متّای انجیل 26
26
عیسی قتلِ توطئه
1وختی عیسی همه خو گبؤنِ تمنه گوده، خوشِ شاگردؤنِ بوته: 2«دؤنین که دو روز دیگه عید پِسَخ رسنه و انسؤنِ ریکه تسلیمَ کوئنن تا به صلیب هکشه ببی.»
3پس کاهینون سرون و قوم شیخون، کاهینِ اعظمِ کاخِ میئن که، قیافا اینه ایسم بو. جومَه بوئن 4و توطئه بودن که، چطو کلکِ اَمره عیسی گرفتارَ کونَن و بکوشَن. 5ولی گوتَن: «نه عیدِ روزؤن میئن، نبی که مردوم شورش بکونَن.»
6هو وختی که عیسی بیت عَنْیا، شمعون جذامی خونه میئن ایسأ بو، 7یکته زنأک با مرمری ظرف که عطرِ خیلی گرونقیمت اونه میئن دبو اونه ورجه بومَه و وختی که عیسی سفره‌سر نیشته بو، اونه سر فوده. 8شاگردؤن تا اینه بدِئن، غیظی بوُبوُئن، بوُتن: 9«ایی اسراف چی وَسه ایسّه؟ ایی عطره تینَسیم خیلی گرؤنتر بفورشیم و ندارونِ هَدَیم.» 10عیسی که اینه دونَس اوشونه بوته: «چرِء ایی زناکِ ناراحتَ کأدرین؟ او می واسه خوروم کار بُوده. 11ندارؤنِ همیشه شیمه اَمره دَئنین، امّا مَه همیشه ندَئنین. 12ایی زناک ایی عطر فودنِ أمره می جؤن رو، در اصل مه دفنه گودنِ بِه حاضره گوده. 13راست راستِ شمره گونم تمؤم دنیا میئن، هر جا که ”انجیل خوروم خبر“ اعلؤم ببی، ایی زناکِ کارم به یاد خودش بوته بنه.»
یهودا خیانت
14هوموقع یهودای اَسْخَریوطی که یکته از دوازدهته شاگرد بو، کاهینون سرون ورجه بوشو 15و بوته: «چقدر مه هَدِنین تا عیسی شمره تحویل بَدِم؟» اوشون سی‌ته سکّه نقره اونه هدَئن. 16از او زمون، یهودا یکته فرصت دومبال بو که، عیسی تحویل بدای.
آخری شام
17اولّی روز عید نون بی خمیرمایه، شاگردؤن عیسی ورجه بومئن و بپورسِن: «کوره خوأنی تِه بِه تهیه بَینیم تا عیدِ پِسَخ شام بوخوری؟» 18عیسی اوشونِ بوته که بوشُؤئن شهر، فلؤن شخصِ ورجه و اونه بوگُن: «اوستاد گونه ”می وخت رسئدره. خوانم عیدِ پِسَخ می شاگردؤنِ اَمره تی خونه میئن بجا بأرم.“» 19شاگردؤن هوطوُ که عیسی بوته بو، بودَن و پسخِ حاضیرَ گودن.
20شؤ برسه و عیسی خوشِ دوازدهته شاگردِ اَمره سفره‌سر بنیشته. 21شؤم خوردنِ وخت، عیسی بوته: «راست راستِ شمره گونم که، یکته از شمه مَه دشمن دست هدِئنه.» 22شاگردؤن خیلی ناراحتَ بوئن و یکته یکته اونای بپورسِئن: «آقا، مو که او کَس نییَم؟» 23عیسی جواب بدا: «اونی که خوشِ دستِ می اَمره کاسه میئن تؤوده، هو مه تحویل دِئنه. 24انسؤنِ ریکه هوطوُ که اونه باره خدا کلام میئن بنویشته بوبُو، شنه، امّا وای بر او کس که، انسونِ ریکهَ دشمن تحویل بدای. اونه بِه بهتر بو که، هرگی بزاسّه نوبؤبی.» 25هووخت یهودا، اونی که اونه تسلیمَ کوئنه بوته: «اوستاد، مو که او کس نی یم؟» عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی!»
26هیطو که خورده دبُون، عیسی نونِ ویته و شکرگزاری بوده پس تیکه بوده و شاگردؤن هَدأ و بفرماسّه: «هگیرین، بوخورین؛ ایی می تنِ!» 27بازین جام ویته و شکرگزاری بوده پس اونه هَدأ شاگردؤنِ و بوته: «شمه همته اینای وودوشین. 28ایی می خونِ، جدیدِ عهد میئن که خیلی أنِ گوناهونِ بخشِئن واسه فبنه. 29شمره گونم که انگور محصول جی ده ووندوشنَم تا او روز که، شیمه اَمره می پئره پادشاهی میئن، تازه وودوشَم.»
30هووخت بعد ایکه یکته آواز بوخؤندَن، زیتون کوه سمت راه دکتَن.
پطرسِ حشاگودَن
31هووخت عیسی اوشونِ بوته: «امشؤ شمه همه می وسه لغزش کُوئنین. چونکه زکریای پیغمبر کتاب میئن بنویشته بوبُو:
«”چوپؤنِ زِئنَم
و گوسندونِ گلّه پخشَ بنن.“
32امّا بعد از اونکه زنده بوبوم، قبل از شمه جلیل ولایت سو شنم.» 33پطرس جواب بده: «حتّی اگه همه تی وَسه بلغزن، مو هرگی نلغزنم.» 34عیسی اونه بوته: «راست راستِ تَه گونم که هی امشؤ، قبل اونکه تله اُوئی بکونی، تو سُه بار مه حشا کوئنی!» 35امّا پطرس بوته: «حتّی اگه لازم ببی تی اَمره بمیرم، تَه حشا نوکؤئنم.» بقیه شاگردؤنم هیطو بوُتن.
جتسیمانی باغ
36هوموقع عیسی خو شاگردؤنِ اَمره یکته جا به ایسم جِتْسیمانی بوشو و اوشونه بوته: «اِره بَنیشین تا مو اوره بوشُوم ، دعا بَکونم.» 37بازین پطرس و زبدی دوته ریکاکه خوشِ اَمره ببرده، در حالی که غوصه دار و ناراحت بو 38عیسی ایشؤنه بوته: «از ناراحتی زیاد، موردَرم. إرِه بیسین و می اَمره بیدار ببین.» 39پس أِنی پیش بوشو، دیم أمره خاک سر بَکته و دعا بُوده: «پئر، اگه امکؤن دانه ایی جامِ می سرای ردَّ کون، امّا نه به می خواسته بلکه به تی اراده.» 40بازین خوشِ شاگردؤنِ ورجه وگرسه و اوشونه بدِه که خوتَن. پس پطرسِ بوته: «یعنی منیسیّن یک ساعت می أَمره بیدار بَیسین؟ 41بیدار بیسین و دعا بکونین تا امتحون میئن دنکاین. روح مشتاق ایسّه، امّا جسم توؤن ندَئنه!» 42پس عیسی یبار ده بوشو و دعا بُوده: «پئر جؤن، اگه نبنه که ایی جام ووندوشته می سرای ردّا بی، پس اوچی که تی اراده ایسه، انجؤم ببی.» 43وختی عیسی وگرسه، ایشؤنِ هنده بخوته بدِه. چون ایشؤنِ چیشمون سنگینَ بو بُو. 44پس یبار دیگرم ایشؤنِ ویلَه گوده بنه و بوشو و سومّین بار به هنده هو دعا تکرار بُوده. 45بعد شاگردؤن ورجه بومَه و ایشونِ بوته: «هله خوتین و استراحت کأدرین؟ اَلؤن هو وقت رسنه و انسؤنِ ریکه گوناهکأرونِ دست تسلیمَ بنه. 46ویریسین، بشیم، اَلؤن می تسلیم کننده راهَ جی رسنه.»
عیسی گرفتارَ بوئن
47عیسی حله خوشِ گب زِدبو که یهودا، یکته از او دوازده نفر، یکته پیله گروه اَمره که کولاکت و شمشیر داشتن، کاهینون سرون و شیخون قوم طرفَ جی، راهَ جی برسه. 48عیسی تسلیم کننده اوشونی که اونه أمره بوئنِ ایشاره بزه بو و بوته بو: «اونی که موچّی زِئنَم، هونه؛ اونه بگیرین.» 49پس درجا عیسی نزدیکی بومَه و بوته: «سلام، اوستاد!» و اونه موچّی بَزه. 50عیسی اونه بوته: «ریفق، تی او کار واسه که بومای بکونی بکون.» بازین اوشؤن جلو بومئن، عیسی سر دکالسَن و اونه بَیتَن. 51هی موقع یکته از عیسی همراه أن خو دستِ شمشیر سمت ببورده، اونه هکشه و یکته ضربه پیله کاهین خدمتکار بزه و اونه گوشِ ببه. 52امّا عیسی بفرماسّه: «تی شمشیرِ غلافَ کون چونکه هر کس شمشیر هکشی، شمشیرِ اَمرهم بکوشته بنه. 53یعنی خیال کوئنی منِئم هی الؤن می پئرای بخوام که، بیشتر از دوازده ته قوشون فرشته می کمکِ بِه سرا دای؟ 54امّا ایطوری مقدّس کیتابؤن پیشگویی چطو حقیقت پیدا کوئنِه که گونه ایی اتفاقون باید دکای؟» 55هی موقع عیسی رو به جماعت بوته: «مگر مو راهزنم که کولاکت و شمشیرِ اَمره می گیتَنه بِه بوماین؟ مو هر روز معبدِ میئن نیشَنَم و تعلیم دِئنَم و مه نَیتین. 56امّا ایشون همه اتفاق دکته تا پیغمبرون پیشگویی به حقیقت برسی.» هوموقع همته شاگردؤن اونه ویلَه گودن و فرار بودَن.
عیسی، شورای یهودِ ورجه
57اوشؤن که عیسی بیته بُون، اونه پیله کاهین قیافا ورجه ببوردَن. تورات معلمون و شیخون اوره جومَه بوُبوئن. 58امّا پطرس دورادوری عیسی دومبالسر بوشو تا پیله کاهین خونه صارا برسه. پس بوشو دیرون و مامورونِ اَمره بنیشته تا آخر و عاقیبت کاره بَینی. 59کاهینون سرون و تموم شورا آدمون، دومبال یکته دروغ گوایی ضد عیسی بؤئن تا اونه بکوشَن. 60با اونکه خیلی دروغگو گواأن جلو بومئن، ایجور چی پیدا نوبؤ. سرآخر دونفر جلو بومئن 61و بوُتن: «ایی مردکای بوته بوُ، ”مو تینم خدا معبدِ ویرؤنَ کونم و اونه سه روزه میئن هنده چأکونم.“» 62بازین پیله کاهین ویریسا و عیسی بوته: «هیچ جوابی ندِئنی؟ ایی چی ایسّه که، تی ضد گوائی دِئنَن؟» 63امّا عیسی هوطو ساکت بیسه. پیله کاهین اونه بوته: «تَه قسم دِئنم به خدای زنده که، اَمره بگو اگه تو مسیح موعود ایسّی، خدا ریکه.» 64عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی! و شمره گونم که از ایی ببعد انسونِ ریکهَ تینین بَینین که، قدرت راستِ ور نیشته و آسمونِ اَبرؤن سر أَمَئدَره.» 65هو وخت پیله کاهین خوشِ یَئقه پاره بوده و بوته: «کُفر بوته! ده چی احتیاجِ به گواه؟ الون که اونه کُفرِ بشتؤسین، 66شیمه حوکم چیسّه؟» اوشون جواب بدَئن: «اونه سزا مرگِ!» 67هووخت عیسی دیمِ سر فیلی فودَن، اونه بزئن. بعضیأنم اونه کشیده زِئن 68و گوتَن: «اَی مسیح، غیباغیبی بگو کی تَه بزهِ؟»
پطرسِ حشا
69و اما پطرس خونه بیرون، صارا میئن نیشتهبو که، یکته کنیز اونه ورجه بومَه و بوته: «تنَم عیسای جلیلی اَمره بی!» 70امّا پطرس همته ورجه حشا بُوده و بوته: «نودونم چی گونی!» 71بازین بوشو خونه درِ ورجه. اوره یکته کنیز دیگه اونه بدِه و اوشونی که اوره ایسابونِ بوته: «ایی مردکاکَم عیسای ناصری اَمره بو!» 72پطرس هنده حشا بُوده و قسّم بوخورده که «مو ایی مرداکِ نشنأسنَم.» 73اَنِی ده، جماعتی که اوره ایسأ بُوئن، جلو بومئن و پطرس بوُتن: «شکّی نییه که، تنم یکته از اوشؤنی! تی لهجه آی معلومه!» 74بازین پطرس لعن و نفرین بوده و قسّم بوخورده و بوته: «ایی مرداکِ نشناسنم!» هودم تله اُوئی بوده. 75هوموقع پطرس عیسی گبؤنِ یاد بارده که بوته بو: پیشتر از اونکه تله اُوئی بکونی، تو سه بار مه حشا کوئنی!» پس پطرس بیرون بوشو و زرخ ونگ بزه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
متّای انجیل 26: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
متّای انجیل 26
26
عیسی قتلِ توطئه
1وختی عیسی همه خو گبؤنِ تمنه گوده، خوشِ شاگردؤنِ بوته: 2«دؤنین که دو روز دیگه عید پِسَخ رسنه و انسؤنِ ریکه تسلیمَ کوئنن تا به صلیب هکشه ببی.»
3پس کاهینون سرون و قوم شیخون، کاهینِ اعظمِ کاخِ میئن که، قیافا اینه ایسم بو. جومَه بوئن 4و توطئه بودن که، چطو کلکِ اَمره عیسی گرفتارَ کونَن و بکوشَن. 5ولی گوتَن: «نه عیدِ روزؤن میئن، نبی که مردوم شورش بکونَن.»
6هو وختی که عیسی بیت عَنْیا، شمعون جذامی خونه میئن ایسأ بو، 7یکته زنأک با مرمری ظرف که عطرِ خیلی گرونقیمت اونه میئن دبو اونه ورجه بومَه و وختی که عیسی سفره‌سر نیشته بو، اونه سر فوده. 8شاگردؤن تا اینه بدِئن، غیظی بوُبوُئن، بوُتن: 9«ایی اسراف چی وَسه ایسّه؟ ایی عطره تینَسیم خیلی گرؤنتر بفورشیم و ندارونِ هَدَیم.» 10عیسی که اینه دونَس اوشونه بوته: «چرِء ایی زناکِ ناراحتَ کأدرین؟ او می واسه خوروم کار بُوده. 11ندارؤنِ همیشه شیمه اَمره دَئنین، امّا مَه همیشه ندَئنین. 12ایی زناک ایی عطر فودنِ أمره می جؤن رو، در اصل مه دفنه گودنِ بِه حاضره گوده. 13راست راستِ شمره گونم تمؤم دنیا میئن، هر جا که ”انجیل خوروم خبر“ اعلؤم ببی، ایی زناکِ کارم به یاد خودش بوته بنه.»
یهودا خیانت
14هوموقع یهودای اَسْخَریوطی که یکته از دوازدهته شاگرد بو، کاهینون سرون ورجه بوشو 15و بوته: «چقدر مه هَدِنین تا عیسی شمره تحویل بَدِم؟» اوشون سی‌ته سکّه نقره اونه هدَئن. 16از او زمون، یهودا یکته فرصت دومبال بو که، عیسی تحویل بدای.
آخری شام
17اولّی روز عید نون بی خمیرمایه، شاگردؤن عیسی ورجه بومئن و بپورسِن: «کوره خوأنی تِه بِه تهیه بَینیم تا عیدِ پِسَخ شام بوخوری؟» 18عیسی اوشونِ بوته که بوشُؤئن شهر، فلؤن شخصِ ورجه و اونه بوگُن: «اوستاد گونه ”می وخت رسئدره. خوانم عیدِ پِسَخ می شاگردؤنِ اَمره تی خونه میئن بجا بأرم.“» 19شاگردؤن هوطوُ که عیسی بوته بو، بودَن و پسخِ حاضیرَ گودن.
20شؤ برسه و عیسی خوشِ دوازدهته شاگردِ اَمره سفره‌سر بنیشته. 21شؤم خوردنِ وخت، عیسی بوته: «راست راستِ شمره گونم که، یکته از شمه مَه دشمن دست هدِئنه.» 22شاگردؤن خیلی ناراحتَ بوئن و یکته یکته اونای بپورسِئن: «آقا، مو که او کَس نییَم؟» 23عیسی جواب بدا: «اونی که خوشِ دستِ می اَمره کاسه میئن تؤوده، هو مه تحویل دِئنه. 24انسؤنِ ریکه هوطوُ که اونه باره خدا کلام میئن بنویشته بوبُو، شنه، امّا وای بر او کس که، انسونِ ریکهَ دشمن تحویل بدای. اونه بِه بهتر بو که، هرگی بزاسّه نوبؤبی.» 25هووخت یهودا، اونی که اونه تسلیمَ کوئنه بوته: «اوستاد، مو که او کس نی یم؟» عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی!»
26هیطو که خورده دبُون، عیسی نونِ ویته و شکرگزاری بوده پس تیکه بوده و شاگردؤن هَدأ و بفرماسّه: «هگیرین، بوخورین؛ ایی می تنِ!» 27بازین جام ویته و شکرگزاری بوده پس اونه هَدأ شاگردؤنِ و بوته: «شمه همته اینای وودوشین. 28ایی می خونِ، جدیدِ عهد میئن که خیلی أنِ گوناهونِ بخشِئن واسه فبنه. 29شمره گونم که انگور محصول جی ده ووندوشنَم تا او روز که، شیمه اَمره می پئره پادشاهی میئن، تازه وودوشَم.»
30هووخت بعد ایکه یکته آواز بوخؤندَن، زیتون کوه سمت راه دکتَن.
پطرسِ حشاگودَن
31هووخت عیسی اوشونِ بوته: «امشؤ شمه همه می وسه لغزش کُوئنین. چونکه زکریای پیغمبر کتاب میئن بنویشته بوبُو:
«”چوپؤنِ زِئنَم
و گوسندونِ گلّه پخشَ بنن.“
32امّا بعد از اونکه زنده بوبوم، قبل از شمه جلیل ولایت سو شنم.» 33پطرس جواب بده: «حتّی اگه همه تی وَسه بلغزن، مو هرگی نلغزنم.» 34عیسی اونه بوته: «راست راستِ تَه گونم که هی امشؤ، قبل اونکه تله اُوئی بکونی، تو سُه بار مه حشا کوئنی!» 35امّا پطرس بوته: «حتّی اگه لازم ببی تی اَمره بمیرم، تَه حشا نوکؤئنم.» بقیه شاگردؤنم هیطو بوُتن.
جتسیمانی باغ
36هوموقع عیسی خو شاگردؤنِ اَمره یکته جا به ایسم جِتْسیمانی بوشو و اوشونه بوته: «اِره بَنیشین تا مو اوره بوشُوم ، دعا بَکونم.» 37بازین پطرس و زبدی دوته ریکاکه خوشِ اَمره ببرده، در حالی که غوصه دار و ناراحت بو 38عیسی ایشؤنه بوته: «از ناراحتی زیاد، موردَرم. إرِه بیسین و می اَمره بیدار ببین.» 39پس أِنی پیش بوشو، دیم أمره خاک سر بَکته و دعا بُوده: «پئر، اگه امکؤن دانه ایی جامِ می سرای ردَّ کون، امّا نه به می خواسته بلکه به تی اراده.» 40بازین خوشِ شاگردؤنِ ورجه وگرسه و اوشونه بدِه که خوتَن. پس پطرسِ بوته: «یعنی منیسیّن یک ساعت می أَمره بیدار بَیسین؟ 41بیدار بیسین و دعا بکونین تا امتحون میئن دنکاین. روح مشتاق ایسّه، امّا جسم توؤن ندَئنه!» 42پس عیسی یبار ده بوشو و دعا بُوده: «پئر جؤن، اگه نبنه که ایی جام ووندوشته می سرای ردّا بی، پس اوچی که تی اراده ایسه، انجؤم ببی.» 43وختی عیسی وگرسه، ایشؤنِ هنده بخوته بدِه. چون ایشؤنِ چیشمون سنگینَ بو بُو. 44پس یبار دیگرم ایشؤنِ ویلَه گوده بنه و بوشو و سومّین بار به هنده هو دعا تکرار بُوده. 45بعد شاگردؤن ورجه بومَه و ایشونِ بوته: «هله خوتین و استراحت کأدرین؟ اَلؤن هو وقت رسنه و انسؤنِ ریکه گوناهکأرونِ دست تسلیمَ بنه. 46ویریسین، بشیم، اَلؤن می تسلیم کننده راهَ جی رسنه.»
عیسی گرفتارَ بوئن
47عیسی حله خوشِ گب زِدبو که یهودا، یکته از او دوازده نفر، یکته پیله گروه اَمره که کولاکت و شمشیر داشتن، کاهینون سرون و شیخون قوم طرفَ جی، راهَ جی برسه. 48عیسی تسلیم کننده اوشونی که اونه أمره بوئنِ ایشاره بزه بو و بوته بو: «اونی که موچّی زِئنَم، هونه؛ اونه بگیرین.» 49پس درجا عیسی نزدیکی بومَه و بوته: «سلام، اوستاد!» و اونه موچّی بَزه. 50عیسی اونه بوته: «ریفق، تی او کار واسه که بومای بکونی بکون.» بازین اوشؤن جلو بومئن، عیسی سر دکالسَن و اونه بَیتَن. 51هی موقع یکته از عیسی همراه أن خو دستِ شمشیر سمت ببورده، اونه هکشه و یکته ضربه پیله کاهین خدمتکار بزه و اونه گوشِ ببه. 52امّا عیسی بفرماسّه: «تی شمشیرِ غلافَ کون چونکه هر کس شمشیر هکشی، شمشیرِ اَمرهم بکوشته بنه. 53یعنی خیال کوئنی منِئم هی الؤن می پئرای بخوام که، بیشتر از دوازده ته قوشون فرشته می کمکِ بِه سرا دای؟ 54امّا ایطوری مقدّس کیتابؤن پیشگویی چطو حقیقت پیدا کوئنِه که گونه ایی اتفاقون باید دکای؟» 55هی موقع عیسی رو به جماعت بوته: «مگر مو راهزنم که کولاکت و شمشیرِ اَمره می گیتَنه بِه بوماین؟ مو هر روز معبدِ میئن نیشَنَم و تعلیم دِئنَم و مه نَیتین. 56امّا ایشون همه اتفاق دکته تا پیغمبرون پیشگویی به حقیقت برسی.» هوموقع همته شاگردؤن اونه ویلَه گودن و فرار بودَن.
عیسی، شورای یهودِ ورجه
57اوشؤن که عیسی بیته بُون، اونه پیله کاهین قیافا ورجه ببوردَن. تورات معلمون و شیخون اوره جومَه بوُبوئن. 58امّا پطرس دورادوری عیسی دومبالسر بوشو تا پیله کاهین خونه صارا برسه. پس بوشو دیرون و مامورونِ اَمره بنیشته تا آخر و عاقیبت کاره بَینی. 59کاهینون سرون و تموم شورا آدمون، دومبال یکته دروغ گوایی ضد عیسی بؤئن تا اونه بکوشَن. 60با اونکه خیلی دروغگو گواأن جلو بومئن، ایجور چی پیدا نوبؤ. سرآخر دونفر جلو بومئن 61و بوُتن: «ایی مردکای بوته بوُ، ”مو تینم خدا معبدِ ویرؤنَ کونم و اونه سه روزه میئن هنده چأکونم.“» 62بازین پیله کاهین ویریسا و عیسی بوته: «هیچ جوابی ندِئنی؟ ایی چی ایسّه که، تی ضد گوائی دِئنَن؟» 63امّا عیسی هوطو ساکت بیسه. پیله کاهین اونه بوته: «تَه قسم دِئنم به خدای زنده که، اَمره بگو اگه تو مسیح موعود ایسّی، خدا ریکه.» 64عیسی جواب بدا: «تو ایطو بوتی! و شمره گونم که از ایی ببعد انسونِ ریکهَ تینین بَینین که، قدرت راستِ ور نیشته و آسمونِ اَبرؤن سر أَمَئدَره.» 65هو وخت پیله کاهین خوشِ یَئقه پاره بوده و بوته: «کُفر بوته! ده چی احتیاجِ به گواه؟ الون که اونه کُفرِ بشتؤسین، 66شیمه حوکم چیسّه؟» اوشون جواب بدَئن: «اونه سزا مرگِ!» 67هووخت عیسی دیمِ سر فیلی فودَن، اونه بزئن. بعضیأنم اونه کشیده زِئن 68و گوتَن: «اَی مسیح، غیباغیبی بگو کی تَه بزهِ؟»
پطرسِ حشا
69و اما پطرس خونه بیرون، صارا میئن نیشتهبو که، یکته کنیز اونه ورجه بومَه و بوته: «تنَم عیسای جلیلی اَمره بی!» 70امّا پطرس همته ورجه حشا بُوده و بوته: «نودونم چی گونی!» 71بازین بوشو خونه درِ ورجه. اوره یکته کنیز دیگه اونه بدِه و اوشونی که اوره ایسابونِ بوته: «ایی مردکاکَم عیسای ناصری اَمره بو!» 72پطرس هنده حشا بُوده و قسّم بوخورده که «مو ایی مرداکِ نشنأسنَم.» 73اَنِی ده، جماعتی که اوره ایسأ بُوئن، جلو بومئن و پطرس بوُتن: «شکّی نییه که، تنم یکته از اوشؤنی! تی لهجه آی معلومه!» 74بازین پطرس لعن و نفرین بوده و قسّم بوخورده و بوته: «ایی مرداکِ نشناسنم!» هودم تله اُوئی بوده. 75هوموقع پطرس عیسی گبؤنِ یاد بارده که بوته بو: پیشتر از اونکه تله اُوئی بکونی، تو سه بار مه حشا کوئنی!» پس پطرس بیرون بوشو و زرخ ونگ بزه.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company