مرقس انجیل 10
10
تعلیم طلاق باره
1عیسی کفرناحوم شهرِ ترک بوئده و او طرف اُردن روخؤنه و یهودیه بشوء. یه بار دِه جَماعت اونه ورجه جومَه بوئن، و اونم بنا به خوشه عادت، اوشونه آمُوتی.
2فَریسی فرقه عالمون اونه ورجه بومَئن و اونه امتحون گودن وَسه اونای بپورسئن: «شرعا درست ایسّه که مَرداک خوشِ زناک طلاق بدی؟» 3عیسی جواب بده: «موسی پیغمبر چی حُکمی شمره هَدَه؟» 4اوشون بوتَن: «موسی اجازه بدَه که مَرداک یکته طلاق نومه بنویسی و خو زناک ویلَه کونی.» 5عیسی اوشونه بفرماسّه: «موسی شیمه سنگدلی واسه ایی حُکمَ شمه به بنویشته. 6اما از هو اول که دنیا خلق بوبو، خُدا ”ایشونِ مَرداک و زناک بساته.“ 7و هینه واسه مَرداک خوشِ پئر و مَئر جی سیوا بنه و خوشِ زناک چسبنه 8و او دوته یکته تن بنن.“ پس اوشون دِه دوته نیئن، بَلکه یکته ایسّن. 9هینه واسه اوچیزیکه خُدا جفت کوئنه، آدمی نباید سیوا بوکونه.»
10وختی که عیسی و اونه شاگردون خونه میئن ایسابوئن، شاگردؤن یه باردِه ایی قضیه باره عیسی جی بپورسه ئن. 11عیسی بفرماسّه: «هر کس خو زناکِ طلاق هدی و یکته دیگه زناکِ هگیری، در حقِ خوشِ زن زنا بوده. 12و اگه یکته زناک خو مرداکَ جی طلاق هگیری و یکته دیگری مردِ ببی، زنا بوده.»
عیسی و زاکؤن
13مَردم، زاکؤنِ عیسی ورجه آردَن تا اوشونه سر دَست بنای و اوشونه برکت بدی. امّا شاگردؤن مَردم تشر بزئن. 14ولی عیسی هیطو که اینه بده، برزخَ بؤ و خو شاگردؤن بوته: «بدارین کوشتای زاکون می ورجه بائن اوشونِ جُلُوئه نگیرین، چونکه خُدا پادشاهی ایجور کَسؤن شی ایسّه. 15راست راستِ، شمره گونَم، هر کس خُدا پادشاهی یکته زاک مورسؤن قبول نکونی، اونه میئن نشنه.» 16هووخت زاکؤنِ کیشایته، اوشون سر دَس بَنه و ایشونِ برکت بدا.
دارا جوؤن
17وختی عیسی راه دکته، یکته مَرداک بُدو بُدو بومه، عیسی جلو زانو بزِه و بپورسه: خُوروم اوستاد، چی بُکونم تا ابدی زندگیِ وارث بوبوم؟» 18عیسی جواب بده: «چرِه مَه خُوروم دوخبِئنی؟ هیشکس خوروم نیه بغیر از خُدا. 19حُکمؤن دؤئنی، قتل نکون، زینا نَکون، دوزی نَکون، دروغ گوائی ندی، فریبکار نبو، تی پئر و مَئر احترؤم بنی.“ 20او مَردکای جواب بده: «اوستاد، همۀ ایشونِ از وختی که جوؤن بوم تا الون انجؤم بدَئم.» 21عیسی محبت أمره اونه نیگاه بوده و بوته: «تو یه چی کم دئنی بَشو هرچی دئنی بَفروش و او پولِ فقیرؤنِ هَدی که آسمؤن میئن گنج دئنی. بازین بیه و مَه دومبال بکون.» 22او مردکه ایی گب جی ناامیدَ بو و غصه دار اورای بُشو، چونکه خیلی مال و مینال داشت.
23عیسی دور بر نیگاه گوده، خوشه شاگردؤن بوته: «چنی چی سخت ایسّه که مالدارون خدا پادشاهیِ دیرون بوشوئن!» 24شاگردؤن اونه گبؤنَ جی ماتَ بوئن. اَما عیسی یه بار ده اوشونه بوته: «زاکون، خدا پادشاهیِ دیرون شوئن چنی چی سخته! 25شترِ ردّه بوئن، سوزن سولاخای سهلتره تا مالدار آدمِ دیرون شوئن، خُدا پادشایی میئن.» 26شاگردؤن که خیلی ماتَ بوبوئن، عیسی بوتَن: «پَس کی تینه نجات پیدا کونی؟» 27عیسی ایشونِ چال بزه و بوته: «ایی، آدمِ بِه غیر ممکنه، ولی خدا به ایتو نیه؛ چونکه خدا به همه چی ممکنه.»
28پَطرُس بینا بوده گب زئن و بوته: «بَین اَمه همه چی ویلَه گودیم و تَه دومبال کأدریم.» 29عیسی بفرماسّه: «راست راستِ، شمره گونَم، هیشکس نیه که می وسه و انجیل وسه، خونه یا برارون یا خاخؤرؤن یا مَئر یا پِئر یا زاکون یا خو زمینون ویلَه گوده بی، 30و ایی دنیا میئن صد برابر بیشتر خونه أن و برارؤن و خاخؤرؤن و مارؤن و زاکؤن و مال و مینال، اذیت و آزار أمره بدست ناری، و او دونیا دیرون هم ابدی زندگی اونه قسمت نبی. 31امّا خیلی أن که اوّلی ایسّن آخری بنن، و آخری أن اوّلی!»
عیسی پیشگویی سومین بار خودشه مردن و زنده بوئن باره
32عیسی و اون شاگردون اورشلیم شهر راه میئن ایسابوئن و عیسی ایشونِ پیش دکته راه شوئدبو. شاگردؤن ماتَ بوبوئن و اوشؤنی که ایشون دومبالسر شوئدبون، واهیمه داشتن. عیسی یه بار ده او دوازده شاگرده یکته کنار بَبورده و اوچیزیکه باء اونه سر بای، اوشونه به بوته. 33عیسی بفرماسّه: «بَینین، اورشلیم سو شوئدریم. اوره انسون ریکه، کاهینون سَرؤن و تورات معلمونِ، تسلیمَ کوئنَن. اوشون اونه موردَن به محکوم کوئنَن و غیر یهودی أن دَست هدِئنن. 34اوشون اونه روشخنه گینَن، فیلی اونه سر فوکوئنَن و اونه شلاق زِئنَن و کوشنَن. امّا سُه روز بعد اون زنده بنه.»
یعقوب و یوحنا درخواست
35زِبدی ریکاکؤن، یعقوب و یوحنا، عیسی ورجه بومَئن و بوتَن: «اوستاد، خواهیش کوئنیم اوچیکه ته جی خوائنیم، اَمه به انجوم بدی!» 36عیسی ایشونِ بوته: «چی خوائنین شیمه به بَکونم؟» 37اوشون بوتَن: «اجازه بدی که تی جلال میئن، یکته از أمه تی راست دست و اویکته هم تی چپ دست ور بنیشیم.» 38عیسی اوشونِ بفرماسّه: «شمه نودوئنین چی خوائنین. شمه تینین از او جامی که مو وودوشَنَم، وودوشین؟ و غسل تعمیدی که مو گینم، هَگیرین؟» 39اوشون بوتَن: «بله، تینیم.» عیسی بفرماسّه: «از او جامی که مو وودوشَنَم، وودوشَنین و او تعمیدی که مو گینَم، هگینین. 40امّا می راست دست و چپ دست طرف نیشتن، می اختیار نیه تا اونه یه نفر هدئم. ایی جیگا اوشؤن شی ایسّه که اوشونه به حاضیرابو.»
41وختی او دَه ته شاگرد، ایی اتفاق جی باخبرَ بوئن، یعقوب و یوحنا سر غیظَیتن. 42عیسی ایشونِ دوخُنده و بوته: «شمه دوئنین اوشونی که قومؤن دیگه حاکمؤن دوخونده بَنَن ایشونِ سر آقایی کؤئنَن و اوشونه پیله ترؤن ایشونِ سر دستور دِئنَن. 43امّا شمه میئن ایطؤ نبنه. هر کس خوائنه شمه میئن پیله ببی، باید شمه خدمتکار ببی. 44و هر کس خوائنه شمه میئن اوّل بَبی، باید همه کسِ نوکر ببی. 45چون که حتی انسون ریکه هم نومَه تا اونه خدمت بکونین، بَلکه بومه تا خدمت بکونی و خو جؤنِ أمره خیلی أنِ آزادی بها هدی.»
عیسی کور بارتیمائوس شفا دئنه
46هووخت اوشن اَریحا شهر دیرون بومَئن. وختی عیسی خوشِ شاگردؤن و خیلی جَمعیت امره اَریحا جی شؤدبون، یکته کور گدا به ایسمِ بارتیمائوس، اونه راه سر نیشته بو. بارتیمائوس،تیمائوسِ ریکه بو 47هیطو که بارتیمائوس بشتؤسه عیسای ناصری ایسّه، داد بزه: «ای عیسی، داوود پادشاه ریکه، مِه به رحم بَکون!» 48خیلی از مَردم اونه تشر بزِئن که تام بزَنی، امّا او بیشتر ژَگَله زی: «ای داوود پادشاه ریکه، مِه به رحم بکون!» 49عیسی بیسه و بوته: «اونه دوخوئنین.» پَس او کور مَرداک دوخُوندَن، اونه بوتَن: تی دیل قرص بدار! ویریس که عیسی تَه دوخبِئنه.» 50بارتیمائوس درجا خوشِ عبا یکته کنارَی تُؤدَه، واز بوده و عیسی ورجه بومه. 51عیسی اونای بپورسه: «چی خوائنی ته به بَکونم؟» کور مرداک جواب بَدَه: «اوستاد، خوائنم می چیشمون بَینی.» 52عیسی اونه بفرماسّه: «بَشو که تی ایمؤن تَه شفا بَدَه.» هو دَم او مرداک خوشِ بینائی هیته و عیسی دومبالسر راه دکته.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
مرقس انجیل 10: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
مرقس انجیل 10
10
تعلیم طلاق باره
1عیسی کفرناحوم شهرِ ترک بوئده و او طرف اُردن روخؤنه و یهودیه بشوء. یه بار دِه جَماعت اونه ورجه جومَه بوئن، و اونم بنا به خوشه عادت، اوشونه آمُوتی.
2فَریسی فرقه عالمون اونه ورجه بومَئن و اونه امتحون گودن وَسه اونای بپورسئن: «شرعا درست ایسّه که مَرداک خوشِ زناک طلاق بدی؟» 3عیسی جواب بده: «موسی پیغمبر چی حُکمی شمره هَدَه؟» 4اوشون بوتَن: «موسی اجازه بدَه که مَرداک یکته طلاق نومه بنویسی و خو زناک ویلَه کونی.» 5عیسی اوشونه بفرماسّه: «موسی شیمه سنگدلی واسه ایی حُکمَ شمه به بنویشته. 6اما از هو اول که دنیا خلق بوبو، خُدا ”ایشونِ مَرداک و زناک بساته.“ 7و هینه واسه مَرداک خوشِ پئر و مَئر جی سیوا بنه و خوشِ زناک چسبنه 8و او دوته یکته تن بنن.“ پس اوشون دِه دوته نیئن، بَلکه یکته ایسّن. 9هینه واسه اوچیزیکه خُدا جفت کوئنه، آدمی نباید سیوا بوکونه.»
10وختی که عیسی و اونه شاگردون خونه میئن ایسابوئن، شاگردؤن یه باردِه ایی قضیه باره عیسی جی بپورسه ئن. 11عیسی بفرماسّه: «هر کس خو زناکِ طلاق هدی و یکته دیگه زناکِ هگیری، در حقِ خوشِ زن زنا بوده. 12و اگه یکته زناک خو مرداکَ جی طلاق هگیری و یکته دیگری مردِ ببی، زنا بوده.»
عیسی و زاکؤن
13مَردم، زاکؤنِ عیسی ورجه آردَن تا اوشونه سر دَست بنای و اوشونه برکت بدی. امّا شاگردؤن مَردم تشر بزئن. 14ولی عیسی هیطو که اینه بده، برزخَ بؤ و خو شاگردؤن بوته: «بدارین کوشتای زاکون می ورجه بائن اوشونِ جُلُوئه نگیرین، چونکه خُدا پادشاهی ایجور کَسؤن شی ایسّه. 15راست راستِ، شمره گونَم، هر کس خُدا پادشاهی یکته زاک مورسؤن قبول نکونی، اونه میئن نشنه.» 16هووخت زاکؤنِ کیشایته، اوشون سر دَس بَنه و ایشونِ برکت بدا.
دارا جوؤن
17وختی عیسی راه دکته، یکته مَرداک بُدو بُدو بومه، عیسی جلو زانو بزِه و بپورسه: خُوروم اوستاد، چی بُکونم تا ابدی زندگیِ وارث بوبوم؟» 18عیسی جواب بده: «چرِه مَه خُوروم دوخبِئنی؟ هیشکس خوروم نیه بغیر از خُدا. 19حُکمؤن دؤئنی، قتل نکون، زینا نَکون، دوزی نَکون، دروغ گوائی ندی، فریبکار نبو، تی پئر و مَئر احترؤم بنی.“ 20او مَردکای جواب بده: «اوستاد، همۀ ایشونِ از وختی که جوؤن بوم تا الون انجؤم بدَئم.» 21عیسی محبت أمره اونه نیگاه بوده و بوته: «تو یه چی کم دئنی بَشو هرچی دئنی بَفروش و او پولِ فقیرؤنِ هَدی که آسمؤن میئن گنج دئنی. بازین بیه و مَه دومبال بکون.» 22او مردکه ایی گب جی ناامیدَ بو و غصه دار اورای بُشو، چونکه خیلی مال و مینال داشت.
23عیسی دور بر نیگاه گوده، خوشه شاگردؤن بوته: «چنی چی سخت ایسّه که مالدارون خدا پادشاهیِ دیرون بوشوئن!» 24شاگردؤن اونه گبؤنَ جی ماتَ بوئن. اَما عیسی یه بار ده اوشونه بوته: «زاکون، خدا پادشاهیِ دیرون شوئن چنی چی سخته! 25شترِ ردّه بوئن، سوزن سولاخای سهلتره تا مالدار آدمِ دیرون شوئن، خُدا پادشایی میئن.» 26شاگردؤن که خیلی ماتَ بوبوئن، عیسی بوتَن: «پَس کی تینه نجات پیدا کونی؟» 27عیسی ایشونِ چال بزه و بوته: «ایی، آدمِ بِه غیر ممکنه، ولی خدا به ایتو نیه؛ چونکه خدا به همه چی ممکنه.»
28پَطرُس بینا بوده گب زئن و بوته: «بَین اَمه همه چی ویلَه گودیم و تَه دومبال کأدریم.» 29عیسی بفرماسّه: «راست راستِ، شمره گونَم، هیشکس نیه که می وسه و انجیل وسه، خونه یا برارون یا خاخؤرؤن یا مَئر یا پِئر یا زاکون یا خو زمینون ویلَه گوده بی، 30و ایی دنیا میئن صد برابر بیشتر خونه أن و برارؤن و خاخؤرؤن و مارؤن و زاکؤن و مال و مینال، اذیت و آزار أمره بدست ناری، و او دونیا دیرون هم ابدی زندگی اونه قسمت نبی. 31امّا خیلی أن که اوّلی ایسّن آخری بنن، و آخری أن اوّلی!»
عیسی پیشگویی سومین بار خودشه مردن و زنده بوئن باره
32عیسی و اون شاگردون اورشلیم شهر راه میئن ایسابوئن و عیسی ایشونِ پیش دکته راه شوئدبو. شاگردؤن ماتَ بوبوئن و اوشؤنی که ایشون دومبالسر شوئدبون، واهیمه داشتن. عیسی یه بار ده او دوازده شاگرده یکته کنار بَبورده و اوچیزیکه باء اونه سر بای، اوشونه به بوته. 33عیسی بفرماسّه: «بَینین، اورشلیم سو شوئدریم. اوره انسون ریکه، کاهینون سَرؤن و تورات معلمونِ، تسلیمَ کوئنَن. اوشون اونه موردَن به محکوم کوئنَن و غیر یهودی أن دَست هدِئنن. 34اوشون اونه روشخنه گینَن، فیلی اونه سر فوکوئنَن و اونه شلاق زِئنَن و کوشنَن. امّا سُه روز بعد اون زنده بنه.»
یعقوب و یوحنا درخواست
35زِبدی ریکاکؤن، یعقوب و یوحنا، عیسی ورجه بومَئن و بوتَن: «اوستاد، خواهیش کوئنیم اوچیکه ته جی خوائنیم، اَمه به انجوم بدی!» 36عیسی ایشونِ بوته: «چی خوائنین شیمه به بَکونم؟» 37اوشون بوتَن: «اجازه بدی که تی جلال میئن، یکته از أمه تی راست دست و اویکته هم تی چپ دست ور بنیشیم.» 38عیسی اوشونِ بفرماسّه: «شمه نودوئنین چی خوائنین. شمه تینین از او جامی که مو وودوشَنَم، وودوشین؟ و غسل تعمیدی که مو گینم، هَگیرین؟» 39اوشون بوتَن: «بله، تینیم.» عیسی بفرماسّه: «از او جامی که مو وودوشَنَم، وودوشَنین و او تعمیدی که مو گینَم، هگینین. 40امّا می راست دست و چپ دست طرف نیشتن، می اختیار نیه تا اونه یه نفر هدئم. ایی جیگا اوشؤن شی ایسّه که اوشونه به حاضیرابو.»
41وختی او دَه ته شاگرد، ایی اتفاق جی باخبرَ بوئن، یعقوب و یوحنا سر غیظَیتن. 42عیسی ایشونِ دوخُنده و بوته: «شمه دوئنین اوشونی که قومؤن دیگه حاکمؤن دوخونده بَنَن ایشونِ سر آقایی کؤئنَن و اوشونه پیله ترؤن ایشونِ سر دستور دِئنَن. 43امّا شمه میئن ایطؤ نبنه. هر کس خوائنه شمه میئن پیله ببی، باید شمه خدمتکار ببی. 44و هر کس خوائنه شمه میئن اوّل بَبی، باید همه کسِ نوکر ببی. 45چون که حتی انسون ریکه هم نومَه تا اونه خدمت بکونین، بَلکه بومه تا خدمت بکونی و خو جؤنِ أمره خیلی أنِ آزادی بها هدی.»
عیسی کور بارتیمائوس شفا دئنه
46هووخت اوشن اَریحا شهر دیرون بومَئن. وختی عیسی خوشِ شاگردؤن و خیلی جَمعیت امره اَریحا جی شؤدبون، یکته کور گدا به ایسمِ بارتیمائوس، اونه راه سر نیشته بو. بارتیمائوس،تیمائوسِ ریکه بو 47هیطو که بارتیمائوس بشتؤسه عیسای ناصری ایسّه، داد بزه: «ای عیسی، داوود پادشاه ریکه، مِه به رحم بَکون!» 48خیلی از مَردم اونه تشر بزِئن که تام بزَنی، امّا او بیشتر ژَگَله زی: «ای داوود پادشاه ریکه، مِه به رحم بکون!» 49عیسی بیسه و بوته: «اونه دوخوئنین.» پَس او کور مَرداک دوخُوندَن، اونه بوتَن: تی دیل قرص بدار! ویریس که عیسی تَه دوخبِئنه.» 50بارتیمائوس درجا خوشِ عبا یکته کنارَی تُؤدَه، واز بوده و عیسی ورجه بومه. 51عیسی اونای بپورسه: «چی خوائنی ته به بَکونم؟» کور مرداک جواب بَدَه: «اوستاد، خوائنم می چیشمون بَینی.» 52عیسی اونه بفرماسّه: «بَشو که تی ایمؤن تَه شفا بَدَه.» هو دَم او مرداک خوشِ بینائی هیته و عیسی دومبالسر راه دکته.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company