤن بوته: «اِره بنیشین، تا مو دوعا بَکونم.» 33و پِطرُس و یعقوب و یوحنا خوشِ أمره بَبَرده و خیلی پریشون و دیل نگرؤن بوبو بو، ایشونِ بوته: 34« اینقد می جون زیادی غُصه دئنه، که مورده درم. اِره بَیسین و بیدار بمونین.» 35بازین عیسی أنی جلو بُشو، گلِ سر بکته و دوعا بوده که اگه ممکن ایسّه او ساعت اونای ردَّ بی. 36و ایطو بوته: « ای اَبّا، پئر، همه چی تِه به ممکن ایسّه. ایی جامَ می جی دورَ کون، امّا نه به می خواسته بَلکه به تی خواسّته.» 37وختی عیسی وگردسه، بدِه اوشون خوتَن. پَس پطرسِ بوته: «شَمعون، خوتی؟ منیسی یه ساعت بیدار بیسی؟ 38بیدار بَیسین و دوعا بکونین تا امتحونِ میئن دنکاین. راست راستی روح خوائنه امّا جسم منِئه.» 39پَس عیسی یه بار ده بُشو و هو دعاءِ بوده. 40وختی که وگرسه، ایشونِ هنده خواب میئن بده، چونکه اوشؤنِ چیشمؤن خیلی سنگینَ بوُبو. اوشون نودؤنسَن عیسی چی بوگؤئن. 41بازین عیسی سوّمی بار شاگردؤن ورجه بومه و ایشونِ بوته: «هنده خوتین و استراحت کأدرین؟ دِه بسّه! او ساعت برسه. الؤن انسون ریکه گُناهکارؤن دَس تسلیم بنه. 42ویریسین، بشیم. نیگاه بکوئنین، الؤن اونی که مَه اوشونِ دست هدِئنه راه جی رسنه.»
عیسی گرفتارَ بنه
43عیسی هیطو گب زئدبو که یدفاری یهودا، یکته از او دوازده شاگرد، یکته گروه أمره که کولاکَت و شمشیر داشتن أمه دبون. اوشون کاهینون سرؤن و تورات معلمون و شیخؤن طرف جی بومَئن. 44اونی که عیسی تسلیم کا دبو، اوشونِ که اون أمره بوئنَ علامت هده بو و بوته بو: «اونی که موچّی زِئنم، هو ایسّه؛ اونه بگیرین و اونه مراقبت أمره ببرین.» 45وختی یهودا اوره برسه، درجا عیسی ورجه بومه و بوته: «اوستاد!» و اونه موچّی بَزِه. 46بازین او آدمؤن عیسی سر دکالسَن، و اونه بَیتَن. 47امّا یکته از اوشونی که اوره ایسابو شمشیر هکشه، پیله کاهین خدمت کار بزِه و اونه گوشَ ببه. 48عیسی اوشونه بوته: «مگه مو راهزنم که کولاکت و شمشیر أمره می گیتنه به بوماین؟ 49مو هر روز شیمه جلو عبادتگاه میئن تعلیم دَئم و مَه نَیتین. امّا مُقدس کتاب بنویشته أن باء عملی ببی.» 50هووخت همۀ شاگردؤن اونه ویله گودن و فرار بودَن.
51یکته جوؤن که فقط یکته پارچه خوشِ فیبیته بو، عیسی دومبالسر راه دکته. اوشون اونم بَیتن، 52ولی اوچیکه دوده بؤ ویلَه گوده و لُخت فرار بوده.
عیسی محاکمه یهود شورا ورجه
53عیسی پیله کاهین ورجه بَبوردن. اوره همۀ کاهینون سرؤن و شیخؤن و تورات معلمون جومَه بوبُوئن. 54پِطرُس هم دورادوری عیسی دومبالسر بوشؤ تا پیله کاهین خونه صارا میئن برسه. پَس اوره، آتش ورجه، نیگَهبونؤنِ أمره بنیشته تا خوشِ گرمَ کونی. 55کاهینون سرؤن و تموم شورا آدمؤن، عیسی ضد چندته گواه دومبال بوئن تا اونه بکوشَن، ولی هیچ چی نیاتن. 56با اونکه خیلی أن دروغ گُوائی عیسی ضد بَدئن، امّا ایشونِ گُوائی أن همدیگرِ امره جور در نومَه. 57هووخت چند نفر جلو بومَئن و عیسی ضد دروغ گُوائی بدَئن، بوتَن: 58«امه خودمؤن بِشتؤسیم که گوت ”ایی معبدِ که آدم دَست أمره بساته بوبؤ فوکوئنم و سُه روز میئن، یکته ده معبد چأکؤنَم که آدمِ دَست جی بساته نوبؤبی.“» 59ولی حتی اوشونه گُوائی أن هم جور در نومَه. 60بازین پیله کاهین ویریسه و همته جلو عیسی جی بپورسه: «هیچ جواب نَدِئنی؟ ایی چیسه که تی ضد گُوائی دِئنَن؟» 61اما عیسی هوطو تام بزِه و جواب نَدهَ. یه بار ده پیله کاهین اونای بپورسه: «تو مسیح موعود، خُدای متبارک ریکه ایسّی؟» 62عیسی اونه بوته: «ایسَم، و انسون ریکه اینین که خدای قادرِ راست دَس نیشته و آسمؤن ابرؤن أمره هنه.» 63هووخت پیله کاهین خوشِ یخه چاک بده و بوته: «دِه چه احتیاج به گُواه ایسّه؟ 64اونه کُفر بِشتوئسین. شیمه حُکم چیسه؟» اوشون همته عیسی محُکوم بوئدن که اونه سزا موردَن ایسّه. 65بزین یسری أن بینا بوُدَن اونه سر فیلی فودَن؛ اوشون عیسی چیشمؤن دَوَسّن و هوطو که اونه زئن، گوتَن: «غیباغیبی بگو کی ته بزئه!» نیگَهبؤنؤنم عیسی بیتَن و بزِئن.
پطُرس حشا گودَن
66هو موقع که پِطرُس حله جیر، صارا میئن ایسابو، یکته پیله کاهین کنیزونم اوره بومه 67و پطرس بدِه که آتش ورجه خوشِ گرمَ کأدره. او زناک بقایده اونه نیگاه گوده و بوته: «تو هم عیسای ناصری أمره بی.» 68امّا پِطرُس حشا بوده و بوته: «نودُئنَم و نفهمنم چی گونی!» اینِ بوته و خونه صاراکی سو بُشو. هو میئنه تله اویی بوده. 69یه بار دِه او کنیز چیشم اونه دکته و اوشونیِ که اوره ایسه بوئن، بوته: «ایی مَرداک یکته از اوشون ایسّه.» 70امّا پِطرُس دومرته حشا بوده. ایسکَلی ده، اوشونی که اوره ایسابوئن، هنده پطرُسَ بوتَن: «بی‌شک تو هم یکته از اوشؤنی، چونکه جلیل شی ایسّی.» 71امّا پِطرُس بینا بوده لَعن گودَن و قسّم بُخورده، بوته: «مو ایی مَردکاکه که گونین، نشناسنم!» 72هو دَم، تله دومین بار اوئی بوده. بازین پِطرُس عیسی گبؤن یاد بأرده که اونه بوته بو: «قبل اونکه تله دو بار اویی بکونی، تو سه بار مَه حشا کوئنی». پَس اونه دیل بشکسه و ونگ بزه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
مرقس انجیل 14: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
مرقس انجیل 14
14
عیسی کوشتن نقشه
1دو روز به عید پسَخ و فَطیر بمونسه بو. کاهینون سرؤن و تورات معلمون یکته راه دومبال دبوئن تا عیسی فریب أمره جوری که هیچکس متوجه نبی گرفتارَ کونَن و اونه بکوشَن، 2چونکه اوشون گوتَن: «نه ای عید روزؤن میئن، نبی که مَردم شورَش بکونَن.»
3وختی که عیسی بِیت‌عَنْیا دهات میئن شعمون جذام بیته خونه میئن، سفره سر نیشته بو، یکته زناک مَرمَری ظرف امره عطر جی، خالیص سنبلِ جی، که خیلی گرؤن قیمت بو، عیسی ورجه بومه. او زناک ظرف بشکنه و عطرَ عیسی سر فُوده. 4بعضی از کَسؤنی که اوره ایسه بُوئن برزخَ بوئن، همدیگرِ بوتَن: «چرِه باء ایی عطر ایطوری لا بَبی؟ 5تینیسیم اونه بیشتر از سیصد دینار بفورتبیم و اونه پولِ فقیرؤن هَدَبیم.» و اوشون زناک بدجور سرزنش بوُدَن. 6اما عیسی ایشونِ بوته: «اونه کار ندارین. چرِه اونه ناراحت کادرین؟ او خوروم کار می وسه بوده. 7چونکی فقیرؤنِ همیشه شیمه أمره دئنین و هر زمونی بخوائین تینین اوشونه یاری بدایئن، امّا مو همیشه شیمه ورجه نَیسَم. 8ایی زناک اوچی که اینه توان بو، انجوم بده. او ایی کارِ أمره، می تنه جلوتر دفنَ گودنِ به، آماده بوده. 9راست راستِ، شمره گونَم، تمؤم دنیا میئن، هر جا انجیل اعلام ببی، ایی زناک کار هم اونه یاد وسه بوخُونده بنه.»
یهودا عیسی خیانت کوئنه
10بازین یهودای اسْخَریوطی که یکته از او دوازده شاگرد بو، کاهینون سرؤن ورجه بوشو تا عیسی اوشونه دَست هدای. 11اوشون هیطو که یهودا گبؤنِ بِشتؤسَن، خوشحالَ بوئن و وَعده بدائن اونه پول هدِئن. پَس یهودا یکته فرصت دومبال دبو تا عیسی اوشونه دَست هدی.
پَسَخ شام شاگردون أمره
12عید فطیر اولین روز میئن که پِسَخ بَرّه قربؤنی کؤئنَن، عیسی شاگردؤن اونه جی بپورسِئن: «کوره خوائنی بشیم و تِه به تهیه بَینیم تا پِسَخ شام بُخوری؟» 13عیسی دو نفر خوشِ شاگردؤنِ سرا دا و اوشونه بوته: «بشین شهر؛ اوره یکته مَرداک یکته گوله آؤ امره شمره اینه. اونه دومبالسر بشین. 14هر جا که دیرون بُشو، او صابخونه بوگوین اوستاد گونه، می مِیهمونخؤنه کوره ایسّه تا پِسَخ شام می شاگردؤن أمره بُخورم؟“ 15او یکته پیله بالاخونه ، فَرش بوبوُ و آماده، شمره نیشون دِئنه. اوره اَمِه به تهیه بینین.» 16هووخت شاگردؤن بوشؤئن شهر، همه چیه هیطو که عیسی ایشونِ بوته بو بیاتّن و پِسَخ عید شوم حاضیرَ گودَن.
17هیطو که شؤ برسه، عیسی خوشِ دوازده ته شاگرد أمره اوره بوشؤ. 18وختی که اوشون سفره سر نیشتبؤئن، غذا خوردبؤن، عیسی بوته: «راست راستِ، شمره گونَم که یکته از شمه که می أمره غذا خوردره، مَه دُشمنِ دَست هدِئنه.» 19اوشون پکره بوئن و یکته یکته، عیسی بپورسِئن: «ایا او مو ایسم؟» 20عیسی اوشونه بوته: «اون یکته از شمه دوازده شاگرد ایسّه، هونی که خوشِ نؤنِ می أمره قاب میئن زِئنه. 21انسون ریکه هیطو که اونه باره خدا کلام میئن بنویشته بوبوُ، شنه، امّا وای بحال او نفر که انسون ریکه دُشمنِ دَس هدئنه. اونه به بهتر ایی بو که هَرگی بَزاسّه نوبؤبی.»
22حله اوشون خورده دبون که عیسی نؤن هَیته و شکر گزاری بوده، پاره بوده و شاگردؤنِ هَدَه و بفرماسّه: «هگیرین، ایی می تن ایسّه.» 23بازین جامَ هَیته و بعد اونکه شکر گزاری بوده، اوشون هده و همته اونه جی وودوشتَن. 24و عیسی ایشونِ بوته: «ایی ایسّه می خون، خون عهد، که خیلی أنِ به فبنه. 25راست راستِ، شمره گونَم دء انگور محصول جی ووندوشنَم تا او روزی که اونه، خُدا پادشایی میئن، تازه تازه وودوشَم.» 26اوشون بعد اونکه یکته سرودِ ستایش بوخوندَن، زیتون کوه سو راه دکتَن.
عیسی پطَرس حشا گودَن پیشگویی کوئنه
27عیسی شاگردون بوته: «همته شمه مه ویلا کوئنین چونکه زکریای پیغمبر کیتاب میئن بنویشته بوبوُ،
«”چوپؤنِ زئنم
و گوسندون پخشَ بنَن.“
28امّا بعدِ اینکه زنده بنم، شمرای جلوتر جلیل ولایت شنَم.» 29پِطرُس عیسی بوته: «حتی اگه همه ته ویلا کوئنن ، مو هَرگی ته ویلا نکوئنم.» 30عیسی پطرس بوته: «راست راستِ، تَه گونَم که امشو، قبل اونکه تله دو بار اوئی بکونی، تو سُه بار مَه حشا کوئنی!» 31امّا پِطرُس خوش گب سر بیسا بوته: «اگه لازم ببی تی أمره بمیرم، تَه حَشا نوکُئنَم.» بقیه شاگردؤنم هیطو بوتَن.
عیسی جِتسیمانی باغ میئن دعا کوئنه
32هووخت یه جا که جِتْسیمانی ایسم داشت بوشؤئن. اوره عیسی خوشِ شاگردؤن بوته: «اِره بنیشین، تا مو دوعا بَکونم.» 33و پِطرُس و یعقوب و یوحنا خوشِ أمره بَبَرده و خیلی پریشون و دیل نگرؤن بوبو بو، ایشونِ بوته: 34« اینقد می جون زیادی غُصه دئنه، که مورده درم. اِره بَیسین و بیدار بمونین.» 35بازین عیسی أنی جلو بُشو، گلِ سر بکته و دوعا بوده که اگه ممکن ایسّه او ساعت اونای ردَّ بی. 36و ایطو بوته: « ای اَبّا، پئر، همه چی تِه به ممکن ایسّه. ایی جامَ می جی دورَ کون، امّا نه به می خواسته بَلکه به تی خواسّته.» 37وختی عیسی وگردسه، بدِه اوشون خوتَن. پَس پطرسِ بوته: «شَمعون، خوتی؟ منیسی یه ساعت بیدار بیسی؟ 38بیدار بَیسین و دوعا بکونین تا امتحونِ میئن دنکاین. راست راستی روح خوائنه امّا جسم منِئه.» 39پَس عیسی یه بار ده بُشو و هو دعاءِ بوده. 40وختی که وگرسه، ایشونِ هنده خواب میئن بده، چونکه اوشؤنِ چیشمؤن خیلی سنگینَ بوُبو. اوشون نودؤنسَن عیسی چی بوگؤئن. 41بازین عیسی سوّمی بار شاگردؤن ورجه بومه و ایشونِ بوته: «هنده خوتین و استراحت کأدرین؟ دِه بسّه! او ساعت برسه. الؤن انسون ریکه گُناهکارؤن دَس تسلیم بنه. 42ویریسین، بشیم. نیگاه بکوئنین، الؤن اونی که مَه اوشونِ دست هدِئنه راه جی رسنه.»
عیسی گرفتارَ بنه
43عیسی هیطو گب زئدبو که یدفاری یهودا، یکته از او دوازده شاگرد، یکته گروه أمره که کولاکَت و شمشیر داشتن أمه دبون. اوشون کاهینون سرؤن و تورات معلمون و شیخؤن طرف جی بومَئن. 44اونی که عیسی تسلیم کا دبو، اوشونِ که اون أمره بوئنَ علامت هده بو و بوته بو: «اونی که موچّی زِئنم، هو ایسّه؛ اونه بگیرین و اونه مراقبت أمره ببرین.» 45وختی یهودا اوره برسه، درجا عیسی ورجه بومه و بوته: «اوستاد!» و اونه موچّی بَزِه. 46بازین او آدمؤن عیسی سر دکالسَن، و اونه بَیتَن. 47امّا یکته از اوشونی که اوره ایسابو شمشیر هکشه، پیله کاهین خدمت کار بزِه و اونه گوشَ ببه. 48عیسی اوشونه بوته: «مگه مو راهزنم که کولاکت و شمشیر أمره می گیتنه به بوماین؟ 49مو هر روز شیمه جلو عبادتگاه میئن تعلیم دَئم و مَه نَیتین. امّا مُقدس کتاب بنویشته أن باء عملی ببی.» 50هووخت همۀ شاگردؤن اونه ویله گودن و فرار بودَن.
51یکته جوؤن که فقط یکته پارچه خوشِ فیبیته بو، عیسی دومبالسر راه دکته. اوشون اونم بَیتن، 52ولی اوچیکه دوده بؤ ویلَه گوده و لُخت فرار بوده.
عیسی محاکمه یهود شورا ورجه
53عیسی پیله کاهین ورجه بَبوردن. اوره همۀ کاهینون سرؤن و شیخؤن و تورات معلمون جومَه بوبُوئن. 54پِطرُس هم دورادوری عیسی دومبالسر بوشؤ تا پیله کاهین خونه صارا میئن برسه. پَس اوره، آتش ورجه، نیگَهبونؤنِ أمره بنیشته تا خوشِ گرمَ کونی. 55کاهینون سرؤن و تموم شورا آدمؤن، عیسی ضد چندته گواه دومبال بوئن تا اونه بکوشَن، ولی هیچ چی نیاتن. 56با اونکه خیلی أن دروغ گُوائی عیسی ضد بَدئن، امّا ایشونِ گُوائی أن همدیگرِ امره جور در نومَه. 57هووخت چند نفر جلو بومَئن و عیسی ضد دروغ گُوائی بدَئن، بوتَن: 58«امه خودمؤن بِشتؤسیم که گوت ”ایی معبدِ که آدم دَست أمره بساته بوبؤ فوکوئنم و سُه روز میئن، یکته ده معبد چأکؤنَم که آدمِ دَست جی بساته نوبؤبی.“» 59ولی حتی اوشونه گُوائی أن هم جور در نومَه. 60بازین پیله کاهین ویریسه و همته جلو عیسی جی بپورسه: «هیچ جواب نَدِئنی؟ ایی چیسه که تی ضد گُوائی دِئنَن؟» 61اما عیسی هوطو تام بزِه و جواب نَدهَ. یه بار ده پیله کاهین اونای بپورسه: «تو مسیح موعود، خُدای متبارک ریکه ایسّی؟» 62عیسی اونه بوته: «ایسَم، و انسون ریکه اینین که خدای قادرِ راست دَس نیشته و آسمؤن ابرؤن أمره هنه.» 63هووخت پیله کاهین خوشِ یخه چاک بده و بوته: «دِه چه احتیاج به گُواه ایسّه؟ 64اونه کُفر بِشتوئسین. شیمه حُکم چیسه؟» اوشون همته عیسی محُکوم بوئدن که اونه سزا موردَن ایسّه. 65بزین یسری أن بینا بوُدَن اونه سر فیلی فودَن؛ اوشون عیسی چیشمؤن دَوَسّن و هوطو که اونه زئن، گوتَن: «غیباغیبی بگو کی ته بزئه!» نیگَهبؤنؤنم عیسی بیتَن و بزِئن.
پطُرس حشا گودَن
66هو موقع که پِطرُس حله جیر، صارا میئن ایسابو، یکته پیله کاهین کنیزونم اوره بومه 67و پطرس بدِه که آتش ورجه خوشِ گرمَ کأدره. او زناک بقایده اونه نیگاه گوده و بوته: «تو هم عیسای ناصری أمره بی.» 68امّا پِطرُس حشا بوده و بوته: «نودُئنَم و نفهمنم چی گونی!» اینِ بوته و خونه صاراکی سو بُشو. هو میئنه تله اویی بوده. 69یه بار دِه او کنیز چیشم اونه دکته و اوشونیِ که اوره ایسه بوئن، بوته: «ایی مَرداک یکته از اوشون ایسّه.» 70امّا پِطرُس دومرته حشا بوده. ایسکَلی ده، اوشونی که اوره ایسابوئن، هنده پطرُسَ بوتَن: «بی‌شک تو هم یکته از اوشؤنی، چونکه جلیل شی ایسّی.» 71امّا پِطرُس بینا بوده لَعن گودَن و قسّم بُخورده، بوته: «مو ایی مَردکاکه که گونین، نشناسنم!» 72هو دَم، تله دومین بار اوئی بوده. بازین پِطرُس عیسی گبؤن یاد بأرده که اونه بوته بو: «قبل اونکه تله دو بار اویی بکونی، تو سه بار مَه حشا کوئنی». پَس اونه دیل بشکسه و ونگ بزه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company